Zdrada po 40 latach małżeństwa nic nowego - Netkobiety.pl

Ale skąd ta rozpacz i gniew na telefoniczne rozmowy?
Ludzie się poznają i czasem utrzymują kontakt
Nie myślałaś chyba że mąż w sanatorium stracił mowę?
Nie wierzysz mężowi a uwierzysz obcej mężatce ?
Jest z tej same miejscowości?

Sądzę, że już tak męża przestraszyłaś, że nawet gdyby cos tam między nimi było to albo zejdzie do podziemia i nigdy się już niczego nie dowiesz, albo da sobie spokój z tą panią ze strachu, że narobisz jakiegoś zamętu nie tylko w jej rodzinie.
Twój mąż się pewnie zauroczył, to zdarza się niektórym panom zwłaszcza starszym w czasie pobytu w sanatorium. Uspokój się i przestań krzesać iskry, bo naprawdę coś podpalisz. Nie twierdzę, że masz przejść nad tym do porządku dziennego, ale nie trać głowy. Po 40 latach małżeństwa pierwszy raz mu się zdarzyła taka rejterada? Jeśli tak, tym bardziej przestań mu ciosać kołki na głowie, bo nie masz żadnych dowodów że cię zdradził i chyba żadnych już nie znajdziesz, a swoim zachowaniem sprawisz, że mąż zacznie się zastanawiać czy dobrze wybrał cię za żonę

Pytanie zasadnicze' Co chcesz z tym zrobić? Co zrobiłaś wtedy, kilka lat temu z tymi postami na portale randkowe? Uważasz, że to było "niewinnie"? Przecież na takich portalach umieszcza się anonse w wiadomym celu, a ty niczego z tym  nie zrobiłaś, bo pewnie żadnej wtedy nie znalazl? A teraz chcesz kontaktu z kobietą której wcale nie znasz. Nie przeszkadzało jej, że twój mąż czeka aż wyjdziesz z domu aby z nią porozmawiać, a uwierzysz jej jak ci powie że nic oprócz rozmów o pogodzie w jej mieście ich nie łączyło? Czego ty się spodziewasz, że co ona ci powie?

Nie poniżaj się i nie staraj się nawiązać z nią kontaktu. To co się dzieje teraz, to sprawa tylko między tobą i twoim mężem.

Bardzo Wam dziękuję
Pozdrawiam

Nie każdy zdradza po 40 latach małżeństwa... Ale o romansach sanatoryjnych się słyszy bez względu na wiek...

Mąż ma widać do tego ciągoty, niby niewinne, bo co ma Ci powiedzieć... Jednym słowem tak czy tak, oszukiwał Cię, flirtując z nią...

Twoja ostra reakcja, może go otrzeźwi, ale rzeczywisty kontakt z tą kobietą nie ma sensu.

Ale po co Ci ta wiedza, chcesz się do niej porównywać, chyba nie...

Przyjmij, że to był flirt przyjacielski i za bardzo się tym nie przejmuj.
Powinnaś rozmawiać z mężem o tym jak się z tym czujesz, czyli głównie o waszej relacji.

Podałaś takie dane, że jej znajomi na pewno ją szybko zidentyfikują.
A skąd wiesz, że ona ma męża? Może nie ma i czyha na twojego?

Kleoma, czy coś Wiesz?

Moj 65letni ziom mowi ze blue pill potrafi jeszcze wskrzesic trupa:)
W tym wieku namietnosc chyba schodzi na 5-6plan relacji miedzy K i M

Zawsze mozesz ja odwiedzic, wyciac serce i przygotowac pyszna kolacje:

Serce "wieprzowe" w potrawce - jak zrobić?
Sposób przygotowania:

    1. Serca umyć, oczyścić, włożyć do garnka lub szybkowara, dodać por, seler, marchewkę, listek laurowy i ziele angielskie, zalać wodą i ugotować do miękkości. Wyjąć serce i marchewkę, serca pokroić w cienkie plasterki. Na patelni rozgrzać łyżkę tłuszczu (smalec) włożyć pokrojoną cebulę , podsmażyć chwilę , następnie dodać serce i również podsmażyć ok 5-7 min. Przełożyć do garnka, zalać bulionem z gotowania serca aż całe się zanurzy.
Dodać pokrojoną na plasterki marchewkę ugotowaną z mięsem i przyprawić do smaku solą i pieprzem oraz pieprzem ziołowym, oregano i majerankiem. Dusić ok 20 min pod przykryciem .
    Mąkę wymieszać z koncentratem i niewielką ilością wody. Podprawić potrawkę. Dodać posiekaną natkę pietruszki świeże oregano. Podawać z ziemniakami lub kaszą gryczaną i ogórkiem małosolnym.

