samotność po 30 - Netkobiety.pl

Hej,
Myślę, że ludzie są dziś bardzo "zamknięci" - pandemia, teraz moda na pracę zdalną - to wszystko zamyka ludzi w domach. Druga sprawa to chyba jakiś rodzaj wygodnictwa - aby kogoś poznać trzeba "wyjść do ludzi" a to wiąże się z koniecznością ruszenia tyłka z kanapy. I co z tego, że Ty nie będziesz siedzieć z założonymi rękami jak większość wolnych facetów wokół Ciebie tak zrobi? Przecież nie będziesz im pukać do drzwi.. Kolejna sprawa, co chyba jest jakąś zmorą naszych czasów to to, że chcemy brać ze związków to co najlepsze - i nawet patrzę na to przez pryzmat siebie i swojego związku - zalet widzi się coraz mniej i są one "takie przyziemne" za to wad jest coraz więcej. Mam wrażenie, że ludzie, i nie chodzi mi tylko o młodych ludzi, mają poczucie takiej "zajebiszczości", że należy im się wiele, przy czym nie można powiedzieć by wiele z siebie chcieli dawać.

Ciekawe jest co napisałaś "Niestety czuje się już trochę zmęczona „poszukiwaniami”. Poznawanie nowych ludzi, uczenie się ich,  przywiązanie, a później kończenie znajomości (z różnych powodów, nie zawsze z mojej inicjatywy) odbiera mi nadzieję i motywację." - bo widzisz Tobie to zmęczenie "przeszkadza" w szukaniu związku a dla innych dokładnie to samo jest blokadą przed wyjściem z niesatysfakcjonującego związku. Natomiast powody, dla których tkwimy w takich związkach również poniekąd opisałaś: "bo brakuje mi bliskości, czułości, wsparcia" - a to czasami mamy w związku, który mimo to nie satysfakcjonuje nas ponieważ "nie zbliża nas do założenia rodziny (nawet bez dzieci)". Co z kolei powoduje, że być może znalazłby się nawet facet co z Tobą stworzyłby udany związek ale z obawy "czy się spotkamy" sam tkwi w czymś niesatysfakcjonującym.

No cóż. Po 30 jest inaczej niż po 20.
Znacznie ciężej jest znaleźć partnera. Na Tinderze widzę co chwilę te same twarze kobiet po 30. Usuwają, wracają lub siedzą i siedzą miesiącami, latami.
Facet przeważnie woli młodszą z powodu właśnie zegaru biologicznego. Jesteśmy tak skonstruowani. Taka biologia. Młodsza kobieta jest bardziej atrakcyjna i biologicznie jest w stanie w teorii urodzić zdrowsze potomstwo.

Kobieta po 30 o ile nie jest desperatką i ma ułożone w głowie to nie zwiąże się z byle kim.
A na tinderze niestety z 90% facetów to taki "byle kto". Wydymać albo uzyskać jakieś inne profity, ale, żeby do poważnego związku to nie nie, on nie chce. Będzie miał tysiące wymówek i będzie to przeciągać w czasie do nigdy.

Nie zostało Ci nic, a tylko cierpliwie czekać. Cierpliwość to największa cnota. Może to zajmie rok, może kilka. Ale lepiej związać się z kimś poważnym i sensownym niż później się rozwodzić i przechodzić horror.

Autorko, to zjawisko o ktorym piszesz nazywa sie "sciana'
I nie pociesze Cie..  z roku na rok bedzie gorzej

Sorry, to miało być w innym temacie o podobnym tytule

A umiesz określić, z jakiego powodu wychodziłaś z dotychczasowych, krótkich relacji lub dlaczego inni je kończyli i cię zostawiali? Takie podsumowanie może pomóc w zrozumieniu podłoża problemu.

PS. 31 lat to idealny wiek na poszukiwanie dla siebie kogoś na stałe - człowiek nie jest już taki durny i naiwny jak w okresie 20+, a wciąż jeszcze bardzo młody i ma w zapasie te kilka lat na rozwój związku zanim zdecyduje się na dzieci. Gdybym mogła poprowadzić swoje życie jeszcze raz, rodzinę zaczęłabym sobie organizować w twoim wieku.

