Zmeczony psychicznie... - Netkobiety.pl

Olej ta swoją partnerkę. Dziecko nie jest niczemu winne i zasługuje na to aby mieć tatę tym bardziej ze pokazujesz ze się nim bardzo interesujesz co jest mim zdaniem super.
Nie powinieneś zatajać przed obecna partnerka ze kiedyś tam w święta dzidcko ciebieb odwiedziło - może ona w głowie nie była przygotowana na to ale z drugiej strony co tu się przygotowywać. Myśle ze partnerka jest zazdrosna bo syn jest dla ciebie numerem jeden a nie ona i chce to zmieni poprzez zabranianie kontaktów z synem. Sory ale to jest bardzo słabe a ona jest niedojrzała. Zastanów się czy chcesz z kimś takim spędzić życie kto nie akceptuje twojego syna ?
Wiec porozmawiaj z nią szczerze i zapytaj się jak ona widzi dalej ta wasza relacje bo syn raczej nigdzie się nie będzie ruszał. A później przemysł to co powiedziała i postanow  jaka decyzje podejmiesz.

Ile ona ma lat? 13? Wczesniej nie mogla to teraz juz nie chce, zeby zrobic na zlosc? Pozegnalabym ja na Twoim miejscu, bo wydaje sie bardzo niedojrzala. Az strach pomyslec, ze dorosli ludzie dalej moga mowic "wybieraj dziecko albo mnie".

To jedno zdanie wystarczy. Nic więcej nie trzeba pisać /mówić.

Nikt normalny nie stawia nikogo przed takimi wyborami.
To tak samo jakby dziecko miało wybrać TYLKO mamę albo tatę.

Probuję rozmawiać. Mowię że ludzie mają problemy. Rozwiązują je. Znajdują kompromisy, niektóre sprawy akceptują jeśli są w stanie a innego rozwiązania nie ma. Mowi, że ona to nie inni i to co ona chce tylko ją interesuje. Zrobił sie z niej teraz taki narcyz który nie przyjmuje krytyki jeśli coś źle zrobi lub czegoś nie chce i zostanie jej to delikatnie powiedziane. Oczywiście wtedy reakcja jest taka, że tylko ja atakuje i obwiniam. Ogólnie ma ciezki charakter i musi być po jej myśli. Jak zrobi coś źle to odwróci kota ogonem i to znowu moja wina...

Masz do wyboru: tańczyć do jej melodii, albo zrezygnować z tańca.

Ta kobieta jest potworna i rozstań się z nią jak najszybciej! Nawet jeśli obecna sytuacja będzie trwała, to jak syn będzie kojarzył Ciebie i wizyty u Ciebie? Że było dziwnie, bo pani go nie lubi. Bedzie rósł i nienawiść będzie rosła (z jego strony  również). Gdy będzie dorosły, będzie wspominał że związałeś się z kobieta która go nienawidziła i na pewno na tym choć trochę cierpiały Wasze kontakty. Zapomnij o tym że będzie chciał z Toba spędzić jakieś święta itd, będzie unikał wizyt u Ciebie bo "będzie ona".

Daj z nią spokój, kobiet możesz mieć wiele. A ta naprawdę nie jest wyjątkowa.

Ja byłam związana z rozwodnikiem i matka jego dzieci również bardzo utrudniała kontakty. Ale czekałam i gdy w końcu poznałam dzieci, bardzo się polubiliśmy. To naprawdę możliwe!

Brzmi jak psychopatka.

Ja mam radę dla Twojej partnerki. "Poszukaj sobie dziewczyno faceta bez przeszłości ". A Tobie autorze życzę mądrego wyboru zgodnego z uczuciami. Ta znajomość zupełnie nie rokuje....

Zachowuje się w ten sposób i wygaduje tak straszne rzeczy, a Ty nie dość, że dalej z nią jesteś, to jeszcze się zastanawiasz, jak jej dogodzić?

Błagam, opamiętaj się.

Widzę że była żona i obecna partnerka mają pewne cechy wspólne..... Zakończ to Autorze, tu nie ma co naprawiać - chcesz żeby matką Twoich dzieci był ktoś kto nienawidzi Twojego syna za to że istnieje?

Problem w tym, że proponowałem już abyśmy udali się do psychologa który patrząc z boku moglby nam pomóc ale nie zgodziła się. Powiedziała, że nie ma zamiaru opowiadać obcym o swoich problemach. Tak jak wspomniałem wcześniej - musi być tak jak ona postanowi. Z innymi się nie liczy...

