Gdzie jest granica Kłamstwa w związku? - Netkobiety.pl

Witam Kochani
Spędziłam dzisiaj kilka godzin na tym nowym dla mnie forum w poszukiwaniu historii choć w ułamku podobnej do mojej.....
Jestem dojrzałą kobietą w drugim związku od 4 lat. Mój facet (K )to mężczyzna na którego czekałam całe życie. Dojrzały (starszy kilka  lat ode mnie), również po rozwodzie, posiadający podobne do moich pasje, Kochający, czuły (prawiący codziennie komplementy) odpowiedzialny, pomocny (zrobił remont w moim domu ), hojny, obdarowujący prezenatmi. Mogłam liczyc na niego w kazdej sytuacji .Nigdy nie usłyszałam od niego złego słowa. Zawsze miły, wychodzący z inicjatywą ( podróże, sport)  Kochający czule mnie i mojego psa.
Troszczący się o  mnie i moją rodzinę.
No własnie... rodzina. On zna moją rodzinę tzn syna, moich rodziców, rodzeństwo,  kuzynki
  A ja z jego rodziny nie poznałam NIKOGO. Zapytacie dlaczego ?
Oczywiscie że mi się to nie podobało.... naciskałam więc, mówiłam ze chcę poznać jego dzieci ( 2 córki)  i matkę, oraz rodzeństwo.... Ale nigdy nie było wg niego dobrego momentu, a to matka chora, a to wszytsko przyjdzie w swoim czasie, a w końcu się doczekasz, a to na koniec córki nie chcą Cię poznać   itp.
Oczywiscie było mi przykro, czułam się nie ważna,  nie na tyle ważna by mój mezczyzna chciał przełamac te bariery. Myslałam – zazdrosne te córki (25, 27 lat) o tatusia, nie chcą znac "macochy".
Było mi po ludzku przykro. Z dugiej strony czułam się kochana, otoczona opieką przez mojego mężczyznę. Nigdy się na Nim nie zawiodłam aż do czasu gdy poznałam "prawdę" ....
A prawda jest taka iż posiada 8 dorosłych dzieci, przeszedł cięzkie chwile z byłą żoną tzn zdrada żony czego efektem było pozamałzeńskie dziecko.
Żona dla "ratowania" związku stwierdziła ze to brak boga i zła religa ( kosciól katolicki) ją pociągnęła do zdrady.
Tak omotała "jeszcze męża" iż całą rodziną przeszli do Świadków Jehowy. K jak mówił nie czuł tego, bronił się rękami i nogami przed tym krokiem ale jak stwierdził dla ratowania rodziny uległ wiarołomnej małżonce, która mu takie ultimatum postawiła. Przynależnosć do tej " sekty" jak ja okresla nazywa najgorszym okresem w swoim zyciu, mimo iz urodziło się w tym czasie kilkoro dzieci. Wytrzymał tam kilka lat i się "wypisał", przez co został odrzucony przez całą swoją rodzinę. Rozwiódł się po kilku latach, dzieci oprócz dwóch najmłodszych córek zerwały kontakt ( bo tak nakazuje im starszy Brat)
Dla mnie Koszmar...a własciwie dwa koszmary

Koszmarem dla mnie jest to, że K. nie potrafił być szczery, ze mnie okłamał co do dzieci i paru innych małych spraw które wyniknęły z całej tej chorej sytuacji ( ŚJ)
Kłamstwo na którym zbudowaliśmy nasz związek jest dla mnie nie do ogarnięcia.
Ciągle zadaję sobie pytanie? Dlaczego nie mógł mi tego powiedzieć jesli nie poczatku to przynajmniej po kilku miesiącach znajomosci
Cały fundament naszego związku runął..............

Odpowiem tylko na zadane w tytule pytanie. W związku nie ma miejsca na kłamstwa. Gdzie jest kłamstwo, nie ma lojalności i zaufania, więc i związku brak.

Jak mawiał pewien doktor "Everybody Lies" Są różne kłamstwa. To, które spotkało autorkę nie jest z kategorii tych tragicznych. Autorka i jej facet nie są nastolatkami. W tym wieku ludzie mają już za sobą przeżycia, którymi niekoniecznie chcą się dzielić. I należy to uszanować.

