Czy to zdrada??? - Netkobiety.pl

Witam, zapewne chciałabyś usłyszeć, że to nic takiego i wszystko jest ok. Niestety z doświadczenia własnego oraz przeczytania bardzo wielu historii na tym oraz innych forach muszę napisać , że nie jest ok
Może to dopiero początek, może do zdrady fizycznej nie doszło ale to, że się odsuwa to bardzo zły znak.
To, że usunął smsa czy inną wiadomość znaczy, że nie miałaś jej przeczytać, a to już jest tajemnica, którą dzieli z kimś innym, nie z Tobą.
Samo to , że ma tajemnice przed Tobą można już uznać za zdradę (zdradę lojalności, zdradę zaufania,itd) ale agresja, wyparcie, które jest tak typowe dla podobnych sytuacji, daje podstawy sądzić, że to nie jest wszystko .

To właśnie najbardziej mnie boli, bo bardzo mu ufałam, dałabym za niego uciąć przysłowiową rękę uciąć. Kilka razy już o to się pokłóciliśmy , on wszystkiego się wypiera ale zwykle dostaje szału i ataku agresji tak, że się go boję, krzyczy, że do niczego nie doszło.
Najpierw twierdzi, że do niego przychodzi w pracy, że prosi o pomoc, płacze, teraz wszystkiego się wypiera, musi, że nic takiego nie było. Wiem , że kłamie, bo jak coś wyjdzie to ja będę chciała rozwodu, on tego nie chce i boi się.

Może i nie doszło. Ale że trzy lata temu jak do nich do pracy przyszła to coś tam o niej mówił a potem przez kilka lat cisza jakby jej wcale nie było, no i nagle usuwa smsy. Dodam, że mam pecha bo tam jest kilkudziesięciu mężczyzn i akurat mój taki rycerski i się byle czym zauroczył .

Ja tu zdrady żadnej nie widzę, widzę zatem jakiś dziwny brak zaufania i kontrola jego poczynań. Po co sprawdzasz jego wiadomości i wychodzi że robiłaś to już wcześniej. Może po prostu pracują razem, w jednym zespole, lubią się, może nie lubi chamstwa w stosunku do kobiet. A skąd wiesz że usuwa smsy, telefon mu też trzepiesz? Może w tych smsach skarży się na tego kolegę a może są tam jakieś niewybredne żarty. I jeszcze to pytanie - czy to już zdrada? Zdradzał Cię wcześniej albo oszukiwał?

uważam, że facet sam przed sobą nie usuwa żartów od kobiet, nawet niewybrednych

A i jeszcze na początku wykrzyczał mi, że  ma wulgaryzm! w pracy ( stres i odpowiedzialność) i w domu???? I że się go o wszystko czepiałam.
I że nie poszłam z nim 3 lata temu na imprezę służbową i jak on się wtedy czuł, a ona tam była i z nią tańczył.

W naszym związku to raczej ja jestem tą, która ma zawsze ochotę, nigdy nie powiedziałam mu że mnie boli głowa, nigdy mu nie odmówiłam.
Tyle , że po 15 latach to może się przejadło, po prostu. Zresztą ostatnie kilka lat to on w ogóle stał jakby z boku, ja w domu wszystko ogarniam, dwoje dzieci, ich szkoła, lekcje, obiady, komunie, lekarzy itd.
Jestem zła na siebie, bo dawałam z siebie 100% i dopiero teraz dostrzegam, że może on wcale tego nie chce. Z drugiej strony teraz po wielu rozmowach, widzę, że on nie chce żebyśmy się rozeszli, stara się, zaczął mnie przytulać, od kilku tygodni sex 3  razy częściej niż zwykle

Napisałam, że nigdy tego nie robiłam, wiedziałam że się od siebie odsuwamy, ale nie panikowałam, aż do czasu gdy przez całe wakacje był taki niezaangażowany w nasze życie i skupiony na sobie, a mnie traktował jak przezroczystą.

"Wiem , że kłamie, bo jak coś wyjdzie to ja będę chciała rozwodu, on tego nie chce i boi się."
Janix2 Tylko tyle autorka napisała o rozwodzie.
Problemy na pewno są , zawsze są co nie tłumaczy zachowania jej męża. Pokazuje tylko, że wpadł w panikę bo boi się rozwodu, widocznie zna lub mu się tak wydaje-partnerkę i wie co się stanie jak się przyzna.

