Break time in love - Netkobiety.pl

Nie że ktoś lepszy ale najpewniej ktoś inny. Być może zwróci się do tamtego człowieka, pobedzie z nim trochę i odezwie się do Ciebie. Ale czy warto zawracać sobie głowę tymi ciągłymi rozstaniami i powrotami.

Ona Ciebie NIE KOCHA.

I nie ma co tu więcej dyskutować. Po prostu zacznij szukać osoby, z którą będzie Ci lepiej i przy której szybko zapomnisz o tej pomyłce.

Pozdrawiam.

To brzmi jak typowe i zwyczajowe w takich sytuacjach bzdety.
Czyli?
Nic konkretnego, nic na czym mógłbyś się oprzeć, nic co mogłoby dać do zrozumienia, że ona naprawdę pracuje nad swoją zmianą.
Otóż nie. Nie można zacząć w każdej chwili od początku. Niesatysfakcjonujący związek, to nie jest niekończąca się historia, do której można wracać w dowolnym momencie. Czasami dzieją się rzeczy, po których rozpoczęcie od początku nie jest możliwe.
Gadanie o zapominaniu, to naprawdę kosmiczne bzdury. Nie da się zapomnieć o wszystkim, o złych doświadczeniach i wchodzić wciąż i wciąż na nowo w relację, jako człowiek bez doświadczeń, świeżutki jak rzodkiewki na wiosnę.
Ktoś, kto w ten sposób podchodzi do związku, jest naprawdę nieodpowiedzialny, niedojrzały i płytki.

Odpisałeś normalnie, skupiając się na konkretach ... chociaż - moim zdaniem nie powinieneś odpisywać.
Widać wyraźnie, że znowu dajesz się łapać na tandetny haczyk, który ona na Ciebie zarzuca.

Bla, blabla, blabla.
W Waszej relacji nie było ani prawdziwej bliskości, ani partnerstwa, ani seksu nawet.
Ona może robić Ci uwagi na temat Twojego wyglądu, postury, pozycji zawodowej, może Cię odpychać, krytykować, unikać Twojej rodziny, a kiedy masz tego dość - może również po prostu zamilknąć lekceważąco i pójść spać, zostawiając Cię samego z Twoimi myślami. I to jest ok.
Ale kiedy Ty mówisz wprost o tym, że/ i co Ci się nie podoba, kiedy kończysz tą dziwaczną relację, to się nagle nazywa straszne, mieszanie z błotem i najgorsze?
Dlaczego?
Jesteście równi, ale ona jest równiejsza? Jej wolno jest zachowywać się podle, ale Tobie nie jest wolno zakończyć związku, w którym jesteś źle traktowany?

Nie ma takich cudów, że świństwa i podłe traktowanie idzie w niepamięć. Nawet jeśli ktoś byłby na tyle niemądry, aby w to uwierzyć.
Problemy, które nie zostały wyjaśnione, naprawione i przepracowane - ZAWSZE wracają, i nie ma znaczenia, że się umówicie i będziecie oboje udawać, że ich nigdy nie było. Odcinać grubą kreską, to się można w wieku dziesięciu lat.

Ale ja wiem to niemożliwe, ponieważ zdążyliście się już poznać. Ty jesteś sobą, i ona jest sobą. Nikt z Was się nie zmienił.
Nie jesteście innymi, obcymi osobami. Jesteście tymi ludźmi, którymi byliście będąc w relacji ze sobą. Nie ma więc potrzeby poznawania się na nowo, bo dobrze się już znacie.
Naprawdę dałbyś się nabrać na to, że tak naprawdę ona Cię bardzo kocha, szanuje, pragnie i traktuje poważnie?
I to tylko dlatego, że tak napisała?
Otóż zmiany nie dokonuje się gębą, poprzez gadanie. Zmianę okazuje się wyłącznie poprzez odmienne postępowanie i zachowanie.

Kolejna porcja bzdur.
Co to znaczy, że nie mieliście przerwy, skoro ona wprost napisała, że takiej przerwy sobie życzy?
To co napisała, to bardzo nieudolna próba manipulacji i szczerze Ci życzę, żebyś nie dał się nabrać na to.