Ma szanse poznawać partnerów chętnych na seks.
Związek to zupełnie inny poziom.

Ładny człowiek ma szansę poznawać chętnych na związek i dodatkowo tych chętnych na seks.

Może dajesz za mało emocji, sporo facetów tego potrzebuje, czego ja akurat nie potrafię zrozumieć, może z racji wieku już jakiekolwiek dramy czy spiny o koperkowe sprawy to nie na moje nerwy.

Za mało emocji? Tylko ja taka nie jestem, żeby urządzać facetowi jakieś dramy. Poza tym jeżeli dwoje ludzi się dogaduje to mam powodów szukać żeby jakieś emocje dostarczac? Jeżeli cos mi nie pasuje to powiem i zakomunikuje.

Hmmm ...

Raczej na portalach randkowych kobiety z tego co wiem nie narzekają na brak zainteresowania.
Może pytająca ma za duże wymagania albo ... za małe.  Przy za małych przyciąga "dziwnych ludzi". A może coś nie tak z opisem jak i ze zdjęciami ?

Czasami jak oglądałem zdjęcia kobiet na portalu (wyeksponowane piersi albo inne dziwaczne pozycje) to raczej skojarzenie było takie że pani szuka faceta na sex i nic więcej.

Ale myślę że na portalach tak jak w realu. Są ludzie szukajacy tylko sexu ale są i też ludzie szukający normalnego związku.
Tylko trzeba ich wyłuskać i na spokojnie do tego podejść

Nie wiem w jakim wieku pytająca szuka faceta. Ja pamietam jak się żeniłem to miałem 30lat a moja żona miała ... 23lata ...
I już wtedy okazało sie że 2 lata staraliśmy się o dziecko bo były pewne problemy.
Więc może problemem ze znalezieniem faceta jest zadeklarowany wiek faceta ?
Facet który chce mieć dzieci i rodzinę raczej wybierze młodzą od siebie kobietę.

Inna rzecz że obecnie czasy sie zmieniły i wiele ludzi lubi być egoistami i myśleć tylko o sobie i swoim potrzebach.
Bycie w związku na to nie pozwala bo ważna jest też druga osoba i jej potrzeby i pragnienia.
A wiele ludzi nie chce zobowiązań, bo przyjemności (sex) może mieć bez zobowiązań  ...

Ale myślę że nie ma co porzucać i wkurzać się na portale.
Ja spotkałem tak wiele ciekawych kobiet. Obecnie z jedna z portalu też się spotykam.
Więc naprawdę myślę że na spokojnie i szukać i głowa do góry

Na tinderze tak, ale życie to nie tylko tinder. Zamykamy się (ogólnie, jako ludzkość) w tym necie, szukamy partnerów sztywnymi suwaczkami, a czasem wystarczy wyleźć z domu i nagle okazuje się, że mamy dobrą chemię z kimś spoza tinderowych kryteriów, podoba nam się ktoś, kogo odrzucilibyśmy na podstawie opisu profilowego.
Mój przykład - na tinderach zawsze pilnowałam, żeby facet miał przynajmniej tyle lat co ja i nie był niższy niż te minimalne 175. Ilu ja facetów odrzuciłam tylko przez te dwa kryteria, to głowa mała. Poszłam niedawno z dzieckiem do poradni, a tam nowy terapeuta - umiarkowanie przystojny, na pewno niższy niż 175 (ja mam 168 i był może minimalnie ode mnie wyższy lub równy). I do tego nieszczególnie przypakowany, a z takimi się na ogół spotykałam. No i co, i klops, podoba mi się Mieliśmy podczas tego spotkania fajną chemię, doskonale się rozumieliśmy, coś tam poflirtowaliśmy podprogowo i oczywiście tyle, koniec znajomości. Ale gdybym miała go sobie wybrać na tinderze, to bym musiała tyle w kryteriach pozmieniać, że i tak by przepadł w tłumie.
A zmierzam do tego, że guzik prawda, że każdy 32-latek wybierze na żonę 25-latkę. A w życiu. Wystarczy, że autorka komuś się po prostu spodoba na żywo, zanim pozna jej wiek, stan cywilny czy inne parametry, bo jak jest chemia, to inne rzeczy schodzą na dalszy plan. Dostosowuje się je do miłości, a nie miłość do parametrów.
Tylko z tego tindera trzeba wyjść do ludzi, a to czasem najtrudniejszy krok.