Podejrzewam że pisząc swój post na forum oczekiwałeś być może rady w stylu jak Ty masz wpłynąć ,zmienić się tak żeby Twoja dziewczyna zmieniła swoje nastawienie i podejście do syna .
Z następnych postów Twoich jawi się pewien obraz Twojej partnerki.
Jak dla mnie nie ma uczciwej metody i sposobu na pozytywne wpłynięcie i zmianę postawy u Twojej partnerki.
To pat totalny i zero null absolutne nie ma szansy jeżeli ona jest taka jak opisujesz bardzo możliwe że jest osobą zaburzoną
bardzo dokładna diagnoza jednak przerasta możliwości forum.
Kochasz syna to rób to nadal a jeżeli nie chcesz jego krzywdy to po prostu pożegnaj złudzenia,marzenia oczekiwania względem tej kobiety i rozstań się z nią bo nie dasz rady żyć w rozdwojeniu nie podzielisz się,a manipulacje szantaże i przemoc psychiczna ze strony partnerki mogą się jeszcze bardziej nasilić w Twoją stronę i stronę syna,ile tak wytrzymasz desperacko ,uzależnisz się przystosowując się do ekstremalnych sytuacji i emocji tak pokazuje życie i wiele wątków na forum potwierdza to doświadczenie .
Wykończysz się wojną i walką .

Takie odejścia i powroty to też rodzaj szantażu,bywają ulubioną grą u podobnych osób jak dziewczyna Autora
zabawa w przyciąganie i odpychanie,zimno ciepło niebo piekło jeżeli to królowa dramatu to jest to jej ulubione środowisko odpowie po swojemu na wyzwanie ,a Autor podejmując tę grę zginie marnie .Oczywiście się tylko domyślam.

Punkt dla Ciebie. Rzeczywiście, jeśli dziewczyna jest rozchwiana emocjonalnie, to wejdzie w tą grę i będzie ciągnąć długo. Jednak miejmy tu też na względzie uczucia autora, i jego chęć ratowania związku.

Kobieta informuje, iż dziecko "partnera" jest dla niej zawalidrogą, ze nie ma ochoty nim się zajmować, że nie decyduje się na czekanie, gdy jej "partner" jest ze swym dzieckiem. Taka postawa może się nie podobać, ale zaletą kobiety jest uczciwość. Mówi, co czuje, czego chce, czego zaś nie chce. Mówi jasno, prosto, otwarcie.

Tymczasem autor na wszelkie możliwe sposoby stara się, by kobieta zmieniła swój sposób myślenia. Nie przyjmuje do wiadomości jej zdania, uważa, że umiejętna perswazja - choćby psychologa - dokona cudu: z kobiety wrogiej dziecku uczyni zachwyconą życiem z ewentualnym pasierbem.

By tego było mało, po raz kolejny autor podkreśla, że

I wobec takiej postawy kobiety, planuje z nią związek. Z kobietą, dla której liczy się tylko ona i jej opinia, a która ludzi, uczucia i zdania innych - nawet z pozoru najbliższych - lekceważy. Planuje związek zamiast natychmiast podziękować jej za wspólny czas i spiesznie sie od niej oddalić.

Wyobraź sobie, Autorze, że jednak tworzysz z nią związek. Wyobraź sobie, że Twój syn, nie narodził się. Wyobraziłeś już to sobie? To teraz dalej... . Jak wasze wspólne życie wygląda? Co robisz, czego nie robisz żyjąc z kobietą, dla której istotna jest tylko jej osoba, a która z Tobą, Twymi uczuciami się nie liczy? Jesteś szczęśliwy? Zadowolony? Masz swe zdanie?

Nie mamy całego oglądu sytuacji, wcześniej ta dziewczyna chciała poznać dziecko autora. Sugerując się jego odczuciami, że ją kocha i chce to wszystko ratować, myślę że wyjsciem ostatniej szansy jest terapia. Jeśli laska odmawia, sprawa wydaje się prosta...

Diamante mi to wygląda trochę tak że chciała poznać bo na początku wiadomo motyle i spijanie sobie z dziubków, grała dziewczynę idealną, ale później jak poczuła się pewniej to wylazło z niej prawdziwe ja. Jest to moje subiektywne odczucie ale naprawdę ciężko mi wyobrazić sobie jakikolwiek inny powód czemu miałoby jej się nagle odwidzieć poznanie syna autora

No właśnie, powtórzyło się kilkakrotnie więc raczej nie był to jeden głupi wybuch w afekcie.... No nie wiem, jakoś cienko widzę dogadywanie się gdy chodzi o tak ważną sprawę, śmierdzi mi to przepisem na katastrofę A naprawdę rzadko daje radykalne rady typu 'rozstań się'.

