Nowy domownik - KOT (o czym warto wiedzieć) - Netkobiety.pl

No właśnie też myśłałam nad opcją przygarnięcia nie jednego a np. dwóch żeby miały towarzystwo jak nas nie będzie.

Tylko kurczę martwi mnie to niszczenie - nie oszukujmy się mam mieszkanie, które było niecałe dwa lata temu remontowane. Co za tym idzie tapety (do tego strukturalne, więc pewnie pazurki będą miękko wchodzić) są gdzieniegdzie i coś co mnie martwi najbardziej - skórzane (czy tam skóropodobne, ale jednak taka tkanina) krzesła. A tu wiem, że koty potrafią szkód pazurkami narobić. Tylko nie wiem czy da się tego uniknąć.

Co do kotów kastrowanych - też byłam przekonana, że kastracja rozwiązuje problem. Tymczasem widzę w internecie, że są takie właśnie przypadki, że wraca niektórym kocurom znaczenie terenu.

Edit: A co do dorosłego kota i jego charakteru to chodziło mi bardziej o to, że teoretycznie (z tego co wyczytałam oczywiście) łatwiej jest u niego przewidzieć czy będzie to typ niezależny czy też może przytulak. Jak też właśnie można podpytać o jego skłonności niszczycielskie czy też słabości co do jakichś gadżetów domowych.

Z tego co mi wiadomo koty nie luba zpachu wanili. Wystarczy zakupic np zapach do ciasta, rozproszyc go w wodzie i napelnic tym np jeden spryskiwacz do kwiatkow. Spryskac gdzie trzeba i podobno pomaga.
Wiem to od jednej znajomej ktora ma kilka kotow plus zajmuje sie ich fosterowaniem i rehabilitacja. Nie widzialam osobiscie tego w dzialaniu ale uwazam ze warto sprobowac Wanilia dla nas ma mily zapach W zadnym razie nie jest trujaca dla kotow, one po prostu nie luba tego zapachu i unikaja waniliowych miejsc.

Jak nie będzie się nademną znęcać w tym wątku to wam powiem co i jak

Otóż wychowałem 3 koty (tak wychowałem od takiego 10cm) 2 kotki i 1 kocura. W moim przypadku wyglądało to tak przygarnąłem kotkę szaruchę dachowca odchowałem do wieku 2 lata, później przywałęsała się następna kotka a raczej to co z niej zostało po zabawie dzieci. rok później przygarnąłem kocura, którego też dzieci grzebały żywcem w piaskownicy miał taką dużą głowę że cała mu się mieściła w podstawek szklany od podgrzewacza (takiej świeczki płaskiej).

Ogólnie z całą trójką było podobnie:

1. Nauka do kuwety najlepiej zacząć od najmłodszego o ile jest na tyle zdrowe i silne żeby chodzić i nikt kota nie uszkodził. Robimy tak kupujemy kuwetę otwartą jak najniższą żeby kotek nie musiał się wspinać może być też cokolwiek innego co ma rant w przypadku mojego olbrzymiego kocura była to przykrywka od pudełka na buty wyściełana workiem foliowym bo był taki duży. Ogolenie kotek nie może czuć dyskomfortu i bać się tam wchodzić. Najlepiej nasypać piasek betonitowy np. "Benek" i tu uwaga czasem kot bardzo się przyzwyczaja do danego piasku i późniejsze zmiany mogą się źle skończyć. Dlatego radzę wybierać dobrze.

Moja ulubiona metoda nauki to napoić kotka porządnie poczekać 15 min. włożyć do kuwetki oczywiście będzie wychodzi, wtedy wkładamy ponownie i tak aż organizm postanowi się pozbyć nadmiaru płynu co u młodego kota będzie bardzo szybko. Zazwyczaj kot jak raz zrobi to już będzie tam chodził, a i nie wyrzucamy tych sików niech tam zostaną do następnego razu. Można też się bawić z kotem jakąś zabawką żeby sam wchodził do tej kuwety w końcu tam zrobi.

2. Drapanie, najlepiej drapak kupić i od małego zachęcać do skrobania tam polecam kocimiętkę z zoologicznego sklepu posypać drapak kotek się tam będzie czuł jak w domu.

