Minimalizm/less waste/slow life- sposób na życie czy kolejny trend? - Netkobiety.pl

Cóż... Są obecnie w slangu, Oskarki i Julki, którzy każdą modę w ciemno będą realizować.
Przede wszystkim ww. Są tak ogólnikowe, że nie mówią nic.
Tak patrząc to ja praktykuję taki styl życia od lat, ale w żaden sposób nie traktuję tego ideologicznie. Po prostu, jak każdy konsument, każdy z nas definiuje swoje potrzeby.

Tematyka wpadła "w moje ręce" tak na jesieni 2015 roku, choć już wcześniej nieświadomie żyliśmy zgodnie z tymi zasadami.
Od 2008 roku nie mamy telewizora ani fizycznej możliwości oglądania tv, gdy moje dzieci powiedziały o tym w 2010 roku w szkole to reakcja rówieśników była w postaci pytania - "a czy prąd i wode w domu macie?" Nikt nie rozumiał idei "samoograniczania się".
Mój rozwój nastąpił głównie przez blogi / fora internetowe typu: 'mr money moustache', 'get rich slowly' czy 'early retirement extreeme' - warte pogooglowania.
Rok 2016 był u mnie rokiem dużych zmian, teraz mam "już z górki", choć mając rodzine 2+2 trudno jest wiele tematów wprowadzić.
Niestety dzieci nie są podatne na moje poglądy. Uważają to za powód do wstydu. "No waste"  to dla nich znienawidzona reguła.
Ale jak dzieci juz niedługo wyprowadzą sie z domu to bedzie łatwiej.

To zdrowy rozsądek ma własną nazwę?

Bawi mnie trochę to mówienie o pieluchach wielorazorych 20 lat temu jak rodzili się moi kuzyni pampersy były na tyle drogie, że całą suszarkę na polu zajmowały wyprane pieluchy i dla nikogo nie było to niczym dziwnym, że tak jest.
Tylko wtedy tych "obleczek" w które się pieluchy wkłada i zakłada dziecku było mniej. Jeden rodzaj, siateczka, białe, kilka sztuk w domu było.
A teraz jak patrzę to niby less waste, a ludzie potrafią mieć całą szafę tego w różnych wzorach i kolorach
To jest takie less waste ale w wersji konsumpcjonizm.

Kąpiele to tak jak kto lubi. Ja muszę mieć mega gorącą wodę, niejestem w stanie przestawić się ma zimną. Próbowałam

To może być sposób na życie dla danej osoby, a globalnieto jest po prostu trend (oby zyskał na popularności).

Ja staram się tak żyć, mnie przeraża to jak konsumpcja się rozpędziła (chodzi mi głównie o produkcję rzeczy i wyrzucanie wszystkiego jak trochę się znudzi, lekko się zużyje, a nawet dlatego, że komuś się nie chce uprać i woli kupić nowe).
Niestety wydaje mi się, że większość ludzi na ten moment uważa te trendy za dziwactwo, utrudnianie życia, coś bez znaczenia. Nawet idąc na zakupy - sprzedawcy mi marudzą, że mam swoje opakowania, torebki - im to wydłuża obsługę a poza tym odruchowo zawsze chwytają nową torebkę.
Uważam, że bez odgórnych, prawnych rozwiązań ilości śmieci się nie da znacząco ograniczyć. Ludzie w większości nie zechcą zrezygnować z wygody, ponosić dodatkowych kosztów.

Ad.1. Posiadam i jest to zakup nowy. Sprawdził się choćby wczoraj, bo zrobiłem dziecku herbatę na strzelnicę. Wypił całą przed powrotem.
Ad.2. Posiadam wciąż komplet pieluch tetrowych. Po pierwszym dziecku przeszły na drugie i czekają na wnuki Niemniej z pampersów też korzystaliśmy, bo niby czemu nie?
Ad.3. Mniej bym się czepiał formy podania, bo kostka czy płyn skład może być prawie identyczny. Tam gdzie z mydła korzysta więcej niż jedna osoba, płyn jest bardziej higieniczny. Choćby w odbiorze, chyba że komuś nie przeszkadza łoniak na mydle Bardziej bym się czepiał tego co w mydle jest. Moja żona miesiącami leczyła powracające stany zapalne dłoni, no brzydko to wyglądało. Nie pomagały kolejne leki, maści itp. W końcu kupiła zwykłe mydło szare, a w zasadzie brązowe. Po paru dniach ręce się wygoiły i przy stosowaniu tego mydła więcej problem się nie powtórzył. Dodam, że kupuję do domu mydła tzw. hipoalergiczne.
Ad.4. Nie używam. Raczej wielorazowo używam jednorazówek ze sklepu.
Ad.5. Jestem na topie De facto posiadam jedynie dezodorant. Mydło, pasta do zębów jest wspólne. Chociaż ze względu na dorastających chłopaków, to i dezodorant staje się wspólny

