Mąż zarzuca mi zdradę i ubliża po alkoholu - Netkobiety.pl

Myślę, że albo czeka Was poważna rozmowa i terapia, albo musicie się rozstać.

Facet jest nieobliczalny.

Twój mąż ma w sobie pokłady agresji. Gdy trzeźwy, kontroluje się, ale alkohol zwalnia hamulce, a on nie umie pić. To, że nie jest to pierwsza taka sytuacja, że trwa to już długo, że poza przeprosinami "po" nie zrobił nic, by zmienić swe zachowanie, jest dla mnie dowodem na to, iż podjął on decyzję: gdy wypije, stosować będzie przemoc.

Masz zdrowie, by u jego boku przeżyć kilka lat jego terapii?

A co tu chcesz naprawiać? Facet jest psycholem.....tego nie da się załatwić wizytami u psychologa. Wątpię czy nawet psychiatra coś pomoże.
In vino veritas - znaczy tyle co - w winie prawda....czyli alkohol uwidacznia prawdziwą twarz człowieka. Na codzien się maskuje a po wypiciu wypływa prawdziwa natura. A ta u męża autorki jest straszna. Szkoda życia na użeranie się z takim człowiekiem ....zwłaszcza, że jest to drugie ich małżeństwo.

Facet ma niezłe zaburzenia, jak dla mnie twoj związek nadaje się tylko do szybkiego zakończenia. Nawet wierzyć mu nie możesz, bo jego przysięgi i obiecanki, że nie tknie alkoholu są guzik warte. Szkoda życia, uciekaj.

Popieram przedmówcow. To nie jest zagubiony mis, ktory troche szaleje jak mu procenty uderza do glowy tylko rasowy psychol. Nie wiem czy byl taki od zawsze i w pierwszym malzenstwie (bo mozliwe ze tak i dlatego pierwsza zona podejrzewana notorycznie o zdrady wkoncu rzeczywiscie go zdradzila) czy tez tamta zdrada i rozsypane malzenstwo tak mu uszkodzilo psyche ale jedno jest pewne, bedzie gorzej. Dzis Ci "tylko" ubliza, jutro da Ci takie lanie ze Cie rodzona matka nie pozna Autorko. Chcesz doczekac tego momentu? Bo ja bym wiala w podskokach i miala w nosie ze bede miec drugi rozwod na koncie. Wole miec rozwod niz rozkwaszony nos i psychola na karku. A on psycholem jest bezsprzecznie i nie zamierza nic z tym zrobic. Gdyby zamierzal to po tylu akcjach juz by byl na terapii a on jedynie kaja sie przez pare godzin po swoim wyskoku by na drugi dzien i tak Ci dogadywac o Twoich niby kochankach. Sam przy okazji  byc moze Cie zdradza bo psychole tak maja, zdradzaja i potem podejrzewaja partnerki o zachowania na wlasnym "poziomie". A jesli dodatkowo korzystal z uslug prostytutek to poza wywaleniem go z domu zrobilabym w trymiga badania bo nie wiadomo czy nie zarazil Cie jakims niebezpiecznym syfem.   Zero szans i zero sluchania blagan jego i jego mamusi. Ona zapewne juz wie ze jej syn ma nierowno pod sufitem ale probuje jakos go "ratowac" Twoim kosztem a przy okazji wie ze jak wywalisz go z domu to ona bedzie miala go na glowie a kto wie czy sama sie go tez nie boi.

Jaki psychol ludzie ?
Mąż Autorki ma "zwykły,najzwyklejszy" w świecie problem z emocjami, alkohol i zachowania męża  po to  zespół Otella ,skutek chorych emocji tłumionych latami, on jest najprawdopodobniej alkoholikiem był chory już wcześniej .
Jak nie będzie się leczyć to okresami będzie coraz gorzej i w ogóle będzie coraz gorzej - uzależnienie tak ma rozwija się.