Ja tez sie troche nie zgodzę tutaj z tym ze facet zawsze wybierze 20paro-latke ponad 30stke.

Trochę się naoglądałam takich sytuacji kiedy miałam 22-24 lata, miałam wtedy dużo znajomych i w jednym i w drugim wieku, mimo ze sama byłam mega siksą to wielu znajomych dalszych i bliższych miałam grubo po 30stce (teraz mi się wydaje to trochę bardziej dziwne niż wtedy).

Mam w pamięci ze 4 sytuacje w tamtym okresie kiedy facet w środku 30stki zrezygnował z relacji lub randkowania z 20stka i zaraz potem zaczal być w związku z dziewczyna 32-33 lata. Długoterminowo.

Może to wynikało z tego ze 30stki były bardziej ogarnięte, nie wiem

Tylko że tinder sprawił, że kobiety mają dużo większe wymagania. One nawet na żywo nie zwrócą uwagi na przeciętnego faceta, jeśli na tinderze mają lajki od przystojniaków. Nie będą mieć z nikim chemii, bo nie dadzą nawet szans, by się pojawiła, tak więc wyjście do ludzi nic nie zmieni.

To kwestia waszych wygórowanych wymagań. Jest wielu facetów, którzy mają sporo do powiedzenia, ale są odrzucani na wstępie tylko dlatego że nie wyglądają jak Cristiano Ronaldo czy inny Brad Pitt.

Ale ty czytasz to, co widzisz, czy tylko cytujesz losowe wypowiedzi i piszesz pod nim to co zawsze?
Ja mam na tinderze lajki od tych twoich "przystojniaków", tysiące lajków, dosłownie (wiem, bo miałam premium). I mimo to miałam przed chwilą chemię z "przeciętniakiem" - o ile tak można powiedzieć o nim tylko dlatego, ze przepadłby na tinderze z powodu wzrostu i mało chadowej aparycji. Ujął mnie na żywo czymś innym, niż wygląd, po prostu.

To stwarzają sobie tę sytuację, które tego wymagają, a nie marudż.
Twoi bracia w niedoli są w tym kreatywni

Hmm, to gdzie można Was drogie Panie z tego wątku można znaleźć?
Bo jakoś wiek mam podobny, ale... mi się z kolei kobiece pustostany trafiają przerażająco często.
A inna sprawa, że obecnie króluje jednak... egoizm, niekoniecznie zdrowy.

Problem z portalami jest taki, że każdy szuka kogoś wyjątkowego, ale sam nie chce być wyjątkowy dla kogoś.

Bądź - dla kogoś kto wydaje się fajny - kimś takim, kogo sama szukasz. Zagaduj pierwsza, rozwijaj wątki, interesuj się, bądź normalna i sympatyczna. Dziewczyny bardzo często są znudzone, szybko usuwają pary, odpisują półsłówkami, zamiast dać wiele od siebie. I mówię to po swoich doswiadczeniach - sama też bywałam zmanierowaną księżniczką a facet ma mnie rozbawiać. Ale gdy tylko sama się postarałam, dałam dużo od siebie, zaangażowałam się w poznawanie tej osoby - przynosiło to oczekiwane skutki.

Żeby nie tracić czasu, od razu rób odsiew: nie pisz do facetów którzy dają zdjęcia gołej klaty, chociażby bardzo Ci się podobali. Szybko kończ znajomości gdy widzisz, że facet nie angażuje się w rozmowę, odpisuje z opóźnieniem, jest takim męskim odpowiednikiem księżniczki. Odpuszczaj sobie tez facetów którzy są tajemniczy - unikają odpowiedzi na pytania, albo mówią "powiem ci na spotkaniu" itd. Facet ma być fajny, przejrzysty, szczery.

Co do bólu dotyczącego przywiązywania się a znajomość i tak się kończy - no niestety... Każdy to przeżywał i przeżywać będzie. Na szczęście tak jesteśmy skonstruowani, że po porażce znów chcemy próbować. Jak to powiedział Michael Scott "jestem znów gotowy na zranienie"

PS. Ja poznałam męża na Sympatii.