Powody do zdrady - Netkobiety.pl

Zgadzam się z Salomonka. Jak się nie potrafi pić, to się nie pije.
Ludzie różne rzeczy robią po alko - jednym włącza agresja, innym puszczają hamulce.
To, że coś sobie wyjaśnicie na trzeźwo, nie za wiele pomoże, jeśli na kolejnej imprezie znów się upijecie.

To prawda, miesiac temu pisalismy maturę. Skupiliście się na tym co zrobiłem w wyniku tej sytuacji. Ja wiem, że źle zrobilem, jest mi wstyd i bardzo tego żałuję. Chodzi mi o to czy nie jest tak, że ona mi czegoś nie komunikuje tak normalnie i udaje że wszystko jest okej, a kiedy się napije to zapomina o mnie i nie zwraca uwagi, bo ma mnie dosyć. To nie jest pierwsza taka sytuacja. Boli mnie to, że ja zawsze myślę żeby nie robić jej przykrości a ona nie myśli. W ogóle nie myśli o mnie tak dużo jak ja o niej. Chciałem się zapytać innych dziewczyn czy to po prostu lekkomyślność czy coś jest naprawdę na rzeczy.

Moja rada i temat do przemyślenia dla Ciebie Autorze  ,nie szukaj powodów, przyczyn swojej zazdrosnej złości  w kimkolwiek i poza sobą ,poszukaj tego co Ciebie męczy dręczy złości w sobie we własnych głębszych przekonaniach.
To wydaje się dobre ,ale jesteś w wieku gdzie koniecznym jest ponabijać sobie guzy i takie kawałki starego zgreda mogą jeszcze nie trafić do Ciebie .
Twoja zazdrość i zawłaszczająca postawa niepokoi ,problemy z agresją nie są przez kogoś tylko ty nie radzisz sobie z ukrytymi  przekonaniami,
dziewczyna nie jest Twoją własnością ,Widzisz też tylko selektywnie to co potwierdza Twoje przekonanie, bywa że sprzeczne z deklaracjami.
Możesz  na zewnątrz być bardzo  nowoczesny mówić że szanujesz wolność i swobodę innej osoby,natomiast głębiej jesteś zazdrośnikiem,co możliwe że wcale ci się nie podoba wkurzasz się na siebie wyżywasz za to na innych.
A wiara we własną  nieomylność interpretowania zachowań innych często jest błędem i nie ma nic wspólnego z intuicją to projekcja własnych oczekiwań, przekonań na inne osoby w tym przypadku na Twoją dziewczynę ,może być też tak że oboje na swój temat macie podobne błędne wyobrażenia .Samo komunikowanie oczekiwań to nie koniec możesz sobie mówić o tym że nie życzysz sobie tego czy tamtego w zachowaniach dziewczyny,a ona o swoich można się dogadać ,ale to też nie wszystko akceptacja tolerancja jest istotna i co zrobisz z tą zazdrością dalej poza mówienie tylko o niej jako czymś  nienaruszalnym czymś co stałe i nie da się tego ruszyć w głębi ducha.
Z zazdrością można sobie poradzić,a alkohol i agresja nie jest do tego potrzebny wręcz przeciwnie.

Chyba partnerka nie traktuje tego związku poważnie albo po maturze chce się trochę wyszaleć. Miej honor i przy podobnych sytuacjach nie pokazuj zazdrości ale obojętność, to Ci może bardziej się opłacać.

Wg mnie w wieku 18-19 lat ciężko jest mówić o jakimś poważnym związku ( oczywiście każdy/każda mówi: o, to ten jedyny/jedyna) i nie ma co się oszukiwać ale takie związki może i przetrwają ale jest ich w granicach jednocyfrowej wartości procentowej. To jest dopiero ciernista droga kamienistą ścieżką. Ja bym się zastanowił czy jest w tym wieku sens walczyć do ostatniej kropli krwi o taki układ. Inna sprawa to to jak piszesz: nie wiadomo co dziewczyna ma w głowie. Ważną radą autorze jest to abyś unikał przeginania z alkoholem w tak młodym wieku.

