Wasza najgorsza randka? - Netkobiety.pl

Hmmm. Ciezko mi teraz powiedziec na pewno, ale wydaje mi sie, ze koles , ktory skoczyl na mnie i mnie pocalowal mimo, ze mowilam mu, ze nie chce.
I jak wypchnelam go za drzwi to myslal, ze sie spotkamy znowu? To byl napewno najgorszy pocalunek w moim zyciu.

Nawet już nic nie napisał? A to Ty jesteś jeszcze zdziwiona tym, po tym jak ta randka przebiegała? A tak w ogóle, to dziw nie wyszłaś w trakcie.

Jakichś drastycznych randek nie mialam, poza jedną może:

- Zapoznała mnie koleżanką (z tych bardzo "luźnych" koleżanek) z takim jednym, który nic a nic mi się nie podobał, ale uznałam, że można się na gruncie koleżeńskim czasem spotkać, zamiast siedzieć w domu.
Byłam jeszcze młoda i niedoświadczona, więc uwierzyłam, gdy mnie koleś zaprosił na ognisko w swojej wsi. Po drodze bredził straszne "kocopoły", ale uznałam, że się nie będę tym przejmować, bo strasznie się na to ognisko "napaliłam" (mieli być wspólni znajomi). Co się okazało? Koleś wyprowadził mnie nad rzekę za wsią i oświadczył, że nie ma żadnego ogniska i jemu bynajmniej nie o ognisko chodziło. Kiedy nie pomogły moje słowne perswazje, dostał tak w mordę, że do końca zycia popamięta ; nie wiedziałam, że tak potrafię (kciuk mnie tylko bolał z miesiąc, bo nie wiedziałam, że kciuka w boksie nie wolno chować w zwiniętą pięść)! Znokautowałam chłopczynę pokazowo i rozkwasiłam mu nos.:D
Na szczęście chuchro z niego było . Grzecznie odprowadził mnie na przystanek i wręczył drobne na bilet, ale autobusów już nie było, zasuwałam z 10 km na piechotę ciemną nocą, odmawiając jego towarzystwa.
No, cóż... Młoda i durna...
Potem się dowiedziałam, że chłopak miał nie całkiem dobrze z głową.

- Druga taka kiepska randka była ze trzy lub cztery lata temu z facetem z czatu. Zwiał niby to do samochodu po jakąś rzecz, obiecał zaraz wrócić - i tyle go widziałam. Do takiego śmierdzącego tchórzostwa i totalnego braku klasy czuję wyłącznie pogardę.

- Trzecia z tych słabszych randek: też facet z czatu. Siwy, wąsaty, sporo starszy, ale uprzejmy i ogólnie w porządku, bardzo dobrze się rozmawiało. Jednak zbyt gorąco okazywał swoją sympatię i zainteresowanie: całował mnie po rękach na oczach ludzi w kawiarni. Było to krępujące, choć na ogół nie przejmuję się opinią otoczenia i robię, co mi się podoba. To jednak nie spodobało mi się.
Uznałam, że zbrodni jednak nie popełnił i można się nadal poznawać, a nieporozumienie wyjaśnić. Odechciało mi się jednak, gdy w kolejnej rozmowie (pisanej) palnął, że chciałby się ze mną kochać. Napisałam, że wycofuję się ze znajomości.

- Czwarta, również rodem z internetu: facet w sumie naprawdę do rzeczy, ale spacer w objęciach, na oczach znajomych (z racji pracy i "małomiasteczkowości" wielu ludzi mnie zna) i nieznajomych mocno mnie krępował, wolałam sobie zostawić tę przyjemność na bliższą znajomość. Na pocałunki z zupełnie obcym cżłowiekiem też nie miałam ochoty. Znów uznałam, że to jest rzecz do wyjaśnienia, ale po wyjaśnieniach pan kontaktu nie ponowił. Tym razem było mi przykro, pan mi się podobał, tylko trochę za szybki był.

To tyle, poza tym randki jak randki

No, i...?

Aaaaa!

-------------------------------------------------------------

Uuuuj, perfidna z Ciebie bestia. Nie pochwalam, choć rozumiem. Prztyczek w nos dobrze jej zrobi, choć wątpię, czy czegoś nauczy.
Do kolegi dzwoniła czy do Ciebie?
Jezu, jakie dziewuchy bywają durne

No, facetów durnych też niestety nie brakuje.

Kwiknęłam z uciechy

Lucyfer, jesteś the best!

Wprawdzie było to daaawno temu, ale pamiętam.

