Jaki kurs tańca? - Netkobiety.pl

Pytałem się i niestety nie ma takiej możliwości bo chcą zapewnić w miarę stabilną grupę żeby też wiedzieli na czym stoją. Jedynie jest możliwość wykupienia 4 wejść i potem zdecydować czy pasuje czy jednak inny. I tak właśnie myślę, żeby zrobić najpierw na jeden a potem na drugi i wtedy skonfrontować.
Trochę bardziej jestem za salsą (rodzaju niestety nie wiem, nie zapytałem - myślałem że salsa to salsa ). Jestem muzykalny także powinienem poradzić sobie w każdym gatunku. Dla mnie ważne żebym nie miał problemu z parą żebym sam nie tańczył.

Oj z tego co się orientuje to niestety na plażach nie ma takich huśtawek wolnostojących dla dorosłych. Jedynie takie mini siłownie przy brzegach Władysławowo, Jastrzębia Góra, Jastarnia, Rewa, Gdynia itd.

Co do poznania ludzi na kursie tańca, to ja jestem sceptyczna. Chodziłam w swoim życiu na niejedne kursy (co prawda tańce były solo), ale jakoś głębszych znajomości z tego nie było, ba, nawet tych luźnych znajomości nie było. Raz chodziłam na sambę brazylijską (tańczona solo) i był jeden facet, a sam taniec fajny . Poza tym nie wiem, czy w dobie koronawirusa chodzenie na tańce w parach to taki dobry pomysł.

Ty poznałaś ludzi, ja nie, dlatego jestem sceptyczna co do tych "klasycznych" metod poznawania nowych znajomych.

Kiedyś uczyłam się tańca towarzyskiego, ale od trzech lat wciągnęłam się w latynoamerykańskie rytmy. Moim głównym stylem jest salsa kolumbijska - chyba najtrudniejsza, najbardziej wymagająca kondycyjnie, ale i najbardziej widowiskowa. Tańczę też salsę kubańską - w parach, ale głównie ruedę, bachatę (tę też bardzo lubię) i merengue. Oprócz dwóch wymienionych jest jeszcze salsa liniowa. Bachata ma dwa główne odłamy, czyli podstawowy i tzw. sensual. Ten drugi rzeczywiście tańczy się głównie ze swoim partnerem, bo dla wielu osób nie do przeskoczenia jest ocierająca się o erotykę bliskość, jeśli partnerem nie jest co najmniej dobrze znana nam osoba.
Niemniej na bardziej zaawansowanym poziomie każdy z tych stylów wymaga przełamania bariery bliskości. Ja nie mam z tym problemów, ale jest to cecha indywidualna i niektórzy mogą się blokować. Z drugiej strony początki są relatywnie łatwe, a jeśli grupę prowadzi dobry instruktor, to stopniowo uczy również oswajania się z tym, że czasem trzeba być z drugą osobą naprawdę baaaardzo blisko. Tak więc z tym spokojnie można sobie poradzić.

Moim zdaniem najbardziej uniwersalnym, a jednocześnie najlepszym, by poznawać innych ludzi stylem jest bodajże najpopularniejsza w naszym kraju salsa kubańska i relatywnie wolna, ale bardzo wdzięczna bachata. Salsa kolumbijska jest zdecydowanie mniej popularna i nawet jeśli może budząca większe zainteresowanie, jeśli ktoś na parkiecie tańczy tym stylem, to jednak dość mocno ogranicza ilość partnerów na otwartych imprezach. Zauważyłam bowiem, że jeśli ktoś tańczy salsę kolumbijską, to z kubańską spokojnie da sobie radę, ale w drugą stronę to nie działa za Chiny Ludowe .