Witam Kochani
Spędziłam dzisiaj kilka godzin na tym nowym dla mnie forum w poszukiwaniu historii choć w ułamku podobnej do mojej.....
Jestem dojrzałą kobietą w drugim związku od 4 lat. Mój facet (K )to mężczyzna na którego czekałam całe życie. Dojrzały (starszy kilka  lat ode mnie), również po rozwodzie, posiadający podobne do moich pasje, Kochający, czuły (prawiący codziennie komplementy) odpowiedzialny, pomocny (zrobił remont w moim domu ), hojny, obdarowujący prezenatmi. Mogłam liczyc na niego w kazdej sytuacji .Nigdy nie usłyszałam od niego złego słowa. Zawsze miły, wychodzący z inicjatywą ( podróże, sport)  Kochający czule mnie i mojego psa.
Troszczący się o  mnie i moją rodzinę.
No własnie... rodzina. On zna moją rodzinę tzn syna, moich rodziców, rodzeństwo,  kuzynki
  A ja z jego rodziny nie poznałam NIKOGO. Zapytacie dlaczego ?
Oczywiscie że mi się to nie podobało.... naciskałam więc, mówiłam ze chcę poznać jego dzieci ( 2 córki)  i matkę, oraz rodzeństwo.... Ale nigdy nie było wg niego dobrego momentu, a to matka chora, a to wszytsko przyjdzie w swoim czasie, a w końcu się doczekasz, a to na koniec córki nie chcą Cię poznać   itp.
Oczywiscie było mi przykro, czułam się nie ważna,  nie na tyle ważna by mój mezczyzna chciał przełamac te bariery. Myslałam – zazdrosne te córki (25, 27 lat) o tatusia, nie chcą znac "macochy".
Było mi po ludzku przykro. Z dugiej strony czułam się kochana, otoczona opieką przez mojego mężczyznę. Nigdy się na Nim nie zawiodłam aż do czasu gdy poznałam "prawdę" ....
A prawda jest taka iż posiada 8 dorosłych dzieci, przeszedł cięzkie chwile z byłą żoną tzn zdrada żony czego efektem było pozamałzeńskie dziecko.
Żona dla "ratowania" związku stwierdziła ze to brak boga i zła religa ( kosciól katolicki) ją pociągnęła do zdrady.
Tak omotała "jeszcze męża" iż całą rodziną przeszli do Świadków Jehowy. K jak mówił nie czuł tego, bronił się rękami i nogami przed tym krokiem ale jak stwierdził dla ratowania rodziny uległ wiarołomnej małżonce, która mu takie ultimatum postawiła. Przynależnosć do tej " sekty" jak ja okresla nazywa najgorszym okresem w swoim zyciu, mimo iz urodziło się w tym czasie kilkoro dzieci. Wytrzymał tam kilka lat i się "wypisał", przez co został odrzucony przez całą swoją rodzinę. Rozwiódł się po kilku latach, dzieci oprócz dwóch najmłodszych córek zerwały kontakt ( bo tak nakazuje im starszy Brat)
Dla mnie Koszmar...a własciwie dwa koszmary

Koszmarem dla mnie jest to, że K. nie potrafił być szczery, ze mnie okłamał co do dzieci i paru innych małych spraw które wyniknęły z całej tej chorej sytuacji ( ŚJ)
Kłamstwo na którym zbudowaliśmy nasz związek jest dla mnie nie do ogarnięcia.
Ciągle zadaję sobie pytanie? Dlaczego nie mógł mi tego powiedzieć jesli nie poczatku to przynajmniej po kilku miesiącach znajomosci
Cały fundament naszego związku runął..............

Tak masz rację SonyXperia
Związek z K. budowałam na podstawie teraźniejszości, tego jakim jest dla mnie człowiekiem
Ale przeszłość ciągnęła się jednak za Nim ( musiał mnie oszukiwać i kłamać by prawda nie wyszła na jaw)  ..............
Teraz chcę odzyskać zaufanie do Niego.......Ale nie wiem jeszcze jak

CudownaInaczej napisał/a:

Tak masz rację SonyXperia
Związek z K. budowałam na podstawie teraźniejszości, tego jakim jest dla mnie człowiekiem
Ale przeszłość ciągnęła się jednak za Nim ( musiał mnie oszukiwać i kłamać by prawda nie wyszła na jaw)  ..............
Teraz chcę odzyskać zaufanie do Niego.......Ale nie wiem jeszcze jak

A czy rozmawiałaś z nim o tym, dlaczego od razu nie wyjawił Ci całej prawdy o sobie? Moze takie proste pytanie by pomogło. Postaraj się go zrozumieć.