Że są to żenujące wypociny nastolatki, a nie dorosłej kobiety po trzydziestce.
Takie mam odczucia.
Że napisała to wszystko osoba, która nie przyjmuje żadnej odpowiedzialności za swoje zachowanie, która ślizga się po powierzchni relacji, a na kategoryczne decyzje z Twojej strony reaguje próbami wywołania w Tobie poczucia winy.
Tymczasem osoba, która wie o tym, że zepsuła, że coś zrobiła źle - potrafi o tym powiedzieć wprost. Potrafi przeprosić, wytłumaczyć, potrafi zachowaniem okazać swoje poczucie odpowiedzialności za współudział w problemach.
Ktoś, komu zależy - jest szczery, bezinteresowny i nie wymusza na drugiej osobie reakcji. Szanuje każdą decyzję - nawet odmowną.

NIE. Po co miałbyś się z nią spotykać?
Czy istnieje choćby jeden pretekst, pozwalający uwierzyć w to, że cokolwiek się zmieniło? Że cokolwiek się zmieni?

Nijak. Po co tracić czas na takie coś? Tego nawet nie można nazwać rozmową.

Odsobiście uważam, że źle zrobiłeś umawiając się na spotkanie. Wydaje mi się (mozę mylnie), ale jesteś zbyt słaby na konfrontację. Zależy Ci na Niej i obawiam się, że 'pękniesz' czy inaczej 'zmiękniesz', wrócicie do siebie i sytuacja sie powtórzy. W każdym razie życzę powodzenia

Jak to rozegrać, zależy od tego, co chcesz zrobić.
Jeśli chcesz tego spotkania i powrotu do relacji, wystarczy na nie tylko pójść. Możesz je również zainicjować - podać termin i tyle.
A jeżeli spotkania i powrotu do związku nie chcesz, to moim zdaniem należy odpisać, że po przemyśleniu wszystkiego nie jesteś zainteresowany powtórnym nawiązaniem relacji, w związku z czym uważasz takie spotkanie za niepotrzebne, dziękujesz jej za wiadomość, i tyle.

Tak szczerze, to nie jesteś Jej nic winny, patrząc co nawywijała.  Z grzeczności możesz dać znać, że jednak wszystko przymyślałeś i Wasze spotkanie wydaje Ci się bezzasadne. Życz Wesołych Świąt i tyle w temacie.

Myślę dokładnie to, co napisałam wcześniej. Płytka, ordynarna manipulacja, bez ułamka szczerości, i bez najmniejszej odpowiedzialności za jej zachowanie.
Żadnych przeprosin, żadnego wytłumaczenia, żadnych próśb - bo tak właśnie zrobiłaby osoba, której naprawdę zależy.
Tymczasem okazuje się, że panna zaplanowała już całe Wasze dalsze życie. O jejku, jakie to urocze.
Wprawdzie chciała przerwy w Waszym "związku", woziła się po Tobie jak po łysej kobyle i traktowała Cię naprawdę paskudnie, no ale teraz to chciała Ci nie dość, że dać gwiazdkę z nieba, to jeszcze usadzić Cię na różowej chmurce. I to bez żadnego przejścia pomiędzy jednym a drugim.
Ot, przeskakujesz od łajna do miodu po jednym pstryknięciu palcem.

Nie gniewaj się, ale im więcej piszesz o tej kobiecie, tym bardziej jestem przekonana, że jest wyjątkowo płytką i głupią osobą.
Na jakiej podstawie ona zaplanowała takie cudowne święta, skoro tydzień temu wystrzeliła Cię w kosmos i tuż przed odlotem powiedziała, że jej się z Tobą nie chce rozmawiać bo idzie spać?
Przecież jak się to czyta, to człowiek ma wrażenie, że ma do czynienia z wariatką jakąś.
Być może ona ma Ciebie za kogoś takiego, kim można do woli poniewierać, kogo można ciągle odtrącać i poniżać, a potem wystarczy napisać kilka głupot, abyś natychmiast przybiegł cały w skowronkach i nadziei. Wiele na to wskazuje.
To od Ciebie zależy, jak pozwolisz się traktować, nie od niej.

