Problemy z budowaniem relacji i obwinianie siebie - Netkobiety.pl

Nie dziwię się twoim uczuciom, jesteś w jednym z najbardziej stresogennych okresów życia. Co chwilę zmiany, zmiany, zmiany. Zanim oswoisz się z tym, że zmiana to  stała rzecz w życiu to trochę czasu upłynie. To przytłoczenie, niepewność które w sobie czujesz jest pewnie wynikiem natłoku nowych sytuacji, które cię dopadają w szalonym tempie. Przed chwilą jeszcze byłaś dzieckiem, twoje życie było przewidywalne,  a tutaj nagle jeb trzeba być dorosłym, samemu podejmować decyzje, podołać oczekiwaniom swoim innych. Z wielu stron dopadają cię opinie rodziców, znajomych, mediów, jaka powinnaś być. Uwierz mi to z czym się zmagasz nie jest łatwe, masz prawo się tak czuć. Bo tego wszystkiego jest za dużo. To jest trochę tak jakbyś sama miała wszystko na świecie ogarnąć i zwyczajnie logicznym jest, że nie dasz rady.
Co z tym zrobić w takim razie?
Po pierwsze powiedzieć sobie DOSYĆ, STOP i pogadać samemu ze sobą. Zadać sobie pytania i uczciwie na nie odpowiedzieć.

Co mogę zrobić sama, a na co wpływu nie mam?"
Które konkretnie myśli coś mi dają pozytywnego, pożytecznego, a które tylko zaśmiecają mój umysł i odbierają mi siły, sprawiają, że czuję się źle a i tak niczego istotnego do mojego życia nie wnoszą, oprócz zadręczania? Więc jeśli nie wnoszą to po co je pielęgnować
Czy jeśli  się zadręczam, szukam u siebie wad, czy to mi w czymś pomaga, czy mnie motywuje, czy wręcz przeciwnie nie mam z tego ani jednej korzyści?
Co mi bardziej pomaga i motywuje, jak ktoś jest dla mnie miły,  zauważa moje zalety, czy jest chamski, krytyczny? Jeśli odpowiesz sobie, że miły i zauważa moje zalety to zacznij być taka dla siebie. Każdy ma wady, tylko cały szkopuł polega na tym by sobie odpuścić ich pielęgnowanie. To odbiera siły.
Wszyscy ulegamy takiemu schematowi w życiu by sobie dowalić za wszystko, by na każdym kroku porównywać się, każdego dnia przypomnieć sobie jacy jesteśmy do niczego. Najważniejsze jest by nagle się ocknąć z tego szamba i zrozumieć, że jesteśmy jedynymi osobami, które mogą to zmieć. I któregoś dnia przetrzeć oczy i zrozumieć, że to przecież nie ma sensu, to nic nie daje oprócz nieszczęścia i smutku. Czyli jeśli to nic nie daje, to może małymi kroczkami warto zacząć od powiedzenia sobie czegoś dobrego? Lubię cię, świetnie sobie radzisz. Odpocznij widzę, że jesteś zmęczona. Jest ci źle, nie dziwię się, tak dużo masz na głowie. Boisz się? Przytulam cię i po prostu obejmij się i popłacz (zdziwisz się jaką to przynosi ulgę). Czujesz się samotna, nie dziwię się tak długo czujesz się przez siebie samą nielubiana, ale postanawiasz, że będziesz uczyć się to zmieniać. Pozwól sobie płakać jak masz potrzebę, płacz jest mechanizmem naszego ciała na wyrzucenie stresu, na dojście do równowagi.
Nie czekaj aż świat się zmieni dla ciebie, zmień swój świat sama dla siebie dobrocią dla siebie.
Jeszcze jedno z innego tematu my kobiety baaaardzo potrzebujemy magnezu on pomaga w stresie, ma wpływ na zęby, kości, na czas menstruacji i pewnie na wiele innych stref naszego życia. Zadbaj o to by go uzupełniać najlepiej w żywności orzechach,  bananach, kaszy gryczanej, winogronach, bardzo dobrym źródłem są pestki z dyni, szpinak, kiełki, strączki, komosa ryżowa.