Granice zazdrosci w zwiazku - Netkobiety.pl

Nie ma zazdrości.
Znaczy np. ja zazdroszczę partnerowi, że zaczyna pracę o 14 i może pospac, a on mnie, że o 15 kończę k mam wolne

A tak na serio, to osobiście uważam, że za stara jestem na takie dziwne jazdy z zazdrością. I nie wiem co na siebie zakładasz, że partner to komentuje.

Viki, ty jesteś po lekturze listu św. Pawła do Efezjan czy koranu, że piszesz o posłuszeństwie?

Posłuszeństwo – w ludzkim zachowaniu, forma społecznego wpływu, w której osoba podporządkowuje się wyraźnym wskazówkom czy poleceniom od osoby obdarzonej władzą czy autorytetem.
Twój facet ma nad Tobą władzę, że jesteś mu winna posłuszeństwo?

Co do zazdrości- mój partner jest trochę zazdrośnikiem, zrzucam to na cechę narodową z racji pochodzenia, ale to nie znaczy, że kajam się w obawie o tę zazdrość i nią przejmuje. W sensie granice stawiam jeśli uważam coś za niezdrowe. Latem zwrócił uwagę, czy nie dało się krótszych spodenek założyć? To odpowiadałam "Pewnie dało, ale po co" bądź mniej przyjemnie "Nie patrz jak kłuje w oczy", jeśli spokojna wymiana zdań na temat bezsensu tej uwagi nie działała. Takie chamstwo z wymownym spojrzeniem wystarczało, by teksty zanikły. Ale nie wiele takich sytuacji było całe szczęście.
Wstydzę się, ale raz jeden prawie dałam się wkopać w próbę zakazania przyjaciela albo posiadanie go na określonych warunkach (i mnie forum uratowało) ale temat był omówiony między nami i końcem końców na zapędach się skończyło. Moja w tym głowa by stawiać granice jak ma braki w elementarnych zasadach współżycia (jestem wyrozumialsza przez pochodzenie).

Warto z taką osobą porozmawiać bo można czasem źle zrozumieć kontekst, mianowicie mówienie komuś jak się ma ubierać to zdecydowanie forma podporządkowania i ja się zgadzam, ale czym innym jest walką o władze w związku (niektórzy tak postrzegają relację z 2 człowiekiem..) a czym innym np. strach przed zdradą (ktoś może mieć takie doświadczenie i pewne zachowania mu się z tym kojarzą) lub słyszy na około że wszyscy się zdradzają i ma lęki o ukochaną osobę, na pewno zanim się nastawi kogoś do walki to warto porozmawiać, choć dla wielu osób zabrzmi to śmiesznie bo nigdy się nie wplątali w romans ani nie zdradzali ale jednak imprezy, alkohol i wyzywające ubrania sprzyjają ryzyku, oczywiście jak ktoś tego nie toleruje u 2 osoby zachowań nacechowanych kontrolą to ma święte prawo się przeciwstawić ale wtedy warto przeanalizować czy 2 strony dobrze są dobrani charakterami i wartościami które uważają za ważne np. może być relacja osoby która lubi imprezować z osobą która jest domatorem i numerem jeden jest dla tej osoby rodzina.
To są trudne tematy, warto przenalizować jak jest w danym przypadku (narzucanie woli, walka o władzę, strach/lęk, obawa że bliską osobę spotka coś złego), inaczej można mieć sprzeczne oczekiwania, nie prowadzić rozmów i wzajemnie siebie ranić a człowiek to taka przekorna czasem istota, że jak coś się mu mówi i narzuca to on to zrobi na przekór na zasadzie a ja Ci pokaże i czasem to się wymyka spod kontroli.

Autorko, u Ciebie to tak wygląda? To ja Ci serdecznie współczuję, bo po takich jazdach pewnie większość partnerów by kopnęła takiego kontrolera w 4 litery...