Ela210 napisał/a:

Każdy ma jakąś przeszłość. Są rzeczy z tej przeszłości, które będą Ciebie dotyczyć i takie którymi partner może nie chcieć Ciebie obciążać, a dotyczyć Was nie będą.. Niestety, dzieci to coś ( ktoś ) o czym powinnaś wiedzieć. Rozumiem Twój niepokój..
stało się. Można wykazać zrozumienie, ale to jest chyba ten moment by odciąć wszystko grubą kreską, ale tej bolesnej prawdy jednak dotknąć. On nie będzie się już stresował ukrywaniem niczego, a Ty zyskasz poczucie- ze Ci ufa. Jak między ludżmi jest MIŁOŚĆ, to nawet bolesna prawda nie rozwali tego.
Ale On musi chcieć i pokazać, że w tą waszą miłość wierzy.

Jest wielka Miłośc.... okazuje mi ją na każdym kroku..a teraz podwójnie.. deklaruje że chce wszystko naprawić ... Ja czekam az poradzi sobie z emocjami

Chyba czytamy dwie różne historie. Wy naprawdę uważacie, że nic się nie stało?
Facet zbudował związek z Autorką na kłamstwie. Nie miał albo odwagi, albo ochoty mówić jej prawdy o swojej przeszłości. Gdyby chodziło tylko o zdrady, Świadków to pół biedy, bo każdy ma swoją przeszłość, ale tu jest mowa o dzieciach ( dorosłych już ludziach).
Miał z tysiąc okazji powiedzieć jej prawdę, ale tego nie zrobił.
Autorko, wiążesz z nim przyszłość? No bo jest Wam dobrze, kochacie się, ale co dalej? Teraz, kiedy znasz prawdę, warto się nad tym zastanowić, nawet o takich sprawach jak śmierć i dziedziczenie.
Powtórzę, każdy ma swoją przeszłość i nie musi się z niej tłumaczyć, pod warunkiem, że nie wpływa to na nasze i Partnera życie, a tu chyba o to chodzi.

A ja się zastanawiam czytając twoją historię czy ty jesteś normalna???

Piszesz że jesteś dojrzałą kobietą. Zachowujesz sie jak nastolatka.

To co się wydarzyło jest bardzo ciężkim problemem dla niego. To jest niezwykle trudne i przykre że jego własna Rodzina go odrzuciła. Ale najpierw jego małżonka go zdradziła.

A teraz ty jeszcze twierdzisz że legły podstawy waszego związku. Następna która zachowuje się tak samo jak żona i jego dzieci. Skoro legły podstawy waszego związku to może najlepiej będzie jak go zostawisz. Zachowaj się tak samo jak jego rodzina.

Pokręcona Owieczka napisał/a:

Chyba czytamy dwie różne historie. Wy naprawdę uważacie, że nic się nie stało?
Facet zbudował związek z Autorką na kłamstwie. Nie miał albo odwagi, albo ochoty mówić jej prawdy o swojej przeszłości. Gdyby chodziło tylko o zdrady, Świadków to pół biedy, bo każdy ma swoją przeszłość, ale tu jest mowa o dzieciach ( dorosłych już ludziach).
Miał z tysiąc okazji powiedzieć jej prawdę, ale tego nie zrobił.
Autorko, wiążesz z nim przyszłość? No bo jest Wam dobrze, kochacie się, ale co dalej? Teraz, kiedy znasz prawdę, warto się nad tym zastanowić, nawet o takich sprawach jak śmierć i dziedziczenie.
Powtórzę, każdy ma swoją przeszłość i nie musi się z niej tłumaczyć, pod warunkiem, że nie wpływa to na nasze i Partnera życie, a tu chyba o to chodzi.

Oj tam, oj tam. Facet daje Autorce komfort, tu się liczy praktyczne podejście.
Ja już w pierwszym poście w tym wątku twierdziłem, że da se rade i dała.

CudownaInaczej napisał/a:

themusik napisał/a:

A ja się zastanawiam czytając twoją historię czy ty jesteś normalna???

Piszesz że jesteś dojrzałą kobietą. Zachowujesz sie jak nastolatka.

