Żona postanowiła odejść, proszę o rady - Netkobiety.pl

Ogarnij chłopie dupę i swoje życie, ja mam 46 lat i też lubię pograć, ale na wszystko jest odpowiedni czas i miejsce.
Albo twoja Kryśka doszła na skraj wytrzymałości z takim facetem... albo pojawił się ktoś inny i nawet tego nie zauważyłeś...
Tak czy siak twoja wyprowadzka,na wet "na próbę" zakończy wasz związek i już nie będziesz miał do czego wracać.
Spokojnie, jeszcze jesteś w grze, teraz wystarczy że tego nie spier*olisz.

Żona definitywnie nie kończy, bo jest możliwe, iż jest ktoś inny na orbicie. Będzie teraz testować nowa opcję, a jednocześnie trzymać ciebie, gdyby nie wyszło.
Oczywiście to domysły, ale z duża doza prawdopodobieństwa. Na początek zacznij ja obserwować, bo ty siedząc w grach nawet byś nie zauważył gdyby „szwagier” leżał z nią w pokoju obok. To jakie są objawy zainteresowania kimś innym przewijają się w wielu tematach. A jeśli, by się potwierdziło to nie rób głupich ruchów, bo jeśli żona się zorientuje to po tobie. Skończy się jej bycie miłą dla ciebie. To, że zawaliłeś nie ma co roztrząsać, bo to oczywiste. Wielu z nas porobiło błędy w życiu. Kwestia czy to odratujesz. Szanse jeszcze masz.

Najwyraźniej żaden z moich przedmówców nie był żoną faceta uzależnionego od gier.
Idź do tego psychoterapeuty. Uzależnienie od gier to ogromny problem.
Nie wyprowadzaj się. Jeśli się wyprowadzisz, a jej będzie lżej bez Ciebie, to po ptokach. Rozwód i koniec.

Ona chce odejść, bo się na Tobie zawiodła. Zawaliłeś i tyle. Nie musi mieć nikogo na boku, ale może i ktoś taki być. W końcu, gdy ona żyła, Ty grałeś. Miałeś ją i Wasze dzieci w doopie. Zacznij być tym facetem, za którego wyszła, a nie depresyjnym maniakiem wirtualnej rzeczywistości.

Dziwię się, że ludzie sugerują, że kogoś ma. W życiu bym o czyms takim nie pomyślała. Autor napisał, że nagle postanowiła odejść, ale nie wierzę, że wcześniej nie dawała żadnych sygnałów, mówiących o tym, że ta sytuacja jej nie odpowiada. Na pewno wiele razy upominała, strofowała, tłumaczyła, wyjaśniała. Jeżeli tak było, to doszła do skraju wytrzymałości z facetem, który nic w domu nie robi oprócz grania, a jeszcze ja obraża i uniża jej rolę jako żony. W tej sytuacji nie możesz nic zrobić, oprócz tego, by udowodnić, że się zmienisz ( o ile to będzie trwałe, jeżeli nie, to daj jej spokój i pozwól ułożyć życie z kimś, kto ją będzie szanował).

Dramat. Ciekaw jestem, kto i jak go karmił, chyba sondą do żołądka..

Co pewien czas na jego prośbę ktoś z rodziny przynosił tacę z kanapkami.

1. Nie wyprowadzaj się
2. Wywal PS czy co tam masz, bez komentarza, po prostu wywal
3. Zgłoś się do specjalisty w zakresie uzależnień
4. Obserwuj żonę
5. Jeśli Ci na prawdę zależy, a ona rzeczywiście nie ma satelity to dasz radę ...

Piszesz, że byłeś dla żony okrutny, że nie poświęcałeś czasu ani jej ani dzieciom, że nie obchodzilo cię nic oprócz grania i to od conajmniej dwóch lat. Twoj młodszy syn ma dokładnie dwa lata, więc chłopie ty nawet nie zajmowałes się nimi, gdy żona go urodziła i potrzebowała twojego wsparcia. Dziecko pewnie wyrosło z wieku niemowlęcego, a ty nawet tego nie zauważyłeś bo nie brałes udziału w jego pielęgnowaniu i zajmowaniu się  nim. Naprawdę widzisz, do czego doprowadziło twoje postępowanie, czy tylko włączył ci się sygnał "awaria" na krótko, a jak wszystko wroci do normy to i ty wrócisz do swoich starych przyzwyczajeń. Z powrotem wrócisz do cieplutkiego gniazdka w którym żona ogarnia pokornie większość problemów a ty będziesz mieć dalej święty, życiowy spokój? Naprawdę boisz się utraty rodziny, czy utraty swojego dotychczasowego, spokojniutkiego, wygodnego świata w którym nieźle ci się żyło?

Teraz się zaklinasz jak ją kochasz? A skąd ona ma to wiedzieć i być tego pewna, skoro trzymałeś ją na uczuciowym głodzie latami? Z resztą nie tylko ją, ale dzieci też?

Ja ci radzę zacznij psychoterapię, nie tylko "umówiłem się z psychoterapeutą", bo to naprawdę za mało. Nie wyprowadzaj się z domu, rób co tylko możesz, aby do tego nie doszło. Poproś swojego psychoterapeutę o wsparcie w tym temacie, niech ci pomoże. Codziennie udowadniaj zonie, że potrafisz być odpowiedzialnym mężem i ojcem dla dzieci. Nie doszukuj się winy w żonie, bo to chyba normalne, że straciła do ciebie cierpliwość? Nie jest z żelaza, jest tylko kobietą, ktorą bardzo zawiodłeś.

Ogarnij się i wierz w to, że się uda. Bierz też pod uwagę wariant, że nie da się uratowac małżeństwa, ale to nie znaczy że nie możesz być dobrym ojcem i nieuzależnionym człowiekiem, który potrafi żyć dla siebie, a nie marnować życie na alkohol i wirtualne pier...doły.