Wow! Serio facet mówi Tobie w czym możesz a w czym nie możesz wyjść?

To nie zazdrość, to kontrola.

Rozmawialam z nim nie raz po tym jak mi mowil ,ze tak ubrana nie wyjde sama bo to niebezpieczne to zawsze slysze ,ze sie o mnie martwi i chce mnie chronic, ze przeciez tyle gwaltow , beda sie gapic ,podrywac a nawet cos gorzej. Gdyby tylko o stroj chodzilo to ok moglabym to zrozumiec i nazywac troska jak to tlumaczy ale jednak coraz bardziej meczy mnie jego kontrola mojego telefonu , tego z kim pisze z kim rozmawiam gdy nie jestesmy razem . Nie lubi mojej przyjaciolki bo twierdzi, ze ma na mnie zly wplyw bo mnie wyciaga a domu pod glupim pretekstem. Teraz to moze tak nie bo wiadomo wiecej w domu sie siedzialo ale jeszcze przed tym calym koronawirusem to tez mu przeszkadzaly moje spotkania z przyjaciolka. I nie,ze go zostawialam samego i wychodzilam ale gdy byl w pracy czy mial dyzur, pracowal w nocy to niepodobaly mu sie moje spotkania wieczorne czy nawet w ciagu dnia . Wrecz zaczal zabraniac .Klocilam sie o to z przyjaciolka no czesto jej odmawialam  ..
Napisalam tu bo zaczal wspominac o dziecku . Temat dziecka mielismy juz dawno ustalony a jednak po tym wszystkim nie jestem pewna czy tego chce

Autorka powinna się mooocno otrząsnąć z tego wszystkiego, bo skrzywdzi siebie jeszcze bardziej i dziecko w szczególności, jeśli zdecyduje się pozostać z tym facetem..

Nie wiem ile macie lat - mniemam po niku ze jakies 25 chociaż jak czytałam pierwszy post to miałam wrażenie ze po 18.
Nikt nigdy nie może ci mówić jak się masz ubierać - jeśli wziął cię taka jak się opisujesz - krótkie kiecki. dekolty i mocny makijaż to nie może oczekiwać ze to się zmieni bo jemu to się przestało podobać.
Izolowanie od przyjaciół, wieczne sprawdzanie ? Tutaj toksyna to aż się wylewa. Proponowałabym zacząć wprowadzać kroki ku rozstaniu. Jak zostaniesz to wszystko będzie się nasilać aż w końcu, po jego myśli, zamknie cię w domu i bez przyzwolenia nie bedziesz mogła iść i siku zrobić .
A dziecko po to aby w tym domu miało cię co trzymać.

Zazdrość poza pewną granicą bywa uciążliwa, ale to, co doświadcza Autorka, to już jawnaa kontrola i przemoc emocjonalna. Co innego wyjść sobie na spotkanie koleżeńskie a co innego wydawać komuś polecenia czy czegoś zabraniać.

Ja tu widze dwa problemy.
Pierwszy to jego zazdrosc. Drugi, ze pozwalasz mu na to, zeby Cie kontrolowa.

Natomiast do rozwazenia zostawilabym to, czy faktycznie musisz ubierac tak krotkie spodniczki i szorty, skoro wiesz dobrze, ze on ma z tym problem, skoro to wybitnie eskaluje w konflikt. Moze wystarczy 10cm wiecej?

No mnie bardzo uderzyło to stwierdzenie w pierwszym poście "czy jesteście posłuszne (...)". Słowa tworzą rzeczywistość i wydaje mi się, że dużo mówią o autorce.

Ja np noszę legginsy bo są cholernie wygodne a wolę obcisle spodnie od luźnych bo w luźnych czuje się wieksza (miałam kiedyś sporo kompleksów że gruba itd). I założę obcisle nawet do siedzenia w domu albo jak mama przychodzi z wizytą bo zwyczajnie lepiej się czuję sama ze sobą. Więc nwm czy to zawsze ma coś wspólnego z czuciem się seksi dla płci przeciwnej.