W sumie lekkie na zoładek

A mezusiowi powiesz ze to niespodzianka taka kiedys byla ale juz jej nie ma:)

Dziwne jest to, że mąż spełnia jej życzenia w tej kwestii...To jest niepokojące, ale to są tylko słowa, on sam nie chce o niej mówić, bo i faktycznie po co, jak wiadomo i tak, że ma za uszami.

Utrzymują cały czas kontakt?

Obyś się nie zdziwił.....hahaha
Niektórzy (i niektóre) dopiero w tym wieku odkrywają sex. Dzieci dorosłe, obowiązków niewiele.....wyrwani z kieratu mogą wreszcie  czerpać przyjemności z życia.

Słuchajcie, poprawiłam sobie nastrój ale nie wiem czy wytrwam w tym stanie. Przed chwilą zrobiłam sobie swoisty rachunek zdrad mojego jeszcze męża. Przyznał się że kiedyś późno wieczorem odprowadzał koleżankę, którą też teraz znam i ona zaprosiła go do do mieszkania - sama mieszka-ma męża ale on gdzieś choruje.... Nie znam szczegółów. I doszło między nimi do, jak to określił A. (mąż) "sytuacji damsko-męskiej"
A ja dzisiaj sobie to poskładałam
1.koleżanka
2.forum randkowe
3.p.murwa Elżbieta
Murwy zadają się z cudzymi mężami/żonami a prostytucja to przecież zawód.
No i na razie zaufania nie ma a nie chcę się katować kontrolowaniem go.
Tylko co dalej?

Chyba mimo to.

Wreszcie zrozumiałam, że jest babiarzem, egoistą i jeszcze parę epitetów by się znalazło ale moderatorzy usuną

Wreszcie zrozumiałam, że jest babiarzem, egoistą i jeszcze parę epitetów by się znalazło ale moderatorzy usuną

Moderatorów tu nie ma, ale można się domyślić jakie epitety miałaś na myśli.

W takich sytuacjach przychodzi mi na myśl znajomy, który nie miał siły przebicia w małżeństwie, więc wszystko kwitował powiedzeniem "co zrobisz, nic nie zrobisz"...

Oczywiście jej męża...oraz jej szefa bo znam do nich kontakty

Szefa bym nie powiadamianiala, wybij sobie z głowy ten pomysł. Co jemu do tego.
Męża tamtej ja bym nie powiadamiania, ale to temat o Tobie i Twoich celach. A te są jakie:
Zatrzymać męża przy sobie?
Jeśli tak to: jeśli mąż jest słabszego charakteru to powiadomić męża tamtej i być może koleżanką męża zniknie  .

Mysle,ze Twoj maz szybko nie zrezygnuje z kolezanki , kochanki , czy jak tam ja nazywasz. Nie oznacza to , ze chce z Toba zrywac "wiezy rodzinne". Nie spodziewal sie sam , ze spotka go cos , co spowoduje nie tylko drzenie serca. Nie chce Ciebie tracic. Sypianie z kochanka nie oznacza przeciez , ze nie kocha Ciebie. Ty wiesz najlepiej , jak ukladaja sie stosunki miedzy Wami. Mowie konkretnie o stosunkach , a nie o piciu herbatki. On chce sie czuc atrakcyjny i meski . Ty chyba (mam nadzieje) nie zajmujesz sie tylko wnukami lub serialami. Kiedys kobieta i mezczyzna po 60 nazywani byli juz dziadkami, staruchami , ktorym nic sie juz od zycia nie nalezy . Nie mowiono o seksualnosci , o potrzebach , no bo nie wypada. Kazdy czlowiek niezaleznie od wieku ma jakies potrzeby . Nie tylko chlebem i woda czlowiek zyje. Nie namawiam Ciebie do zamykania oczu lub jakis tam rozwodow. Pomysl o sobie i o swoim mezu tez. Wiem, ze jest Ci przykro. Gdybys nie podsluchala przypadkiem rozmowy , to czy moglabys powiedziec , ze maz Ciebie zaniedbuje , jest dla Ciebie niedobry, lekcewazy Ciebie. Pomysl o sobie .