Tańca użytkowego nie polecam, bo nie wiem czy poza weselami, ewentualnie imprezami w stylu lat 80-tych czy w remizie strażackiej jeszcze gdzieś go wykorzystasz. Znam, potrafię, ale zupełnie mnie nie kręci. Już szybciej postawiłabym na tango, ale to trzeba czuć i chcieć, poza tym ono też jest umiejętnością ograniczoną do wąskiego grona partnerów, co nie znaczy, że nie można wciągnąć się w to środowisko, a potem poznawać ludzi i tańczyć na milongach. 

Zapytaj jak to wygląda u Was, ale w mojej akademii tańca zmieniamy się w parach - raz, że nie zawsze na zajęciach pojawia się taka sama ilość partnerek i partnerów, a dwa - to nas uczy elastyczności w prowadzeniu (mężczyźni) i bycia prowadzoną (kobiety). Notabene, osobiście bardzo to sobie chwalę, bo pomaga, by dobrze tańczyć i potem umieć odnaleźć się na parkiecie. Dążę do tego, że zwykle nie jest konieczne, by ilość kursantów obojga płci zgadzała się po każdej ze stron, co często zniechęca osoby nie posiadające pary.   

Szczerze dziwi mnie, że nie ma u Was lekcji otwartych. U nas pierwsze dwa tygodnie służą wstępnemu zapoznaniu się z wybranym stylem i podjęciu ostatecznej decyzji, a nawet jeśli ktoś już tańczący chce wrócić po przerwie, to dzięki temu ma możliwość znaleźć dla siebie grupę właściwą pod względem zaawansowania.

P.S.
Umajona, poważnie zastanawiam się czy my się przypadkiem gdzieś kiedyś nie spotkałyśmy, bo w końcu salsa kolumbijska nie jest w naszym kraju specjalnie popularna. Na dobrą sprawę wszystko zamyka się w dwóch głównych ośrodkach nauki tego stylu, a nasze caleniowe środowisko integruje się na wspólnych warsztatach, większych imprezach tanecznych czy kilkudniowych wyjazdach integracyjnych. Swoją drogą to m.in. do nas z całej Polski zjeżdżają chcący uczyć się tego stylu, oczywiście wtedy, gdy jest taka możliwość. Poza tym wspomniałaś o salsotekach, wyjściach do knajpek, wyjazdach, a to brzmi bardzo, baaardzo znajomo, niemal swojsko! Jak mi jeszcze napiszesz, że mieszkasz na Śląsku, a te kilkudniowe warsztaty są w maju, to właściwie możesz już nic więcej nie dodawać .

Nawet nie wiedziałam, że jest salsa kolumbijska. Aż sobie zerknęłam z ciekawości i sztos Nie wiem, czy bym nadążyła rytmicznie
Do tej pory miałam okazję potańczyć salsę kubańską, liniową (Los Angeles) i New York (mambo).
A ze śląskich instruktorów znam Piotrka W.

Ciekawe, że bachata została uznana za najłatwiejszą. Może i jest wolna, ale czy przez to łatwiejsza od pozostałych? Jest tam bardzo dużo elementów "kocich ruchów", "wężyków", "fal", co wg mnie jest bardzo trudne i do dziś tego nie umiem ;p Dziewczyny, a Wam jak z tym wychodzi? Od razu nie miałyście problemu, czy nauczyłyście się z czasem?

Fajnie to określiłaś

Zerknęłam sobie na tą parę tancerzy, o których wspomniałaś i... achhh Chciałabym tak umieć... Właśnie tak, bo to bardziej zaawansowane "wyginanie się" i sensual we dwoje mnie nie kręci ;p
Akurat wybrałam pierwszy filmik z góry, który mi wyskoczył, czyli ten:

Póki co, mam podejście podobne do Twojego, czyli nie przejmuję się tym, że tak nie potrafię, po prostu tańczę ;p Ciekawe, czy Istotka tak umie Istotko, pochwal się