Gary napisał tak, jakby kobiety ubierały się dla mężczyzn (i to jeszcze obcych), a nie dla siebie. Nie mówię, że takich nie ma bo pewnie są, ale może ona lubi czuć się seksownie (gdzie ona napisała, że udaje, że tak nie wygląda?), przecież ma do tego pełne prawo. Poza tym ja nie wiem co jest seksownego w leginsach. Przecież to jeden z wygodniejszych i neutralnych ubrań. A nawet jeśli w odbiorze seksowne są- to dalej autorka ma święte prawo ubierać się tak, jak jej się podoba. To partner ma jakiś kompleks i jego zazdrość to jego problem, a nie jej. Wziął sobie atrakcyjną to niech teraz nie cierpi, że się inni Panowie patrzą. Ja bym tam się cieszyła na jego miejscu i była dumna, że taka panna obok mnie kroczy

A widzisz, myślałam, że zdanie "pewnie bym był zły na swoją dziewczynę, gdyby się ubrała seksownie i udawała, że nie wie iż tak wygląda." wyrażało Twój pogląd A "seksownie" to pewnie dla każdego co innego.

Wyobraziłam sobie odwrotną sytuację:
mówię partnerowi, że nie założy koszulki z krótkim rękawkiem, bo odsłania jego opalone i wyrzeźbione ręce i Panie będą je podziwiać i sobie fantazjować co mógłby im tymi rękami robić...
A przecież można się cieszyć, że Tobie te rzeczy tymi rękami robi ale to trzeba nie mieć kompleksów.

Taka jest logika ograniczeń dot. ubierania. Żadna. Bo jeśli chodzi o kwestie bezpieczeństwa, to można zawrzeć kompromis:
"Jak wychodzisz sama, to proszę ubieraj się stonowanie bo różne świry na świecie chodzą". Ok. Bo przecież jak z nim... to jej nic nie grozi.
Pozostałe motywy takich ograniczeń to próba kontroli i podporządkowania. Oczywiście w mojej opinii.

Ja tylko przyklad podalam z tymi krotkimi spodniczkami, sukienkami latem bo teraz mamy zime i obcisle dzinsy z krotka kurtka odslaniajaca tylek tez mu nie pasuje . I nie pisze o tak krotkich szortach czy spodniczkach  ze posladki widac a tylko normalne dlugosci .  Nie lubie prowokowac ubiorem ani rzucac sie w oczy ale nie mam zamiaru zakladac szerokich bluz czy spodni by nie bylo widac  ksztaltow .
To czyli wedlug wiekszosci z was powinnam zmienic styl a maz ma prawo mi nakazywac w czym mam chodzic?
Raz moj brat byl swiadkiem pewnej sytuacji i powiedzial w nerwach do mojego meza ,ze  jest  swirem ,ze ozenil sie z piekna dziewczyna i niedlugo bedzie kazal worek na glowie nosic by nie bylo widac buzi bo przeciez nawet jak dres zaloze to moga podrywac I ,ze to chore

Denerwujące jest kiedy ubiera się seksownie, eksponuje seksapil, i twierdzi, że wcale nie eksponuje.

Fajnie jak się dziewczyna seksownie ubiera. Tylko niech nie dorabia do tego teorii w stylu, że ona się tak dobrze czuje. Bo przyczyny są inne i to seksualne.

A tutaj jest to aż rażące. Porównaj to:

z tym:

Jak skomentujesz R_ita? Wszystko okej i ona jest spójna?

Już lepiej jakby napisała   

.

Ubieraj się jak chcesz. Mąż niech osobie poradzi ze swoją zazdrością.

Proszę kolejny przykład... Powiewa megalomanią w stylu:

Kurczę... jak ja nienawidzę rzeczy materialnych... mam jacht, trzy wille, 10 mercedesów, a jakoś one mnie nie cieszą... Zastanawiam się czy kupić wyspę na atlantyku. Co sądzicie?

