Samotność w związku a ciąża - Netkobiety.pl

Dzięki, w sumie to dla mnie pocieszające, że wielu mężczyzn tak po prostu ma,kobiet zresztą pewnie też. Choć po co szukają, żeby sie dowartościować?. On nie traktuje mnie jakoś źle. Teraz chodzi taki zmięty, myślę,że czuje się winny, bo nie ma wytłumaczenia. Zabolało mnie to, bo naiwnie wierzyłam w naszą może trudna ale miłość. Zresztą temat zdrad i pieniędzy to chyba jedyne o co wojny nie było, reszta to ciągłe kłótnie. Ja wogole jestem wrażliwa a teraz w ciąży jeszcze hormony i może mi bije.

Nie wiem czy faktycznie biorę tak dużo na siebie. On ma niebezpieczna i ciężka prace, ja teraz jestem w domu dodatkowo w razie potrzeby w pobliżu mieszkają moi rodzice. Zresztą przestałam analizować kto ma więcej obowiązków, bo to do niczego nie prowadzi. I tak cieszę się, że on docenia to co robię. W nielicznych szczerych rozmowach mi to mówił. Inna sprawa, co go oczywiście nie usprawiedliwia ale on nie miał dobrego wzorca rodziny.
Czuje się winna, bo może nie potrzebnie naciskalam na drugie dziecko. Mam jednak już po 30-stce a i nie wiedziałam czy od razu zajde w ciążę tym bardziej, że był moment, że znalazłam się na psychicznym dnie i jedyne co trzymało mnie przy życiu to dziecko.
Znamy się równe 10 lat, zwlekaliśmy że ślubem. Szarpiemy się od początku ale później wracamy. Kiedyś, dawno temu nawet myślałam, by to skończyć ale przyjechał, przepraszał. Zrezygnowałam dla niego z wyjazdów - bardzo chciałam czasem gdzieś pojechać, coś zobaczyc, on tego nie lubi. Uznałam, że odłożę te marzenia w czasie, bo ważna jest rodzina. W pracy dobrze mi szło choć jestem zbyt wrażliwa na bezlitosna politykę duzych firm i postanowiłam spędzić teraz dużo czasu w domu ,z dziećmi. Mąż kiedyś mówił, że zazdrości facetom, których żony się poświęcają i zostają w domu, by wychowywać dzieci.
Przestałam dbać o siebie, bo czuję się po prostu bardzo samotnie i nie mam do tego checi. Nawet słyszałam komentarze wprost, że słabo wyglądam ale to pewnie wina ciąży. Poza domem zakładam maskę i udaje, że wszystko jest ok. Rodziców też nie chce martwić. Jest że mną źle ale muszę się trzymać. Mało przytyłam, ledwo kilka kg a to już ostatni trymestr.
Czy mogłabyś mi podać tytuł i autorkę tej książki?

Myślisz się. Nie było ciszy z mojej strony przez wiele lat, były rozmowy, terapia...
Nie wrzucaj proszę wszystkich kobiet do jednego wora.

Wiesz, bo ja tu pisze o problemach mojego małżeństwa a nie o sukcesach, których też jest trochę. Skupiam się jednak na tym jak uleczyć ten związek skoro już zdecydowaliśmy się go ciągnąć.
Być może masz rację jednak uznając moja rodzinę za patologiczna myślę, że jednak przesadziłeś, bądź jesteś jeszcze bardzo młody i nie wiesz czym są prawdziwe dysfunkcje rodziny.

Nie doczytalaliscie, że druga ciążę zaplanowałam jak w naszym małżeństwie się ułożyło. Nie wymusiłam. To nie było żądanie. Nie chcę odejść ani się rozstać, bo ślub i rodzina są dla mnie ważne. To nie przedszkole, że skoro się kłócimy to Cię zostawiam.

Pracuje w Policji, patologie rodzinne to dla mnie codzienność, Ty nie masz o nich pojęcia, nie jesteś w stanie nawet rozpoznać jednej u siebie .