1. chłopak zaprosił mnie do pubu i było ogólnie fajnie, dobrze nam się rozmawiało. Na koniec okazało się, ze zapomniał portfela, a to były czasy bez kart kredytowych, bankomatowych i komórek. Przeprosił i poprosił, bym zapłaciła  i odda następnym razem. Ok...zdarza się, mógł zapomnieć. Jednak gdy przy drugim spotkaniu nie oddał, nawet o tym nie wspomniał i znów zapomniał portfela... zrozumiałam o co kaman.

2. dałam anons w gazecie, że szukam towarzysza na imprezę sylwestrową.  To nie był żaden bal z biletami wstępu, tylko zwykła impreza u znajomych, a w ostatniej chwili wykruszyła mi się os.towarzysząca. Z jednym byliśmy w kawiarni i gdy mieliśmy wychodzić, to bez pardonu rzucił hasłem, że skoro ja dałam ogłoszenie to ja zaprosiłam i ja płace. A potem wyszedł bez słowa. Fakt...mógł tak zrozumieć, ale kurcze...to była tylko kawa w taniej kawiarence   .

Więcej grzechów nie pamiętam

Ona można powiedzieć celebrytka z dużej korporacji medialne. Ja nie ukrywam trzydziestoparoletni chłopiec. Chyba wyczuła, że średnio mi się spodobała. Ja chyba jej też. Jedzenie podłe (restauracja gruzińska polecana przez Magdę Gesler), tłok okropny. Trwało to z 1,5 godziny. Pogadalim o polityce i się rozeszliśmy życząc sobie wszystkiego najlepszego. Po wszystkim czułem duży zawód, bo miło się pisało i rozmawiało przez telefon.

Miałem dwie najgorsze randki.
Pierwszą, jako prawiczek i  przez tremę.
Trzy lata po niej, inaczej to już to wglądało, choć wciąż prawiczkiem byłem
Druga, to ta, gdy zaproponowałem mojej obecnej partnerce, wspólne życie. Tak do końca już.
Jak sztubak, choć do czterdziestki dobiegałem
Obie wspominam z sentymentem i uśmiechem ówczesnego "debiutanta".

Jedna sytuacja, dziewczyna chciała iść ze mną do łóżka na pierwszej randce, jej oburzenie gdy odmówiłem, nie do opisania. Tylko nie ogarniam jaki to miało sens gdyż napisałem jej wprost że nie interesuje mnie seks z obcymi. Mam nadzieję że więcej takich sytuacji nie będzie.

To rzeczywiście dziwne.
Zdarzały mi się „propozycje” mniej lub bardziej zawoalowane, ale raczej przy okazji przypadkowych pierwszych, ale nie tylko pierwszych spotkań niż na pierwszych randkach.
Tak sobie myślę, źe często można spotkać się na forum z zaleceniem, aby nie przedłużać internetowych znajomości i spotykać się w realu dość szybko, ale jednak wydłużony kontakt przed spotkaniem czy zanim nastąpi spotkanie, pomaga chyba na lepszą selekcję potencjalnych „zaliczaczy”, którzy nie marnują czasu ;-))

Niestety, ale nikt jeszcze nie wymyślił lepszego sposobu tak naprawdę
Randkowanie, i osobiste poznawanie ludzi wydaje mi się, aktualnie najbardziej efektywna metodą.

No, to trochę pojechała
A przed spotkaniem długo rozmawialiście w sieci?

Może niekoniecznie zdeptać zasady. Niektórzy po prostu nie traktują takich deklaracji poważnie. Faceci nieraz nie przyjmują tego, że kobieta nie jest zainteresowana bliższą znajomością, i myślą, że każdą da się "urobić' (jak oni by powiedzieli, zdobyć), nawet, jeśli jest się dla niej kompletnie nieatrakcyjnym - albo zakładają, że jest zainteresowana, tylko gra i trzeba tę grę podjąć, bo 'one tak robią', i już... Na tej samej zasadzie dziewczyna mogła pomyśleć, że tak tylko sobie gadasz, bo jak to, mężczyzna nie chce seksu? niemożliwe, przecież wszyscy chcą i to jak najszybciej - pewnie próbujesz tylko sprawić wrażenie, że szukasz czegoś więcej, żeby nie być źle odebranym. Inne wyjaśnienie jest takie, że potraktowała odmowę jak odrzucenie i zachwiało to jej poczuciem własnej atrakcyjności, którą chciała sobie udowodnić tym, że jednak do tego seksu Cię nakłoni (nie dałeś rady się oprzeć).

