Mieszkanie z teściową - Netkobiety.pl

Stanowczo odradzam takie rozwiązanie. Intuicja Cię nie myli. Może na początku będą stwarzali pozory, że wszystko jest ok, ale za chwilę zaczną się problemy. Zaczniesz być traktowana jako element obcy, a mąż raczej nie stanie po Twojej stronie bo będzie wciągany w konflikt lojalnościowy. Nie da się pogodzić ognia z wodą. Nikt nie lubi jak mu się coś narzuca i traktuje z góry, a tak potrafią się zachować teściowe wobec synowych jak są u siebie. Do tej pory byłaś niezależna. Bardzo ciężko przestawić sobie w głowie, że będziesz u kogoś zdana na łaskę i zmienne nastroje. Kochana teściowa może zobaczyć w Tobie rywalkę. Może Cie permanentnie pouczać jak, co i kiedy masz robić, co Ci wolno, a czego nie wolno. Pozostała część rodziny może Cię traktować podejrzliwie, że przyszłaś się uwłaszczyć na ich majątku. Słyszałem wiele podobnych historii i wiele związków rozpadło się przez mieszkanie z teściami. Zaczniesz przeszkadzać, a oni pokażą Ci Twoje miejsce i będą przesuwać granicę. Niedawno był na forum podobny temat. Dziewczyna z miasta sprowadziła się na gospodarstwo męża i zaczął się koszmar. Tam była walka z teściową i bezdzietną szwagierką starą panną. Mąż jej w ogóle nie wspierał. Nie wiem czy dziewczyna uciekła bo potem się już nie odezwała.
Pewnie są jakieś jednostkowe historie gdzie da się pokojowo współegzystować, ale ja osobiście w to nie wierzę.

Nie można demonizować, bo czasem synowa z teściową bywają przyjaciółkami.

Ale też Ci odradzam przeprowadzkę, tym bardziej jak jesteś introwertyczką. Poza tym, że za dużo ludzi tam się przewija, trudno się zgodzić na jednej kuchni, to mieszkanie ze starszym pokoleniem, nie jest dobrym rozwiązaniem. Do tego nie byłabyś u siebie.

Dom nie przepadnie, najlepszym rozwiązaniem będzie jak byście, póki co mieszkali u Ciebie, za ileś lat, jak teściowa będzie nie domagała, przeprowadzicie się na wieś. A teraz odwiedzają ją pozostałe dzieci, wy też na weekend możecie jeżdzić.
Wtedy sprzedajesz mieszkanie, pieniądze przekazujesz męzowi, a on dopisuje Cię do własności domu.
To by był najlepszy kompromis. Masz argument ewidentny, introwertyzm, więc nie musisz podawać nawet innych argumentów.

Dziękuję dziewczyny za wsparcie.Utwierdziłyście mnie, ze dobrze robię, bo już zaczęłam myśleć, że może faktycznie jestem uprzedzona, bo moja mama mieszkała z teściami i sobie tego nie pochwala. Zresztą sama miałam okazje zaobserwować na jej przykładzie, ze to się nie sprawdza.Sama stwierdziła, że życie pod jednym dachem z teściami zabiło miłość miedzy nią a ojcem. Koleżanki z pracy też nie zachwalają mieszkania z teściami.Ale jest mi strasznie dziś smutno.Szkoda mi  tej miłości :-( Długo czekałam na takiego faceta. Mam prawie 30 lat i boję się, ze drugiego takiego nie spotkam. Dobrze się dogadujemy. Mamy podobne zainteresowania, prowadzimy podobny tryb życia i jest zgodność charakterów. Jesteśmy ze sobą 1,5 roku i ani razu do tej pory nie mieliśmy nawet najmniejszej sprzeczki. Dopiera temat miejsca mieszkania nas poróżnia. Ale jutro uparcie będę obstawać przy swoim, choćby miało to się skończyć rozstaniem

To nie ten facet a inny.

Tak trzymaj, macie możliwość mieszkania oddzielnie, co nie każdemu jest dane i z tego zrezygnować byłoby "zbrodnią". Jakby on przez to miał z Ciebie zrezygnować, to by znaczyło, że i tak podjęłaś dobrą decyzję.