To co się wydarzyło jest bardzo ciężkim problemem dla niego. To jest niezwykle trudne i przykre że jego własna Rodzina go odrzuciła. Ale najpierw jego małżonka go zdradziła.

A teraz ty jeszcze twierdzisz że legły podstawy waszego związku. Następna która zachowuje się tak samo jak żona i jego dzieci. Skoro legły podstawy waszego związku to może najlepiej będzie jak go zostawisz. Zachowaj się tak samo jak jego rodzina.

Myślę że jestem normalna
Nie wiesz jak to jest gdy jesteś w związku z "prawie " ideałem i zyjesz sobie tak przez 4 lata a potem okazuje się że ukochany coś zawalił ( tu może być wszystko: zdrada, kłamstwo, oszustów etc). , Dla mnie jego zawalenie jest dużego kalibru ,jak tu ktoś powiedział bo: nagle dzieci o których nie wiedziałam zaczynają nawiązywać z nim kontakt, oczywiście ma wnuki których wcześniej "nie miał", zaczyna się pojawiac wiele nowych rodzinnych relacji wiem ze bardzo ważnych dla niego , na które czekał ( to ostatni rok) I co? Gdyby się nie wydało żył by dalej na dwa światy?
Mam teraz skrajne emocje; bardzo mu współczuję i mi go po ludzku żal za to co przeszedł, ale jestem zdruzgotana tym, że nie widział we mnie kogoś kto pomoże mu przez to przejść razem

Ponawiam pytanie, na które wcześniej nie odpowiedziałaś - czy gdybyś wiedziała o tym od samego początku, powiedzmy od pierwszych momentów po tym jak się poznaliście, to czy dałabyś temu mężczyźnie szansę?

Bo teraz odnoszę wrażenie że przeszkadza Ci to że tak naprawdę ma znacznie liczniejszą rodzinę z przeszłosci, a więc jak odnowi kontakty, to może być bardziej zaangażowany w nie niż przy posiadaniu raptem tylko dwóch dorosłych córek, lub że na pewno będzie zaangażowany, bo w może w końcu uda mu sie 'odzyskać' dzieci, a więc będzie chciał nadrabiać zaległy czas. Czy to nie jest tak, że Ty jednak liczylas na to że przeszłość będzie przeszłoscia, i tylko w niewielkim zakresie będzie wpływac na teraźniejszość, a tu taka historia.

CudownaInaczej napisał/a:

Myślę że jestem normalna
Nie wiesz jak to jest gdy jesteś w związku z "prawie " ideałem i zyjesz sobie tak przez 4 lata a potem okazuje się że ukochany coś zawalił ( tu może być wszystko: zdrada, kłamstwo, oszustów etc). , Dla mnie jego zawalenie jest dużego kalibru ,jak tu ktoś powiedział bo: nagle dzieci o których nie wiedziałam zaczynają nawiązywać z nim kontakt, oczywiście ma wnuki których wcześniej "nie miał", zaczyna się pojawiac wiele nowych rodzinnych relacji wiem ze bardzo ważnych dla niego , na które czekał ( to ostatni rok) I co? Gdyby się nie wydało żył by dalej na dwa światy?
Mam teraz skrajne emocje; bardzo mu współczuję i mi go po ludzku żal za to co przeszedł, ale jestem zdruzgotana tym, że nie widział we mnie kogoś kto pomoże mu przez to przejść razem

No bo zawalił.... chyba nie ma tam w tych sektach prikazu okłamywania, zatajania, niemówienia prawdy, że było się w seksie, że pozostawiło się w niej całą swoją rodzinę i że jeszcze się tam rozmnożyło? Czy jest?
Ja bym wiała. Facetowi niby sekta się nie widziała, ale postanowił pozostać tam na tyle biernym by jeszcze w jej ramach kolejne dzieci płodzić, a potem sobie pójść i zostawić tam cąły dobytek? Sorry, ale on jest jakiś dziwny. Próbował przynajmniej wyciągnąć te dzieci?

  Ja po prostu staram się zrozumieć nie to że w sekcie się znalazł tylko to dlaczego ukrywał to przede mną.

Nie zgadzam się że stwierdzeniami, że Twój partner ukrywał informacje o swojej przeszłości, bo to, jak wygląda jego sytuacja rodzinna, aktualne relacje z dziećmi to są informacje jak najbardziej dotyczące teraźniejszości.