Gdzież bym mogła się porównywać  do Mistrzów... 
Co do ruchów  tych kocich,  mi akurat przyszło szybko opanowanie  ponieważ co ciekawe swój styl tańca miałam dość podobny,  nieświadomie miałam podobne ruchy.  Po prostu to czuję,  muzykę czuje w biodrach.  Kiedy koleżanka mi pokazała czym jest bachata  z zachwytu  wyskoczyłam z biurka  w pracy i wiedziałam że w to idę,  to jest to co czułam  zawsze

Nie jest to prosty taniec,  słusznie Olinko  zauważyłaś,  początkowo i tak ruchy są spokojne,  tylko styl podstawowy sensual,  podstawowe  by rozruszac  biodra,  jak to mawia  mój instruktor  Kamil   hmm bym powiedziała że tu ważna jest odwaga,  by nie bać się czarowac innego partnera, ponieważ ten taniec polega na uwodzeniu. Jednakże  przychylam się do opinii,  że niektóre ruchy,  jak ocieranie  kroczem itp są jednak zarezerwowane dla partnera,  jeszcze na to się nie odważylam,  póki co tańczę amatorsko  styl sensual,  ponieważ partner nie daje się namówić a osobiście ocierac się  kroczem nie chcę  o innego,  aczkolwiek ruchy takie troszke figlarne jak dla mnie z żartem jak klepanie w tyleczek mężczyznę są dopuszczalne i za zgodą partnera
Osobiście  chciałabym tańczyć jak Cornel i Rithika,  piękny styl sensual   cudo

Co do salsy kubańskiej,  niby są takie ruchy ale jednak nie to,  za mało kocie,  za mało mi tych wezowych  ruchów,  podziwiam aczkolwiek  ja tego nie poczułam

Zauważyłam, że jeśli całe środowisko jest tzw. taneczne, to jednak trochę inaczej się do tego podchodzi i pewne ruchy czy figury nieco inaczej są odbierane przez tę drugą stronę.
Jeśli o mnie chodzi, to mimo wszystko na zajęciach wiele rzeczy przychodzi mi o wiele łatwiej niż potem na parkiecie, bo tam dostajemy konkretne zadanie, po drugiej stronie zawsze mam kogoś, przy kim czuję się bezpiecznie, znacznie swobodniej, a na imprezie jednak posuwamy się tak daleko, na ile same się zdecydujemy, co jest o tyle trudniejsze, że partner nie zawsze jest osobą znajomą.     

Zerknęłam w jaki sposób tańczy ta para - podzielam opinię, że pięknie, choć odnoszę wrażenie, że wspomniani przeze mnie Alfredo i Andrea to ich bliźniacze odbicie, oczywiście taneczne. Tych miałam okazję podziwiać na żywo, dlatego o nich wspomniałam.

Salsę kolumbijską kocham za to, że jest wymagająca, wygląda widowiskowo i dla obserwujących z boku wydaje się ogromnie trudna, oczywiście o ile jest to wystarczająco wysoki poziom wykonania. W tym roku wskoczyłam już do grupy zaawansowanej, technicznie coraz więcej się od nas oczekuje, ale ja to lubię i mam z tego ogromną frajdę. Niemniej bachta też mnie zawsze pociągała, dlatego cały czas na różne sposoby się jej uczę, ale też wciąż mam w planach regularną naukę. Myślę, że może z początkiem przyszłego roku uda mi się w końcu namówić męża, bo wtedy powinien mieć nieco więcej czasu, a przede wszystkim bardziej stabilne godziny pracy.

Edit:
My tu gadu gadu, a Autor coś nam się zagubił .

Tak szczerze, to wcale nie czuję, że to już ten poziom, dlatego byłam nieco zaskoczona, kiedy okazało się, że na początku roku instruktor zakwalifikował mnie do grupy zaawansowanej. Wiem też, że mnóstwo pracy przede mną, mam świadomość własnych niedociągnięć, nad czym muszę popracować, pomimo że rzeczywiście czuję się w tym stylu coraz pewniej i coraz swobodniej. Z drugiej strony, gdybym to wszystko już umiała, to przecież nie kupowałabym kolejnego karnetu, ale stała po tej drugiej stronie .