Nie poszlabym na taki uklad, zwlaszcza jesli jestes introwertyczką, zreszta kazdy, nie tylko introwertyk,  potrzebuje przestrzeni dla siebie, a mieszkanie ze starszą kobietą, dzielenie z nia kuchni i łazienki.. no nie widzę tego zupełnie.
Na poczatku pewnie byloby okej, bo wszyscy by sie starali, ale potem mogloby byc roznie.
I jakie wlasciwie sa argumenty twojego chlopaka, poza podworkiem, zeby az tak sie upierac przy wspolnym mieszkaniu?

On nie ma pojęcia, o takiej konfiguracji, nie wie co to znaczy, szczególnie dla kobiety, mieszkać na kupie z jego rodziną. Nawet sobie nie wyobraża, a już wie, że będzie dobrze. Tu nie da się iść na wiarę.

Znam przypadek, gdzie synowa przyszła mieszkać z teściową, po jakimś czasie mówi mężowi, że chciałaby mieć osobną kuchnię, a on na to, przecież możesz na mamy kuchni postawić drugi garnek

Nawet osobna kuchnia i wejście, nie gwarantuje zgody ze starszym pokoleniem. Nie ma jak mieszkać osobno, nawet wynajmując mieszkanie.

U was jest dobra sytuacja, bo przecież dom mu nie przepadnie, do mamy wpadają dzieci z wnukami, A lepszą synową będziesz jak  zostaniecie w Twoim mieszkaniu, niż razem na wsi, więc tym  jak zareaguje jego rodzina, nie powinnaś się przejmować.
Ostatecznie córka przyszłej teściowej może do niej się wprowadzić, jak nie chce mieszkać sama, albo wy się z nią zamieńcie, ona przychodzi na Twoje mieszkanie, a wy na wieś.
Opcji jest więcej, tylko każdy by chciał, żeby było po jego myśli, czyli każdy myśli o sobie, Ty też masz do tego prawo.

Przeprowadziłam z nim ostatnio poważną rozmowę i postawiłam sprawę jasno, że się absolutnie do niego nie przeprowadzę. Zaproponowałam,  żeby na początek zamieszkać u mnie i jeśli się nie odnajdzie w mieście to będziemy odkładać kasę na budowę domu na wsi. Był rozżalony, że nie chce nawet spróbować i od razu zakładam pesymistyczny scenariusz. Pozostałam nieugięta i nie zgodziłem się, na żadne próby. Niby mówi, że akceptuję moja decyzję,ale widzę,że liczy na to, że z czasem zmienię zdanie. On nie kwapi się do zamieszkania u mnie bo w remont tego domu wewnątrz, dach j elewacje władował już ze 150 tysięcy i szkoda mu tej kasy. Boję się że będzie mamnił mnie obietnicami, że się do mnie przeprowadzi w między czasie licząc na to, że zmienię zdanie, a jak zdania nie zmienię i przyjdzie co do czego to tego nie zrobi

Ja bym na Twoim miejscu realnie zastanowiła się czy jest sens ciągnąć Wasz związek.
Masz 30 lat, wypadałoby albo w jedną albo w drugą stronę iść, a macie problem z czymś, czego nie da się przeskoczyć. Bo nie da się mieszkać w połowie tu i w połowie tam.

I ja jemu się nie dziwię, że nie chce iść do Ciebie, albo budować czegoś nowego, skoro tamto jest jego i tam zainwestował masę pieniędzy. Moim zdaniem jedynym sensownym rozwiązaniem byłaby nadbudowa, którą już sugerowałam i która chyba przeszła bez echa. Bo w Twoim mieszkaniu to on się raczej nie odnajdzie.

On nie kwapi się do zamieszkania u mnie bo w remont tego domu wewnątrz, dach j elewacje władował już ze 150 tysięcy i szkoda mu tej kasy"

Przecież to nie zginie, musiał remontować, żeby się dom się nie rozleciał, a przecież mama tam mieszka to może przeżyć i następny remont.
Szkoda, że on, ani mama, nie pomyśleli, że to jest dom jednorodzinny, a nie dwu, nawet nie uwzględnili tego w remoncie, ale jak się nie myśli.

