Narzeczony nie pozwala mi się malować - Netkobiety.pl

Witam. Mam problem. Jestem strasznie zła na narzeczonego i nawet przez myśl przeszło mi rozstanie się z nim z tego powodu.

Ale najpierw chciałabym zasięgnąć opinii osób trzecich.

Mam 21 lat, mój narzeczony 23. Jesteśmy ze sobą od liceum, także dosyć długo. Zawsze byłam dziewczyną, która nie lubiła się zbytnio malować. Jedynie tusz do rzęs i ewentualnie błyszczyk, raz na jakiś czas. Ostatnio coś się zmieniło i zaczęłam bardziej interesować się moim ubiorem, makijażem.

Postanowiłam sobie zrobić hybrydy, kupić mocno czerwoną szminkę. Pochwaliłam się narzeczonemu, że mam zamiar wprowadzić zmiany w swoim wyglądzie. Takiej reakcji się nie spodziewałam. Wyśmiał mnie. Powiedział, że zachowuję się jak rozkapryszona 14-latka, która chce wyglądać doroślej.

Mówił, że się na mnie zawiódł, bo nigdy wcześniej nie przykładałam wagi do takich pustych rzeczy i będę wyglądać jak plastik, i jestem dziecinna, bo zmieniam poglądy.

Niby kłótnia o bzdurę, ale poczułam się jakby to on władał moim ciałem, a przecież mój wygląd to moja sprawa i nikomu nic do tego.

swoje rzeczy i wyprowadziłam się do mamy,

on ciągle pisze. Mam już dosyć.

Nie chcę rezygnować z moich zmian, bo czuję, że do końca się sobie nie podobam, a te zmiany poprawiłyby mi pewność siebie i samoocenę. Jak widzicie tą sytuację?

(...) Postanowiłam sobie zrobić hybrydy, kupić mocno czerwoną szminkę. (...)
do końca się sobie nie podobam, a te zmiany poprawiłyby mi pewność siebie i samoocenę. Jak widzicie tą sytuację?

Powiedział, że zachowuję się jak rozkapryszona 14-latka, która chce wyglądać doroślej. Mówił, że się na mnie zawiódł, bo nigdy wcześniej nie przykładałam wagi do takich pustych rzeczy i będę wyglądać jak plastik, i jestem dziecinna, bo zmieniam poglądy. Niby kłótnia o bzdurę, ale poczułam się jakby to on władał moim ciałem, a przecież mój wygląd to moja sprawa i nikomu nic do tego. Wzięłam swoje rzeczy i wyprowadziłam się do mamy, on ciągle pisze. Mam już dosyć. Nie chcę rezygnować z moich zmian, bo czuję, że do końca się sobie nie podobam, a te zmiany poprawiłyby mi pewność siebie i samoocenę. Jak widzicie tą sytuację?

Wielokropek napisał/a:

Pozwolę sobie pozostać przy swoim zdaniu.

Wielokropku, niemal zawsze zgadzam się z Twoimi postami, jesteś jedną z najrozsądniejszych użytkowniczek tutaj, ale z powyższym sie nie zgodzę.

Nigdy nie zdarzyło Ci się iść do fryzjera by poczuć się ładniej i lepiej? Albo poczuć się tak po wyjściu od fryzjera? Nie czujesz się ładnie z fajnym makijażem i w ładnych ubraniach, taka odstawiona? Od czasu do czasu? (...)

(...) On nie ma prawa mówić Ci jak masz wygladać, jak się malować, w co ubierać.

natalka98 napisał/a:

poczułam się jakby to on władał moim ciałem, a przecież mój wygląd to moja sprawa i nikomu nic do tego.

Sama uwielbiam się malować ale to zdanie wyżej to tak nie do końca...
Gdzie jest ta granica?
Makijaż owszem, bo to tylko makijaż...
Ale gdyby mój mąż nagle chciał zapuścić sumiastego wąsa, bez brody - to wcale nie byłabym szczęśliwa. A co gdyby chciał wytatuować sobie szyję? Albo czoło?
Gdzieś ta granica lezy i trzeba liczyć się z osobą, z którą dzielimy życie.

