Chłopak decyduje o wszystkim - Netkobiety.pl

Odwieczny problem. Zjeść ciasteczko i mieć ciasteczko.

Co tu rozwijać? Chcesz mieć faceta, który nie jest despotą, ale z drugiej strony nie masz z nim problemów....
Więc, albo się godzisz by być z kimś, kto decyduje za Ciebie, albo kończysz związek. Inaczej się chyba nie da.

Coś co nas do kogoś przyciąga, może być największym przekleństwem. Ciebie przyciąga jego stanowczość, władczość -  a z drugiej strony tego nie chcesz. Taki to oto paradoks.
Takie zdania jak wybrałem, może świadczyć o zmanipulowaniu. Brzmisz podobnie jak kobieta, który mówi: poza tym, że mnie bije, jest wszystko w porządku kochamy się.

Z tym że "poza tym nie mam z nim problemów" chodziło mi o życie "poza decyzjami" - jednak bądź co bądź cały dzien nie składa się z podejmowania decyzji - inne czynności, np. spędzanie wspólne czasu (mamy wiele hobby), wyrażanie uczuć (jesteśmy w tym podobni), wierność, oddanie, pomoc sobie nawzajem - tutaj wszystko jest w porządku, jak u normalnej pary jeśli moge tak powiedzieć, a nawet lepiej. Po prostu jeśli chodzi o jakies decyzje, jeszcze muszą to być decyzje podczas których mamy odmienne zdanie - wtedy pojawia sie ten problem co opisałam. Dokładnie myślałam, że są jakieś triki albo odpowiednie podejście do osoby tak despotycznej aby zmiękła, bo np. zauważcie - jeżeli już mu się postawię i będę 10 minut deliberować nad tym co wybrać -on na koniec przyznaje mi rację i wychodzi na moje i wybieram co chcę. Nie ma po tym wielkiej awantury, obrażania a i tak on postawi na swoim - nie. Więc może nie jest aż tak do końca zatwardziały w swoich postanowieniach i trzeba mu umieć to wyłożyć, aby obejść scenę tłumaczenia i wypowiadania konrargumentów. Naprawdę mam zrywać z człowiekiem którego (może) nikt nie nauczył że nie jego zdanie jest najważniejsze (tak jak opisałam całą jego historię) i nie jest do tego przyzwyczajony, bez próbowania?

A! No i związek to nie wieczne przeciąganie liny warto mieć kogos z kim się zgadzasz, a nawet jak się nie zgadzasz to mozecie spokojnie o tym pogadać, bez walki i wygranej i przegranej

Wprost przeciwnie - wstajesz rano i podejmujesz decyzję, w co się ubrać, czy zrobić sobie kanapki, czy tylko chwycić owoc, a śniadanie w pracy... itd
Również w kwestii czy być wiernym, czy niewiernym, ale udawać, a może pozostać szczerym... to są decyzje, które podejmujesz cały dzień.
Twoje złudzenie polega na tym, że pomniejszasz znaczenie tych decyzji. Myślę, że u wielu par, rodzin - temat zakupów jest bez konfliktowy! OK, kupuję chleb, generalnie uwzględniam preferencję moich domowników, ale czasem nie kupię, a czasem kupię jakiś eksperymentalny, czasem zdrowszy ciemny, a czasem zwykły biały, pszenny... i to nie jest problem dla nikogo, a już na pewno nie jest to sprawa, by psuć atmosferę, czy tracić życie na nieistotne dyskusję.
Ty z jakiegoś powodu twierdzisz, że nie są to istotne decyzję, a jednocześnie to one cię uwierają z życiu codziennym.

Wmawiasz sobie bzdury jak

vs

ma zrozumienie, że np. dzisiaj jesteś zmęczona, bo nie wyspałaś się, bo masz słabo nawodniony organizm, bo coś, czy raczej robi ci pranie mózgu, bo on wie lepiej czy masz prawo być zmęczona, czy nie?

wspólne hobby? a jakie ty lubisz filmy? skoro takie same jak on, to czemu nawet wybór filmy jest problematyczny?

