Zdrada? - Netkobiety.pl

W związku jesteś ponad 7 lat piszesz, a zaraz że 14?
Mniemam że w małżeńskim 7?
Napisz więcej konkretów, mniej chaotycznie, bo ktokolwiek chciałby Ci coś podpowiedzieć... to nie ma jak, nawet gdyby chciał.
Opisz szczegółowo sytuacje, jak żyliście, co się wydarzyło itd. jak w innych tematach, jeżeli chciałbyś porad ludzi.

Szczerze ? to koniec małżeństwa tak to bywa. Ona zauroczona uczucia przerzuciła na kochanka i od teraz zostałeś po prostu coś na wzór kolegi. Już nic nie będzie takie samo jak kiedyś niestety. Tak brutalnie napiszę Ci : zbieraj dowody i do prawnika po rozwód. Dlaczego tak ? byś nie płacił jej alimentów gdy się rozwiedziecie bez winy za porozumieniem stron (życie pisze różne scenariusze). Za chwile może się dowiesz o romansie i zdradach ale to ułamek tego co ona zrobiła skoro taką bieliznę kupuje dla kochasia. Widocznie nie pasisz jej i nic z tym nie zrobisz choćby na uszach stawał = poczytaj fora jak to się kręci. Im szybciej się rozejdziecie tym mniej będziesz cierpiał i trawił jej zdrady. Szczęscie masz że bez dzieciaka jesteście więc nie ma o kogo walczyć. Ona już nie zapomni o tamtym do konca życia skoro takie przebieranki robi po prostu wsiąkła. Jak zbierzesz wystarczającą ilość dowodów (według prawnika) to któregoś dnia siądz z nią i porozmawiaj że wiesz dużo (nie zdradzaj co) i oczekujesz prawdy bo nie ma sensu się męczyć (rozwód i tak z jej winy). Nie jesteś pierwszy ani ostatni a tempo zdradzających przybiera na ilości - taką mamy modę. Nie wierz jej bo skoro kłamała to łatwo jej to przychodzi i nie przestanie gdy nie będzie pewna boczniaka że przygarnie. Ty nigdy tego nie zapomnisz i nawet jak Ciebie omota (kłamstwa że nic nie było , ubiór dla ciebie, telefony do koleżanek itp) to będziesz śnił o nich i myślał czy aby znowu nie zdradza. 14 lat w tym 7 małżeństwa robi swoje szczególnie gdy nie ma ktoś obowiązków i się nudzi. Uważaj byś teraz nie był wrobiony lub nie w dziecko bo to rozwali ciebie doszczętnie więc kontynuj jej niechęc do ciebie w sprawie seksu. Wytrzymasz i przeżyjesz tak jak inni ( fora) i zobaczysz z czasem że inaczej się nie dało. Nie zdradzaj jej co wiesz aż do momentu złożenia papierów !

Witaj,
Napisze Ci jak było u mnie:
Mój m zachowywał się w taki sposób, wtedy nie miałam pojęcia co to oznacza:
-każda próba rozmowy "o nas" kończyła ogromną złością i pogardą z jego strony,
-prowokował kłótnie i śmiał się ze "znów to samo gadam"
-wychodził z domu, że musi coś załatwić i gdzieś jechać.
-wracal później z pracy,
Robil wszystko żeby tylko wyjść z domu.
-kazda moja próba przytulenia się i pocałowania go kończyła się ze mnie odpychał,
-cały czas spoglądał w telefon i coś pisał. Nigdy nie rozmawiał przy mnie.
Bylam już wtedy dla niego nikim, czułam jak bardzo mu przeszkadzam i najchętniej by się wtedy mnie pozbył, jakby tylko mógł.
Walczylam ale nie udało się.
Jeśli Twoja żona zaangażowała się emocjonalnie, niestety już nic nie da się zrobić.
Dziś czekam na rozwód...nas już nie ma. Zostałam sama z dwójką dzieci.
Dziś wiem, że byłam naiwna i głupia-nie wart był ani jednej mojej łzy. Sposob w jaki z mną postąpił był wyrachowany i podły.

Każda zdrada musi przejść przez pewne etapy. Bez trudu można to poszukać w Internecie. Ty jesteś dopiero na początku drogi. Z zoną rozmawiać obecnie się nie da, bo jest w 7 niebie i zrobi wszystko, żeby dla nic się nie zmieniło. Ma ułożoną sytuację w domu, ma kochanka z którym robią cuda.
Co można zrobić? Złapać dystans. Może jeżeli to możliwe wyjechać gdzieś na tydzień lub 2. Przygotować się do konfrontacji, tak aby mieć jak najwięcej kart w ręku. Przede wszystkim powolutku zabezpieczyć majątek i przygotować się do życia bez niej. Nie ma sensu tracić kasy na detektywów, zdrada kobiety jest wytłumaczalna. Byłeś najgorszy, źle ja traktowałeś - a czym się dowiesz, no to co miała bidula zrobić, jak nie poszukać wsparcia.