Z punktu widzenia faceta, szczególnie takiego któremu się nic takiego nie przytrafiło, nie ma seksu nie ma zdrady więc o co się te baby czepiają?
Niestety o wiele gorsze jest odpłynięcie emocjonalne, wtedy to nie jest już "tylko" seks czy jednorazowy wyskok ( nie usprawiedliwiam), to długotrwałe odsuwanie się od partnera, lekceważenie go, często oczernianie przed "kochankiem", to tajemnice które coraz mocniej niszczą relacje. Taką sytuację o wiele gorzej naprawić, niestety.

Ale w dalszym ciągu nie wiadomo o co chodzi. Dlaczego miałabyś mieć klapki na oczach. Skoro byliście dobrym małżeństwem to co się zmieniło że teraz tak nie myślisz, chyba nie usunięcie smsów?
@Nostalgia2020, o czym Ty piszesz, nic co zawarłaś w ostatnich zdaniach nie wynika z postów autorki.

uważam dokładnie tak samo.
Symptomatyczne jest też to zrzucanie winy, za wszystko

To dlaczego nie piszesz od razu faktów? Co post to nowe fakty, teraz że spotykał się nią i brał wolne a w pierwszym poście piszesz o zgodnym małżeństwie? Kłamał Cię, spotykał się z nią nie wiadomo z jakich powodów. Jak się z nią spotykał i to potajemnie to przypuszczam że ich przyjaźń jest już skonsumowana.

On naprawdę może szczerze płakać, tylko że nie wiesz czy nad tym co zrobił (wątpię bo się wypiera) czy nad tym że tamto się wydało.
Nie ma tak, że do niczego nie doszło, może-podkreślam "może" nie doszło do seksu ale poszło i doszło za daleko.

"Zdrada to jednak nie tylko stosunki seksualne pozamałżeńskie czy pozapartnerskie, zdrada dotyczy również sfery emocjonalnej. Zdrada emocjonalna to te zachowania pozaseksualne, które polegają na okazywaniu uwagi, zainteresowania, poświęcaniu czasu, troszczeniu się o drugą osobę w tajemnicy przed partnerem. Ten rodzaj zdrady szczególnie dotkliwy jest dla kobiet, które w odróżnieniu od mężczyzn uważają zdradę emocjonalną za bardziej zagrażającą dla związku niż zdrada seksualna."
"Czym jest zdrada emocjonalna : Zdrada emocjonalna jest oznaką braku lojalności wobec partnera, złamaniem zasady poufności, intymności emocjonalnej, wyjściem poza ramy związku i powielaniem tego, co wyjątkowe i zastrzeżone dla relacji z partnerem, partnerką"

"Zdrada emocjonalna-zdrada psychiczna:

1. Kiedy myślisz i mówisz – jesteśmy tylko przyjaciółmi

Takiego rodzaju wypowiedzi są podejrzane. To już brzmi jak rodzaj usprawiedliwiania przed samą sobą i otoczeniem.

2. Kiedy dzielisz się ze swoim przyjacielem intymnymi sprawami

Dzielenie się najgłębszymi obawami, nadziejami, historią swojego życia, namiętnymi opowieściami pogłębia emocjonalną więź między ludźmi. Wówczas powoli pojawia się intymność. Wówczas można mówić o zdradzie emocjonalnej żony – partner może poczuć się urażony.

3. Kiedy omawiasz z nim problemy swojego związku

A zwłaszcza, kiedy mówisz o partnerze. Wtedy stajesz się dostępna dla kogoś innego, kto może się tobą opiekować, wspierać, zaspokajać twoje emocjonalne potrzeby, narażając jednak swojego faceta na zostanie ofiarą zdrady emocjonalnej.

4. Kiedy porównujesz przyjaciela do swojego partnera

Wobec partnera to nadużycie zaufania i przedmiotowe traktowanie obydwu panów. To zdradza, że z żadnym z nich tak naprawdę nie jesteś blisko.

5. Kiedy obsesyjnie myślisz i marzysz o przyjacielu

Jeśli nie możesz się doczekać spotkania, jesteś w częstym kontakcie, musisz wiedzieć co się u niego dzieje, to sygnał, że jesteś zaangażowana. W twoim mózgu wydziela się dopamina, prawdopodobnie jesteś zakochana. W relacjach przyjacielskich nic takiego się nie dzieje i nie ma wtedy możliwości, aby doszło do zdrady psychicznej..

