Nie wiem co robic - Netkobiety.pl

Naprawdę uwazasz, że nie ma szans na zmianę? Tacy ludzie sie nie zmieniaja? Grzebiąc trochę w necie mam wrażenie, że w jakiś sposób uzależnił mnie od siebie i dlatego nie umiem podjąć stanowczych kroków. Ignoruje jego wszelkie szantaze emocjonalne, a on i tak nie odpuszcza.
Im mniej mnie ma, tym bardziej się stara. Sądzisz, że to dlatego, że nie będzie miał gdzie się podział po rozstaniu?

Tak, owszem, tak sądzę - biedaczek nie będzie się miał gdzie podziać i nikt mu nie upierze, posprząta i nie ugotuje (dobrze myślę, że Ty to wszystko zawsze robiłaś?). I tak właśnie - tacy mężczyźni się nie zmieniają.
A zagrania, że kiedy króliczek ucieka, to on bardziej go goni to przecież standard. Ale jak mówiłam - nie wierz w jego nagłą zmianę. Ja bym zwiewała i w końcu poczuła się wolna i w zgodzie z samą sobą.

To fakt, zawsze robiłam ja.  Teraz dużo robi on.  Chyba czas na dorosłe decyzję. Dziekuje

Szanse niby zawsze są. Niektórzy ludzie się zmieniają. Czasem. Jednak czy naprawdę wierzysz w przemianę z dnia na dzień? Wierzysz, że człowiek, który dokuczał Ci przez 12 lat małżeństwa zmienił się od tak? Czy może raczej chce coś uzyskać?

Nie szanował ,czyli co ?
Ubliżał, czyli co ?
Podasz jakiś przykład ?
12 lat razem i hmmm było ok, a teraz nagle ubliża i nie szanuje ?

Autorko, na pewno masz jakieś wady, bo każdy człowiek je posiada. Niemniej jednak niepotrzebnie myślisz w ten sposób, że być może, to Ty nie potrafisz stworzyć normalnych relacji. Nie miałaś na to szans, nawet gdybyś była złota i brylantowa. Z tego, co opisałas wynika, że żyjesz z człowiekiem złośliwym, konfliktowym oraz agresywnym. Nie ma możliwości, żeby z takim człowiekiem zbudować prawidłową relacje. Tacy ludzie mają w sobie całe pokłady nienawiści i złości i muszą od czasu upuścić pary. Przemocowiec, to przemocowiec.
On teraz się stara, bo na jakiś czas upuścił z pary i dlatego funduje Ci miesiąc miodowy. To taki cykl u tych ludzi - agresja, miesiąc miodowy, agresja i miesiąc miodowy. Przy czym określenie miesiąc miodowy jest czysto umownym, w praktyce taki miesiąc miodowy trwać może kilka miesięcy, kilka tygodni, kilka dni albo kilka godzin.
Ten facet nie miałby gdzie mieszkać po rozwodzie i wiele by stracił. Dzisiaj kobiety są coraz bardziej świadome i raczej nie pozwoliłyby sobie na takie traktowanie. Nie byłoby mu tak łatwo znaleźć druga taką kobietę, jaka jesteś Ty.
On przez wszystkie te lata doskonale wiedział, że jest wobec Ciebie nie fair, ale miał sobie Ciebie za nic, byłaś czymś oczywistym w jego życiu, więc poszedł na całość. Był pewny, że taka niemota jak Ty niczego mu nie zrobi.
Teraz ku jemu zaskoczeniu sytuacja vsie zmieniła, bo powiedziałaś stop.
On wyczuł, że tym razem mówisz poważnie i dlatego zgiął się w scyzoryk.
Jeśli dasz mu szansę, a on upewni się, że wszystko wróciło do normy znowu zacznie Tobą pomiatać. On tak po prostu musi, tak ma.
I wtedy abarot będziesz miała powtórkę z rozrywki.
Jeśli chodzi o to, że zanikł u Ciebie jakikolwiek pociąg fizyczny do tego człowieka, to przecież nic dziwnego. Straciłaś serce do męża i przede wszystkim zaufanie. Jakim więc cudem mogłabyś chcieć chodzić z nim do łóżka i jak gdyby nigdy nic odczuwać przyjemność z kontaktów seksualnych.
To raczej trwały rozkład pożycia małżeńskiego i jako taki może być podany jako jedyny powód do rozwodu.
Jeśli mimo wszystko nie dowierzasz w to, że jest aż tak źle, to daj mu szansę, a za jakiś czas na własnej skórze przekonasz się, że wróci domowy horror.
Jeszcze doczytałam to, co przed chwilą napisałaś.
To typowy przemocowiec, który z czasem będzie chlal coraz więcej.
Nie miej złudzeń co do niego.

Pewnie macie rację. Tylko tak trudno jest w jakimś stopniu zaczynać od nowa. Tak po prawdzie to całe "dorosle" życie spędziłam z nim. Chyba rzeczywiście czas pomyśleć o sobie i o dzieciach. Dziękuję.

