Koronawirus a urodziny - Netkobiety.pl

W obecnej sytuacji w dzień urodzin złożyłabym mu życzenia, i dodała że mu tu wynagrodzisz i że prezent otrzyma w dogodnym momencie

Był podobny temat, tylko w drugą stronę i powstała dość intensywna dyskusja. Wg mnie nie ma co popadać w paranoję,  ale nie zaszkodzi zachować chociaż trochę ostrożności:) Uważam, że jak obie osoby się kochają i szanują to nic się nie stanie jak nie dadzą sobie prezentu w "ten" dzień.

Ważna jest pamięć

Bardzo dobry pomysł. Wybacz, chyba przypomniałam sobie o tamtym temacie i km jakie dzielą 2 osoby.
Spotykanie się tylko we 2 jak najbardziej to dobry pomysł
Możesz go też podpytać, jeśli nie wiesz, co on myśli, o spotkaniu sie 2 osób w tym momencie

Nie, nas dzieli tylko jedna ulica;)  To raptem 10 minut drogi spacerkiem. Sama nie będę dążyła do spotkania, ale gdyby jednak chciał się spotkać, to nie chciałabym mu robić przykrości. Dlatego myślałam o spacerze na świeżym powietrzu:) Ten temat chodzi za mną już od tygodnia. Z nikim się nie spotykam poza swoimi rodzicami, którzy też siedzą w domu. Ale tutaj jest inna sprawa, bo to jednak nie jest koleżanka. Dlatego mam wątpliwości, czy robić wyjątek, czy nie.

Jeśli śledzisz na bieżąco, co dzieje się w kraju i nie tylko u nas z godziny na godzinę, to nie powinnaś mieć żadnych wątpliwości, że wystarcza tylko życzenia przez telefon. Zobaczysz co zadzieje się w weekend, więc odpuść sobie ten prezent i urodziny.
Nikogo nie narażaj na śmiertelne niebezpieczeństwo. Społeczeństwo musi pomagać służbom, a nie robić im krecia robotę.

Wydaje mi się, że jeśli masz partnera, który głównie cie szanuję to zrozumie , jeśli przez jakis czas nie będziecie się widywac. Sytuacja jest nowa dla wszystkich, i zauwazyłam nawet po sobie, że pomimo, że w moim mieście nie ma jeszcze zarażeń, i jestem osobą raczej optymistką, to we znaki daje mi sie strach i panika u innych

Prezent bym mu wysłała pocztą, a życzenia złożyłabym przez telefon. To nie czas na spotkania towarzyskie, zwłaszcza, jeśli nie są konieczne.

Praca to obowiązek. Ja jestem za tym żeby się niepotrzebnie nie wychylać.

Też jestem za tym Cyngli. Ale  mieszkam z mężem bo muszę Ja ma wolne od pracy bo tak zdecydował mój pracodawca, mój mąż normalnnie pracuje. Do sklepu tez planuję iść bo muszę, nie robiłam zapasów na miesiąc. Zatankować auto na stację też musimy oboje z męzem aby chociażby unikać komunikacji miejsckiej. Mam mamę w wieku prawie 70 lat więc też w tym tygodniu byłam u niej 2 razy aby o nią zadbać, sprawdzić czy wszystko u niej w porządku, zrobić zakupy.

Dlatego ja w kólko, mimo swojej ostrożności, ciągle powtarzam sobie i bliskim, abyśmy nie popadali w paranoję i przytaczam dużo argumentów Gorsze od wirusa jest panika , i to każdy lekarz czy specjalista powie

Słucham wytycznych i wychodzę tylko wtedy, gdy naprawdę muszę, czyli w moim przypadku do sklepu na zakupy (regularne, bo nie oszalałam na tyle, by robić zapasy na 10 lat) oraz raz do krewnej z zakupami (starsza Pani bez szans na samodzielne zrobienie sprawunków).

Spotkania towarzyskie można odłożyć do czasu, gdy skończy się pandemia. To rozsądne.
Wracając do tematu wątku - Autorko, zadzwoń z życzeniami, prezent wyślij albo daj po zakończonej pandemii.

Ja też staram się tak myśleć i powtarzać to innym. Koronawirus to nie prątek gruźlicy, który w glebie może przetrwać wiele lat, więc jest małe prawdopodobieństwo, że żyje sobie na moich zakupach internetowych przywiezionych przez kuriera. To też nie Ebola, że jak przejdę korytarzem, po którym wcześniej szedł sąsiad, ze od razu się zarażę. Dużo zależy od naszej odporności, stężenia wirusa, tego, czy zdrowo się odżywiamy.

Nie napisałam, że to zgromadzenie, ale wytyczne były jasne - nie musisz wychodzić, to nie wychodź i nie narażaj siebie oraz innych. Przecież to proste.

A to ciekawe..Chętnie się zapoznam z jakimiś danymi, bo powinienem do tej pory już dawno być w piachu..

Hm.. chyba muszę się męża pozbyć dla własnego dobra nie od dzis wiadomo, że mąż czy żona t chodząca zaraza

Ale przecież jest jednak różnica między tym, że  ludzie mieszkają że sobą na stałe , a spotykają czasami. Jeśli mieszkają że sobą wiadomo, że nie będą odgradzać się murem chińskim. Jednak,  kiedy spotykają się ( z doskoku - kolokwialnie) to istnieje jednak większe prawdopodobieństwo, że wirus rozniesie się na dwie rodziny nie jedną. Warto oszacować ryzyko.