Od siebie dodam tylko, że cała ta jej infantylna bajka, skończyła by się na pewno tak, że choinka byłaby zbyt kłująca, Ty znowu zbyt szczupły, lub zbyt gruby, prezenty za drogie, a w połowie gotowania skończyłby się jej gaz i bigos wylądowałby na Twojej głowie razem z garnkiem, bo przecież to wszystko to byłaby wyłącznie Twoja wina.
Tak wyglądałyby te wymyślone przez nią, idealne Święta.

Teraz jest zaskoczona, bo była przekonana i pewna w 100%, że wystarczy pstryknąć na Ciebie palcem, żebyś po minucie siedział na jej wycieraczce i grzecznie czekał, aż królewna zechce pokazać Ci swój kapeć w uchylonych drzwiach.
Nie mam pojęcia na jakiej podstawie ona wymyśliła te bzdury, które Ci napisała, ale albo jest wyjątkowo głupia, albo ma jakieś problemy psychiczne i nie zauważa związku między swoimi postępowaniem, a konsekwencjami. Tylko w takiej sytuacji mogłaby być naprawdę zaskoczona Twoją odmową spotkania i kontynowania relacji.

To nie po podjęciu przez Ciebie decyzji wszystko się rozsypało jak domek z kart. Jej domek z kart rozsypała ona sama wtedy, kiedy powiedziała Tobie, że chce przerwy, że nigdy się nie dogadacie, że nie chce jej się z Tobą rozmawiać, że nie ma sensu po raz kolejny tłumaczyć i że idzie spać.
Dała Ci jasny sygnał w tamtym momencie - gościu, daj mi spokój i przestań męczyć.
A teraz jest zaskoczona, że gościu dał spokój i przestał męczyć, dokładnie tak, jak tego chciała.
No jaja jakieś.

Izabela zawsze bardzo trafnie odpowiada . Ja się podpisuje - myślała że ma Cię na pstryknięcie palcem. Że polecisz jak tylko się odezwie. A Ty też masz prawo przeanalizować sobie wszystko, przemyśleć i... Sie po prostu rozmyślec. Wiele słów od niej usłyszałeś wcześniej, a dokładnie zarzutów i pretensji. Ona nie próbowała rozmawiać i naprawiać. Ona chciała postawić na swoim że ma być tak jak ona chce, a ta przerwa miała sprawić żebyś tańczył jak ona zagra. Jakby jej zależało to myślę że byś to widział i nie byłoby tego wątku - bo jej dzialania/zachowanie byłoby dla Ciebie jednoznaczne i wymowne. A jeżeli Ty szukasz pomocy na forum (bardzo dobrze) to znaczy że na prawdę nie rozumiesz co się dzieje.

Daj spokój, dziwię się, że chce Ci się tracić czas na dalszą wymianę tych żenujących wiadomości z nią.

W ciągu 2 dni zrozumiała, że straciła wartościowego faceta? Tylko pogratulować tak błyskawicznej odmiany.

Niczego nie zrozumiała i nic się nie zmieniło. Jest tylko zaskoczona, że nie działa na Ciebie jej zwyczajowa manipulacja. Teraz wytoczy cięższe działa. Będzie więcej wyznań miłości, będą później prośby, lamenty i błagania.
Później, w zależności od efektu tych manipulacji, jeśli nadal będziesz się opierał - dojdzie do wymyślonej choroby, ciąży, lub uśmiercenia babci.

Jak chcesz, to się w to baw dalej.

Niektórym to naprawdę potrzeba solidnego kubła zimnej wody na głowę(ew łeb), żeby zaczęli normalnie się zachowywać..I nie mam na myśli tutaj Ciebie Autorze..

To, co ta dziewczyna odwala to jest jakiś cyrk..

Ideałem nie byłem.

Ale uważam, że byłem dobrym partnerem.

Co mam sobie do zarzucenia to to, że tak się bałem jej stracić, że straciłem jaja w tym zeiązku i ona rządziła.

To dobra kobieta.

Lecz zachowanie powoduje reakcję.

Przez parę miesięcy było dobrze.

Ale nie było tego pierd**** czyli poczatku, ze tylko w łóżku jak króliki

Przez ostatni rok co miesiąc byly watpliwosci z jej strony czy jestesmy stworzeni dla siebie.