Celem nie jest zadanie pytania, tylko wzbudzenie zachwytu u innych.

Brat powinien był powiedzieć:   "Mam ładną żonę, seksownie się ubiera. Gapią się na nią, cieszę się, że jest moją żoną. Czasem jestem zazdrosny, ale to chyba nawet dobrze... ".

Yyy... czy to ironia?

No sorry, ale ja nigdzie nie napisałam, że facet ma Ci nakazywać w czym możesz, a w czym nie możesz chodzić. Natomiast plączesz się w zeznaniach i mam wrażenie, że ta spódniczka normalnej długości to np. dla mnie jest lekko nad kolano, a dla Ciebie pewnie lekko za tyłek.
Co kto lubi tak naprawdę. Ja chyba pasuję z dyskusją, bo ciężko jest mi się ustosunkować. Dla mnie od pewnego wieku i stanu cywilnego już po prostu niektórych rzeczy się nie nosi, więc nie wniosę więcej wartości dodanej. Dla świętego spokoju przedyskutowałabym z mężem, o co mu chodzi.

PS. Można wyglądać ładnie i podkreślać kształty nie mając na sobie super obcisłych ubrań

Powiem Ci, autorko, tak:
Widzialy gały, co brały.

Uważam, że Twój mąż to patriarchalny, zazdrosny dziad.  Ma kompleksy jak stad do Bułgarii i zamiast z tym coś robić, probuje Ciebie wcisnąć we własne ramy, byle tylko poczul się lepiej.
Widzial z kim się żeni? Widział. Nie jestes jego własnością, możesz się ubierać tak, jak chcesz, bez żadnych wyrzutów. Chcesz się czuć pięknie i kobieco-to się czuj.
Jeśli jemu nie pasuje- to jest to jego problem.

Z jednej strony, uważam, że żona nie jest od tego, by być mężowi posłuszna, i mąż nie powinien wtrącać się w to jak ona się ubiera (aczkolwiek ma też prawo odczuwać dyskomfort kiedy ona ubiera się wyzywająco i podzielić się tym, że tak czuje), ale przebieg tych postów przywołał w moim wspomnieniu anegdotę z książki "17 nieseksualnych powodów, dla których ludzie uprawiają seks", była tam historia pary, która przyszła na terapię, bo mąż nie radził sobie z zazdrością i żona miała dość tego, że próbował ją kontrolować. Jednak gdy terapeuta ich obserwował okazało się, że kobieta na spotkaniu, kiedy jej mąż coś mówił praktycznie cały czas wydymała usta, oblizywała wargi, uśmiechała się dwuznacznie, wypinała pierś do przodu jednocześnie gorąco zaprzeczając jakoby miała dawać mężowi powody do tak agresywnej zazdrości. Robiła to nieświadomie (a może świadomie), był to sposób na podtrzymanie zainteresowania męża, napięcia w ich związku, tylko, że jak każda niezdrowa rzecz wymknęła się spod kontroli i zaczęła ją męczyć. Dlaczego o tym piszę? Otóż możliwe, że w Twoim sposobie bycia jest coś co wskazuje na gotowość do flirtu, dostępność w towarzystwie innych mężczyzn. Nie jest to jakiś przytyk, po prostu może się zastanów (np zapytaj koleżanki), jak się zachowujesz w towarzystwie mężczyzn, może jest coś, z czego nawet nie zdajesz sobie sprawy, a co doprowadza Twojego małżonka do białej gorączki. Myślę, że jeśli znacie się jakiś czas, to raczej nie jest to normalne, żeby zazdrość eskalowała tak drastycznie w porównaniu do początkowej fazy waszej znajomości - coś musiało zajść, albo w Tobie albo w nim. Może warto porozmawiać i dowiedzieć się o co chodzi? Czy na pewno o krótkie kiecki i dżinsy opinające tyłek? Może właśnie terapia dla par byłaby pomocą?