Biorąc pod uwagę , Hebe, zachowanie Twojego męża, jakoś nie mam zaufania do przedstawianych Ci powodów, z jakich rozpadło się jego pierwsze małżeństwo. (No, chyba, że żyliście w tym samym środowisku, i masz stuprocentową pewność, wynikającą z obserwacji, że tak było). Podejrzewam, że podobnie zachowywał się w stosunku do pierwszej żony i ta, ułożyła sobie alternatywne życie „na boku”, ostatecznie uwalniając się od niego. Gdyby to był amerykański film, to radziłabym Ci skonfrontować te przypuszczenia, z byłą żoną. Jest to jednak Polska rzeczywistość i to Ty musisz zdecydować, czy chcesz, żeby Twoje życie zawsze już wyglądało tak, jak spacer po polu minowym. Nie znasz przecież dnia ani godziny, kiedy mąż znów opróżni kilka piw. A i bez tego, jak piszesz, robi Ci codziennie aluzje dotyczące rzekomej zdrady.

Życie z alkoholikiem to ciągła sinusoida, brak zaufania i niepewność. Pomyśl co by było gdybyście mieli dziecko?
Również uważam, że nie znasz prawdziwych powodów jego rozstania z byłą żoną. Nawet jeśli odeszła do innego, powodem mogło być jego zachowanie. Sama widzisz, jak ciężko się rozstać. Kolejne szanse nic nie dają, nie zmieniają.

Hebe wierze, ze Ci ciezko. Trudno jest tak poprostu przestac kogos kochac i odpuscic uczucia, czas i sily zaangazowane w zwiazek. Uwierz mi jednak i Ty, ze to najlepsze co moglas zrobic w tej sytuacji. Kazda kobieta, ktora miala partnera psychola, bo sorry ale zespol Otella to nie lekka depresja czy nerwica tylku psychoza grubego kalibru, potwierdzi Ci ze oni wszyscy placza, zaluja, przepraszaja a potem robia to samo tylko coraz mocniej i coraz czesciej. Najpierw jest krotki cios potem dluzszy miesiac miodowy a z czasem te proporcje sie odwracaja. Nie chciej prosze doczekac do tego momentu by na wlasnej skorze sie przekonac ze tak wlasnie jest. Gdyby ten facet naprawde widzial problem w sobie to juz by byl na terapii z kilka razy. W trakcie pierwszego malzenstwa, po nim, po pierwszym i kolejnym wyskoku do Ciebie. A tymczasem nie byl ani razu i byc nie zamierza bo on przeprasza ale tak naprawde winy nie widzi w sobie tylko w Tobie. Bo Ty jestes smarkula, ktora musi miec telefon przy du..e 24h h na dobe i odbierac /odpisywac  po pierwszym sygnalem. Jesli tego nie robisz to masz "za swoje". Do tego mniejwiecej sprowadzaja sie jego slowa. Bo odpisalas po 20 minutach a nie natychmiast, mimo ze wiedzial ze idziesz na spotkanie z kolezanka. Nie mialas w jego ocenie prawa schowac tego cholernego telefonu do torebki i nie uslyszec albo zwyczajnie odpisac chwile pozniej. Za kilka sytuacji zalozylabys za krotka spodnice, za starannie sie umalowala albo usmiechnela zbyt uprzejmie do sasiada. O wyjsciu jakimkolwiek poza tym do pracy tez moglabys zapomniec z czasem calkowicie.
EDIT: i nie ludz sie ze on te paranoiczne mysli ma tylko jak wypije. On caly czas zyje podejrzeniami ze jestes dziw.. ktora go na kazdym kroku probuje zdradzic, tylko na trzezwo bardziej sie kontroluje z ujawnianiem tych chorych podejrzen.