Pjack - nie do końca. Ja też czytałem sporo na forum, dostałem kupę naprawdę dobrych rad i co? I tak musiałem swoje przejść i Ty też.
I Autor też to przejdzie. To może potrwać krócej lub dłużej, ale jest chyba nie do ominięcia.
I prawie na pewno Autor dowie się, że za dużo/za mało pracował, za mało czasu poświecał/osaczał, za bardzo dbał o dom/był leniem itd. itp. Małżonka będzie się wybielać (głównie we własnych oczach, bo ona "musiała"). I na początku będzie bardzo bolało, a z czasem się ogarnie.

Zależnie od tego co postanowisz dalej zrobić, zaczekaj z konfrontacją. Wątpię by cokolwiek dała w tym momencie. Niestety.

Ten związek już jest dobity przez jej zdradę.
Tego związku już nie ma.
Jeśli dowie się co jego żona o nim gada to może mu pomoże szybciej się ogarnąć i jednocześnie

uniknie takiego scenariusza.

Ale wtedy niczego się nie dowie i będzie narażony na

I dlatego ma nic jej nie mówić tylko zebrać informacje na czym stoi.

Postaram się zdobyć jakieś dowody. Mam założyć jakąś ukrytą kamerę w domu ? I powiedzieć jej że jadę w delegację ? Bo akurat pracuje w takiej firmie gdzie czasami jadę do innego miasta na parę dni. Czy lepiej wynająć jakiegoś specjalistę ? A co do przygotowania się i zabezpieczenia się, co powinien zrobić ? Jak się zabezpieczyć przed tym ?

Po pierwsze musisz to zrozumieć i przyjąc do wiadomości że żona ma pełny romans który rozwalił małżeństwo. Nie jesteś wstanie nic zrobić z nią gdyż z tego co napisałeś to odpłynęła całkowicie od ciebie i cała jest jego. Na nic racjonalne gadanie, argumenty gdyż ten stan będzie trwał do puki on nie da jasnego sygnału kim dla niego jest (wtedy rok a może dłużej wychodzenie jej z uzależnienia do stanu pogodzenia się z rozstaniem z nim ale dalej obojętności do ciebie) lub postanowią się związać na fali emocji. Co za tym ? zadbaj o swoje zdrowie psychiczne (34kroki), o swój majątek (rozdzielność finansowa) zbieraj dowody ( na już pochowane wszędzie podsłuchy nagrywające takie małe) i detektyw tylko dobry (to się zwróci). Na pewno wizyta u prawnika od rozwodów bo ty nie myślisz racjonalnie aby objaśnił co i jak aby złożyć o rozwód z jej winy. Po forach możesz się przekonać że i tak to już po związku tylko kwestia czasu ile będziesz się taplał w błocie. Nie zapomnij o zdrowiu fizycznym (odżywianie i witaminy) bo pewnie teraz chudniesz i nie możesz spać. To co doświadczasz to normalne w takich sytuacjach i przechodzili wszyscy zdradzeni. Słuchaj się rad tych co doświadczyli zdrady bo oni po czasie wiedzą gdzie popełnili błędy.

Już próbowałem wcześniej że wiem to tylko było gadanie że sobie coś wmawiam itp. faktyczne schudłem, ważyłem ok.86kg a teraz 71kg przestałem też brać leki bo nie mam siły na nie (choruje na chorobę płuc) a może zrobić to co ona ? Czyli też znaleźć "koleżankę" ? Może jak ja też to zrobię z kimś innym to będę myśleć inaczej i łatwiej mi to pójdzie ? Jak na razie to jestem ciągle zestresowany i denerwuje się, w pracy koledzy widzą że coś jest nie tak zemną, ale nic im nie mówię bo nie chce wyjść na jakiegoś nieudacznika. Oni wszyscy mają kochając rodzinę a ja ?? Totalne zero. Już mi nic nie wychodzi. Wiem że jest to też moja wina że tak to się potoczyło bo może jakbym inaczej ja traktował nie doszłoby do tego. Ale już sam nie wiem nie potrafię racjonalnie myśleć. Zawsze miałem łeb na karku a tu coś takiego mnie niszczy. Kocham ją bardzo. Zawsze ja kochałem i wiem że będę kochać jeżeli się rozstaniemy. Miałem już propozycję od kilku koleżanek żeby wpaść na "kawę" ale zawsze odmawiałem bo zabardzo kocham moją żonę i nie byłbym wstanie jej tego zrobić. I tu jest mój problem chcem być z nią ale jednocześnie myślę nad rozwodem. Czy ja już mam nierówno pod sufitem ? Czy to normalne że tak się zachowuje i myślę?

