Warto w to brnąc? - Netkobiety.pl

Z B znamy się dość długo. Był on moją "pierwszą, dziecięca miłością". Była to dość toksyczna, ciężka, a wręcz wyniszczająca relacja. Bardzo to przeżyłam, wręcz mogę powiedzieć, że to co się działo między nami, ma dziś na mnie duży wpływ. Stałam się bardzo nieufna, a wręcz "zołza". Nie mieliśmy kontaktu, sprawa została niewyjaśniona.  B był związku, ciągle czułam do niego jakiś sentyment. Ja również po ponad roku od rozstania, zaczęłam być z chłopakiem. Ale jednak doszło do rozstania mojej byłej miłości. Zaczął szukać ze mną kontaktu, po ponad 3 latach. Byłam mega zdezorientowana, zakłócił mój spokój. Byłam wtedy z chłopakiem, nie rozumiałam po co on szuka ze mną kontaktu. Widziałam, że szukał ze mną kontaktu, pod byle pretekstem. Koniec końców, zakończyłam swój związek. Z racji wahania swoich humorków, odezwałam się do niego. Dostałam wsparcie, zrozumienie. Ale było to za wcześnie, nie chciałam się w nic angażować, a nawet nie przechodziło mi to przez myśl. Mieliśmy kontakt, wyczuwałam, że mu zależy. Miesiąc temu zaczęliśmy spotykać się częściej. Na początku były to zwykłe spotkania koleżeńskie, jednak zaczęło coś się dziać między nami. Było z góry zaznaczone, że nic między nami nie będzie. Że to tylko "forma rozrywki", przyjaciele + dodatek. I tu pojawia się mój dylemat. Wyjechał do pracy, zagranicę. Z jednej strony, bardzo nas ciągnie do siebie, a z drugiej czujemy się oboje niepewni. Boję się, że znalazł on we mnie naiwną, tylko i wyłącznie zaspokojenia swoich potrzeb. Ja z jednej strony czuję zazdrość, tęsknotę, pożądanie, ale wiem, że nic więcej nie chcę. I on to samo. Nie wiem czy warto zgrywać niedostępną, być sobą czy po prostu zakończyć tą znajomość, bo boje się, że mnie to wykończy. Mam nadzieję, że dobry dział wybrałam ;P