Jeśli chodzi o tzw. mobilność ciała (rozciągnięcie), czy ogólnie o kondycję, to nie ukrywam, że nie mam z tym żadnego problemu i to mi naprawdę bardzo pomaga. Raz, że przy tym stylu tańca, który jest bardzo dynamiczny, wydolność jest niesamowicie ważna, bo nietrudno złapać zadyszkę, a zdarza się to nawet sporo młodszym ode mnie kolegom, a dwa - podczas gdy mój 22 letni, wysportowany (!) syn nie jest w stanie zrobić kwiatu lotosu, podnieść nogi wysoko ponad głowę czy bez uczucia 'ciągnięcia' przyciągnąć stopę do pośladka, dla mnie nie stanowi to żadnego problemu, a w samym tańcu też się bardzo przydaje.

Wiadomo, że bedąc w środowisku tanecznym pewne rzeczy postrzega się inaczej niż totalny laik. Ja akurat patrzę na to jeszcze z innej strony bo jestem instruktorem tańca. Po pięciu latach tańca towarzyskiego - użytkowego stwierdziłam, że mam już na tyle umiejętności żeby się tym dzielić. Szkolenie online robiłam w Polskiej Akademii i Sportu i polecam jeżeli ktoś z Was aktualnie poszukuje. Od roku wynajmuję też osiedlową świetlicę na weekendy i tańczymy wraz z grupą moich starych wyjadaczy, w sumie to czujemy się już ze sobą tak swobodnie jak rodzina.

A Ty wiesz, że piszesz nie na temat??   Nawet nie pokusiłaś się o przeczytanie pierwszego posta.
Byleby wrzucić spamerski link, prawda?

temat jest o nauce tanca, ale z 2020 roku.

a ucieszylam sie, ze bedzie o tym mowa.

My z partnerem uczymy sie wlasnie (w domu) rumby ja  kiedys tanczylam, ale to kupe lat temu, partner z takimi tancami nie mial w ogole do czynienia.
Szykujemy sie na wesele, mamy jeszcze w planach tango i moze jeszcze wiecej
Jak ktos jest zainteresowany, to moge polecic latwe kroki dla poczatkujacych na YT

Widzę, że temat został odkopany, a to dla mnie woda na młyn, bo o tańcu mogę rozmawiać bez końca . I fajnie, że tańczysz. Taniec ma same zalety .
U mnie, a jakże, od poprzednich wpisów nic się nie zmieniło, bo kontynuuję swoją przygodę. Dołożyłam jednak dwa kolejne style i od przyszłego miesiąca zaczynam jeszcze jeden. W wakacje zrobiłam kurs z cha-cha-cha, ale w wersji latynoskiej - jestem nią zachwycona. Niestety nie ma u nas kontynuacji, więc zastąpię czymś innym. 

Ja dziś już nie wyobrażam sobie życia bez tańca, to moja pasja i chyba największa przyjemność. Na sali treningowej obecnie spędzam trzy wieczory w tygodniu, za chwilę będą cztery, do tego dochodzą sobotnie imprezy, tzw. praktisy. Za dwa tygodnie mamy występ, przygotowaliśmy świetne show, a to tylko wycinek tego, co się obecnie dzieje.

U mnie na szczęście są dwie bardzo prężnie działające szkoły tańca i chyba ze dwie mniejsze, więc mam w czym wybierać.
Wiesz, ja swoją przygodę zaczęłam dosyć późno, ale nie mam odczucia, żeby mnie to w czymkolwiek ograniczało. Nawet chcąc sięgać po jakieś tytuły, to są przecież różne kategorie wiekowe.

Ze swojej strony naprawdę polecam, jeśli tylko masz chęci i możliwość. To jest nie tylko ruch, praca nad ciałem, ale i świetna, obniżająca poziom stresu zabawa.