Moim zdaniem minimalizm to moda. Tak jak moda na bycie wegetarianinem, weganinem,  moda na kosmetyki koreańskie,  na olejowanie włosów,  na sztuczne rzęsy i paznokcie, na picie warzywnych koktajli,  na posty sokowe  i inne takie atrakcje. Myślę,  że dla niemal wszystkich to jest moda, a osoby, które faktycznie wprowadzają to w swoje życie z własnego przekonania stanowią mały ułamek. Wystarczy pooglądać youtube, kanały lifestylowe.

No ja właśnie jestem na etapie dofinansowania mojego samochodu, bo doszedłem do wniosku, że pewnie jeszcze ładnych parę lat nim pojeżdżę. Dlatego będę mu robił konserwację antykorozyjną, bo niestety blacha to nie jest mocny punkt "japończyków". Poza tym nie narzekam na niego i na moje potrzeby mi całkowicie wystarcza.

Jakby o blachy chodziło to bym nie pękał. Miałem jednak generalny remont silnika, a wcześniej już taki pół generalny zawieszenia zaliczyłem. Pół, bo mechanik bał się rozmontować tylny most To był japoński suv z napędem na obie osie. Wysoki prześwit więc żaden śnieg nie straszny i błoto też. Nie oszczędzałem go, a i wygodny był. Z drugiej albo i trzeciej ręki, w skórze Jedynie na autostradzie słaby, bo wychodził brak szóstego biegu.

Bo grzecznie jest podać autora cytowanej treści?

Mój też taki był, 2 litrowa jednostka ale stuknęło jej wtedy 15 lat. Rozrząd do wymiany i głębsze szukanie przyczyny tego, że palił olej. Miesięcznie dolewałem bańkę oleju tak brał, a palił już średnio pod 18 litrów na sto. Wstępna wycena wynosiła koło piątki, a właśnie otrząsnąłem się z piątki na zawieszenie. Gdzie jeszcze czekały na wymianę dwa przednie nadkola, bo żona nie zmieściła się w bramie Pytam się - no ale raz się nie zmieściłaś, to czemu z obu stron? Druga strona jak wyjeżdżałam... Dwa takie nadkola z lakiernikiem, to ok. 1,5 tysiąca i to polskie zamienniki. Z tego samego powodu zresztą wymieniłem obie przednie lampy No więc wyszło, że tego roku wpakuje w ten samochód z 15k, a wartość rynkowa oscylowała między 9-14k. Sprzedałem chłopakowi z Białorusi coś trochę ponad 10k, a pieniądze wpłaciłem na nowe auto. Jakby nie liczyć wydawać na wachę miesięcznie 300 zł, a 800 to jest różnica
Niemniej tak jak pisałem, gdyby mi kasy nie brakowało, to wpakowałbym w niego te 15 koła plus instalację LPG i zostawiłbym żonie. Ja bym się tylko czasem do lasu powoził

Stary sprzet rtv agd bywa enerochłonny , telewizor kineskopowy to 100W minimum. A samochod niezaleznie od rocznika i tak wymaga kosztow stałych - ubezpieczenie oc, przegląd techniczny, Auto jest zbyteczne w 21 wieku, a jesli nie można bez niego zyć to moze problem jest w miejscu zamieszkania a nie w fakcie nieposiadania samochodu.

Nie oglądam telewizji często. Telewizor głównie mi służy do odtwarzania filmów z płyt. A samochód dla mnie to po prostu poczucie wolności. Lubię jeździć samochodem, a nie komunikacją.

Zależy gdzie kto mieszka.  Jak masz 3 minuty do tramwaju który jest cichy wygodny i masz wolne ręce  chociażby by pisać na nk i w ciągu 20 minut wysiadasz minutę  od miejsca pracy to jazda samochodem i parkowanie go w centrum miasta nie ma sensu. Teraz to jeszcze rozumiem bo epidemia  i widać to na ulicach.
Ale nie każdy tak ma to raz a jak ma dzieci do rozwiezienia po szkołach i załatwiania paru spraw albo mieszka pod miastem to życie bez auta byłoby mocno utrudnione.