Różnica wieku, sylwetka, ze ona nie potrafi kochać, zebym znalazł inną, młodsza, ze ją zdradzę napewno.

Nie bałem się samotności.

Ale chciałem powalczyć o nas, spróbowac naprawić.

Ale po jakimś czasie było znów tak samo.

Jestem wierny zawsze kobiecie. Ale seks tak rzadko no to sorry. Po drugie ja potrzebuje spokoju, osoby, która jest optymistycznie nastawiona do życia, do mnie. Chce jej sie ze mna spotkac nawet jak jest zmęczona.

Wolała zrobić cos dla siebie niz dla nas.

Oczekuje ze w zwiazku jest słowo my.
Tzn wiadomo kazdy ma hobby, prace ale staramy sie robic, przezywac wspolnie pewne sprawy i chodzic na konpromis.

Relacja co widze sie raz na 7-10dni z kobieta nie interesuje mnie, nie buduje nadzieji na przyszlosc.
Zreszta druga osoba nie potrafi mowic o wspolnej przyszlosci.

Dla mnie zabrsklo zakochania z jej strony.

A czemu urobila mnie parę razy i wrócilismy nie jestem w stanie powiedzieć. Możliwe, że miałem klapki na oczach.

To ze dobrze robię, musiałem utwierdzic się poprzez wasze wypowiedzi

No właśnie parę osób mi tak mówiło.

Pamietam, ze mówiła parokrotnie " nie wiem czy umiem jeszcze kochać"  nie wiedziała co czuje.

Czułem, że mnie nie kocha. I jej to mówiłem. To ona odbijała, że czyny nie słowa się liczą.

Napisała tydzień temu ze kocha mnie i zyczy powodzenia. Jakie to kiepskie było. Być z kimś i nie potrafić mowić o uczuciach.

Lubię jasne sytuacje, a tutaj byłem zwodzony.
Gdy kobieta jest zakochana to jest napalona caly czas, chce wyjezdzac, poznawac rodzine, znajonych, spedzac jak najwiecej czasu z partnerem.

Co do sfery łóżkowej. Wkurzalo mnie gdy postarałem sie zrobiłem kolacje, winko fajny nastrój i nic nie bylo po.
Wielokrotnie chciałem uprawiac seks i było jakieś ale.
Nigdy jej nie zdradzilem mimo to.

Wiem jak to było w poprzednich moich związkach.
Kobiety zakochane i były w stanie to okazać i mówić.

Sytuacja z w/w tak mnie skołowala, ze nie wiedzialem co sie dzieje i co jest przyczyną tego.

Ale nie załamuje się, bo nie mam czym. Nowy rok bedzie należal do mnie. Czas na poznawanie nowych kobiet, zadbania o siebie samego przede wszystkim.

Jak dla mnie sytuacja prosta - był ktoś inny, dlatego ta przerwa. Przerwa zawsze oznacza inną osobę na horyzoncie. Ale jednocześnie wodziła ciebie za nos płytkimi manipulacjami, żebyś ciągle o niej myślał. Taki był własnie cel jej słów. Przecież jak się to czyta (na trzeźwo z mojej perspektywy) - to jest zwykłe lanie wody jak na egzaminie z języka polskiego gdy brakuje ci słów wymaganą ilość słów i musisz rozciągać wypracowanie. Pisze takie obszerne opisy, z których nic nie wynika. Ale jeżeli ty coś do niej czujesz to widzisz w tym jakiś sens, że jednak coś mogłoby być. Staraj się przeczytać te jej wiadomości jeszcze raz, bez emocji. Zobaczysz, że to co ona piszę to są jakieś banialuki w stylu Paulo Coelho.

Był ktoś inny a ciebie odstawiła w bok, ale manipulowała, byś dalej coś czuł i był opcją zapasową. Tamten koleś kopnął ją w dupę, chwile pobyła sama, a teraz chce ciebie z powrotem bo woli być w beznadziejnym związku zamiast być samą. Jak z nią wejdziesz znowu w związek to schemat się powtórzy. Za pół roku pojawi się nowy koleś, nowa przerwa, znowu ją kopnie w dupie i tak w kółko, dopóki nie skończy jej się czas. Najgorzej byś miał jakbyś z nią wpadł. Gdyby urodziło się dziecko całkowicie poszedłbyś w odstawkę, ona całą siebie przelała by na dziecko a ciebie gnoiła i drenowała z kasy i energii. Ona jest tobą z lęku przed samotnością i desperacją, ale po cichu aktywnie szuka lepszego, wraca tylko na chwile by nie być samą jak ją inny facet odrzuci.