To co twórzcie to nie związek, jakaś parodia, jesteś darmowa pomocą domowa z opcja darmowego seksu. Tyle i tylko tyle. Wielokrotnie odchodziliscie i specjaliście wiec nie piernicz gornolotnych dyrdymalow o tym że się nie opuszcza. Próbujesz sama przed sobą coś udowodnić kłamstwami. Ciążę wymusilas , tyle razy wiercilas mu w brzuchu ze dla spokoju powiedział tak.
Związek trzeba naprawiać i musza chcieć tego obie strony. U was nie chce żadna. Dzieci robisz Tasmowo z egoistycznych pobudek. Oba bobaski aby ratować coś co nie istnieje... Raz dziecka się wyrzeklas i oddalas matce bo się nie powiodło, teraz nagle święta... Hipokrytka która dzieciom pokazuje jak n8gdy rodzina nie powinna wyglądać

Jagatta,
Nie przejmuj się złośliwymi komentarzami. Nie wiesz, kto kryje się za nickiem. Każdy tu może napisać wszystko. Niektórzy piszą, aby się dowartościować. Krytykują wszystko i wszystkich z zasady. Trzymaj się

Dzięki. Mimo wszystko sa i dobre chwile. Doceniam te pozytywne momenty i cieszę się z małych rzeczy, może naiwnie ale to dodaje mi siły.
Skoro jednak ma to być wyzywanie mnie i  mojego życia to jednak podziękuję. Liczyłam raczej na konstruktywna krytykę i opinie.

Ok. Przymykaj oczy na to, co robi mąż. Jakoś to będzie. Może być?

Jagatta, Twój związek NIE JEST udany. Im szybciej sobie to uświadomisz i zaczniesz dążyć do zmian, tym lepiej dla Ciebie i TWOICH dzieci.

Wiem, że nie jest udany. Nie wypieram się tego. Masz absolutną rację. Po prostu czasem brakuje mi sił na zmiany jeszcze w tym stanie.

Nie pozbyłam się dziecka. Przyznałam, że w pracy odpoczywałam od trudu macierzyństwa, które początkowo łatwe nie było.
Skoro Ty przed 30 pisałeś, że masz zerowe doświadczenie w relacjach damsko-meskich i nie wiesz jak zagadać do kobiety to o czym my wogole możemy porozmawiać? Widzisz takie dylematy to mają nastolatkowie.
Świat nie jest czarno-biały. To, że pojedziesz na kilka interwencji nie znaczy, że znasz życie, że wejdziesz w czyjąś rodzinę i zrozumiesz co się tam tak naprawdę dzieje.

Twój związek nie istnieje. Jeśli partner szuka innej to powinno dać to Tobie coś do myślenia. Myśl kobieto myśl!!

Po czym wnosisz, że Was nie czytam?
Doradzasz mi bym udała się do psychiatry, bo tam nie trzeba skierowania. Pisałam, że się u niego leczyłam, więc znam zasady przyjęć.
Oczywiście sama od tak nie odstawiłam sobie leków
U terapeuty owszem byłam.

Słabe te twoje próby podjazdow stricte ad personam. Dodatkowo zebrali się stadko skoczek dla których solidarnosc jajników jestvr9zwiniena na takim poziomie ze już zdrowy rozsądek dawno sobie posZedł i nie wróci.

Parę interwencji, domowej to mieszkaliśmy dziennie, 5 lat w patrolu i 4 na dzielnic z kiljudziesiecioma kartami na biegu i mnóstwem odbytych grup. DZiewczyno to ty bladego pojęcia nie masz nawet jak widzimy o własnym związku a co dopiero mówić o związkach innych osób. Bo cóż Ty możesz wiedzieć ... Tych parę ploteczek od swoich koleżanek ? Te śmieszne historie z ukryta prawda ? Nic a nic nie wiesz ...
Jakoś ani tobie ani twojemu fagasowi potężne doświadczenie zwiazkowe na nic się zdało gdyż tworzycie patologie i to dość poważna.

No ale to Ty ta biedna i pokfzywdz9na... Nie ... To twoja wina w tym jak ta wasza wspólna parodia wyglada. O tym jaki jest twój partner wieś od początku, jakie masz prawo żądać aby się zmienil ? ZAAKCEPTOWALAS GO. Akceptujesz z jego zaletami i wadami. Wychowywać to możesz swoje dZieci, no ale wy kobiety na swoją własną zgubę zwykle starajcie się na niewykonalne a potem placz ze siw nie udało.

ja86, nawet jak to jest jej wina, ze tak sobie zycie zapletlila, to to już się stało i atakowanie takich osob jest kopaniem lezacego, moim zdaniem. Zreszta, jak zauwazylam, to nie pierwsza kobieta z problemami emocjonalnymi czy psychicznymi, atakowana przez Ciebie na tym forum, w innym watku tez "się wyzywales".