To co mnie osobiście drażni to wszechobecna ilość plastiku wszędzie.
I jeszcze za to płacimy. Bo rzeczy kupowane na wagę  są tańsze i zdrowsze tylko trzeba poświęcić czas na gotowanie.
No i palenie węglem. Ale tu  proces odwracania trendu już ruszył.

No to jest już problem tych ludzi, że podążają za modą a nie rozumieją idei i w dalszym ciągu nakręcają konsumpcjonizm pod przykrywką pseudo ekologii... No ale na insta się sprzeda.

Ja przyznaje, że dla mnie wiele rzeczy jak np. mycie w zimnej wodzie to były bardzo fajne eksperymenty na etapie dorastania- jarałam się bushcraftem i survivalem, byłam nawet na paru obozach, byłam w grupach które urządzały leśne nocne marsze na dystans po 50 km by przekraczać własne możliwości. Wprowadzanie ograniczeń i testowanie własnych granic traktowałam jako formę zabawy- a to prawie godzinny spacer na uczelnię a potem ponad 40minutowy do pracy, a  to jedzenie jak najmniejszej ilości jedzenia poddawanego obróbce termicznej, a to inne formy oduzależniania się od komfortu współczesnego świata. Nie, żebym była jakimś wizjonerem końca świata w stylu amerykańców budujących sobie bunky z zapasem żywności , ale to była dla mnie naprawdę fajna zabawa i wiele z tego ze mną zostało- jak właśnie mycie w zimnej wodzie czy ograniczanie ilości rzeczy czy wykorzstywanie jedzenia do cna. Jedynie z praniem nie wygrałam- orzechy do prania są słabe a ja kocham jeden zapach Cocolino więc nie zrezygnuję. I myśl, że co się w życiu nie wydarzy to nie będą biadolić, bo dam sobie radę. To po prostu w dużej mierze kwestia przełamywania własnego komfortu.

Ja bardzo lubię przykład kraju- i tu niestety nie sięgam pamięcią który kraj to był -któremu groziła" godzina zero" i miała być dawkowana ilość wody przypadająca na jednego mieszkańca. Przez trzy lata wzbraniania się przed wprowadzeniem  tego rozwiązania okazało się, że ludzie sami z siebie zmniejszyli używanie wody o prawie 2/3 w obawie, że im ten dar odebrany zostanie. Dało się. Godzina zero nie nastąpiła, a nastąpiła zdrowa oszczędność i brak marnowania wody.
I odnosząc się do  Kao_makao- kiedyś te kwestie pieluch, mydeł, bidonów, siatek, minimalizm kosmetyczny to była normalna sprawa bo...  ten konsumpcjonizm nie był tak nakręcony a rynek nie oferował tyle wariantów. Teraz to moda, rynek pseudo- eko też się nakręca więc... jedyna nadzieja w mądrości ludzi, którzy zrozumieją źródło idei minimalizowania pewnych spraw. Nie tylko na polu zakupowym.

Jak zylam w squatach to tez na zasadzie freeganismu. Prawie wszystko mialam doslownie z ulicy, od ubrania po jedzenie.
Jezeli idzie o jedzenie to bylo to, wiecej niz wygodne. Nie tylko jedzenie bylo za darmo, ale i to w dodatku drogie jedzenie na ktore duzo by sie wydalo normalnie. I fajnie sie czulam, ze ratuje od marnacji i tez fajnie, ze mialam super zarcie.
Jezeli chodzi o rzeczy to przez jakis czas wszystko co mialam miescilo sie w jednym plecaku, normalnego rozmiaru takiego szkolnego powiedzmy. Nie jakiegos podroznego. Nadal mam ten plecak i jak tak sobie pomysle, ze wszystko co mialam to w nim nosilam
Jedyne chyba co kupowalam to kawa i herbata, a tak to nic. Dobrze sie tak zylo! Dobrze i latwo sie czlowiek przemieszczal.
Ogolnie uwielbiam rzeczy i bardziej jestem przywiazana do rzeczy niz do ludzi, ale przez to, ze podrozowalam i squotowalam nauczylam sie pozbywac rzeczy lub nie przywiazywac od poczatku.