Jesteś dziecinna bo zwiałaś z domu.
O ile zmiany nie są trwałe i nieodwracalne, mogłaś po prostu je wprowadzać i pytać czy mu się podobają.
Ja akurat jestem jak najbardziej za tym, by dbać o swoją atrakcyjność. Moim akurat zdaniem zadbana kobieta ładnie się ubiera i robi sobie makijaż.

(...) WIELOKROPEK, tak makijaż i dobry ubiór poprawia kobiecie pewność siebie. (...)

(...) Jakbym chodziła w starych szmatach i nie uczesana czułabym się gorsza od zadbanych dziewczyn.

CatLady napisał/a:

@ Ferreus - sam fakt zrobienia sobie paznokci i używania szminki nie zmienia kobiety w "tipsiarę i tapeciarę".

Być może. Mam jednak swoje własne standardy w tym temacie: jeśli chodzi o wygląd obojga będąc w związku oczekuję niejakiego konsensusu. Jeśli pani ma na to wywalone, męzczyzna na jej preferencje estetyczne również może mieć wyjajane, a ona zachowując jak się zachowuje odbiera sobie prawo głosu w tym temacie.

Mam wyćwiczone odpowiednie spojrzenia i lakoniczne, proste komunikaty. Nienawidze kłótni.

Poza tym uważam, że poważne rozmowy uprawia się po satysfakcjonującym seksie będąc spoconymi, szczęśliwymi i objętymi, ale większość kobiet woli opcję opisaną wyżej. Czemu? Nie kumam.

santapietruszka napisał/a:

Ferreus somnus napisał/a:

Poza tym uważam, że poważne rozmowy uprawia się po satysfakcjonującym seksie będąc spoconymi, szczęśliwymi i objętymi, ale większość kobiet woli opcję opisaną wyżej. Czemu? Nie kumam.

Ja tam po satysfakcjonującym seksie wolę inne rzeczy niż odbywać poważne rozmowy. Ale co kto uważa za satysfakcjonujące...

Dla Ciebie rozmowy na poważne tematy widać wiążą się ze spuszczaniem mlotka na czyjąś głowę czy innym PTSD. Rozumiem. I z takimi kobietami miałem do czynienia. Aż w końcu ktoś mi pokazał że można rozmawiać na poważne tematy bez agresji, spinania pośladów, na luzie, w stanie błogości i życzliwości dla drugiej osoby. I, wszak, nie zawsze trzeba po seksie mówić o tematach żywotnych. Fizyka kwantowa czy zwyczaje grzebalne Indian z ameryki środkowej wszak równiez są opcją. Ale co kto woli.

santapietruszka napisał/a:

Ferreus somnus napisał/a:

Dla Ciebie rozmowy na poważne tematy widać wiążą się ze spuszczaniem mlotka na czyjąś głowę czy innym PTSD. Rozumiem. I z takimi kobietami miałem do czynienia. Aż w końcu ktoś mi pokazał że można rozmawiać na poważne tematy bez agresji, spinania pośladów, na luzie, w stanie błogości i życzliwości dla drugiej osoby. I, wszak, nie zawsze trzeba po seksie mówić o tematach żywotnych. Fizyka kwantowa czy zwyczaje grzebalne Indian z ameryki środkowej wszak równiez są opcją. Ale co kto woli.

No, co kto woli. Facet, który po ponoć satysfakcjonującym seksie chce rozmawiać na poważne tematy zamiast spać, jest, niestety, podejrzany. Albo seks jednak nie był satysfakcjonujący, albo facet ma zachwiania.
I weź, nie zgrywaj się tu na ideała, który po seksie nie zasypia. Owszem, są tacy, ale też raczej o fizyce kwantowej wtedy nie rozmawiają.
A poza tym nie to jest tematem tego wątku.