Arczi, jestes doroslym facetem, 30tka na karku.
Powiedz mi, po co Ty ciagle czytasz i przepisujesz tutaj te jej wiadomosci? Co Ci to daje poza sieczka w glowie?

Podtrzymuje to, co napisalam Ci na samym poczatku. Skoro tyle razy sie rozstawaliscie i schodziliscie, to od samego poczatku ten zwiazek nie gral.
Daj sobie sam szanse na cos lepszego i przede wszystkim przestan sie z nia kontaktowac. Utnij jej mozliwosci pisania do siebie. Zablokuj i daj sobie zyc. I przestan analizowac to, co pisze i jak pisze.
Nie slowa, a czyny swiadcza o czlowieku.

Dziwię Ci się Arczi, że chce Ci się w ogóle czytać jeszcze jakiekolwiek wiadomości od niej, bo pomijam, że jest to nudne gdyż ona w kółko pisze to samo, ale podobno zrozumiałeś jak to bardzo nie chcesz mieć już z nią do czynienia i jak bardzo to koniec i jak bardzo już zero kontaktu.
Jak zero kontaktu, to skąd to ciągłe pisanie?

To o co tak naprawdę chodzi? Po co to ciągłe wklejanie wiadomości od niej tutaj?
Chodzi o to, abyśmy i my pisali w kółko to samo?
Czy może masz nadzieję na to, że ktoś Ci jednak napisze - chłopie, jesteś miłością jej życia, co za cudowna osoba, nie rezygnuj z niej?
Przecież te wiadomości to jakby 10-cio latka pisała ...

Czas przyznać przed sobą samym na czym Ci tak naprawdę zależy. Albo kończysz ten kontakt, tak jak wielokrotnie się tu zarzekałeś, albo ciągniesz to wszystko dalej. Długo w takim rozkroku stać się nie da.

To zablokuj wreszcie. Bedziesz mial spokoj.

Witajcie.

Stało się to czego mi odradzaliście.

Po miesiącu niezliczonych wiadomości na które nie odpowiedzialem, pisania listów, kilkudziesięciu nieodebranych telefonów, innych gestów zgodziłem się spotkać.

Był dobry seks.
Były rozmowy.
Były wnioski z jej strony.

Z mojej strony chłód, brak uśmiechu, powiedziałem, że jej nie ufam, że mnie skrzywdziła, zawiodła.

Chodzi do psychiatry i psychologa regularnie po naszym rozstaniu.
Pokazała mi przelewy.

Opłaciła nam i zapisała na terapię dla par. Oświadczyła, ze dużo przemyślała i to w niej był problem lub nadal jest.

Chciała, żebym dał jej 1 proc szansy na powrót.

Oświadczyłem, ze jesli ona wszystko opłaci pojde z nia na terapie dla par za kilka dni.
Oznajmiłem jej, ze nie ufam jej i nie wiem czy ona bedzie w stanie na nowo sprawić, ze wroci mi zaufanie do niej i pewne uczucia powrócą.

Powiedziała, że dotarło do niej jaka była dla mnie i chce mi to wszystko w jakis sposób wynagrodzić czy to zabrać mnie na parę dni w miłe miejsce czy iść gdzieś się wyluzować  ze chce ze mba spedzac ze mna jak najwiecej czasu i kochać sie najczęściej.

Ja jej powiedzialem, zeby nie oczekiwala ode mnie czestego kontaktu, bo go narazie nie chce, nie chce miec zadnej presji na cokolwiek,  bo musze to ja poczuc, miec zaufanie i na nowo cos we mnie sie rozpalic co przygaslo.