Misinx, nie wiem jak to dokładnie działało w kraju gdzie żyła w ten sposób Winter, ale te wszystkie rzeczy zazwyczaj zdobywa się na śmietnikach.

Freeganizm to pozyskiwanie jedzenia na śmietnikach (duże uproszczenie). Śmietniki w okolicach marketów to prawdziwa skarbnica, rzeczy często są w pełnej przydatności do spożycia, kończy im się dopiero data ważności, ewentualnie jakieś tam owocki mogą być ciut nadspute (np. zbyt dojrzałe banany). Ale często można dogadać się z restauracjami i też jak wyrzucają resztki jedzenia, to można się zakręcić i wziąć. Masz też grupy gdzie ludzie wrzucają informację, że np. na tym śmietniku ktoś wyrzucił dobrą szafę i jak ktoś chce to po nią przyjeżdża. Jest to forma bojkotu powszechnej w obecnych czasach nadmiernej konsumpcji, gdzie etyka niestety często przegrywa z zyskiem i pieniędzmi, jakoś tam troska o ekologię.
Osobiście nigdy nie praktykowałam żadnej z tych rzeczy, ale miałam kiedyś kumpla w Warszawie, który urządził tak z pół mieszkania A spokojnie byłoby chłopaka stać na kupno.

Szczerze mówiąc, to nie wiem czy jest polski odpowiednik słowa squat, który wspomniała Winter czy słowa freeganizm. Sama też niespecjalnie lubię anglicyzmy i zapożyczenia, ale alternatywy dla tych dwóch nie znam.

A z książkami mam podobnie- nie umiem w biblioteki, książkę muszę mieć swoją własną, osobistą. I mi się piętrzą po ziemi bo przecież... regał jeden, w końcu minimalizm ( przymrużeniem)

Nie wiedziałam, że teraz jest taki trend.
Co to jest squot?
U nas śmietnik jest źródłem wielu fajnych rzeczy: wykładziny do blokowej siłowni (każdy coś przyniósł i wyszła siłownia), okien do szklarni, mebli i płyt meblowych do naprawy starych a fajnych, palet (akurat na meble na balkon u koleżanki), rolek, rowerów, akwariów, zastawy stołowej... No dużo fajnych rzeczy ludzie wyrzucają. Wiemy, kto zbiera i potrzebuje kolejnych rzeczy, i gdy wypatrzy się coś fajnego, to idzie info do odpowiedniej osoby.
Minimalizm wynika z praktycznego podejścia do życia - mało gratów to mało sprzątania. Nie trzeba się zastanawiać nad garderobą, gdy jest jej niewiele.
Nie śmiecimy - praktyczne podejście. Puszki i wiaderka mogą mieć drugie życie jako pojemniki na inne rzeczy. Organicznych szkoda wyrzucać - ogródek jest. Butelki i słoiki to u nas dobro szczególne - w coś dżem domowej roboty i winko trzeba wpakować. Itd.

Serio, taka modna sie stałam nagle z babciowym podejściem?

Może i Szanowny Kolega jest tzw. "wolnym ptakiem" i to tłumaczy fakt, że tak się zachowuje...

Niestety właśnie w społeczeństwie potrzebna jest zmiana, aby takich zachowań nie postrzegać jako dziwnych czy nie kojarzyć ich z ludźmi samotnymi, dziwakami czy właśnie "wolnymi ptakami".
W tym całym konsumpcjonistycznym pędzie zmierzamy w niebezpiecznym kierunku. Nie potrzeba przecież śmieci zbierać czy żywić się na śmietniku. Jak się tak głębiej zastanawiam, to za każdym razem zadaję sobie to pytanie: PO CO ludzie chcą mieć ciągle coś nowego, jeśli te poprzednie rzeczy działają dobrze lub nawet znakomicie? Czy w ogóle niektórych bajerów czy tzw. "nowości" koniecznie wszyscy potrzebują? Odpowiedź nasuwa się sama..

Jest to jeden ze sposobów regulowania własnych emocji, jak np. alkohol, papierosy, narkotyki, kompulsywne objadanie się, hazard czy inne nałogi.

Regulamin Forum Netkobiety.pl - koniecznie przeczytaj  
Dzieląc się swoją opinią pamiętaj, że po drugiej stronie siedzi drugi człowiek. Hejt może ranić!

"Nie czyń samego siebie przedmiotem kompromisu, bo jesteś wszystkim, co masz." (Janis Joplin)