Jesteś w toksycznym związku. Facet manipuluje tobą, robiąc focha, obwiniając cię, że masz inne zdanie od niego, a on tak strasznie się poświęcił i ustąpił tobie, to nie jest normalne!
Jeśli gadasz takie farmazony, że jest super związek, a jednocześnie czujesz, że nie liczysz się w tej relacji, to znaczy, że już masz sieczkę zamiast mózgu!

Zadaj swojemu facetowi pytania - jaki jest wg niego twój ulubiony kolor, ukochany aktor, książka która zrobiła największe wrażenie, wpłynęła na twoje życie... myślisz, że kiedykolwiek zainteresował się, kim ty jesteś w rzeczywistości?

Że też chce Ci się kłócić o głupi serek i doszukiwać się władczości i autorytaryzmu...

Oboje nacie mózgi w dupie a dupy we Władywostoku. Nie możecie konta zostawić li tylko na rachunki a żarcie kupować jakie kto lubi? Dwa setki w lodówce się nie zmieszczą?

Kłócić się o film? Idiotyzm.
Swoim kobietom zawsze oznajmiam, że dramatów i romansów nie oglądam. Brak możliwości negocjacji. Kropka. I nie ma powodów do kłótni, bo reszta jest do strawienia.

I zawsze jedno może oglądać film a drugie leżeć obok i czytać trzymając rękę na cycku tego drugiego.

Moim zdaniem wcale lepsza od swojego chłopaka nie jesteś. Jeśli on jest toksyczny to Ty tak samo. I tak samo chcesz rządzić. Tylko masz mniejsza siłę przebicia.

o zgrozo aż przypomniał mi się mój dawny związek z takim toksem, co to wie wszystko lepiej, musi być tak jak on chce a jak nie,to będzie dyskutował i mi tłumaczył dlaczego tak jest lepiej aż uszy mi więdły... to taki typ i tego nie zmienisz i nie ma bata, żeby to jakoś wypracować - zawsze już będą zgrzyty a dołączam się do przedmówców, ze będą z czasem jeszcze większe np gdy pojawi się wspólne mieszkanie lub dzieci. Wtedy to nie będą kłótnie o serek... pozytywy takiego faceta- pewny siebie, dąży do celu i zazwyczaj go osiąga, można pochwalić się jego elokwencja w towarzystwie, rozmowny i inteligentny czyż prawda? Ale oprócz tych pozytywów dochodzi cała masa negatywów- narzucanie swojej woli, sam podejmuje decyzje, nie liczy się z tobą, z czasem może okazać się agresywny, władczy, innych ludzi ma za głupich (ciebie niestety tez). W moim przypadku było coraz gorzej- zaczęła się przemoc psychiczna i fizyczna, nie mogłam się zbyt głośno śmiać w towarzystwie, nie podejmowałam już najmniejszych decyzji, zostałam totalnie zmanipulowana. Przykład z naszych późniejszych już kłótni: byliśmy ze znajomymi w Krakowie(z jego kolega i moja koleżanka) ustalamy wspólnie plan na dzień. Ja z koleżanka chce iść do muzeów, poznać Kraków z kulturalnej strony, on chce po prostu siedzieć z szampanem w jaccuzii( był tez nieziemskim snobem). Jego kolega nie miał przy nim nic do gadania wiec tez stawiał na jaccuzi. Zaproponowałam kompromis - ja z koleżanka idziemy do muzeum , oni sami do jaccuzi i o 16 spotykamy się wspólnie na obiedzie. Każdy myślałby ze super ale nie dla niego. „Myślałem ze będziemy razem spędzać czas” po czym standardowa obraza, pchniecie krzesełka trochę za mocno i wyjście. Po czym uwaga, „ustępuje mi” i mówi ze pojdziemy tak jak ja chce do muzeum potem na obiad(już sama zapominam ze chciałyśmy iść do dwóch lub trzech muzeów) ale dobra idziemy  i co? Nie mam czasu nic w spokoju oglądać bo jego totalnie to nie interesuje, ciągnie mnie w różne strony byle szybciej do wyjścia, na 15 min filmie przerywa i przeszkadza, opuszczamy sale, warczy na moja koleżankę ( może dlatego ze tez chciała oglądać to muzeum?) i wychodzimy po godzinie... (normalnie spedzilabym tam ze 3). Ale już zawsze mam mówione „postawiłaś na swoim”. Tych przykładów mam mnóstwo. U was to kłótnia narazie o serek ale obawiam się, ze z czasem przekształci się w coś poważniejszego tak jak u mnie. Wakacje zaplanowane tak jak on woli, u moich rodziców w domu zaczął ich pouczać i rządzić i tak naprawdę każdy odczuwał już przy nim presję. Albo pakowanie zakupów w hipermarkecie do reklamówki - zawsze po mnie poprawiał i przepakowywalismy je. Bo pomidory na dnie nie mogą być, innym razem kiedy pamiętałam tą pomyłkę i pomidory położyłam na wierzch to „chleb na dnie tes nie może być, te owoce tez nie i masło tez nie” zawsze poprawiał a ja byłam za głupia żeby włożyć „poprawnie” zakupy do siatki. Zakończyłam ten związek po niemałych burzach i cierpieniach ale stanęłam na rozdrożu w swoim życiu - albo ide z nim i kłócimy się o wszystko , łóżeczko dla dziecka , kolor ściany , materiału pościeli i po kilku latach od slubu kończymy z rozwodem albo ide sama, przeprowadzam się do innego miasta zaczynam wymarzona prace i jestem sama... wybrałam druga opcje i nigdy jej nie żałowałam. Teraz mam faceta, który nic nie wymusza, liczy się ze mną i kupujemy moje serki a tamten ma „cichą mychę” (przynamniej tak wyglada) i chyba jest szczęśliwy. Zastanów się nad tym.