Podsumowala to, ze robi to, zebym byl szczesliwy, zebym byl usmiechniety, zeby ona stala sie lepsza osoba, zebym czul sie dobrze w jej obecnosci. Przyznała się, że nie potrafiła zapomniec o przeszłości, pewnych traumatycznych przeżyciach ( molestowanie, zostawienie z długami), ze to jej charakter byl problemem niepowodzenia. Oświadczyla, ze chce wslczyć o mnie, o zmianę siebie, podejścia do życia.
Musiała to mocno przeżyć, bo schudła 5 kg i jeśli wazyla 52 kg a teraz 47kg to musiala ją vala sytuacja przytłoczyc, ale nie mazgaila sie tylko wziela to na klate pidkreslajac,ze to jej wina i rozumie moje obecne zachowawcze podejscie mowiac, ze zrobi wszystko dla mnie, zebym byl szczesliwy

Wiem teraz wszyscy mnie zjedziecie, ze zaraz peknie w niej cos i wrócę poturbowany, ze jestem głupi.

Podkreślam ja w kazdej chwili moge wysiasc z tego i jej to powiedzialem, ze jesli jej zachowanie bedzie tskie samo jakie bylo to ja urywam całkowicie kontakt.
Na kazdym kroku jej powtarzam, ze to ona musi starac sie, angazowac i probowac odbudowac moje zaufanie i uczucie.

Jej osobe traktuje juz inaczej. Mam swiadomosc swojej wartosci, atrakcyjnosci ( spotkalem sie pare razy z kobietami ), mam pasje, ktore rozwijam. Zmienilem w sobie to, ze to ja jestem najwazniejszy i to ja chce byc szczesliwy.

Mój przyjaciel miał dosc podobnie. Pieskował, staral sie jak mogl. Kobieta nie starała sie, nie szanowala, rzadki seks. Przyjacuel byl sfrustrowany bo byli po kilku rozstaniach i rozeszli sie na 2-3miesiace.
Ona tak samo zachowywala sie jak ta opisywana przeze mnie.
Bardzo niechetnie rozmawial z nia, trzezwiej myslal juz o niej o ewentualnym zwiazku, ona zaangazowana w max, starala sie. On zdecydowanie mniej niz przed rozstaniem. Nakreslili plany. Teraz sa juz kilka lat po tej sytuacji. Sa po slubie, staraja sie o dziecko. Kochaja sie.
Co mi powiedzial waznego to, ze teraz gdy patrzy na to normalnie, bez klapek na oczach, bez idealizowania i zbytniego podpalania by przypodobac sie swojej kobiecie jest to zdrowy zwiazek i ufaja sobie, staraja sie, choc ona bardziej troszke.
Nie nalezy pieskowac, byc na zawolanie, byc tym potrzebujacym w zwiazku, dawac sie lekcewazyc, nue szanować. Wtedy kobiety nie szanuja faceta, jest malo atrakcyjny, nie maja ochoty na seks, na otwarte wyrazanie uczuc.

Ps. Wiem, że ze mną jest wszystko dobrze, to ona musi wykonać dużą pracę by można bylo mówić o powrocie. Czy to jest możliwe? Statystyki  mówią, że nikłe szanse.

Niczym tak naprawdę nie ryzykuje. Ani finansowo ani jakos emocjonalnie, bo podchodze mocno na chlodno do tego, z minimalna nadzieja. Gdybym sie jarał tym wsztstkim i z wielka nadzieja podchodził to bym zapewne mocno byl poturbowany psychicznie.

Czas pokaze co dalej.

Ps. Nie jedźcie mnie zbyt mocno

Pewnie, że jest możliwe. Jest wiele osób, które są na tyle dojrzałe i świadome - że potrafią pracować nad trwałą zmianą w sobie, korzystając przy tym z mądrego wsparcia jakim jest psycholog, czy terapia.
Ale na litość, trwała zmiana po 3 tygodniach?! To nie powinno być rozpatrywane w kategoriach możliwości, tylko bajek dla dzieci. Kto w takie rzeczy wierzy, ten się w cyrku nie śmieje.
To Twoje życie, możesz je dawać w prezencie komuś, kto powyciera w nie brudne buty i kto je potem wyrzuci do kosza.
Możesz to robić w kółko, tak jak robisz to teraz.
Przecież to żaden problem.
To Twoje decyzje i konsekwencje również i Ty będziesz ponosił.
Tylko błagam - zabezpieczajcie się!