Xadix, posłuchaj tych, którzy przeszli to samo co Ty. TO SAMO. To zawsze wygląda tak samo, różni się tylko szczegółami.
Zbieraj dowody. Nie każdy ma tyle szczęścia co ja, że dowody same wpadają w ręce. Ja nie posłuchałem rad m.in. z tego forum, nie zatrudniłem detektywa, nie założyłem podsłuchów i tylko i wyłącznie przypadek sprawił, że dowiedziałem się wszystkiego (no ok, jak już wiedziałem wystarczająco to rozszerzyłem działania o sprawdzanie bocznego, a to było niepotrzebne i prawnie bardzo, bardzo ryzykowne).
Też miałem głowę na karku, życie jako pasmo sukcesów itd. itp., ale taka rzecz niszczy i rozwala człowieka całkowicie. Im bardziej byłeś zakochany (ja bardzo), tym boleśniejszy jest upadek. A jak żona dowie się, że wiesz, to dopiero zacznie się dobijanie, obwinianie o wszystko itd. - dużo lepiej jest przejść to nie tak jak ja, a jak już trochę ochłoniesz. Nie wiem ile masz wzrostu, ale moje 10kg zrzucone w ~3 tygodnie to akurat jedyny plus tej historii - minęło pół roku i postanowiłem nie wracać do poprzedniej wagi:)
Jeśli argumenty przytoczone przez Pjacka, maku i innych do Ciebie nie trafiają, bo to "ta jedyna" itd. itp., to rozważ podejście do tego w ten sposób (mi pomogło):
1. Masz dwie opcje - albo jest tak jak wskazuje Twój stan wiedzy, albo nie.
2. Jeśli założysz kamerki w domu i pojedziesz w delegację (do tego dyktafon w aucie, jeśli się da to keylogger w telefonie), to albo potwierdzą się podejrzenia, albo będzie Ci wstyd i znajdziesz siłę, żeby budować coś z powrotem z małżonką. W obu przypadkach nic nie tracisz. I to dla mnie było akurat kluczowe - dopóki sobie tego nie uświadomiłem, to chęć odzyskania tego "co było" hamowało mnie przed dowiedzeniem się prawdy. A dopiero prawda pozwoliła mi jakoś zacząć się ogarniać (chociaż nie od razu).

W pierwszym przypadku dalej będzie tak:
3. Jeśli jednak dowiesz się, że żona Cię zdradza, to oznacza że ma Cię kompletnie w dupie, nie ma dla Ciebie grama szacunku (oj, to boli najbardziej, zwłaszcza po kilkunastu razem spędzonych latach).
4. Zabezpieczasz majątek w taki sposób, żeby to od Ciebie zależało, czy chcesz dzielić go po równo, czy nie. To o tyle istotne, że my z jż ostatecznie podzieliliśmy się po równo i nie było jakichś wielkich wojen o majątek. Dużo historii wskazuje jednak, że niezabezpieczenie majątku skutkuje wieloma problemami. Dlatego tez wyprowadzasz kasę do skarpety, nie bierzesz kredytów na siebie, samochód kupujesz na swoją rodzinę itd. itp.
5. Mając dowody w ręku i zabezpieczony majątek nie zrobisz nic głupiego. Możesz skoczyć do psychologa - części osób to pomaga. Sam w najgorszym, początkowym okresie chodziłem i o ile nie trafiłem najlepiej, to możliwość wygadania się komuś obcemu też daje ulgę.
6. I w takim momencie dopiero masz wybór, co zrobisz - wyrzucisz za drzwi, złożysz pozew itd. itp. Tak czy inaczej nie ujawniasz żonie co wiesz, tylko mówisz, że wiesz wszystko i to koniec.