Jeśli to metoda na walke z własnymi frustracjami, to wspolczuje.

Myslisz, ze od kopania czy ciosania kolkow na glowie komus się kiedykolwiek poprawilo? (pyt retoryczne). Nie zauwazaylam, by autorka gdziekolwiek napisala, ze jest super. Ale mysle, ze widzisz trochę więcej niż jest, tu, w tej sytuacji.

Nie, autorka nie pisze ze jest super, wręcz przeciwnie. Pisze o totalnej tragedii, no czasami i dobre chwile sa ... A mimo to jest z tym kimś kilka lat, choć to mało istotne, problem w tym ze zmusiła to do dwójki dzieci które przez to mogą cierpieć tylko.

Jadzianiemadzia jak kobieta może być tak zmanipulowana aby mieć tak skrzywiony swiatopoglad???!!!???

JEJ JEDYNA WINA JEST FAKT ZE JEST Z TYM KIMS DALEJ
To dlaczego ten ktoś jest taki a nie inny nigdy nie było i nie jest jej wina.
WY (chciałoby się powiedzieć głupie) kobiety nie jesteście od wychowania swoich facetów lecz swoich dzieci ! Jaka skrzywiona myśl większość i z was postawiło świat na głowie. Próbuje Cię wychować facetów (z zerowym skutkiem prowadzącym do patologii) a dzieci traktujecie przedmiotowo krzywdzac je

Ktoś Ci kiedyś wmówił, ze jak facet jest be to wina kobiety, obstawiam, ze to kwestia wychowania właśnie w takiej patologii która autorka chce zafundować swoim dzieciom. Wmawianie bezsensowne winy kobiecie, doręczenie jej, tworzenie fikcyjnej pozycji w związku, która polega właśnie na braku jakiejkolwiek pozycji. Dostałaś skrzywienia i próbujesz to samo robić innym. I tak to się będzie ciągnąć dalej.
Ja się pytam gdzie te feministki gdy sa potrzebne?
Dlaczego waNiejsze jest dla nich obrona komórek płodu lochy zamiast faktycznie edukować kobiety w sprawach ważnych

Chodziło zapewne o sposób, w jaki przekazuje swoje opinie. Osobiście nie podoba mi się określenie „płód lochy” w kontekście dziecka Autorki.

Też uważam, że pisze prawdę, aczkolwiek mógłby trochę zmienić styl wypowiedzi, jeśli chce zostać na tym, wciąż jeszcze kobiecym, forum.

Pan raczy zastosować własne słowa względem samego siebie, bo ja się z powyższym zgadzam (poza ostatnim zacytowanym zdaniem) natomiast Pan robi to samo właśnie (patrz ostatnie zacytowane zdanie oraz wilcza część niezacytowanego tekstu). Proszę nie być hipokrytą. To jest tak delikatna sprawa, że nie można człowiekowi rozkazać coś zrobić obrażając go a jedynie naświetlić pewne sposoby myślenia, tzw PRZEKONANIA z którymi się pracuje (na terapii bądź samemu lub z innymi). Ma Pan potencjał lecz marnuje go okrutnie niesprawiedliwymi zwrotami. Proszę przeczytać regulamin, proszę spędzić trochę czasu wśród kobiet. Śmiem wątpić ale być może wśród mężczyzn taki sposób „rozmawiania” zdaje egzamin. Jak się Pan zdążył przekonać wśród kobiet NIE. Obraża Pan po całości, nie tylko uczucia użytkownika, jego osobę ale i rodzinę, jego wartości itd. Szkoda, bo bez tego napisałby Pan coś godnego przemyślenia. Straszne marnotrastwo.