Nie, nie jest spójna. Ale skomentowałabym tak, że jej mąż widział z kim się wiąże i jaki ta osoba ma styl. Bo ciężko mi uwierzyć, że nagle z golfów i spódnic do kostek przeskoczyła w krótkie kurteczki i opięte spodnie. I nie bronię jej- bo możliwe, że ma prowokacyjny styl bycia, emanuje tą seksualnością w niefajny sposób i on ma podstawy do tej zazdrości. Więc powinni to załatwić rozmową i poznaniem źródeł tej postawy i wyjściem sobie jakoś naprzeciw. Nawet na przeciw jego ewentualnym kompleksom i słabościom związanym z jej atrakcyjnością, ale w granicach dla niej akceptowalnych. Ale mam też na uwadze, że jej mąż kontroluje jej telefon i wolny czas. Więc stąd raczej moje skłanianie się w kierunku wymuszania kontroli i posłuszeństwa, gdzie te ubrania to mały pikuś.

Prowokować można nie tylko ubiorem - to może być też sposób poruszania się, zachowania, cała mowa ciała, jaką się ma do dyspozycji.

Dokładnie. Nie wychwycilam fragmentów wypowiedzi autorki które by wskazywały na prowokujący styl bycia (jeśli coś ominęłam to zwróćcie mi uwagę). Na razie z opisu wynika dla mnie że on ma problem że ona się ubiera jak 90% kobiet na ulicy

No to go nastęnym razem zapytaj, co w konkretnym ubiorze mu przeszkadza. Nie po to, żeby się sugerować jego opinią, tylko po to, żeby powiedział dokładnie o co mu chodzi.

Dziewczyny tutaj piszą, że widziały gały co brały jeżeli chodzi o Twój ubiór.
Ale Ty też widziałaś, co bierzesz.

Ale gosc chyba nie wbil w tryb zazdrosci nagle po slubie, no nie? Skoro on widzial, co bierze, to ona tez widziala co bierze i jakiego faceta bierze.
W sensie moim zdaniem nie ma opcji, ze wina jest tylko po jego albo tylko po jej stronie, wina jest zawsze gdzies w srodku.

Wygląda to trochę tak, jakby żadna ze stron nie wiedziała z kim się wiąże.  Z jednej strony taki styl bycia, otwartość czy nawet propokacyjność( niekoniecznie w kwestii ubioru) często widać od razu, jak również stopniowe zachowania partnera, świadczące o zazdrości. Kontrolowanie czy wydawanie jakiś zakazów(?) to juz wykracza poza granice normalnej relacji, ciężko mi sobie wyobrazić, żęby ktoś mi mówił jak ma się ubierać czy gdzie lub z kim wychodzić..
Co do ubioru, to pewne ogólne zasady przyzwoitości nakazują, aby się stosownie ubierać do okoliczności czy miejsc, ale nie pomyślałbym, że zwykłe obcisłe dżinsy mogą być wyzywające..

Tak czy inaczej jesteś w związku z tym właśnie mężczyzną i z nim powinnaś  rozmawiać  nie na zasadzie ataku i obrony  się ale szczerze na spokojnie..może kiedyś wieczorem w łóżku wtulona? Co jego dręczy,  co Ty myślisz  o innych mężczyznach szczerze i bez ściemniania. Niewiadome  powoduje niepokój.
Mąż jest zazdrosny bo zna postawę  innych mężczyzn. Może znajomość Twojego podejścia  go uspokoi.?