3. Sterylizujemy jak widać, że kotka dostała ruiki (nie da się nie usłyszeć i zobaczyć), a kotek ma jądra jak fasolka gdzieś i zaczyna sobie miałczeć bez przyczyny. Jak kotek zaznaczy coś to nie ma co czekać tylko do weterynarza.

4. Mycie i obcinanie pazurów warto uskuteczniać od małego tak samo jak szczotkowanie złe nawyki i wyrywanie się zostaną już do końca. Jak obcinać pazury pokarze vet.

5. Kot jak na liże się futra pomimo podawania pasty na kłaczki lubi sobie zwymiotować, i tego się nie da przeskoczyć (całe szczęście rzadko). Co więcej potrafi wymiotować w biegu (co jest komiczne).

Cóż, każdy kot jest inny. W moim domu rodzinnym są dwa. Najpierw była tylko kotka, a potem zaszła w ciążę i zachowaliśmy dla siebie jednego malucha, jej syna. Oba są rasy Devon Rex, takie łysawe Ogólnie są to całkiem grzeczne kotki, słyszałam, że charakter zależy też od rasy. Kotka jest bardzo spokojna, nie rozrabia, nic chyba do tej pory nie zbiła, bo jest chudziutka i zwinna. Raz tylko nasikała mi do torby podróżnej, ponoć koty tak robią gdy się boją, że się chce je opuścić, a tego się kotu nie robi Za to kocur jest leniwym, niezdarnym grubasem (po kastracji) i zawsze coś odwali. Swoim grubym tyłkiem kilka rzeczy strącił, dwukrotnie przypalił wąsy o płomień na gazówce (przecież trzeba powąchać) no i uwielbia znienacka atakować ludzkie stopy (zwłaszcza w skarpetach), gdy się wchodzi po schodach. Oba drapią nam meble, ale obicie mamy z zamszu, więc żadnych śladów nie widać. Kąpieli nie znoszą, miauk jest niesamowity za każdym razem, ale są białe, więc naprawdę trzeba czasami... No i oczywiście zawsze się tym białym futrem ułożą na czarnych ciuchach, nigdy nie przeoczą, gdy się zapomni zamknąć szafę albo drzwi od pokoju. Gumki do włosów musiałam zawsze chować pod materac, bo inaczej stale mi ginęły albo lądowały w kocim żołądku i wracały z wielkim hukiem Z tym wymiotowaniem to jest ponoć tak, że koty oczyszczają sobie żołądek w ten sposób. Moje nałogowo podjadają kwiaty i potem właśnie wymiotują. Nie wychodzą na dwór, ale bitwy przez okno z innymi kotami to norma I faktycznie mądre są i wiedzą co im wolno, a czego nie. Np. dostały kilka razy z kapcia od taty i nauczyły się, że w sypialni się nie mruczy A jeśli chodzi o kwestię 1 kot, czy 2: uważam, że lepiej 2, bo faktycznie się sobą zajmą i nie będzie im się nudzić.

najlepiej wziąć do razu dwa kotki, będzie im łatwiej znieść nieobecność człowieka w domu
ja 2 lata temu przygarnęłam dwie małe koteczki, siostry  i uważam, że to był znakomity pomysł. Często nie ma nas w domu, a one mają własne towarzystwo i choć tęsknią za nami, to zawsze mają siebie. Czasem wracam do domu i znajduję łóżko w całkowitym nieładzie chociaż przed wyjściem ładnie ścielę- widać, bawią się i fikają. Jeden kotek tylko śpi i tęskni.
Na początku było ciężko, bo bawiły się nocami i wczesnym ranem- my w łóżku, a one mega nakręcone latają po mieszkaniu i hałasują wspólną zabawą Po kilku tygodniach wpasowały się w nasz rytm, trochę też dojrzały  i był większy spokój

Ja celowo chciałam kotki, bo większe z nich przytulaski, mi się akurat trafiły straszne pieszczochy, chociaż wcale to nie jest regułą. Czasem kocurek będzie większym pieszczochem. Akurat zawsze w domu mieliśmy koty i moje laseczki są miłą odmianą
A młody kocur odpowiednio wcześnie wykastrowany w wieku ok 6m-cy (max 8 zanim zacznie znaczyć teren) praktycznie w 99,9% nie będzie posikiwał