Musisz sama podjąć decyzję, nikt za Ciebie tego nie zrobi. Tutaj padło stwierdzenie, że pewnie będziesz znosić romans emocjonalny, bo przecież po 40 latach ten mąż to jakby "rodzony" mąż i nic nie ma prawa stanu małżeńskiego zmienić. Ja bym kopnęła w tyłek, bo zdrada emocjonalna to też zdrada, nawet gorsza niż przypadkowy seks po alkoholu, przemyślana i celowa, ale to ja - niezależna, samodzielna finansowo, z własnym lokalem kobieta. Ale Polaki biedaki najczęściej siedzą w oficjalnych związkach, a na boku prowadza swoje podwójne życie, bo zwyczajnie nie stać ich na życie solo ani emocjonalnie, ani finansowo. Ty rób jak chcesz, możesz go znosić w imię "trwałości" pożycia małżeńskiego, może za 10 lat będziesz uroczyście przed bliskimi obchodzić 50 rocznicę pożycia (to  była ironia).

Łatwo powiedzieć...

Imogna jesteś wyjątkowo oszczędna w słowach, więc nawet za bardzo nie da się z Tobą rozmawiać.
Nie obawiaj się, że zostaniesz rozpoznana, bo takich przypadków jest mnóstwo.

Sama wiesz co czujesz i jakie masz możliwości...

Odpowiedz sobie na pytanie, czego ty chcesz? Co by cię uszczęsliwilo w obecnej chwili gdy już wiesz o swoim mężu całą prawdę? Chciałabyś się rozejść z nim?

To ogromnie trudne pytanie, ale musisz sobie na nie odpowiedzieć zanim zrobisz cokolwiek, a nawet jeśli nie zrobisz nic.
Jeśli z nim zostaniesz i będziesz się męczyć z tą świadomością, że on cię zdradził i oszukiwał, to zamienisz w piekło nie tylko jego życie, ale przede wszystkim własne. Będziesz żyła obok niego i myślała że się męczysz bo żyjesz z kimś obcym, kto podeptał twoje uczucia i poczucie bezpieczeństwa. Nie zazdroszczę takiego życia, bo to jak więzienie z wyrokiem dożywocia.

Jeśli się rozwiedziecie, to zafundujesz i jemu i sobie stres, pranie małżenskich brudów przed znajomymi, rodziną, dziećmi. Oczywiście to kiedyś minie i możesz później zaznać spokojnego życia, jednak życie kobiety samotnej w twoim wieku to już nie jest cud, miód i orzeszki. Trzeba pomyśleć chociażby o podziale majątku i o tym, że będziesz zdana tylko na siebie a wiek już raczej nie pozwoli ci zacząć wszystkiego od nowa, będzie trudno ogarnąć nową rzeczywistość. Jemu z resztą także, to nie dotyczy tylko ciebie.

Możesz zdecydować się na separację, przynajmniej czasową. Niech mąż zobaczy że naprawdę się wkurzyłaś i sprawy tak łatwo pod dywan nie zamieciesz. Niech pomieszka sam, sam sobie pierze, gotuje, dba o siebie. Niewykluczone, że gdy zobaczy jak wygląda życie bez "starej, dobrej żony" to otrzeźwieje. Musiałabyś jednak być stanowcza i potrzymać go z dala od siebie co najmniej kilka miesięcy. Tu jednak istnieje niebezpieczeństwo, że spodoba mu się życie słomianego wdowca i jednak do rozwodu dojdzie.

No i możesz nic nie robić. Po prostu zadbać o siebie, o siebie się zatroszczyć,  przestać wciąż myśleć o tym, co n zrobił i zwyczajnie zacząć żyć obok niego. Tylko czy starczy ci na to sił?

Masz wiele możliwości, ale przede wszystkim musisz wiedzieć czego chcesz. Wiem że to w tej chwili niełatwe, bo szarpią tobą te cholerne emocje, ale powinnaś je opanować i pomyśleć.

Okazuje się, że pani prawdopodobnie zabawiła się moim mężem. Dziś zacząl opowiadać, że najpierw łasiła się do niego jak kotka, choć podobno zastrzegał, że ma żonę. Jej to nie przeszkadzało. Potraktowała mojego męża jak zdobycz. A że jest młodsza od niego ok. 9lat,to złapał się. Wszystko zaczęło mi się układać. Może chcę, żeby tak było ale wszystko na to wskazuje. Nie będę przytaczać szczegółów.