6. Kiedy pojawiają się między wami romantyczne gesty

Pocałunki na przywitanie, dotyk, przytulanie – po takim kontakcie w mózgu wydziela się oksytocyna, hormon bliskości. Kobieta wtedy nigdy nie jest obojętna wobec mężczyzny.

7. Kiedy sprawy przyjaźni wygrywają ze sprawami związku i rodziny

Mając wybór, zaczynasz wybierać spotkanie przy kawie z przyjacielem, a nie z na przykład spacer z partnerem czy rodzinne wyjście na kolację. I takie sytuacje się powtarzają. A gdy jednak wybierzesz związek, jesteś rozdrażniona i niezadowolona.

8. Kiedy utrzymujesz w tajemnicy przed partnerem to, co robisz z przyjacielem

To znak, że odległość między tobą a partnerem powiększa się. Bliskość oznacza zaufanie. Może okłamujesz swojego partnera? Dlaczego masz coś do ukrycia? Odpowiedź na to pytanie pokaże, jak naprawdę sprawy się mają.

9. Kiedy usprawiedliwiasz się

Jeśli w twoim umyśle istnieje lista powodów, dlaczego utrzymujesz kontakt z przyjacielem, sama ze sobą prowadzisz dialog na ten temat. Jakaś twoja część potrzebuje tych kontaktów, a inna się za to obwinia. Wsłuchaj się w siebie.

10. Kiedy fantazjujesz o seksie z przyjacielem

Oznacza to, że jesteś nim zainteresowana jako kobieta, nie tylko jako przyjaciółka. To wyraźnie zdrada emocjonalna żony względem swojego męża.

11. Kiedy często przyjmujesz i wręczasz prezenty

Wymiana prezentów to energia dawania i brania, ona zacieśnia relacje między ludźmi. Już samo myślenie, co komu sprawi przyjemność, poświęcanie energii na obdarowywanie świadczy o emocjonalnym zaangażowaniu.

12. Kiedy lubisz spędzać z przyjacielem czas sam na sam

To jest znak ostrzegawczy, że dążysz do tego, żeby została przekroczona granica zdrady emocjonalnej, za którą są zachowania seksualne. Chcesz tego?"

Do tego ta koleżanka to taka przeciętna, szara mysz, do tego ciągle niby samotna . A w domu mężulek miał wszystko jak na tacy podane a ja jak wierny pies od wielu lat

No tak, bo jak się dowiedziałam o tym, że coś z nim nie halo, to wyrzuciłam mu wszystkie swoje żale, że o mnie nie dba, że nie ma czułości, sex raz w tygodniu, głównie po alko, że wszystkim ja się zajmuje a on myśli w tym czasie nie wiadomo o czym. No i on powiedział, że wszystko można naprawić, dogadać się itd. wiem, że on chce teraz dobrze ale wkurza mnie fakt że zaczął zwracać uwagę na taką raszplę zamiast całkiem myśleć tylko o rodzinie

Sprawa jest bardzo podejrzana, zwłaszcza to jego zdenerwowanie.

Polecam mój wątek do poczytania. Prawie do samej wyprowadzki zapierał się, że to tylko koleżanka i wyolbrzymiam

Moim zdaniem dopóki nie będzie miał pewności, że z tamtą coś wypali będzie i do ciebie smalił cholewki bo w razie czego po prostu zostanie na starym. Fakt jest taki, że takie zaangażowanie jego w koleżankę i nerwowe reakcje na twoje pytania jakie tu zaprezentowałaś nie świadczy o niczym dobrym. Jeśli przechodzi kryzys egzystencjalny i się zakochał to pewnie niebawem odejdzie jak tylko dostanie tam zielone światło. Jeśli się zauroczył, to awanturami go tylko od siebie oddalasz. Dystans i zadbanie o siebie to jedyna możliwość żeby zatrzymać ewentualny postęp jego zafascynowania koleżaneczką.

Co do tego grzebania w telefonie. Ja akurat rozumiem co autorka ma na myśli, mówiąc, że nigdy nie grzebała i nagle zagrzebała. Miałam to samo. Przychodzi po prostu nagle taki moment, że po prostu czujesz że coś jest nie tak. Próbujesz rozmawiać ale trafiasz na ścianę. Po jakimś czasie wiesz, że nie masz wyjścia, żeby dowiedzieć się co jest na rzeczy musisz tam zajrzeć.