Moja Pani!
Piszesz jakbym się do Ciebie przystawiał:? Bynajmniej!
Bądź spokojna proszę. Dla mnie nastawione konfrontacyjnie kobiety są nader podejrzane. Szczególnie o zmianę płci gdzieś tam w trakcie swojego życiorysu.

Czyżbyś uważała, że uprawiam seks by prowadzić poważne rozmowy? To, że z nieznanego powodu mi generalizujesz - cóż, nie rozumiem. Chyba, że argumentum ad absurdum? Jednak w tak lichej wymianie zdań co do preferencji? Aż tak chcesz naruchać punkty w netowej dyskusji? FYI: ogólnie wolę wypełnienie któregoś z otworków, leniwe smyranie się etc
Jednak więź między mną a partnerką jest dla mnie kwestią żywotną, więc dbam by trwała (mężczyzna któremu zależy na jakości relacji?! NIESPODZIANKA!!!) . Nawet ponad przyrodzone płci przeciwnej wybuchy agresywnych/pasywnie agresywnych emocji.  Jakoś zauważyłem, że kobieta po orgazmie jakoś niezbyt skłonna do  wściekłych monologów - tedy (wybacz, winnym intencjonalnej manipulacji zwierzęcą naturą człowieczą za obopólną zgodą) tematy poważniejsze, jeśli się pojawią, wolę załatwiać w warunkach cieplarnianych.

Poza tym: spać? Bogowie! Czy seks uprawia się tylko wieczorem? A co za porankiem? I popołudniem dnia wolnego od pracy? Albo przymierzalnią w supermarkecie?
Choć, w tym ostatnim wypadku, zaśnięcie po z gaciami w dole faktycznie gwarantuje niezapomniane wrażenia przy przebudzeniu przez personel...

Dalej:  uwierz mi co dla bardziej potrzebujących konfrontacji kobiet i taką mogę dostarczyć - płuca mam pojemne, wściekły grymas twarzy nader nieprzyjemny, całkiem sporą parę w łapie...
Choć raczej przy takiej partnerce raczej nie chce mi się zbyt długo pozostawać. Szkoda nerwów.   

P.S. Sama zaczęłaś offtop odnosząc się do kwestii pobocznej w moim komentarzu, więc, proszę, wyjmij wpierw belkę ze swego oka.

Zdaje się inaczej rozumiemy zmianę. Dla mnie to stosunkowo trwała dyspozycja.

Żaden z podanych przez Ciebie przykładów mną jakoś nie wstrząsnął. Onegdaj jedna moja dziewczyna (ze wschodu) lubiła wymaziać się grubo szminką, to spokojnie jej mówiłem, że pocałunki w tym stanie nie wchodzą w grę, bo nie zamierzam wyglądać jak drag queen. Tudzież chciała zakładać do klubu mini tak kuse, że jej majtki było spod tego było widać - tedy słyszała, że albo ubierze coś dłuższego, albo nigdzie nie idziemy, bo ja z pijanymi Romeami mordy sobie obijać nawzajem nie zamierzam.
Jeśli by mi panna stwierdziła, ok dziś zostaję pankówą, i robię sobie irokeza, albo feministką i goli pół głowy na łyso, alternatywnie gotką i tapetuję się niczym japońskie porcelanowe maski pośmiertne - cóż, na to się nie pisałem.
Dodatkowo: tipsy też mnie jakoś brzydzą okrutnie. Kojarzą mi się z karynowatością jak tatuaż na rzycią.

Poza tym ja nie robię awantur. Mam wyćwiczone odpowiednie spojrzenia i lakoniczne, proste komunikaty. Nienawidze kłótni.

To teraz mam dla Ciebie taką radę -- powiedz mu, że właśnie jesteś dorosła i będziesz robić to, co chcesz, a skoro nie krzywdzisz innych, to na pewno postępujesz w sposób właściwy i odpowiedzialny.