A Ty go przyłapałaś, a teraz chyba chcesz, żeby było po staremu, bo on taki biedny miś, co wpadł w sidła wstrętnej baby, oj biedaczek nie zna się na  złych kobietach. Zawsze możesz go rozgrzeszyć, oczywiście nagadać, ale tak skromnie, żeby się nie zdenerwował, powiedzieć, że ma zerwać tę znajomość i żeby się z nią więcej nie kontaktował. Potem ugotuj mu rosół na zgodę, zaproponuj wspólny weekend, rodzinny wyjazd i życie wróci do normy. Pogrozisz palcem niewiernemu i  nic z tym nie zrobisz, będziecie żyć dalej, udając, że sprawa zdrady małżeńskiej was nie dotyczy. A on - może lepiej się maskować po pierwszym żalu. Może nawet sytuacja się powtórzy.
Oczywiście to ironia, decyduj sama, bo to Twoje życie i Ty poniesiesz konsekwencje, obojętnie jaką decyzję podejmiesz.

Jeśli to był pierwszy przypadek i się skończył to nie masz co tego rozdmuchiwać. Nie wiemy czy to można nazwać zdradą nawet emocjonalną, choć zaczął się w nią wkręcać.
W każdym razie winę powinien wziąć na siebie.
Zamknij temat, bo ile można to wlec...

Wybacz dla siebie i nie żyj już tym flirtem.

Bardzo Wam dziękuję za posty. Najbardziej za te konstruktywne i wspierające. Ale za te krytyczne też.
Poniżej przedstawię Wam opowieść w formie listu do kochanki X mojego męża Y. Może ku przestrodze, że to się może zdarzyć, szczególnie naiwnej żonie.
No cóż, śpimy oddzielnie, mąż stara się i prawie sam wszystko robi-gotuję, sprząta. Żałuje- tak twierdzi. Ostatecznej decyzji o rostaniu jeszcze nie podjęłam.
Zaczęłam bardziej o siebie dbać, w przyszłym tygodniu idę na 1 lekcję tenisa

Bardzo Wam dziękuję za posty. Najbardziej za te konstruktywne i wspierające. Ale za te krytyczne też. Jak łatwo się kogoś ocenia...
Poniżej przedstawię Wam opowieść w formie mojego listu do kochanki X mojego męża Y.  Może ku przestrodze, że to się może zdarzyć, szczególnie naiwnej żonie. Listu nie wysłałam. X jest żoną kogoś, kto zapewnia jej życie na bardzo wysokim poziomie. Podobno jest zadbana i stać ją na częste wyjazdy. Często również wyjeżdża z mężem.
No cóż, z mężem śpimy oddzielnie, mąż stara się i prawie sam wszystko robi-gotuje, sprząta. Żałuje- tak twierdzi. Ostatecznej decyzji o rostaniu jeszcze nie podjęłam.
Zaczęłam bardziej o siebie dbać, w przyszłym tygodniu idę na 1 lekcję tenisa:)
Zobaczymy.

Myślałam, że to był tylko flirt... W tej sytuacji... daj sobie czas... Z tym tenisem bardzo dobry pomysł, dbaj o siebie...

Z nią to nie na sensu się komunikować, ale jej mężowi bym wysłała jakieś dowody...

Oj Ulle boli to co piszesz ale to prawda.
Zanim zaczęliśmy się spotykać z moim mężem, spotykałam się z innym. Tak się złożyło, że z tym innym jeszcze spotkałam się 1 raz podczas gdy już chodziłam z moim mężem. Ale postanowiłam zerwać tamten związek. Niestety, okazało się, że jestem w ciąży. Nie chciałam powiadamiać tamtego i było mi wstyd przed obecnym chłopakiem. Niech będzie X. Zaczęłam coś kręcić, nawet wzięłam od X pieniądze, że niby nie jestem pewna kto jest ojcem. Ale w końcu przyznałam się do wszystkiego i usunęłam. Ta ciąża spowodowała, że zaczęliśmy rozmawiać o ślubie. Jak usunęłam i wszystko powiedziałam X, zapytał-to ślubu nie będzie? Odpowiedziałam, że może być. Powiadomiłam mamę, że jest chłopak, może ślub i... poszło. Niestety, podobno mąż każdego mojego kolegę czy znajomego podejrzewał w myślach, że to ten. Nic mi nie powiedział. A ja, czując wyrzuty sumienia godziłam się na wiele. Wiele razy też w trakcie małżeństwa mi to wypominał. A ja jak to ciele cieszyłam się z lepszych chwil. Urodziły się dzieci, teraz mamy wnuki.
I może na dziś wystarczy zwierzeń

To odwaliłaś numer dużego kalibru...

Karma wraca...

Byłam głupia i naiwna. Bo słyszałam, że "cnotliwe Zuzanny" przed ślubem uprawiają tylko sex oralny... A ja w szkole nie miałam przygotowania do życia