I to "nagłe oddalenie" niestety tak właśnie działa. Widoczne osłabienie relacji w wyniku poznania kogoś nowego to jest jak zwrot o 180 stopni w zachowaniu. Co więcej, uważam niestety, że osoby nie mające na tyle silnej osobowości by ewakuować się ze związku gdy jest źle potrafią naprawdę wiele lat dobrze udawać, że jest im dobrze w związku. A jeśli jeszcze są wspólne pasje i zainteresowania spędzanie razem czasu i jest seks, to jest piekielnie trudno wyczuć ten moment oddalenia. Ja go widzę dopiero teraz. Długo po fakcie....

Moja żona przez miesiąc szła w zaparte, że tylko kolega. W końcu zmiękła i się przyznała do półrocznego romansu. To tez schemat niestety, ze na początku przyłapani wszystkiego się wypierają....

Wiesz, ja już któryś miesiąc sobie z tym nie radzę, nie jem, schudłam że 7 kg, biorę jakieś uspakaja że. Cały czas we mnie toczy się walka, wiem że coś jest nie halo ale tak go kochałam, tak ufałam, razem wyjeżdżaliśmy do znajomych i do rodziny, wszystko takie poprawne i ułożone.
   Nie potrafię się z tym pogodzić, z drugiej strony robię mu awantury, żeby powiedział o co w tym chodzi, że też mam prawo do ułożenia sobie życia, uczciwego z kimś kto mnie pokocha, żeby mnie nie mieszał w takie bagno.
On krzyczy, że do niczego nie doszło, wypiera się, wycofuje to co powiedział, krzyczy, na początku zrzucił winę na mnie.
Boże, tak bym chciała potrafić o tym zapomnieć, udać że wszystko jest ok. Ale dla niego ok widać nie było...

On tego kompletnie nie rozumie, mówi że mam zacząć żyć i zachowywać się normalnie a ja nie potrafię w tym momencie,, mówi, że zrobiłam z igły widły i że to było bez znaczenia.
On nie rozumie, że to że tak się zdenerwował gdy ktoś obrażał koleżankę, jest dla mnie dziwne, bo jak naszym dzieciom coś przykrego dzieje się w szkole to tak się nie ekscytuje i to ja to muszę załatwić

nie, nie kasuje się. Nie ma potrzeby , a już na pewno nie z powodu pamięci.
Zresztą z tego co pamiętam padło zdanie, ze skasował wiadomości wyłącznie koleżanki, pozostałych korespondencji nie kasował.
Z tym materacem wygląda dziwnie ale jakoś za grubymi nićmi szyte by dla mnie było jednoznaczne, że tam był jakiś akt, ciekawe jednak jak mąż uzasadniał pranie materaca

Inna sprawa, ze nie przypominam sobie wątku o zdradzie gdzie w początkowej fazie zdradzacz nie zarzucał zdradzanemu, że przesadza, że to nic takiego, że robi z igły widły, że to tylko kolega/koleżanka itp...

Skąd ja to znam eh...Twój mąż zdradził i zdradza dalej i ma ZERO skruchy. Ma gdzies TWOJE uczucia. Gdyby mu zalezalo - zrobilby wszystko zeby Cie utwierdzic w przekonaniu, ze nic nie kręci. Byłby transparentny, prosił o wybaczenie, nie mial problemu z udostepnieniem Ci telefonu itd.
A tak nie jest, kochana...Twoja intuicja Ci dobrze mowi - nie jest ok. Mi długo mowila, ale jej nie słuchałam bo się łudziłam. Bo rodzina, bo dzieci, bo przeciez tyle lat razem, bo takie fajne malzenstwo, bo sie kochamy...Niestety - Twoj przypadek nie jest wyjątkowy.
Co Ci radzic? To co napisalam w poprzednim poscie - nigdy nie chcialabym cofnac sie do czasu, gdy bylam w tym stanie co Ty teraz, kiedy to zastanawiałam sie co sie dzieje, dlaczego, gdzie jest moja wina. Dzis jestem wolna i szczesliwa. Bywa ciezko, ale bycie planem B to najgorsze co przeszlam w zyciu. Jak skierujesz wzrok na zewnatrz jak juz bedziesz wolna - to zdziwisz sie ilu fajnych ludzi jest na swiecie, ktorzy by chcieli Cie jako Plan A:) I to Ty wybierasz heh
Nie mowie, ze masz dzis odejsc. Ale zacznij zbierac dowody, obserwowac. Tak tak wiem, to Twoj przyjaciel, znasz go jak wlasna kieszen, on by nie mogl...Taaaaakkkk

Wiesz, on zawsze dawał mi pin do telefonu, teraz myślę, że specjalnie bym nie miała żadnych podejrzeń.
Czasem mówi, że to ja pewnie kogoś mam, chcę się z nim rozejść i żeby było na niego i z jego winy to wciskam mu zdradę.