Edit: Pan napisał, że naczelne feministki bronią płodów lochy? Nic mi o tym nie wiadomo, by miały wegańskie zapędy. Wiem tylko, że NIE bronią ludzkich płodów. Proszę uszanować fakt iż skoro kobiety to również i matki, kobiety pragnące mieć dziecko, jak i kobiety, które ciążę straciły tutaj przebywają. Wg Pana każdy z nas jest wyewoluowanym płodem a nasze matki to świnie. Pięknie. Nic tylko brać Pana na poważnie

Nie da sie powiedzieć delikatnie, kobieto niszczy życie swoich dsieci, sprawiasz, ze będą miały tragiczne dzieciństwo a później będą skrzywione jakobosoby dorosle. W sytuacji gdy ta osoba od x lat podejmowala próby ratowania czegoś, lub Konstantego, bez żadnego pozytywnego skutku. Taka osoba nie uczy się na błędach, ona jak widac szuka sposobu nie na rozwiązanie problemu lecz szuka czegoś innego co mogłaby spróbować aby jej gach się zmienił. I to wszystko ciągle się dzieje ze szkoda dla jej wlasn6ch dzieci ! P9noc te drugie tak bardzo chciała mieć ... I na co je teraz skazuje ? Czy ona w ogóle w tym wszystkim myśli o dzieciach ?

Tylko bez tekstów ze dziecko musi mieć ojca. Bo w tej chwili to jakiego ono ma tatusia ? Już lepiej aby nikogo nie było.

To poczytaj o proteście feministek celebryci odnośnie zabijania biednych dzików, loch z z plodami  - to cytat takiej ostaszewskiej inteligentnki.

I nie mów ze feministki dbają o płód ludzki. Gdzie ? Chyba na ksiezycu ! Feministki dbaja o, cytat, własne macice, a nie plod. Nie chcą mieć prawo do usuniecia plodu jak np maja za małe mieszkanie.

Autorko, z Twoich opisów wynika, że mąż się od początku nie za bardzo dzieckiem interesował, a drugiego w ogóle nie chciał.

Dlaczego teraz więc próbujesz nas przekonywać, że jest dobrym ojcem? Nie oszukuj samej siebie, w ten sposób sobie nie pomożesz.

Chcesz przekazać dzieciom wzorzec rodziny, w którym jedynie matka jest obecna, a ojciec tylko z nazwy?

Autorka nikogo nie przekonuje jakim ojcem jest jej mąż. Również nie oszukuje samej siebie.
Na jakiej podstawie zadajesz ostatnie pytanie sugerując odpowiedź ...

JadziaNieMadzia - dziękuję za namiar na lekturę, mam teraz sporo czasu, z pewnością przeczytam. Najbardziej boli mnie podejrzenie zdrady emocjonalnej mojego męża, nie mam dowodów, nie mam pewności, to tylko domysły. Jednak niczego w tym związku od początku nie byłam tak pewna jak jego wierności. To on mnie dowartościowywał, on dawał dowody, że jestem dla niego tą jedyną i teraz po wielu latach (przed ślubem znaliśmy się też dość długo) to bardzo zabolało. Mam nadzieję, że hormony potęgują ten stan, a nie jest ze mną aż tak źle. Mąż zamyka się w sobie w chwilach kryzysu, muszę z nim porozmawiać a się boję.

Do autorki, przeczytaj swój pierwszy post, wszystko co tam masz, wszystko poza faktem kłótni, choć j7z nie ich sposobu tj wyzwiska i zrywanie ze sobą NIE jest normalne a co za tym idzie jest patologiczne.

Związek który prowadzi do sprawy rozwodowej NIE jest normalny, związek który prowadzi do depresji i nerwicy NIE jest normalny. Związek który prowadzi do szukania pomocy tutaj NIE jest normalny

Dużo bardziej podoba mi się Twój wątek i wolę jego poczytać, jest taki pełen optymizmu, zmian z grubaska, prawiczka itp. jest słodki :-) po co mam znów czytać o mojej patologii

Dziwie się, gościu, ze cie jeszcze nie zbanowali za to obrazanie i ciskanie się..

Mam nadzieję, że w pracy Pan lepiej dedukujesz na dostępnych materiałach. Tak się Pan zakręciłeś w tych postach, że wieki by mi zajęło tłumaczenie Panu, gdzie Pan co przeoczył, nie doczytał, nie załapał... Proponuję zaparzyć sobie melisy i na spokojnie przeczytać wątek od nowa, słowo po słowie z uwzględnieniem znaków interpunkcyjnych i takich tam... A najlepiej zapomnijmy o tym i zróbmy świeży start, bo mi się naprawdę podobają Pana sugestie dotyczące samego problemu. Proszę więc zadbać o samodyscyplinę i ograniczyć się do merytorycznych treści a będzie o czym rozmawiać. Osiedlowe pyskówki i docinki są nie miejscu. A już wystawianie komuś jednoznacznych ocen po kilku postach jest paranoiczne.