Miałam kilka miesięcy temu podobna sytuacje. Facet zobaczył w komputerze że mam kontakty z byłym mężem. Były to kontakty służbowe. Wyszedł z domu wściekły. Wrócił w nocy. Spotkał mojego syna w kuchni i zapytał się gdzie jest jego zdradziecka matka. Syn mnie obudził, powiedzialam gościowi pare słów  do słuchu. Poszedł spać. Rano zaczęło się moje piekło. Gdy się obudził wziął mnie za włosy na dół domu. Wyzywal mnie straszył że zabije mnie i moje dzieci. Wziął nóż i zaczął nim wywijac w moim kierunku. Zaczął nim uderzać o stół i reka zjechała po ostrzu. Rozcial rękę i wtedy się trochę uspokoił. Myśli przelatywaly mi przez głowę co robić. Mówiłam Co chciał usłyszeć. Ze jestem oszustka że go przepraszam. Dzieci spaly na górze A on cały czas mówił że je zabije zebym cierpiala tak jak on. Ze zniszczy to co jest dla mnie najcenniejsze. Płakałam.
Udało mi się go  przekonać żeby jechać do szpitala. Powiedział że jak wezwe w szpitalu policję lub komuś coś powiem to wróci i nas wszystkich zabije. Gdy zostałam chwilę sama zadzwoniłam żeby rodzina zabrała dzieci z domu. Nie wiedziałam co mam robić. Bałam się że spełni swoje obietnice. Gdy wyszedł że szpitala wróciłam z nim do domu. Zadzwonił do byłego męża i powiedział że go zabije. Były wezwał policję. Policją przyjechała gdy już spał. Nic nie zrobili tylko mi kazali wyjść z domu. Wyszłam. Wróciłam wieczorem a on wytrzezwial na tyle żeby mógł jechać samochodem. Pojechał i to był koniec. Dwie godziny horroru i prania mózgu sprawiły że bałam się cokolwiek zrobić. Jest to tak paralizujacy strach że nie myśli sie racjonalnie. Dwie godziny a co dopiero gdy trwa to dłużej. Uciekaj dziewczyno natychmiast. Też wcześniej ignorowalam sygnały alarmowe. A było ich kilka. Dla mnie się skończyło to szczęśliwie ale mogło być naprawdę tragicznie.

Czyli on dalej Cię obwiniał o swoje problemy. Sugerował, że to Twoja wina, że tak się zachował.
Trudno rozstać się z osobą, którą się kocha ale w tym przypadku jest to lepsze niż budowanie z nim przyszłości.
To, że go kochasz nie oznacza, że masz znosić jego chore urojenia.
Miłość nie przesądza o tym, że masz brać odpowiedzialność za jego emocje i problemy.
To tylko uczucie. Akurat w tym przypadku ryzykownie ulokowane. Możesz to zmienić.
Możesz spokojnie budować swoja przyszłość bez niego, bez strachu, bez zastanawiania się, czy tym razem wypił za dużo, czy wystarczająco szybko odpisałaś na sms, czy sukienka jest wystarczająco długa, żeby nie wpadł w złość.
Możesz bez tego żyć.

Cześć wszystkim, jestem pierwszy raz na forum. Zazwyczaj tylko czytam ... Dobrze, że mamy erę internetu.
Czytając historię o Twoim mężu i jego zachowaniu mając tak przez niespełna 30 lat mogę tylko wskazać Ci, że nie warto tkwić w takim toksycznym związku. Patrz na siebie i dziecko. Przeczytałam wczoraj i dzisiaj naprawdę dobra stronkę :wbrew4przykazaniu. Bloga pewnej kobiety, która bardzo dokładnie i dosłownie napisała swoje przeżycia. Jest jednak różnica u Ciebie, że dopiero są to początki trudnego związku a szkoda straconych lat - wiem bo sama straciłam bezpowrotnie. Po mimo tego nie poddam się i będę walczyć o siebie i tego Tobie życzę.