Ja rozumiem (na swój sposób), że ludzie w tym wieku traktują swoje związki poważnie ale tak naprawdę dopiero wkraczacie w dorosłe życie i eksperymentujecie z alkoholem.
Ciężko coś innego doradzić ze strony starszej koleżanki, bo pewnie uznane to by było za matkowanie.
Jedyna chyba moja rada: wyluzuj, baw się, korzystaj z młodości ... i poznaj (wśród najbliższych) swój limit alko. To samo powiedziałabym Twojej dziewczynie.
Ludzie jak zaczynają się bawić, to im przechodzi co najmniej w wieku 23-26l, tak mi się wydaje, niektórym zajmuje to wiele lat dłużej. Tzn. nie znaczy, że wtedy trzeba wdawać w bójki czy iść z kimś po alko. Młodość ma jednak swoje "prawa".
Też kiedyś, jak byłam "młoda" chodziłam do klubów i jak mnie facet wkurzył, tańczyłam z innym ale.. nie dlatego, że mi spodobał czy chciałam z nim skończyć "w kiblu", takie szczeniackie wzbudzanie zazdrości. Ty sam mówiłeś, że chciałeś usiąść między 2 kobietami (dziewczynami) bo nie słyszałeś co mówią. Nie wiem jak bym teraz zareagowała, może zostawiłabym ciebie (czysto teoretycznie) z nimi i wyszła z klubu, może poszła bawić z innym, a może też przysiadła bliżej.
Ja wiem, że łatwo mówić, ale za bardzo się przejmujesz.

Wiecie co? Mój ojciec był bardzo kategoryczny, apodyktyczny itd. wszystkiego zabraniał i chciał bym była najlepsza.
Wiecie jaka była najepszą szkoła życia: jego jedno zdanie po mojej 18-stce. "Rób co chcesz, jesteś już dorosła".
Niby fajnie ale też z drugiej strony inne myślenie. Tzn mój ojciec nie żartował. Potem nie musiałam o nic u niego prosić (wcześniej nie było to do pomyślenia), a jak pytałam powtarzał to samo, masz 18l jesteś dorosłą decyduj. To moim zdaniem mega szkoła. Nie polecam ale działa.

powiało dydaktycznym smrodkiem
ach te zgredy

od nas powiało
chociaż słusznym jest to co piszecie przecież, pewne rzeczy trzeba przerobić na sobie na swój rachunek, to wydaje się niezbędne ,bywa czasem niebezpiecznie to prawda.

Wiem, ale oprócz tego co napisałaś to także znaczyło: pomyśl 2 razy a następnie jeszcze raz a jak dalej nie wiesz jak postąpić to przyjdź do mnie po poradę

Chyba nie za dobrze sie wysławiam albo nie rozumiecie mnie w ogóle. Nie wiem jak to było kiedyś ale ja zacząłem pić w 2 gimnazjum czyli miałem 14/15 lat i to wtedy poznawałem na ile sobie mogę pozwolić. Ja dobrze wiem, ile moge wypić i wiem, że po alkoholu staję się agresywny. Dlatego nie piję. Zdarzyło mi się pierwszy raz od 4 miesięcy napić czyli odkąd biorę leki. Wcześniej też nie upijałem się tak mocno przez jakiś czas. Ona jak się upije to staje się wyluzowana i chciałaby ze wszystkimi rozmawiać. Czasami nawet dla innych jest to nachalne. Przez tą pandemię spotykaliśmy się albo ze starymi znajomymi albo tylko my razem. Rozumiem to, że ma się potrzebę poznawania innych i rozmowy. Ja nie mam tego za złe. Tylko chodzi o to by zawsze myśleć o sobie. A ona jest tak bardzo pochłonięta innymi że o mnie zapomina. Kocha czy nie kocha i pytam się kobiet, nie mężczyzn.

Szczerze mówiąc, dziękuję Panu za wcześniejszą wypowiedź, bo skłoniła mnie do przemyśleń. Jako jedna z nielicznych osób postarał się Pan mi pomóc