Druga sprawa, są tacy co nie znoszą słowa sprzeciwu, szczególnie odnośnie seksu, wściekają się i kobiety widząc jedynie sens w utrzymaniu rodziny, zgadzają się dla świętego spokoju.
Dlatego chcąc dać szansę temu małżeństwu, musiałabyś też sama się zmienić, bo Ty mu odmawiasz, on na złość Ci nie pomaga, do tego wyżywa się, no ale z piciem też by musiał skończyć.
Jeśli obydwu stronom zależy na rodzinie można wiele.
Taki byk chojrak, a zobacz jaki się zrobił malutki...

Tak się zastanawiam, czy on nie ma czegoś z Piotrusia Pana, czy te jego zachowania wynikały ze złości na Ciebie, żeby wymóc z kolei zmianę Twojego zachowania.

Ja uważam że ludzie się zmieniają, ale jest to długotrwały proces, a nie jedna chwila.
Znam osoby które naprawdę się zmieniły gdy długoletni partner odszedł, zostali sami i mogli analizować związek. Po latach byli innymi ludźmi, wyciągnęli wnioski i w kolejny związek wchodzili mądrzejsi i z pokorą.
Nauczką za złe zachowanie nie jest postraszenie rozstaniem, tylko realne rozstanie. Tylko wtedy taki człowiek może się zmienić.

Powiedz mu że niestety ale jego zachowanie sukcesywnie zabijało Twoją miłość dzień po dniu i teraz niewiele można zrobić.

Niczego nie stracił,najwyżej trochę się przestraszył,a teraz jest do rany przyłóż,żeby przeczekać i ciebie udobruchać,liczy też na seks.
Jego zachowania wcześniejsze te przemocowe,z brakiem szacunku,złośliwością,lekceważeniem,wulgarne wiążą się z tym piciem dużych ilości piwa,ponieważ Twój mąż już najprawdopodobniej jest uzależniony od alkoholu,a to jak się zachowuje jest bardzo charakterystyczne dla obsesji picia i niektórych typów alkoholików,zależności psychicznej i nałogowego sterowania uczuciami,walką o kontrolę nad bliską osobą.
Ten miodowy miesiąc to tymczasowe na przetrwanie ,wróci do "normy" jak dasz się zwieść i będzie tak samo albo gorzej niż przedtem zyska pewność że może jeszcze więcej .
Uzależnienia i konsekwencje życie z obsesją picia mają destruktywny wpływ na charakter alkoholizm ma taki wpływ na ludzi
nie stają się lepsi żyjąc nałogowo,przeszkadzasz mu ,musi mieć nad Tobą kontrolę,irytujesz go ,złościsz byle czym prowokuje
odruchowo i reaguje agresją ,ponieważ jesteś nieposłuszna i nie taka jaka masz być według niego.
Jesteś dostarczycielką emocji,które musi rozładować na różne sposoby i żeby w końcu doznać ulgi napić się
to w sporym uproszczeniu oczywiście,bo to znacznie bardziej skomplikowany system.
Na moje oko jeżeli sam z siebie nie pójdzie się leczyć to tylko w pewnych coraz krótszych okresach będzie "dobry"
jesteś dla niego również do jego obsługi i taką gwarantką jego normalności ,bo to Ty masz według niego problem nie on.
Idź do prawnika i być może po psychologiczne wsparcie potrzebne do uwolnienia się od niego,on ma wybór czy che pić być chorym,czy zdrowieć,w tym układzie nic się nie zmieni bo nie sięgnie dna jeżeli dalej będziesz ulegać i wierzyć w jego pozorne zmiany.
W szantaże nie wierz,a to że nie ma dokąd pójść to chore żądanie litości od Ciebie gra na emocjach zniszczy Cię tym,a Ty sobie będziesz wydawać się nieludzka i okrutna.We współuzależnieniu litość rozczulanie się użalanie jest niemal zabójcza, ma dla alkoholika odwrotny skutek rozwija chory egoizm.

A ja myślę, że aby mąż pokazał faktyczną długotrwałe zmianę powinniście dać sobie czas w postaci separacji. On się wyprowadza i niech pokazuje swoim codziennym zachowaniem swoje zmiany na lepsze, a Ty miałabyś czas na spokojne analizowanie związku, siebie, emocji, może będąc "na odległość" sama odpowiesz sobie na pytanie "co i jak dalej?".
W takie szybkie i nagle zmiany to bym nie wierzyła, każda zmiana to proces. Wytrwałości i siły!

Jeszcze jedno mam pytanie. Mówiąc mężowi, że zawsze czułam się traktowana jak smiec, on zarzuca mi, że ja go tak traktuje przez ostatnie kilka miesięcy. I tu wszystko sprowadza się do bliskości. Czy odmawiając mu, bo nie mam na to ochoty, robie coś nie tak? Czy facet naprawde nie potrafi wytrzymac kilka tyg bez stosunku? Czy to mój mąż ma jakieś swoje wyobrażenia?