To co piszesz jest oderwane od rzeczywistości. Chyba nie wiesz jaką pełni funkcje psychiatra i czemu służy terapia uzależnień. Psychiatra jest niezbędny gdy należy zastosować leczenie farmakologiczne aby wyrównać poziom biochemii w mózgu bo inaczej pacjent nie jest w stanie funkcjonować. Bądź w skrajnych przypadkach hospitalizacja. Ale to dotyczy chorób a nie powszechnych zaburzeń. W większości przypadków wystarczy psycholog-terapeuta.

W ogóle co to za określenia psychol? Każdy, kto ma jakiś problem w życiu, którego nie potrafi opanować jest niereformowalnym psycholem? Tym sposobem można dużą część społeczeństwa tak nazwać.  Autorka rozwinęła problem. Dotyczy on chorobliwej zazdrości i konsekwencji jakie to za sobą niesie. Zdecydowanie można sobie z tym poradzić, ale nie samodzielnie na zasadzie duszenia w sobie tych emocji. Terapeuta na pewno poradzi sobie z tym problemem. Ludzie nawet z wielowątkowych zaburzeń wychodzą na prostą. Jeżeli facet poza tym jednym aspektem jest zaangażowany i dba o związek to zdecydowanie warto dać mu szanse, ale pod tym jednym warunkiem, że zacznie nad tym pracować ze specjalistą.

Chyba że w Twojej ocenie ta relacja jest kiepska pod każdym względem. Wtedy rozważ rozstanie.

Mąż po pierwszej akcji poszedł do terapeutki, sama go do niej umówiłam. Był jeden raz i zrezygnował, bo uznał że to nie dla niego i nic mu to nie da.
Obecnie się wyprowadził i dzisiaj rano po raz kolejny dostałam sms: Przepraszam Cię jeszcze raz za wszystko. Wg mnie pogodził się z rozstaniem, że jest jak jest, w końcu wczoraj w podskokach pobiegł do domu się spakować, a przecież wcale nie musiał tego robić, gdyby chciał zostać...
Tak sobie myślę, że gdyby mu naprawdę na mnie zależało, to jest wyjście z sytuacji.
1. Wariograf - sprawdzić czy mnie nie zdradzał z tymi babami z ogłoszeń.
2. Wszywka - żeby już nie pił więcej.
3. Terapia.
Tylko jest jeden mały problem. To są moje pomysły. A powinnam je usłyszeć od niego...

Ja bym od niego uciekała.

Mój byly mąż mial podobnie. Niby na zewnatrz szanowany pan doktor, a w domu, ni z gruchy ni z pietruchy, dowiadywalam się, że go zdradzam z calą dzielnicą. Potrafił wyliczać co do minuty ile gdzie przebywalam i jak wg niego nie bylo mnie na czas, to od razu pytania w stylu: a to teraz ten sklepikarz jest twoim gachem? Jak już wypił, a chlal na umór, to się zaczynała jazda bez trzymanki. I wiesz co? On się psychiatrycznie leczył, a i tak bylo zero efektów. Po dwóch latach tego cyrku wystąpilam o rozwód i nigdy, przenigdy tego nie żalowalam.

Hebe a co z Tobą ? Co zamierzasz?
Twój mąż już zdiagnozowany na wszystkie sposoby,prawdopodobnie prawidłowo - nic na razie nie zrobi z problemem - bardzo wiele na to wskazuje jak nie sięgnie swojego "obowiązkowego" dna nie zaprzestanie i nie zacznie trzeźwieć dla siebie będzie lawirował obiecywał a Ty się przyzwyczaisz do tego i nabierzesz lęków przed innym życiem.
Gadanie,przekonywanie, nakłanianie,zmuszanie było bez skutku,mąż  świetnie potrafi się bronić przed leczeniem,racjonalizowanie ma opanowane do perfekcji.
Powtórzę a co Ty masz zamiar zrobić ze sobą w tym wszystkim ?Wydaje Ci się że nie potrzebujesz pomocy?
Jak zostaniesz z mężem przed Tobą ciągła walka na pochylni raz tak raz śmak, huśtaweczka z emocjami skrajnymi od do i abarot.
Z jego obsesjami nie wygrasz.