Nieśmiały i niezdecydowany mężczyzna... - Netkobiety.pl

Witajcie... liczę na Waszą pomoc

Otóż "mam problem" właśnie z takim mężczyzną, który nie dość, że jest nieśmiały w stosunku do kobiet, to w dodatku niezdecydowany i nie wiedzący czego chce. Jest dobrym, opiekuńczym mężczyzną. Nadal mu się podobam (piszę, nadal, bo poznaliśmy się 2 lata temu, on stwierdził że to jednak nie to i możemy być TYLKO przyjaciółmi, po czym ani on ani ja nie utrzymywaliśmy tej "niby przyjaźni". Olałam temat). Mija 2 lata i spotykamy się na imprezie u wspólnych znajomych i "zabawa" zaczyna się od nowa: notoryczne obserwowanie, jak najdłuższe utrzymywanie kontaktu wzrokowego (dopóki ja nie przerwę), uśmiechy i długie rozmowy.
Mamy się spotkać na kawie, mówił, że z miłą chęcią się ze mną jeszcze zobaczy.

Dziewczyny co o tym myślicie... To nie jest lovelas, nie miał żadnej dziewczyny w ciągu tych 2 lat, jest raczej typem samotnika, ale ciągle niewiedzącego czego chce... Raz chce, a raz nie. W przeciwieństwie do niego ja spotykałam masę mężczyzn w ciągu tych 2 lat - jednak nic trwałego z tego nie wyniknęło, szkoda gadać, byłam wiele razy oszukiwana. On jest typem dobrego, opiekuńczego faceta, jednak boję się, że z niewiadomych przyczyn, powtórzy się sytuacja sprzed 2 lat... Nie wiem co robić, by go jakoś przy sobie zatrzymać (?) Nigdy nie podrywałam facetów, zazwyczaj to ja byłam podrywana. Mam dość szczeniackich gierek i podchodów,a z drugiej strony nie chce go przestraszyć moją stanowczością i pewnością. Aha i jak ja się nie odezwę, to nikłe szanse, że to on zaproponuje spotkanie, mimo że wcześniej o tym rozmawialiśmy...

Zosiaaax napisał/a:

Witajcie... liczę na Waszą pomoc

Otóż "mam problem" właśnie z takim mężczyzną, który nie dość, że jest nieśmiały w stosunku do kobiet, to w dodatku niezdecydowany i nie wiedzący czego chce. Jest dobrym, opiekuńczym mężczyzną. Nadal mu się podobam (piszę, nadal, bo poznaliśmy się 2 lata temu, on stwierdził że to jednak nie to i możemy być TYLKO przyjaciółmi, po czym ani on ani ja nie utrzymywaliśmy tej "niby przyjaźni". Olałam temat). Mija 2 lata i spotykamy się na imprezie u wspólnych znajomych i "zabawa" zaczyna się od nowa: notoryczne obserwowanie, jak najdłuższe utrzymywanie kontaktu wzrokowego (dopóki ja nie przerwę), uśmiechy i długie rozmowy.
Mamy się spotkać na kawie, mówił, że z miłą chęcią się ze mną jeszcze zobaczy.

Dziewczyny co o tym myślicie... To nie jest lovelas, nie miał żadnej dziewczyny w ciągu tych 2 lat, jest raczej typem samotnika, ale ciągle niewiedzącego czego chce... Raz chce, a raz nie. W przeciwieństwie do niego ja spotykałam masę mężczyzn w ciągu tych 2 lat - jednak nic trwałego z tego nie wyniknęło, szkoda gadać, byłam wiele razy oszukiwana. On jest typem dobrego, opiekuńczego faceta, jednak boję się, że z niewiadomych przyczyn, powtórzy się sytuacja sprzed 2 lat... Nie wiem co robić, by go jakoś przy sobie zatrzymać (?) Nigdy nie podrywałam facetów, zazwyczaj to ja byłam podrywana. Mam dość szczeniackich gierek i podchodów,a z drugiej strony nie chce go przestraszyć moją stanowczością i pewnością. Aha i jak ja się nie odezwę, to nikłe szanse, że to on zaproponuje spotkanie, mimo że wcześniej o tym rozmawialiśmy...

Przecież on nie jest niezdecydowany. Powiedział Ci wyraźnie, że "to jednak nie to i możecie być TYLKO przyjaciółmi".

Tak, tylko "zaproponował mi przyjaźń"  2 lata temu i nie wprost tylko mojej dobrej koleżance... A gdy teraz się zobaczyliśmy przez przypadek,  znów jest mną zainteresowany, bo co mam niby myśleć, jeśli cały czas  nie może oderwać ode mnie wzroku, a na pożegnanie nie chciał mnie wypuścić ze swoich ramion. Nie mówiąc o tym, że zauważył, że zmieniłam coś w wyglądzie. Który facet to zauważa i to po takim czasie, gdy nie mieliśmy ze sobą żadnego kontaktu.

jak ja się nie odezwę, to nikłe szanse, że to on zaproponuje spotkanie, mimo że wcześniej o tym rozmawialiśmy...

No to bierz go na wychowanie... ośmielisz go... będziesz się nim opiekować... do łóżka zaciągniesz.
Nie masz innych chłopaków tylko tego jednego się trzymać?

on stwierdził że to jednak nie to i możemy być TYLKO przyjaciółmi, po czym ani on ani ja nie utrzymywaliśmy tej "niby przyjaźni".

notoryczne obserwowanie, jak najdłuższe utrzymywanie kontaktu wzrokowego (dopóki ja nie przerwę), uśmiechy i długie rozmowy.
Mamy się spotkać na kawie, mówił, że z miłą chęcią się ze mną jeszcze zobaczy.

Aha i jak ja się nie odezwę, to nikłe szanse, że to on zaproponuje spotkanie, mimo że wcześniej o tym rozmawialiśmy...