Co do niespodzianek to moje dziewczyny zrzuciły mi z parapetu niezliczoną ilość doniczek teraz się z tego śmieje (bo wyrosły) ale wtedy szlag mnie trafiał   Czasem na balkonie wyrzucały ziemię z doniczek.. co jeszcze.. hmm.. lubią się bawić wszystkim co można szturchać łapką po podłodze, więc zdarza się że dużo małych rzeczy ląduje na ziemi
Mają duży drapak, więc nie niszczą mebli, od małego nauczyły się ostrzyć pazurki właśnie o niego.
Jedna moja kotka 3 razy za to nasikała mi na hamaczek na tym drapaku więc hamak teraz przykryty i nieużywany
mimo to kocham moje koty bardzo zwłaszcza jak budzę się w nocy z dwoma mruczącymi futrzakami na sobie

koty dają wiele radości, nawet mój mąż wielki miłośnik psów, zwariował na punkcie naszych wąsatych mruczków

Hahaha, Lenko, miałam kota w komplecie ze szczurem. Szczur był pierwszy. Moja kocurka nie chciała go zjeść, ale zasadniczo odnosili się do siebie z rezerwą. Oczywiście moja ciekawska natura kazała mi sprawdzać, czy szczur może spać na kocie. Nie może. Siedzi wtedy speszony i udaje, że go nie ma. Kot może spać ze szczurem na grzbiecie

Wydaje mi się, że prze3widzieć zachowanie dorosłego kota, pod warunkiem, że masz czas, żeby go poobserwować. Każdy kot ma bardzo wyrazisty charakter i on mu się nie zmienia (ewentualnie troszkę). Jeśli dorosły kocur jest leniwcem to i takim pozostanie w nowym miejscu. Jeśli ma naturę ciekawską - będzie też penetrował Twoje mieszkanie. Jeśli lubi się przymilać - będzie się przymilał też do Ciebie. A jeśli ma w zwyczaju siedzieć w oknie i drzeć paszczę to będzie ją też darł u Ciebie i bardzo byś musiała się namęczyć, żeby mu ten zwyczaj zlikwidować.

Przy dorosłym kocie ważne jest sprawdzenie jego upodobań żywieniowych. Jeśli okaże się, że pan kot jadł wyłącznie gotowaną wołowinkę to będziesz miała w domu wypłoszoną kupkę sierści jeśli mu tej gotowanej wołowinki nie zapewnisz.

vinnga a czy kotka była już dorosła czy chowałaś ją od małego przy szczurze?

i dalej wychodzi, że jednak jak małe to bardziej broją i niszczą;

czekam na wypowiedzi jeszcze innych posiadaczy kotów

Ciekawa sprawa z tym połączeniem szczur+kot. To chyba też zależy od kota, bo moje np. nigdy nie łapały myszy (swoją drogą wkurzająca sprawa, że 2 koty w domu, a myszy nam po domu szaleją...), więc szczura pewnie też by nie ruszyły. Jak już jakaś mysz wylazła to raczej ją trącały łapą i goniły na zasadzie zabawy, ale nigdy żadnej nie uśmierciły. Za to mój biedny królik miał przechlapane, bo mu żyć nie dawały i ciągle go dręczyły wsadzając łapy między pręty klatki. A btw. kojarzycie Maru? Niesamowicie śmieszny kot

moja koleżanka adoptowała dorosłą kotkę, straszliwie smutną, strachliwą i zabiedzoną. Kotka po pewnym czasie zmieniła się w wesołego i towarzyskiego futrzaka. Trochę to trwało- na początku kotka nie wychodziła zza kanapy jak koleżanka była w domu, tak bardzo bała się człowieka.
Dzisiaj naprawdę jest śliczna i towarzyska, lubi się bawić i przytulać.

Anemonne, ja prawdę mówiąc żadnemu z moich kotków pazurków nigdy nie obcinałam, ale one jednak sporo czasu spędzały poza domem, zatem być może ten proces odbywał się naturalnie i to dlatego nawet nie zauważałam takiej potrzeby.

kotu obcina sie pazury, aby nie niszczyl np kanap skorzanych, nie czepial sie dywanow, wykladziny. Sam drapak nie da takiego efektu jak obciete pazurki, ale ja czegos takiego nie pratktykuje, po co  niepotrzebnie stresowac zwierzaka? A barbazynstwem jest usuwanie pazurow, to jest zwykle robienie kaleki z pupila dla wygody.