Uuuuuuu. To co robi twoja partnerka jest niedopuszczalne. To się nazywa manipulacja. Dobrze, że pokazała swoje oblicze teraz na początku waszego związku. Uwierz mi jeśli z nią zostaniesz, to się nie zmieni.
Wiedziała, że sytuacja u ciebie jest skomplikowana. Każda osoba z empatią by cię wspierała, ta jest zapatrzona w siebie, zawsze znajdzie jakiś sposób byś się czuł źle, jak nie syn, to wymyśli co innego. No to masz próbę swojego ojcostwa, czy wybierzesz lafir**dę, przy której twoje dziecko będzie czuło się źle, czy dzieciaka.
Nie cackaj się z nią, na takie osoby działa tylko konkretne stanowisko i pewność siebie (nie mam na myśli agresji). Broń ciemny borze nie próbuj się teraz ukorzyć przed nią, bo takie osoby nie szanują słabeuszy, jak pokażesz, że nie masz zdania w tym temacie, jak się z tym czujesz, czego nie zaakceptujesz, to ona już będzie wiedziała, że można po tobie jeździć jak na łysym koniu. Wiem coś o tym, bo sama byłam wiecznie nieszczęśliwą lafiryndą (nie z twoim doświadczeniem, w innych tematach) nie szanowałam swojego poprzedniego partnera, który wolał przemilczeć chwile mojej agresji, czepiania. Na moją zmianę wpłynęli mój syn i obecny partner. Konkretnie przeciwstawiali się mojemu manipulowaniu, pokazywali mi co jest niefajne, jak się z tym czują. Ich odwaga otworzyła mi oczy. Jestem im za to wdzięczna. Wiele razy czułam się skrzywdzona, a tak naprawdę to często ja krzywdziłam nie biorąc odpowiedzialności za siebie samą. Jeśli będziesz konkretny, będziesz się dystansował gdy będzie przekraczać granice, może uda ci się coś z tego związku wykrzesać.

Swieta spędziłem tylko z synkiem... Pokłóciła się ze mną, nie widzieliśmy się przez święta. Nie ma to sensu tak jak mówiliście... Zbyt uparta i wszystko musi być po jej myśli i według tego co ona zaplanuje.

Tutaj chyba dokładnie jest tak samo. Tylko, ze wszystko o czymkolwiek jej powiem odbiera jako atak i kończy rozmowę bo niby twierdzę, ze jest najgorsza a ja idealny i nie będzie rozmawiac...

To jakaś psychopatka, potwór a nie człowiek z empatią.
Tyle czasu walczyłeś o kontakty z dzieckiem i miałbyś dla niej rezygnować z tego?
A weź ją kopnij w d.....
Postaw granice bo ona łatwo tobą manipuluje.
Dziś oglądałam reportaż jak drugi partner pewnej kobiety znęcał się nad synem z jej pierwszego związku. Coś strasznego.
Ona robiłaby to samo. Znęcała by się nad twoich dzieckiem.

Powiem ci co działało na mnie, możesz zrobić u siebie eksperyment.
Ja unosiłam  sie o coś jak ta gołębica, ale nie w sensownej rozmowie, ale juz w ataczku, szedł niszczący miotacz. Poprzedni partner nic nie mówił, totalnie wycofywał się, jak się odzywał rzadko, to też z pretensją była kłótnia. Ja pozwalałam sobie na wiele. Żenada
Obecny na spokojnie, oaza spokoju
On Jesli będziesz do mnie tym tonem mówić nie będę z tobą rozmawiał, nie zgadzam się byś tak mnie traktowała
ja:  oczywiście pozwalałam sobie dalej
On: Jak będziesz chciała ze mną rozmawiać z szacunkiem normalnie to wtedy chętnie z tobą porozmawiam, ten obecny sposób rozmowy mi sie nie podoba, kończe rozmowę i szedł sobie robić swoje
ja: jeszcze ostatnie próby zdominowania
on: Czy gdybym do ciebie mówił w ten sposób byłabyś zadowolona?
ja: innym razem coś próbuję.
on: Czy zalezy ci na tym bym czuł, że nie mogę być z tobą szczery i udawał przed tobą i mówił tylko to co chcesz usłyszeć

Między tymi słowami następowała czasem kilkugodzinna cisza, ze mnie schodziła złość, zmuszona byłam do przemyśleń i dopiero jak sie uspokoiłam przychodziłam i mówiłam, że jestem gotowa , nastepowała rozmowa z szacunkiem
On był konsekwentny, to nie działo się jeden raz to było kilka (wybielając się) takich momentów.
Nie odpuszczanie mi,  szczerość i dokładne okreslenie mi co robię, ale z wymuszeniem na mnie na poczatek uspokojenia przyniosło efekty. Totalny spokój, chociaż pewnie w środku był zły i zestresowany.
Spróbuj co ci szkodzi, potrenuj na niej , nawet jak wam nie wyjdzie to potraktuj to jak ćwiczenie.