Wlasnie tak mowi ,ze mi ufa gdy wychodze sama ale facetom juz nie. Ostatnio doszlo do naszej kolejnej sprzeczki gdy mu powiedzialam,ze jego zachowanie zaprzecza slowom. Jakby Ufal to by nie sprawdzal i nie mialby nic przeciwko moim spotkaniom z przyjaciolmi zwlaszcza gdy jest w pracy .
Wie doskonale ,ze jestem niesmiala w kontaktach z mezczyznami nie jaram sie ,ze tak powiem gdy ktos mnie podrywa czy zagaduje wrecz mnie to krepuje ,nie lubie tego nie okazuje najmniejszego zainteresowania chocby to byl najprzystojniejszy gosc . I zaden zalatujacy na ulicy czy gdziekolwiek indzien facet nie ma szans bo jestem bardzo  zakochana w mezu wiec to powinno byc wystarczajace no ale nie jest i powoduje spiecia z zwiazku bo nie chce sie podporzadkowywac dla dobra zwiazku jak to mowia niektorzy

ktos wyzej mial racje. do takiej rozmowy trzeba zrobic atmosfere.
pytalas sie juz, jak on sobie eyobraza "stosowny" stroj?
moze po lockdownie wybierzcie sie wspolnie  na zakupki dla ciebie i dla niego.

Ja uważam że tu trzeba postawić sprawę jasno że on nie może Cię kontrolować tym bardziej że z tego co piszesz nie dajesz mu powodów do zazdrości. Szczerze to ja bym się nie bawiła w podpytywanie go podczas przytulaskow w łóżku tylko posadzilabym go przy stole i powiedziała spokojnie ale stanowczo że nie chce żeby grzebał mi w telefonie, nie zerwe kontaktu ze znajomymi i nie będę chodzić w worku jutowym. Przy tym zapytałabym czy ma jakieś konkretne podstawy do zazdrości bo teraz jest moment na wyjaśnienie ich sobie (np czy problem stanowi jakiś konkretny kolega z pracy albo czy coś co kiedyś zrobiłam dało mu powody do podejrzeń co do mojej wierności). I tyle, od dziś nie ma sprawdzania telefonu itd.

No przepraszam Was dziewczyny ale to nie sąsiad co tak parkuje że wyjechać nie możecie przed którym staniecie i powiexie co mu zrobicie a co nie.
dopóki mąż nie przyjmie do wiadomości, że niszczy w ten sposób związek- dopóki niew porozmawiają szczerze i w dobrej atmosferze o tym jak się z tym czują i co z tym dakej zrobić, spokoju w tym małżeństwie nie będzie.

Chce sie postawic za kazdym razem ale nie lubie tych klotni . Chodzi o to ,ze jak nawet ta dluga kurtke zaloze zaslaniajaca to maz i tak jest zazdrosny nieufny na kazdy tekst np. jutro po pracy spotkam sie z przyjaciolka i sie zaczyna ,ze jemu sie to nie podoba ,ze sie szlajam z Nia i jej kumplami a to nieprawda.Przyjaciolka jest duzo mlodsza ode mnie , mieszka z rodzicami I bratem, brat ma kolegow i kilka razy gdy maz dzwonil a ja bylam u niej w domu slyszal facetow.Wyjasnilam mu ale to nic nie dalo . I takich sytuacji jest pelno. W pracy mam takiego kolege i nawet nie chce tu pisac co wygaduje gdy raz zadzwonil do mnie z prosba czy bym go nie zabrala po drodze . Gdy maz  zadzwoni do mnie z pracy a nie ma mnie  w domu to zaczyna teksty co na siebie zalozylam ,kto jest ze mna  , o ktorej mam zamiar wrocic i normalnie mnie sprawdza jakbym byla jego dzieckiem a nie zona

Zasmucę cię ale zmiana musi się zacząć u ciebie. Dorosły człowiek rzadko kiedy będzie chciał sam z siebie pracować nad swoim problemem. Ale jak już go życie zmusi to będzie musiał stawić czoła nowej sytuacji i jakoś sobie z nią poradzić. Dopóki ty twardo nie zaczniesz egzekwować swojej niezależności to on nie będzie miał powodu pracować nad sobą no bo w końcu cię ugada i będzie tak jak on chce. Łapiesz tą zależność?