Lena, my z mężem przygarnęliśmy kotka [on] i...jest cudowny   Ma już 2 lata, znaleźlismy go na dworze i zorientowaliśmy sie, że nie ma obok niego ani jego mamy, ani żadnego właściiela. Wzięliśmy go i.....od razu było OK. Musieliśmy się go jednak ...nauczyć, co oznaczają jego miauki itd., ale teraz jest między nami więź, mówi się, że tylko pies potrafi sie przywiązać, czy okazywać uczucia. Nieprawda:) Nasz kot lgnie do nas- choć większość czasu woli spędzać na dworze, ale zawsze wraca na noc. Co je? Kitkata zarówno z puszki  jak i sypanego [sypany czasem Whiskas]. Nie dajemy mu resztek, raz na 2-3 tyg. dostaje żółtko z jajka na piękną sierść [ i takową ma], z jedzeniem były cyrki bo jak to zwierzak: najchętniej jadłby stale i po każdym powrocie z wojaży, ale w kobncu wypracowaliśmy dobry system: dostaje jedzenie kiedy chce tj. kiedy wyraźnie stoi przy misce i żałośnie na nas patrzy i działa! Bo okazuje się, że w tym "systemie" je mokrą karmę [i to nieduże ilości] 2 razy dziennie a nie 10 jak to czynił wczesniej- tylko dlatego, ze była w misce.

Adoptowane zwierzaki są cudowne!

Witajcie, właśnie dostałam w prezencie małą kociczkę, ale nigdy nie miałam kotka i nie wiem jak z nią postępować. Najbardziej obawiam się o rogówkę którą dostaliśmy w prezencie całkiem niedawno, a słyszałam, że kotki lubią niszczyć meble. Skorzystałam z Waszych rad odnośnie spryskania zapachem waniliowym, ale na moją Psotkę niespecjalnie to działa. Co można jeszcze zrobić żeby nauczyć kota niedrapać mebli? Zaznaczam od razu, że drapaczek ma konkretny z dodatkiem kocimiętki, zabawki i piłeczki tez ma ale mimo wszystko i tak ciągnie ją do tej nieszczęsnej rogówki.
Doradzcie coś jeszcze drogie forumowiczki.
Pozdrawiam

Spróbuj na razie obić czymś lub okleić mebel (czymś, co zniechęci kota do drapania, a więc czymś gładkim, w co nie da się wbić pazurów). W sklepach zoologicznych są też różne odstraszające spreje, ale nie próbowałam jeszcze, nie wiem czy działają. Jedna z moich kotek nauczyła się dość szybko korzystać z drapaka i korzysta teraz tylko z niego, natomiast druga jest chyba niereformowalna - do drapaka nawet nie podejdzie, natomiast z upodobaniem orze korek, który mam na ścianie w przedpokoju (oczywiście żadne krzyki i upominania są nieskuteczne na dłuższą metę - kiedy to robię jest przestraszona i ucieka, ale potem drapie znowu kiedy tylko nie widzę). Spróbuj przyzwyczaić kotkę do drapaka, bierz jej łapki i ocieraj o niego, pozwól jej się z nim zapoznać. Cóż, na moją oporną kicię to nie podziałało - kiedy sadzałam ją przy drapaku i próbowałam wziąć w ręce jej łapki, patrzyła na mnie kompletnie przerażonym i zdezorientowanym wzrokiem i próbowała uciekać Ale to jest kot, który boi się własnego cienia i ciężko do niego dotrzeć... Jest trochę "autystyczna". Może na Twojego kotka to będzie dobry sposób.

Jeśli chodzi o żywienie: przede wszystkim w żadnym wypadku nie dawajcie kotce krowiego mleka. Większość osób o tym nie wie, ale wbrew stereotypowi mleko kotom szkodzi, nie są w stanie go strawić, więc jeśli kot jest jeszcze mały i potrzebuje mleka, kupcie mu w sklepie zoologicznym specjalne mleko dla kociaków (najczęściej jest w proszku). Co do karmy - najpopularniejsze Whiskas i Kitekat są może lubiane przez koty, ale można je porównać do hamburgerów z McDonalda. Zawierają mnóstwo polepszaczy smaku i zapachu, natomiast mięsa w tym nie ma prawie wcale. Polecam karmę Animonda, jest dobra jakościowo i można ją całkiem tanio kupić przez internet (sporo taniej, niż w "stacjonarnym" sklepie).

