Inwestycja w siebie w wieku 35+ - Netkobiety.pl

Na hobby nigdy nie jest za późno,  to po prostu chęć  rozwijania  siebie a nie inwestycji.  Chyba, że masz  na myśli pewien nakład finansowy to w co ja bym zainwestowała... Jeszcze nie jestem w tym wieku,  ale pewnie wydalabym  pieniądze na kurs bo umiejętności nigdy za wiele,  do tego by doszły  podróże,  zwiedzanie miejsc w których nie byłam w formie  hobby.  Jeśli coś by mnie zafascynowalo to bez różnicy ile bym miała lat,  rozwijałabym  nowe hobby w każdym wieku

Zgadza się, na hobby nigdy nie jest za późno, chodzi mi przede wszystkim
w inwestycje w nowy zawód, mając 35+
by być spełnionym, żyć godnie, i czy faktycznie robienie kursów ma sens?
Nie robiąc studiów?
Dodam jeszcze/powtórzę się że,
„Jeżeli chodzi o studia, to nie jestem zwolenniczka studiów na których uczymy się na pamięć, a po 2 tygodniach prawie nic nie pamiętamy, żeby tylko zaliczyć semestr/by mieć papierek, są to dla  mnie bezwartościowe studia - bezwatościowe wykształcenie, niestety wielu ludzi kończy w owy sposób studia”

Robienie  kursów  ma sens  o ile idziesz  w nowy zawód z pasji  a nie za pieniędzmi.  Rozumiem pieniądze są ważne,  ale bez pasji,  zainteresowań  to zbyt dużych pieniędzy z tego nie będzie a będziesz się tylko męczyć w nowym zawodzie.  Zresztą  kursy to nie tylko do nowego zawodu,  ale doskonalenie się w obecnym 

Jesteś pewna, że umieściłaś go w tym wątku? Nie było żadnej ingerencji moderatorskiej w tym temacie. Żaden post nie został usunięty.

Czyli medycyna odpada, prawo oraz wszelkie studia na politechnice odpadają. Na każdym z tych kierunków trzeba uczyc sie szybko i ogromnych ilości materiałów - wiec czasu na powtorki brak. Może turystyka, religioznawstwo lub psychologia - tam zamiast nauki na pamięc wystarczy pokolorowac pajacyka. KAŻDE wartosciowe wykształcenie wymaga ogromnej ilosci nauki pamieciowej, wiedzy którą musimy zdac i ktora eyparowuje z głowy po kilku dniach - bo tak działa nasza pamiec.

Jak skończyłam 45 lat to zaczęłam się uczyć języka angielskiego. W pracy nigdy nie był mi potrzebny ale dlatego, że odpowiadałam na takie oferty gdzie znajomość nie była wymagana. I teraz męczę się żeby się nauczyć, ale w moim dziale jest 5 osób na podobnym stanowisku i żadna z nich nie zna języka. Więc przynajmniej mam satysfakcję, że podjęłam to wyzwanie. Ale czy mi się to przyda w życiu to nie wiem.
Kupiłam ostatnio poradnik dotyczący samodoskonalenia w przywództwie z myślą, że może się czegoś nauczę ale ... po kilkudziesięciu stronach stwierdzam, że to nie dla mnie. Nie będę nigdy liderem w takim stopniu jaki planowałam.
W nowy zawód zawsze można zainwestować. I czasem jest tak, że inwestujesz dla lepszych zarobków ale też czasem w celu spełnienia marzeń. Jak kto woli

Ja nie wiem, bo nie złapał mnie żaden bakcyl. Na razie czuję się spełniona w swoim zawodzie psychologa i nauczycielki, które - olaboga! - nie polegają na kolorowaniu pajacyka. Nigdy tego nie robiłam, chyba mam braki

Jeśli ktoś znajdzie w czymś nowym sens, to w sumie każdy zawód może być dobrą inwestycją, nie potrafię znaleźć odpowiedzi na odwrócone pytanie "w co NIE zainwestowalibyście w wieku 35+". Chyba tylko w te zawody, gdzie liczy się wiek, na medycynę chyba nie można już iść, niektóre sporty zawodowo też odpadają.

Nie ma co się do swojej daty produkcji przywiązywać. "Nie zainwestuję w malarstwo, bo zostało mi tylko 50 lat życia..." - absurd. Jak masz chęć, power, to rób nowe rzeczy. Najgorszą rzeczą, jaką sobie robią ludzie po trzydziestce to przestanie próbowania nowych rzeczy. To strasznie postarza i powoduje, że życie płynie nudno i szybko.