Nie potrafię znaleźć miłości. - Netkobiety.pl

niepodobna napisał/a:

Nie budzi zaufania ktoś, kto opis problemu ze znalezieniem partnera zaczyna od wyliczanki swoich zalet. Coś widocznie nie gra, skoro nie możesz znaleźć. Jest możliwość, że jesteś za bardzo skupiona na sobie i przekonana o swojej doskonałości... Jeśli to dajesz do zrozumienia przy poznawaniu facetów, to oni mogą się czuć przytłoczeni.
Sorry, ale ja uciekam przed gośćmi, którzy w podobny sposób o sobie mówią. Pokaż innym, że jesteś fajna, a nie przekonuj słowami.

A może po prostu ten jej były tak ją przekonywał do tego, że jest fajna?
W końcu wiele kobiet tak samo mówi nieatrakcyjnym facetom, których nie chcą, że są fajni, wspaniali, że "chciałyby mieć takiego partnera/męża" itp. a mimo to, oni nadal są sami.

Ale jak już wielokrotnie pisałem w różny sposób, nie budzi zaufania ktoś, kto prawi komuś nieszczere komplementy, gdy tymczasem tak naprawdę brzydzi się go np. pocałować.
A ja jestem już na takie fałszywe pochwały bardzo wyczulony i od razu zapala mi się czerwona lampka, że najprawdopodobniej ktoś planuje mnie w jakikolwiek sposób wykorzystać.

To

Skoro osoby, których nie cierpicie mówi o sobie tak dobrze i was to tak drażni, to znaczy, że prawdopodobnie ktoś go wcześniej w tym utwierdzał.

Mam 29 lat, od jakiegoś roku jestem singielką. Jestem atrakcyjna, inteligentna, dobrze się ubieram, dbam o siebie, jestem aktywna zawodowo, mam w miarę dobry charakter, jak się zakocham to na maxa. Zaczynam marzyć o mężu i dziecku a nie umiem znaleźć sobie mężczyzny. To że mój były ma najprawdopodobniej nowa kobietę i stara się o nią jak nigdy się o mnie nie starał sprawia że czuję się przytloczona. Zaczynam czuć że nie zasługuje na miłość.

Potrzebne dobre geny od zaraz, pewnie i dobra pozycja społeczna mile widziana.

justynajustyna144 napisał/a:

A czy nie jest tak, że w związku z tym że nie miałaś wcześniej podobnego okresu czasu bycia samej to teraz nie starasz się znajdowac w kazdym facecie potencjalnego kandydata na faceta dla siebie? Czy nie jest tak że może szukasz kogoś kto będzie Ci przypominał poprzedniego faceta?
Daj sobie spokój z myśleniem jaki on ten były jest teraz odpuść sobie, jest były nie ma sensu co do niego wracać. A potem spotykaj się z ludźmi, ale nie szukaj od razu o że poznałam nowego faceta tona pewno może być mój, nie. Niech to przyjdzie samo. Jeśli sama mówisz że z Tobą wszystko okej, inteligentna, ładna itd. to poznasz faceta, rozwijaj swoje kontakty i znajdziesz go. W momencie gdy najmniej się będziesz tego spodziewać

Może masz rację. Jakoś mi przykro, że on poszedł dalej a ja mam jeszcze jakieś uczucia do niego. No i fakt żaden z potencjalnych kandydatów nie jest moim ex... I to jest problem. Ponad rok samotności mnie zabiją. Do tego jeszcze babcia po udarach. Nie mogę nigdzie wyjechac i żyć bo ona beze mnie nie da rady.

justynajustyna144 napisał/a:

A czy nie jest tak, że w związku z tym że nie miałaś wcześniej podobnego okresu czasu bycia samej to teraz nie starasz się znajdowac w kazdym facecie potencjalnego kandydata na faceta dla siebie? Czy nie jest tak że może szukasz kogoś kto będzie Ci przypominał poprzedniego faceta?
Daj sobie spokój z myśleniem jaki on ten były jest teraz odpuść sobie, jest były nie ma sensu co do niego wracać. A potem spotykaj się z ludźmi, ale nie szukaj od razu o że poznałam nowego faceta tona pewno może być mój, nie. Niech to przyjdzie samo. Jeśli sama mówisz że z Tobą wszystko okej, inteligentna, ładna itd. to poznasz faceta, rozwijaj swoje kontakty i znajdziesz go. W momencie gdy najmniej się będziesz tego spodziewać

Może masz rację. Jakoś mi przykro, że on poszedł dalej a ja mam jeszcze jakieś uczucia do niego. No i fakt żaden z potencjalnych kandydatów nie jest moim ex... I to jest problem. Ponad rok samotności mnie zabiją. Do tego jeszcze babcia po udarach. Nie mogę nigdzie wyjechac i żyć bo ona beze mnie nie da rady.

Niezmiernie szanuję ludzi, którzy twierdzą, że żeby być z kimś szczęśliwym, trzeba nauczyć się być szczęśliwym samemu. Przecież samą miłością, uczuciem i drugim człowiekiem się życ nie da! To nie jedzenie, picie, oddychanie czy sen, że potrzebujemy go regularnie, aby utrzymać się przy życiu. Czy sama praca, zainteresowania, znajomi, rodzina nie mogą nam dać tej satysfakcji? NIE MOŻEMY uzależniac naszego szczęścia od drugiego człowieka, bo tak daleko nie zajdziemy. Nawet w zdrowym związku, każdy z partnerów powinien mieć pewną strefę swobody i swoje życie, znajomych, pasje itp.
Uporaj się ze swoją przeszłością, zamknij ten poprzedni rozdział i zacznij żyć. Zaczniej zauważać piękno każdego dnia, ciesz się samą sobą. Jeszcze jeśli masz kogoś chorego w rodzinie, to tym bardziej znajdź w sobie siłę, aby jej pomagać, Już samo to powinno sprawić, że poprzedni rozdział uda Ci się zmknąć na stałe.