O właśnie, i dodam jeszcze, że wszelkie kiełbasy/wędliny/wędzone ryby są dla kota także nieodpowiednie ze względu na zawartość soli i różnych śmieciowych substancji.
Jeśli chodzi o nabiał, ponoć można kotu czasem dać odrobinę jogurtu lub śmietany (moje koty uwielbiają) czy kawałeczek masła. Warto jednak pamiętać, że nie wszystko, co kotu smakuje, jest dla niego zdrowe i dobre - moja kotka potrafi zjeść wszystko, co upadnie mi niechcący na ziemię, a więc nieraz i kukurydzę z puszki lub makaron

Ja kupuję karmę z Kakadu, ale za pośrednictwem internetowego sklepu (jeśli chcesz, podam Ci adres na priv ). Z tym, że w stacjonarnym Kakadu Animonda jest piekielnie droga, a przez internet kosztuje niewiele więcej niż Whiskas w sklepach. Przy czym przy zamówieniu powyżej kwoty bodajże 80 zł i powyżej wagi 12 kg wysyłka jest za darmo, więc ja zamawiam także suchą karmę i żwirek za jednym razem. I dźwigać nie muszę

No właśnie ja różne opinie słyszałam odnośnie dawania resztek. Jedni (w tym znajomy weterynarz) twierdzą, że to nie szkodzi, a inni, że pod żadnym pozorem nie wolno. Ja już sama nie wiem. Co do Puriny to ja karmię nią mojego czarnuszka i bardzo jej smakuje. Karma rzeczywiście do najtańszych nie należy, ale jest dobra (tak sądzę,kot się nie skarży).Anemonne dobrze mówi, kupuj przez Internet. Stacjonarnie jest dużo drożej. Jak zobaczyłam cenę Puriny w moim najbliższym supermarkecie to się przeżegnałam. Marża 100 %. Purina i tak tania nie jest, a ci jeszcze podnoszą ceny. Za tą cenę co była w supermarkecie, to z Telekarmy mam wór Puriny + worek żwirku. Spora różnica. Nie wiem czemu tak jest, zawsze mi się wydawało, że to przez Internet wychodzi drożej, bo przesyłka itp. Dziwne.
Nie wiem czy ktoś z Was się dobrze zna, ale czy kotu mogę dawać surowego kurczaka? Nie zaszkodzi mu to?

Właśnie wszystko byłoby fajnie gdybym mogła ten mebel obić, tyle że jest to rogówka którą dostaliśmy pół roku temu w prezencie od mojej mamy z okazji przeprowadzki. Jest kupiona w BlackRedWhite, kosztowała dosyć sporo, jest wykonana z ekoskóry i bardzo byłoby mi szkoda gdyby Psotka ja uszkodziła. Dodam jeszcze że jest duża (spokojnie mieści 7 osób) więc koszt obicia by mnie chyba zabił. Na chwilę obecna mam porozkładane koce ale to też nie jest sposób na lata.

Jako, że nie jestem zwolennikiem "zimnego" wychowywania zwierząt ( w rodzaju bicia za karę itp.) po prostu kicię ściągam z rogówki.

Powiem Wam szczerze, że nigdy nie miałam kota i nie miałam nawet znajomych którzy mieliby kota żeby przynajmniej podpatrzeć co i jak. Strach mnie oblewa na samą myśl jak to będzie. Mam praktycznie to samo uczucie co w czasie depresji poporodowej, mam małe dziecko i nie wiem jak się nim zająć i co będzie. Większość z Was sobie pewnie pomyśli że mam nierówno pod sufitem ale niestety nie mam komu sie wygadać z tych swoich strachów i problemów. Od każdego słyszę inną wersję, mąż twierdzi że kot nic nie poniszczy, będzie fajny itp, od znajomej która coś tam się na kotach zna słyszę co innego, tu czytam wasze wypowiedzi które też różnie brzmią, mam mętlik jak diabli i nie wiem komu wierzyć i co robić, a przede wszystkim jak tego kota wychować żeby było dobrze.

Wybaczcie mi ten słowotok...