Jestem odmiennego zdania. uważam, że nie ma sensu tracić czasu na czcze gadanie. Tylko podczas spotkania twarzą w twarz poznajesz to z kim masz do czynienia. A pisać można o sobie wszystko, zmyślać cuda na patyku. Co istotne również, szkoda czasu. Przecież nie będę się spotykał na zakładkę. Obrabia się jedną relację na raz.

Gdyby poznawanie się twarzą w twarz dawało gwarancje, że ktoś nie kłamie albo że to rozpoznamy, to nie byłoby oszukanych i rozczarowanych ludzi, którzy spotkali swoich partnerów w realnym świecie, a nie w necie

Z tą potrzebą trochę dłuższego kontaktu i rozmów w sieci przed pierwszym spotkaniem, nie chodziło mi o to, co ktoś opowiada o sobie, bo to rzeczywiście mogą być niestworzone historie. Ale o to, co i jak mówi na różne inne tematy, jakie ma refleksje, odczucia, ile dostrzega, jak reaguje na nasze przemyślenia itp. bo w tym wypływa jego osobiste nastawienie do wielu spraw, nawet, gdy tego nie chce i nie planuje... To jest trochę trudno wytłumaczyć. Ale wiesz, kiedy spotykałam się z osobami, które znałam wcześniej trochę dłużej, to jakichś szoków w realnym kontakcie nie było. Byłam w stanie odsiać znajomości, które były nieporozumieniem. Gdy natomiast spotykałam się szybko, tak pod wpływem impulsu - oj, bywały niemiłe zaskoczenia... To jest jakaś informacja, prawda?

Mnie się wydaje, że oboje, tj. i niepodobna, i puchaty macie rację. Ale chyba dużo zależy od danej osoby.
Dla przykładu, od jakiegoś czasu spotykam się z kimś i na początku to były spotkanie w większym gronie osób, bo albo jakiś koncert, albo piknik, albo spływ kajakowy lub po prostu wyjście do pubu. Tak się składa, że ta grupa to są jego znajomi i to ja dołączyłam do paczki. Kilka razy zdarzyły się sytuacje, że któraś z osób zwracała dość przypadkowo i delikatnie, ale jednak uwagę, że on zachowuje się nieco inaczej niż zazwyczaj, tzn. jest bardziej wycofany. Ostatnio go o to zapytałam i okazało się, że nie chciał mnie spłoszyć, że bardziej się przyglądał, co mi odpowiada, próbował wybadać. I tak mi się wydaje, że być może, gdyby nasza znajomość narodziła się w necie, to byłoby mniej podobnych oporów, bo już wcześniej byłaby wzajemna wymiana informacji, która pozwoliłaby na lepsze poznanie się zanim nastąpiłoby spotkanie. Bo łatwo mi sobie wyobrazić, że skreślamy kogoś na pierwszej randce właśnie z powodu wycofania, spięcia i pewnego rodzaju onieśmielenia, które powoduje sztuczność, itp.

Znam takiego, co mu się chciało i potem spędziliśmy razem 7 lat.

Spotkaliśmy się po 4 miesiącach dopiero.

Nie do końca. Takie internetowe pisanie potrafi na dłuższą metę stworzyć iluzję danej osoby (i nie mówię tu o celowym kłamaniu). Po prostu zachowanie na żywo jednak dużo więcej zdradza.
A co do zdenerwowania - może to głupie, ale tego nie rozumiem. Sztuczność? Nerwy? A to zawody w prezencji są?

No właśnie.
Od razu wiadomo, na co kto czeka. Dlatego tym bardziej nie spieszyć się

foggy Powinieneś się przechrzcić na Szybki Bill  Jako kobieta nie lubię być szybko weryfikowana, pod kątem przydatności do użycia, jak samochód na przeglądzie -  czy warto tym gratem jeszcze jeździć, czy do wymiany na inny model.

Ja mówię Szybki Lopez

Coś w tym jest. Faceci dążący do spotkania jak najszybciej, bo "szkoda czasu" z reguły myślą tylko o tym, czy wygląd kobiety będzie spełniał ich oczekiwania, tzn. czy nadaje się do łóżka.

A my tu o czymś trochę innym piszemy.

Poza tym zwykle wysyła się wcześniej jakieś zdjęcia. Wiem, wiem, ale przecież mogą być 20 kilo temu albo nie swoje...