Nie doczytałam tego wcześniej - grubo !

Dokładnie tak jak pisze bullet  w początkowej fazie zawsze się wypierają, a w zdecydowanej większości zrzucają winę na zdradzonego.

Mam wrażenie, że im sie wydaje jacy to oni są pomysłowi i oryginalni w swoich wykrętach, a prawda jest taka, że nie ważny ciężar zdrady chemat zawsze jest taki sam.

UWAGA!!! Mój mąż w fazie "gaslighting" czyli mydlenia oczu mówił mi TO SAMO. Kochana, on jechał do mnie przez pol miasta zeby mi apap przywiezc jak mnie w pracy głowa zaczęła boleć. Prezenty, seks, nawet na romantyczny weekend pojechalismy bez dzieci...A po cichu robił co robił, czekając aż jego wielka milosc zerwie ze swoim gachem.
Jak czytam Ciebie to widzę siebie, nawet te same teksty Twój mąż ma. On CIę już dawno nie szanuje i nie kocha, ale nie ma jeszcze w 100% gdzie odejsc i boi sie konsekwencji męskiej decyzji. Takie miękkie jaja co chce na boku ale się boi bo problemy. Tchórze to są i tyle.
On Cię juz nie pokocha na nowo - nie da sie po prostu. Nawet jakby on tego chciał...Jego uczucia wygasły i powędrowały gdzie indziej. Zrozumienie tego zajęło mi dobry rok.

Hmmm.
A masz pewność, że to "nowe, małe mieszkanie" będzie na pewno na wynajem?

Pieniądze odkładajcie jak najbardziej ale z kupnem mieszkania bym się wstrzymała. W Waszej obecnej sytuacji gdy nie wiadomo co będzie, raczej to nie jest czas na wspólne inwestycje i jakiekolwiek inne poważne decyzje.
To, że lepiej nie dawać okazji na swobodne spotykanie się to inna sprawa. Może też być to droga ewakuacji gdy sprawa się wyda i nie będzie już szans na wykręcanie kota ogonem.
Jakkolwiek to wygląda nie zakładaj jednak najgorszego, jestem zwolennikiem drugiej szansy choć bez jego przyznania się do winy szans na poprawę nie widzę.

Mój mąż się przyznał-nie od razu , zrozumiał co zrobił, naprawia, rozmawia, choć początki były podobne ale wg mnie dalej jak o tym rozmawiamy nie do końca nazywa rzeczy po imieniu i się tłumaczy wieloma czynnikami, które doprowadziły do tego do czego doprowadziły. Prawda jest taka, że zdradził bo chciał i zupełnie nic innego na to wpływu nie miało .

Kurcze, ja już nie wiem w co mam wierzyć. A chciałabym wierzyć jemu.
Ostatnio podczas kłótni gdy chciałam wydobyć coś z niego, powiedział, że wyjdzie i już nie wróci, potem że sobie coś zrobi, że ze sobą skończy jak nie przestanę. Nie wiem czy to manipulacja czy mówi prawdę. Nie chcę aby coś mu się stało, wolę, żeby poszedł do tej lafiryndy niż gdyby miał umrzeć.

Bardziej myślę, że mi grozi bo boi się że się wyda i koniec, rozwód z jego winy, nie chce stracić dzieci, wstyd przed naszymi dobrymi rodzinami i w pracy.
Ja go strasznie wyśmiałam, że ta dziewczyna to taka raszpla, brzydota dlatego tyle lat sama, że tylko on się połaszczył na takie byle gówno z całej kilkudziesięcioosobowej brygady chłopów, tylko on.
Kurcze, ja mam strasznego pecha, czemu kurna on.....

Odpisałam

Autorka winna, on biedak osaczony i wszyscy się go czepiają, szkoda chłopa. On się tylko bawił, to nic poważnego, w ogóle nic się przecież nie stało i o co ta afera?

Niech więc odzyska wykasowaną korespondencję z koleżanką, bo to jak najbardziej możliwe - i niech pokaże Autorce, że NIC tam nie ma i nie było. Wtedy sprawa będzie jasna.