BlackPearl, kota nie wychowasz. Ewentualnie on Ciebie .

Od urodzenia mam do czynienia z kotami. Koty były, są i zawsze będą w moim życiu. Emil, Tekla, Bazyl, Balbinka i Kotynka to mój cały świat. Tak, tak mam pięć kotów plus dochodzącą na dokarmianie przybłędę, czyli jestem wariatką . O kotach wiem wszystko. Kota nie wychowasz, to on wychowuje właściciela. Co do kocich pomysłów- przygotuj się na wszystko, bo to inteligentne stworzenia. Moja Tekla potrafi otworzyć sobie okno, żeby wyjść na parapet i pooglądać świat albo śpi na karniszu, bo nikt jej tam nie przeszkadza. W zeszłym roku nie mogliśmy mieć choinki, bo Bazyli i Balbinka mieli wtedy 4 miesiące i z naszych bombek nic by nie zostało. Teraz w lecie w ogóle nie ma much i pająków, bo Balbina je łapie i zjada. Kotynka poluje na myszy i (o zgrozo!) na ptaszki, które potem przynosi nam na wycieraczkę, żeby pokazać, że nas kocha. Emil to ciapa- jak nie śpi, to je, a jak nie je, to śpi. Z doświadczenia wiem, że kotki są inteligentniejsze od kocurów (u ludzi tez to widać czasem) .

Bazyl bardzo lubi łapać moje stopy zwykle o 5-6 rano, zresztą wszystkie sznurki, maskotki i inne rzeczy trzeba łapać, atakować, gryźć . Podobnie, jak u Olinki, nasze ubrania też ucierpiały, tzn. sukienki i swetry ze sznurkami, bo Bazyl te sznurki po prostu odgryza. Balbinka zawsze przychodzi do mnie w nocy, żeby potupać i pomruczeć, w końcu ja ją znalazłam w malinach u moich sąsiadów zaraz po jej urodzeniu i ją wykarmiłam mlekiem Bebiko, więc jestem jej mamą. Bazyla znalazłam na moim podwórku obok śmietnika. Kotka je porzuciła i dlatego moje maluszki leżały w tak dziwnych miejscach. Miały pójść na wieś, ale zostały u nas. Emil i Tekla też są przez nas wykarmione, bo ich mama zdechła zaraz po ich urodzeniu. Wstawałyśmy z mamą i babcią codziennie w o 3 nad ranem, żeby je nakarmić, potem trzeba było masować ich brzuszki. Kotynka sama do nas przyszła, nie wiadomo skąd. Pewnego dnia po prostu się pojawiła i została. Jest najgrzeczniejsza, bo my jej nie wychowywałyśmy . Jakby była u nas od małego,to pewnie tak jak reszta byłaby nieznośna, bo w naszym domu koty mogą wszystko . Podrapane meble to żadna nowość, poprzewracane rzeczy tez nie. Jak maluchy (Bazyl i Balbina) zaczynają bitwę na śmierć i życie, to nie zważają na nic, zwłaszcza na wazony i inne tego typu bibeloty, choć jak dotąd żaden wazon przez nich nie ucierpiał, ale kilku szklanek już nie mamy.

Z kotem na pewno nie będzie nudy.

Jakoś na moje koty nigdy odciąganie od czegoś nie działało. A w moim życiu przewinęło się wiele kotów (z 40 na pewno).

Przeczytałam kiedyś takie zdanie- "Pies myśli- 'Karmi mnie, głaszcze, opiekuje się mną-chyba jest królem. A kot myśli- 'Karmi mnie, głaszcze, opiekuje się mną- chyba jestem królem." I taka jest prawda o kotach.

Mój na początku drapał, później dostał wielki korzeń i na miesiąc podziałało. Potem przybył kolega kot więc nie było demolki. Uważaj na kable, moja młoda kotka wprost uwielbiała przegryzać wszelkie ładowarki, kable od telefonów. Ale wierz mi, te przedmioty i straty to nic w porównaniu z przyjemnością i zaszczytem mieszkania z kotem. POWODZENIA! I witaj wśród służących.

Faktycznie dobre

Yadgaa, z Twojej wypowiedzi wywnioskowałam, że 2 koty są lepsze niż jeden. To prawda? Uważacie, że lepiej mieć 2 koty? Że nie niszczą tyle i nie demolują jeśli są 2, bo zajmą sie sobą?
Bo jeśli tak, to się mocno zastanowię nad przygarnięciem drugiego.