A niezależnie od powyższego znajdź sobie odskocznię, bo czeka Cię bardzo, bardzo ciężki czas. Sport, podróże, a przede wszystkim przyjaciele i przebywanie z ludźmi. Mi przyjaciele i znajomi pomogli bardzo. Nie pytali, nie znali szczegółów. Wystarczy, że wiedzieli o samym rozstaniu i wyciągali mnie za uszy z domu.
Dla Ciebie to gówno prawda, ale uwierz mi - Twoje życie się nie wali, a zaczyna. Dla mnie cała sytuacja z żoną (mimo, że to była moja największa miłość i rozstanie było bardzo bolesne, z ocieraniem się o myśli samobójcze włącznie) to finalnie pikuś w porównaniu z troską o dzieci, tego jak im powiedzieć, jak to zniosą, jakie to będzie miało konsekwencje w ich życiach itd. I nawet jak moje dzieci znoszą to całkiem dobrze, to mam kupę żalu do jż o to, jak się zachowywała wobec nich i co im zafundowała.

Masz bardzo, ale to bardzo dużo cennych wskazówek powyżej.
Przeanalizuj na chłodną głowę, przemyśl - ja sam uważam, że popełniłem trochę błędów i drugi raz zachowałbym się inaczej. No ale życie, w takich sytuacjach człowiek jest stawiany pod ścianą, nie ma czasu na reakcje. Emocje musisz odłożyć na bok, bo niestety będą Ci przeszkadzać.
Ładnie opisał Ci powyżej WindyBoy co czynić.
Pamiętaj tylko, że jeżeli Twoja żona jest zauroczona/w amoku a na to wychodzi, to nie dotrze to niej żaden logiczny argument, żaden.
Im bardziej będziesz się zachowywał twardo, stanowczo, a nawet i chamsko - tym lepiej do niej dotrze co się dzieje.

Dziękuję wam za rady, na pewno coś z tego wezmę. Od dziś postaram się być "zimnny" dla niej. Muszę się odstresować - kupiłem dziś rower sobie i będę na nim jeździć codziennie po pracy. Moja żona myślała że to dla niej ale jak jej powiedziałem że sobie kupiłem to ją zamurowało:D, mam jeszcze stary telefon i wykorzystam go jako dyktafon i schowam go. Jak będę na rowerze to ona pewnie będzie gadać przez tel w piątek idę do prawnika żeby pomógł mi to ogarnąć, co i jak powinnem zrobić tak aby tego żałowała dziękuję wam bardzo, wiem teraz co mam robić i że nie jestem sam.

Ok, postaram się uspokoić, ale mam ochotę żeby ją złapać i pocałować jak w filmach romantycznych. Może to zadziała ? Przeczytałem sobie te 34 i powiem szczerze że to będzie trudne ale postaram się. Prawnika odwołam jutro. Postaram się najpierw zapomnieć o tym i zajmę się sobą. To będzie teraz mój cel, niech zauważy że mnie to już nie rusza i mogę żyć dalej bez niej. Będę częściej wychodzić z domu - rower, spacer itp. będę przychodzić na wieczór zjeść kolację razem i spać.

Same dobre rady Ci tutaj dają, miałem analogiczną sytuację, 10 lat razem, 2 lata po ślubie i moja była już żona poszła w długą (choć u niej to była recydywa).
Po pewnym czasie odzyskasz pewność siebie i świat stanie się nawet lepszy niż był. Przestaniesz żyć w kłamstwie jakimi cię karmiła, zaufaj mi lepiej być samemu niż z kimś takim - gdzie każdy dzień, wyjście do pracy a ty się zastanawiasz czy ona znów nie romansuje....A może znajdziesz nową miłość, jest wiele kobiet, brak dziecka ułatwi ci wejście w nową relację w 100%. Mi zajęło rok na żałobie od chwili kiedy się z nią pożegnałem na dobre + zasadza 0 kontaktu  - a dało się to zrobić tylko z uwagi na brak dziecka (w połowie tej drogi był jeszcze rozwód - widziałem ją przez całe 12 min). Po prawie półtora roku, moja była żona dla mnie nie istnieje, nie zasługuje jako człowiek na poświęcenie jej choćby chwili czasu. Historię i czas jaki nasz łączyła traktuję jak pierwsza czy tam druga miłość, która minęła.

Jeśli twoja bawi się w erotyczne przebieranki z kochankiem musisz wiedzieć, że ten ich romans trwa dłużej, to nie może być tak że za pierwszym lub którymś tam policzalnym na palcach u rąk i stóp, wskakuje mu do łóżka w stroju pielęgniarki ;(
Nie wiem nad czym się zastanawiać, bierz z nią rozwód - poza ślubem nic was nie łączy, a zaufania Ci to tej kobiety brak. Naprawdę nie ma o co walczyć.

Wiesz, że u mnie identycznie, to jest jakaś reguła ?