Ty też się nie odnajdziesz u niego, ja uważam, że on by się u Ciebie jak najbardziej odnalazł, tylko on na pierwszym miejscu stawia rodzinę, a nie przyszłą żonę.

Umiesz liczyć licz na siebie, na dzieci też za bardzo nie można się oglądać, ich szczęście powinno być ważniejsze od nas, a tu rodzina zdecydowała, że nic nie jest ważniejsze, tylko mieszkanie tam gdzie oni dawno zaplanowali, a nie obchodzi ich jak Ty tam będziesz się czuła, nie dość, że na kupie, to nie na swoim.

Stwierdziłam, że to nie w porządku wymagać od niego by zamieszkał u mnie skoro ja nie chce u niego mieszkać, więc zaproponowałam by wynająć coś wspólnie. Nie chciał, bo to dla niego wyrzucanie pieniędzy w błoto. Jestem skłonna budować nowy dom, i to też jest z mojej strony kompromis. On władował kasę w dom, ale mi mieszkanie też z nieba nie spadło. Też włożyłam w nie sporo kasy. Tyle, że ja nie jestem do swojego miejsca zamieszkania przywiazana tak jak on

Większą cześć kasy jeszcze przed poznaniem mnie, cześć w trakcie zwiazku

Szkoda zatem ze juz wtedy nie zaistniała rozmowa w ramach której jasno zaznaczyłabys swoje stanowisko w kwestii ewenutalnego mieszkania z teściową. Może gosc nie wtopilby znaczącej gotówki w remont. Generalnie nie widzę tego związku dalej. Twój facet nie zgodzi się na mieszkanie z Toba ewentualnie zgodzi się wstępnie a potem po ślubie postawi Cie przed faktem ze jednak albo z mamą albo sobie mieszkaj sama w mieście . Widzialam juz taka sytuację i skończyła się rozwodem i zalem ze wogole zaistniał ślub. Ewentualnie narzeczony zamieszka z Tobą ale przy okazji każdego wydatku, każdego zakupu, każdej raty kredytu wyrzyga Ci ze Was nie stać na to i owo przez Ciebie bo wsadził w błoto 150 tys zł dla Twojej "fanaberi". Widać że dla niego kwestia tej kasy jest mega ważna. Ogólnie kwestia kasy i opłacalności pewnych inwestycji. Od początku bardziej myślal o tym ze bardziej opłaca się rozbudowac istniejący dom niż od podstaw stawiać własny chociażby na działce obok  i jak widać srednio brał przy tym pod uwagę zdanie i szczęście ewentualnej partnerki. Albo poprostu założył ze związe się z taką ktorą postawi przed faktem-mieszkamy u mojej mamy. Jak widać Ty przed tym faktem ewidentnie stanac nie chcesz i w tym momencie dla mnie bez sensu jest załować 1, 5 rocznego związku ( to serio nie jest jakiś megadlugi  staż związkowy) i na ołtarzu tego półtora roku składać ofiarę z kolejnych swoich kilkudziesięciu lat życia ( bo chyba zakładamy przynajmniej wstępnie ze będziecie razem " póki śmierć nie rozłączy" )  Lepiej zaczynać wspólne życie z kimś kto przynajmniej na starcie widzi to podobnie jak my. Okazji do rozbieżności zdan i rozwiązań życie z czasem podrzuci  i tak aż nadto. A jeśli już na dzień dobry zgrzyta w fundamentalnych kwestiach to brnięcie dalej w relacje jest prosta drogą do katastrofy.

"Lepiej zaczynać wspólne życie z kimś kto przynajmniej na starcie widzi to podobnie jak my. Okazji do rozbieżności zdan i rozwiązań życie z czasem podrzuci  i tak aż nadto. A jeśli już na dzień dobry zgrzyta w fundamentalnych kwestiach to brnięcie dalej w relacje jest prosta drogą do katastrofy."

Masz rację, wątpliwy jest chleb z tej mąki...