Właściwie to nie jestem ugodowy wcale a wcale.

Jednak wiem, że niektóre rzeczy można robić obok siebie, niekoniecznie razem.Jeśli mi na czymś zależy to może spłonąć cały świat a nie odpuszczę. Ale równocześnie nie widzę nie mam nic przeciwko leżeć na jednym wyrku, miętosić cycka czy stykać się zadkami, kiedy ona ogląda swoje a ja czytam swoje.  Do oglądania telenoweli nie zaciągnie mnie nikt wołami. (wątpię by kobieta oglądająca telenowele była na wystarczającym mi poziomie) , sport uprawiam, ale nie oglądam. Motoryzacją się nie interesuję. Co najwyżej nauką.
Łóżko można ustawić wezgłowiem do ściany.
Co do wyboru żarcia można kupić dużą lodówkę etc.
Dla mnie większość rzeczy w życiu jest mało istotna i tu mogę pospierać się dla przekory i odpuścić.Co do istotnych - życie zawodowe, własne zdrowie, wchodzenia w relacje prawne etc. - negocjacji nie ma i nie będzie. 
To że nie odpuszczam w konfliktach jeśli się już one pojawią nie oznacza, że nie nie ma pierdyliarda sposobów na ich obejścia. Chyba, że ktoś próbuje na siłę kogoś zmusić i wytresować. Jeśli coś czego chcę łamane przez wymagam jest poza negocjacją - odpuszczam i kończę relację.

Ad rem:
Tutaj autorka chce mieć naraz stanowczego ale i uległego faceta. Tak to nie działa.

Oczywiście, nie musisz. Możesz wziąć się od jutra za wychowywanie go, jeśli masz na to ochotę. Albo zacznij być jego terapeutką. Na pewno Ci za to podziękuje.

Dla mnie dramat i absurd w jednym. Mój facet nie miałby NIC a NIC do powiedzienia na temat tego, jaki serek kupuję czy jaki chleb, a gdyby chciał używać "racjonalnych arguemntów" dlaczego nie mogę czuć się zmęczona wtedy kiedy się czuję to najpierw bym się śmiała długi długi czas a potem pożegnała go na zawsze.  Chcemy coś oglądać razem, to szukamy razem czegoś co nam obojgu sprawi przyjemność, a nie "kto będzie miał silniejsze arguementy za jedynym słusznym wyborem" no błagam

Czego jak czego, ale dyktowania mi co mam jeść, na co wydawać MOJE pieniądze, kłótni o to, kto lepiej wie co ja czuję to nie zniosłabym NIGDY. Empatia tego człowieka sięga dna.

Sama sobie odpowiedz na to pytanie, ale skoro w tym, jaki serek czy chleb jesz masz niewiele do powiedzienia, to co by było gdybyście nie daj borze wybierali mieszkanie xD