Rozumiem o co chodzi,ale tu się możesz mylić po jakimś czasie dotrze być może do Ciebie to że bardzo dobrze się stało.
Myślę że niestety to może nie być koniec ze strony tej kobiety - nie daj się jednak jej znowu zwieść.
Daj sobie spokój i szansę na najlepsze co Ciebie może spotkać .
Trzymaj się.

Wyobraź sobie, że rodzi się Wam dziecko. Jak wtedy będą wyglądać Twoje stosunki z Synkiem? A jeśli ona nie pozwoli na to, żeby rodzeństwo miało że sobą kontakt? Przemyśl to wszystko również pod tym kątem. Ty znasz ją już na tyle, że powinieneś sam to wszystko zebrać do kupy i ocenić za i przeciw. Jeśli jest zazdrosną egoistką, to szykujesz sobie cyrk, a nie związek. A Twoje dziecko powinno być priorytetem dla Ciebie.

Szkoda twojego czasu na tą manipulantkę. Chroń siebie  i syna przed nią. To jest mega toksyczna osoba, nie liczy się nikt i nic tylko ona. Wieczna ofiara losu.

Co ty bredzisz? Gdyby ona była normalna to o wszystkich obawach w związku z nim i jego synem opowiedziała by.
A ona niczym manipulator swoją złość i irytację wyładowuje na ich obojgu.
Niestabilna emocjonalnie, zaburzona osobowość i tyle.
Nie ma co się rozczulać. Dobrze że "sama się ulotniła" niczym kamfora.
Problem może się pojawić jeśli znów powróci z pakietem swoich psychopatycznych sztuczek.
Z czym autor musi sobie poradzić.
Twardo postawić granice, nie rozczulać się a będzie dobrze

Wiele razy przeczytałam co autor pisał i wiele razy co ty.
Dla niej nie ma żadnego usprawiedliwienia.
Po prostu wpłynęła z niej toksyna i już.

Brawo dla Ciebie, że syn jest dla Ciebie ważny. Moj synek nie ma tyle szczęścia, nowa pani mojego ex była wielce niezadowolona jak przyjechał do syna, pisała co chwila, wysylala zdjęcia, itp. Potem zabronila mu przyjechać do syna na ferie, a ten się zgodził, bo jak to ujął, nie chce tego związku psuć przez podwójne życie. Dodam jeszcze, że nabuntowala mojego exa, że moja propozycja spędzania czasu z synem w ferie na pewno ma drugie dno i ja coś knuje. Ciekawe co?
Dlatego ustal sobie co jest ważniejsze i tego się trzymaj. Dorosła osoba powinna poradzić sobie z sytuacją, gorzej dziecku ze świadomością, że dla ojca jest nic nie wart.

No co Ty. Oczywiście, że się da. Z powodu jednej kobiety nie ma co wyciągać aż tak daleko idących wniosków.

Jasne, trochę trudniej jest jak sam masz dziecko/dzieci, a chcesz znaleźć kobietę bez. Z tego co jednak piszesz, widać, że jak tylko znajdziesz odpowiednią osobę, to jeśli nawet miałaby dzieci, nie będzie to dla Ciebie przeszkodą.

Głowa do góry i powodzenia!

Wraca i od razu żąda żebyś porzucił syna. Hmmm... Dalej bajka o złej macosze jest w grze.

Autorze ,Ty tak na serio??? Kobieta pisze Ci ,ze nienawidzi Twojego syna, a Ty zamiast ja pogonic na koniec swiata, to jeszcze zaprzatasz sobie nia glowe?

Wróciła ze sztuczkami, bo jej na to pozwoliłeś.
Poza tym, szczere wyznanie, że nienawidzi Twojego dziecka, to w mojej opinii bardzo słabe sztuczki.
Jeśli będziesz sobie i jej na to pozwalał, to przeczytasz coś takiego jeszcze wiele razy. Dziwię się, że po tym wszystkim nie zablokowałeś jej wszędzie gdzie tylko można, po co Ci kontakt z kimś takim? Co pozytywnego wnosi to do Twojego życia?