Bez 'chemii' zwiazku nie bedzie. 5 minut wystarczy by facet albo zrezygnowal albo sie zachecil. Szukajac takich co miesiac by pisali powodujesz ograniczasz sie do facetow ktorzy potem kazda decyzje beda podejmowac miesiacami a tego chyba nie chcesz. Nie chcesz faceta ktory bedzie przez godzine sie zastanawiac jaki makaron kupic albo przez miesiac sie zastanawiac czy isc do kina.

@JMY7, a pomiedzy pisanie a biciem po łapkach cos posredniego? Zwykła kawa + ciastko, w kawiarni, tak po prostu. Masz jakis uraz do kawy czy do facetow?

Ale panom szkoda czasu, bo ona może być brzydka/ nie podniecać ich

Ale ze niby ja manipuluje? Wytłumacz mi bo nie rozumiem.

:-)

Z tego taki morał mamy, że panie oczekują zaangażowania (tutaj przejawiającego się z poświęceniu czasu na korespondencję albo w postaci wysublimowanej zaczepki w celu nawiązania kontaktu), a panowie oczekują atrakcyjności.
Kobiety nie chcą marnować czasu dla niezaangażowanego faceta, a mężczyźni nie będą się wysilać i angażować dla nieatrakcyjnej w ich mniemaniu kobiety.

Jaka walka? Mówimy tylko o różnicach w podejściu do zawierania znajomości.

Każdy chyba wie, że ten wniosek jest prawdziwy

Ale już  "wysilać się" i "angażować", nie dla każdego znaczy to samo.

Na przykład, o ile wiem i rozumiem, że bez fizycznej atrakcyjności nie będzie związku, to zupełnie nie rozumiem, jaki "dramat" miałby tkwić w tym, że zamienię parę zdań z kimś, kto potem się okaże nieatrakcyjny, jeżeli rozmawia się dobrze, miło, z człowiekiem sympatycznym i mądrym. To taka straszna strata czasu, nawet, jeśli nic "więcej" nie będzie? Mężczyźni sprawiają wrażenie, że taka rozmowa to dla nich właśnie niepowetowana strata czasu i tragedia. Szkoda nawet 5 minut, jeśli miałyby być poświęcone kobiecie, która im się nie spodoba. Jeśli to jest postrzegane jako ten "wysiłek" i "angażowanie się" - to jest to strasznie przedmiotowe i wygodne. Nie ogarniam tego i nie ogarnę, bo przecież nie chodzi o pisanie z sobą przez pół roku, zanim się kogoś zobaczy.

Najgorsza randka to była ta, na którą druga strona nie przyszła . Czasem trudno trafić na miejsce, gdzie można znaleźć ciekawe opcje na spotkania towarzyskie, ja korzystam z spam

1. Koleś nie pojawił się w kawiarni mimo , że wcześniej  pisaliśmy 2 tygodnie a co najlepsze wyhaczył mnie na nk na zdjęciu był bardzo przystojny ale czy ja wiem czy to był on później jak weszłam na nk to skasował zdjęcie i nie odpisywał więc pewnie coś musiało być na rzeczy może zbok albo coś.
2. Koleś wyhaczył mnie na fb było to dosyć niedawno pracuję  w urzędzie zaczęliśmy  pisać  jakieś 3 tygodnie na zdjęciu też był niczego sobie i po tych 3 tygodniach zaprosił mnie na kawę. Na dzień  dobry  złapał minusowe punkty bo spóźnił się 20 min. Ledwo mu na te 2 kawy starczyło ciastka to mi już nie zaproponował, na zdjęciu wyglądał inaczej niż w rzeczywistości plus był z jakieś 10 cm niższy ode mnie a ja wtedy byłam w szpilkach. Bardzo szybko chciał uciec z tej kawiarni i stwierdził żebyśmy poszli na spacer po chwili oświadczył, że zabrałby mnie na obiad ale kasy nie ma.  Wcześniej  mówił, że 10 lat pracował w Anglii i on tam mało zarabiał taa jasne a krowy latają. Potem coś gadał że się buduje i saunę w domu będzie miał za 5 tys i w ogóle co to jest.
Do tego miał okropne tatuaże na dłoniach. Koniecznie chciał mnie odwieźć do domu ale nie chciałam więc mnie odprowadził. Na koniec zaprosił mnie na obiad do siebie na następny  dzień do domu powiedziałam, że dzięki  nie chce cię na koszty narażać skoro kasy nie masz a poza tym nasza dslsza znajomość  nie ma sensu. Wykasowałam go z fejsa i wiem, że wyjechał daleko.