Myślę, że to raczej kwestia charakteru kota/kotów, niż tego, że się sobą zajmują. Nie ma gwarancji, że będą chciały się sobą zajmować, moje np. traktują się wzajemnie prawie jak meble - niewiele jest interakcji między nimi, tyle dobrego że się nie "kłócą". Mimo wszystko nie niszczą za bardzo, jedyne na co mogę narzekać, to zdzieranie mi ścian przez jedną kicię (druga tego nie robi na szczęście) i to, że druga bawi się wszystkim, co tylko znajdzie, więc czasem giną mi rzeczy w domu, jeśli z roztargnienia zostawię je gdzieś na wierzchu

Ale, żeby nie było - wciąż twierdzę, że 2 koty to lepiej niż jeden, bo jest dwa razy więcej szczęścia, mruczenia i radości

O właśnie - moje dwie kotki mają kompletnie różne charaktery. Jedna jest żywa, bez przerwy się czymś bawi, ściąga sobie magnesy z lodówki , atakuje sznurówki, własny ogon, a nawet cienie (w tym cień własnego ogona). Natomiast druga kotka przesypia chyba 23 godziny na dobę Praktycznie nie podnosi się z wersalki i jedyną rzeczą, która jest w stanie ją stamtąd natychmiast ściągnąć, jest tuńczyk

Niestety, moje stadko liczy już tylko 4 koty, gdyż musiałam ulżyć w cierpieniu mojej prawie siedemnastoletniej kotce....

Przygarniając kotka trzeba się liczyć ze zniszczeniami które są nieuniknione  ,mam drapak a mimo to kotek będąc małym lubił podrapać to i owo efektem zniszczone kanapy ze skóry ,krzesła w kuchni ,ale to z czasem przechodzi albo zmniejsza się do minimum .Kociaka małego nie pozostawiałam samemu sobie ,cały czas się nim opiekowałam bo to jest ważne gdy jeszcze nie jest  na tyle dojrzały aby samemu ze wszystkim sobie radzić.Potrzebują dużo uwagi i zabawy ,mój akurat ma kompana do zabawy -yorka Oraz kwestia mieszkania czy jest to blok czy domek jednorodzinny z podwórkiem .

Prawda jest taka, że kota da się nauczyć tylko tego czego sam chce się nauczyć. Jeśli kot się na coś uprze to nie da się go w żaden sposób tego oduczyć. Jedyna metoda to w jakiś sposób mu to uniemożliwić. U mnie telewizor stoi na dość wysokiej szafie. Mój kocurek uwielbiał na tą szafę wskakiwać i polować na postacie ruszające się na ekranie, albo próbował włazić od tyłu i siedzieć na górze. Telewizor jest z tych płaskich, dość duży, więc do stabilnych nie należy. za każdym razem musiałam lecieć pędem i ratować sytuację. W końcu na brzegu szafy postawiłam dość masywne (żeby za łatwo się nie przesunęły) doniczki z wysokimi kwiatkami. Problem mam z głowy.

W tej chwili mam dwa koty, ale był okres kiedy miałam 10 na raz nie licząc kociaków. Co do drapaków to niestety większość z nich traktowała je z głęboką pogardą. Kupowanie odstraszaczy też nic nie dawało.

Ważne jest jeśli bierze się kotkę i nie chce mieć kociaków wysterylizowanie jej. To dość poważna operacja jednak to jedyna dobra metoda. Trzymanie kotki zamkniętej w czasie rui jest bardzo kłopotliwe i nie zawsze da się jej dopilnować. Natomiast na proponowane czasem przez weterynarzy środki antykoncepcyjne nie należy dać się naciągnąć dla dobra kota. Należy je podawać w momencie rozpoczęcia rójki. Niestety powodują one, że z czasem pojawia się coraz częściej. Moja kotka była w ten sposób zabezpieczana przez swoją poprzednią właścicielkę. Kiedy do mnie przyszła miała rójkę co 2-3 tygodnie. Dodatkowo tabletki zwiększały u niej agresję. Kiedy do mnie przyszła atakowała wszystko co za bardzo się do niej zbliżyło, a większość czasu spędzała wciśnięta za pralkę. Odstawiłam prochy i wysterylizowałam. W ciągu miesiąca zaczęła wychodzić i kłaść się w widocznych miejscach, a po roku czasem nawet kładzie się na kolanach. Do tej pory można ją głaskać tylko wtedy, kiedy ona sobie tego życzy, bo inaczej gryzie (lekko, bardziej jako ostrzeżenie, niż chęć zrobienia krzywdy), ale różnica jest ogromna.