Dobrze, że tylko wysłałam mu SMS z życzeniami. Po raz kolejny trafiłam na jakiegoś debila... Nie wiem, dlaczego mam takiego pecha do facetów.  Staram się ich selekcjonować, odrzucać na wstępie, jak coś mi przeszkadza - za dużo piją, palą, źle wyrażają się o eks, mają złe zdanie o kobietach, co chwilę z kimś piszą, mają dużo tajemniczych koleżanek, za bardzo dążą do dotyku, obserwują aktorki porno na Instagramie, są nierobami albo chwalą się oszukiwanie fiskusa. Jednak  zawsze i tak trafię na wersję cwaniaka, który dobrze się maskuje.  Jego koleżanka ze studiów wrzuciła z nim zdjęcie na Facebooka, jak razem leżą u niego w pokoju z podpisem: Misiu, wszystkiego najlepszego...

On wydawał się normalny, przedstawił mnie siostrze, swoim przyjaciołom. Nie dążył do dotyku na pierwszych randkach, był kulturalny, dobrze oceniał swoją szefową, dobrze mnie traktował. Odprowadzał do domu, nie był przy mnie wulgarny, wydawał się troskliwy.  Dążył do spotkań. A okazało się, że kogoś ma...

Fab_iola, bardzo mi przykro.
Nie udzielałam się w tym wątku, bo nie wiedziałam co Ci poradzić, ale go śledziłam.
Smutno, że sytuacja rozwiązała się w ten sposób, ale plus jest oczywiście taki, że nie zdążyłaś się z nim jednak  zobaczyć chyba trochę po części wbrew przekonaniu co do słuszności owego spotkania.

Głowa do góry, opatrzność ma Cię na oku, skoro miałaś sposobność zawczasu zobaczyć zdjęcie z "Misiem". Gdyby nie pozytywny zbieg okoliczności to mogłoby się ciągnąć miesiącami...

Z tygodnia na tydzień po parę kilo? - co co on robi na co dzień ?

To dopiero styl życia typu fit Aż się chce pójść w jego ślady...

Tym bardziej widzisz, że nie było warto, bo nawet jakby nie kręcił na boku, to pewne przywary czy styl życia bywa nie do zaakceptowania...

Miałaś dużo szczęścia że to wyszło teraz a nie dużo później

Dziwne osobniki chodzą po tej ziemi Dla mnie już sam jego styl życia jest zniechęcający.Grunt ,że się skończyło, zanim się zaczęło..

On jednak nie daje za wygraną. Wczoraj wieczorem znowu pisał, udawał miłego, ale przepędziłam go w diabły. Zobaczymy, czy teraz da mi spokój, czy dalej będzie zawracał gitarę.

A tu Cyngli w tym drugim wątku, w którym to mężczyzna nie chciał się spotkać z powodu koronawirusa:

+ koronawirus to "usprawiedliwienie z tyłka".

Bez komentarza.

Albo i na więcej. Kto go wie. Ale on jest wyjątkowo durny, skoro pisze po tym, jak tamta laska to wrzuciła. Ja bym się w ogóle na jego miejscu nie odzywała do nikogo z pozostałych kobiet, żeby te nie napisały tamtej, z kim ma do czynienia. Ale jak widać intelektu też mu brakuje.

Jestem na tyle mądra, że na pewno nie dam sobie wmówić jaj. To tłumaczenie z tych równie absurdalnych jak to, że koronawirus nie istnieje, że wymyślił go rząd, aby poprawić swoje notowania. Jednak należy mieć w głowie trochę oleju i zdolności do krytycznej oceny pewnych rzeczy.

PS Za Waszą radą bloknęłam go wszędzie - Insta, Messenger, WhatsApp, ale na telefonie nie umiem. Mam nowy model i nie umiem znaleźć czarnej listy. Ale poprosiłam przyjaciela, aby pomógł mi to ogarnąć.

Albo podziel się modelem telefonu abyśmy mogli pomóc albo zainstaluj sobie aplikację, dużo ich i są darmowe.

Miałam 3 tygodnie spokoju, a on się znowu aktywował. Mam nadzieję, że udało mi się go zamknąć.  Nie rozumiem takich typów. Jak ma tyle panienek, to niech do nich lata, a nie zawraca mi gitarę. Co to ma na celu, zwłaszcza że reaguję na niego taką agresją, o którą nikt by mnie nie podejrzewał.  Stwierdzam, że niektórzy ludzie mają nieźle pokręcone we łbach. Ja bym się nie odzywała do kogoś, kto mnie zwyzywał, bo wiedziałabym, ze to nie ma sensu.

Dzisiaj otworzyli galerie, a w nich operatorów sieci komórkowych, więc załatwiłam tę sprawę.

Mam za to inny problem. Ta panienka ze zdjęcia oraz jego koleżanki zaczęły mnie inwigilować. Nie są maturzystkami, ani gimnazjalistkami, a zachowują się jak dzieci.  Widuję je regularnie pod swoją pracą, oglądają moje relacje na Instagramie.  Szczerze mówiąc, zaczęłam odczuwać niepokój. Nie wiem, czego mam się po tych wariatkach spodziewać.  Czy chcą mi zrobić krzywdę...