A jeśli chodzi o trzymanie kota ze szczurem to moja kuzynka miała najpierw szczura, a potem przygarnęła dorosłego kota z podwórka. Zwierzaki były wobec siebie całkowicie obojętne.

Młody kot niestety potrzebuje się wyszaleć. Mój został znaleziony w rowie między dwoma miejscowościami, był młodym kotkiem. To chyba przeznaczenie, że nasze drogi się skrzyżowały
   Co do załatwiania się do kuwety, od razu wiedział gdzie ma chodzić i po co.
Miał młodzieńcze wariacje, wskakiwał na regał i tam urządzał sobie drzemki, tuż pod sufitem. Szczytem jego możliwości, które przerosły moje oczekiwania było wskakiwania na płaski telewizor. Kot próbujący złapać równowagę na lcd = rysy po pazurach na górnym obramowaniu.
Stojak z domkami i drapakami, nie sprawdził się. Nie drapał wogóle, a na reszcie bawił się dwa dni, potem stało. Ulubioną zabawką do dziś sa piórka na gumce i patyczku, uwielbia za tym biegać.
Zapobiegawczo, kiedy mnie nie było, zamykałam mu pokój. Zostawała powierzchnia, w której nie narobi strat - łazienka, kuchnia i korytarz. Tam szalał do woli, zajmował czas ślizganiem się na dywanikach i zawijanie się w nie.
   Należy obserwować, która miejca lubi i tam ustawić mu legowisko. Mój najbardziej lubi leżakować na parapecie onka kuchennego, więc ma jedno z dwóch legowisk.
   Co do karmy, to dla mojego najwazniejszy jest smak a nie marka. Lubi tylko te z kurczakiem, innych nie tknie.  Dotyczy to karmy suchej i mokrej. Ciekawostką jest, że bardziej smakuje mu psia karma, chyba z uwagi na większy rozmiar kostek i podjada swojemu psiemu koledze. A najbardziej uwielbia gotowaną wątróbkę.
   Co do drapania, to zdarza mu się i dziś, ale jest to formą "szantażu", kiedy chce wyłudziś porcję wątróbki albo wyjście na zewnątrz. Wtedy ostentacyjnie drapie krzesło, na którym się siedzi.
   Ciekawostka - perfekcyjna pani domu mówiła, że koty odstrasza zapach pomaranczy. Wystarczy wewnętrzną stroną skórki owocu natrzeć daną powierzchnię. Nie sprawdzałam i nie wiem czy skuteczne.

smutny_miś nie dawaj swojemu kotu psiej karmy! Koty mają delikatniejsze żołądki, a przede wszystkim nie mogą jeść tłusto, bo im to szkodzi. Psie karmy są dużo gorszej jakości w porównaniu z kocimi, a do tego zawierają dużo więcej tłuszczu. Psy mogą jeść kocią karmę, ale odwrotnie w żadnym wypadku.

Jasne, że nie jak kot zje trochę psiej karmy raz czy dwa razy to nic się nie stanie. Chodziło mi o to, żeby nie dawać mu jeść jej regularnie i nie pozwalać na zbyt częste podjadanie.

Witajcie koci właściciele! Ja też od niedawna mam w domu małą rozrabiarę. Moja kicia ma 4 miesiące i jest straszną psotką. Ostatnio zauważyłam, że dobiera mi się do tapety w przedpokoju. Spróbuje skorzystać z Waszej rady odnośnie wanilii, mam nadzieje, ze ją to odstraszy bo mieszkam na wynajmowanym i nie bardzo mi się widzi tapetować od nowa przedpokój przy wyprowadzce.
Poza tym jest słodziutka i kochana. Swoim mruczeniem wynagradza mi wszystkie złości.

Sprawdzę co podziała na mojego shoguna. Byle nie było tak, że to nic nie da.