Ela210 napisał/a:

Zwyczajny gosć -abstrahując od tego co się komu podoba czy nie, Ty mozesz przełączyć kanał tv i oglądać inną panią czy pana.
Jej podobały się takie usta to wydala kasę i ma...

O to to.....chłopak autorki też może zrobić pstryk.... przełączyć na inny model......
.......i oglądać inną panią
Proste ?

Ależ droga Kociaro, już dawno niewolnictwo się skończyło i ani kobieta ani mężczyzna nic nie musi. W praktyce sprowadza się to do głosowania nogami. Ja niczego nikomu nie zabraniam, ani nie nakazuję. Wychodzę z założenia, że albo pasujemy do siebie albo nie. To samo działa w drugą stronę.

Jeśli chodzi o „drobiazgi” typu szminka przekaz jest jasny: „chcesz czułości, zmyj to z twarzy”, „chcesz żebym się przyznawał do ciebie w towarzystwie – odklej to z paznokci”.

Jeszcze raz zdziwię się, że po raz kolejny używasz słowa „awantura”.

Może głupie porównanie, ale kwestia aborcji - do kobiety należy osateczny wybór. Dlatego sądzę, że to co kobieta ma na twarzy też jest jej wyborem.

natalka98 napisał/a:

Może głupie porównanie, ale kwestia aborcji - do kobiety należy osateczny wybór. Dlatego sądzę, że to co kobieta ma na twarzy też jest jej wyborem.

Ale poczekaj... Żyjesz z facetem, zachodzisz w ciążę i sobie po prostu usuwasz dziecko?
Ja jestem absolutnie za prawem kobiety do aborcji, ale widzę w Tobie zupełnie inny problem.

Ty jesteś taką małą mega buntowniczką   Samo to że uciekłaś z domu z powodu tej szminki o tym świadczy.
Ja akurat potraktowałabym to śmiechem i przekomarzeniem się. Jeszcze  w miarę bym rozumiała pokłócić się o szminkę (choć to trochę dziwne). Ale k***, wyprowadzać się?
Na serio... rodzi się taka nazi-feministka.
Przecież naprawdę można wprowadzać swoje zdanie bez takich cyrków. Ty to traktujesz jako zamach na swoje człowieczeństwo.

I w sumie co jest takiego straszliwie dziwnego w tym że facet czasami powie (a powie jeszcze dziesiątki razy, oj powie!) że w czymś mu się nie podobasz? To nie znaczy że musisz od niego odchodzić, rozwodzić się i zabierać dzieci, bo to znaczy że Ci rozkazuje. Nie. Czasami nawet, o zgrozo! doradzi dobrze.
(choć, jak pisałam, akurat moje zdanie jest takie że zadbana kobieta ładnie sie ubiera i robi sobie makijaż - może on sobie wyobraził że umalujesz sobie ostro te usta aż pod nos?)

Witam. Mam problem. Jestem strasznie zła na narzeczonego i nawet przez myśl przeszło mi rozstanie się z nim z tego powodu. Ale najpierw chciałabym zasięgnąć opinii osób trzecich. Mam 21 lat, mój narzeczony 23. Jesteśmy ze sobą od liceum, także dosyć długo. Zawsze byłam dziewczyną, która nie lubiła się zbytnio malować. Jedynie tusz do rzęs i ewentualnie błyszczyk, raz na jakiś czas. Ostatnio coś się zmieniło i zaczęłam bardziej interesować się moim ubiorem, makijażem. Postanowiłam sobie zrobić hybrydy, kupić mocno czerwoną szminkę. Pochwaliłam się narzeczonemu, że mam zamiar wprowadzić zmiany w swoim wyglądzie. Takiej reakcji się nie spodziewałam. Wyśmiał mnie. Powiedział, że zachowuję się jak rozkapryszona 14-latka, która chce wyglądać doroślej. Mówił, że się na mnie zawiódł, bo nigdy wcześniej nie przykładałam wagi do takich pustych rzeczy i będę wyglądać jak plastik, i jestem dziecinna, bo zmieniam poglądy. Niby kłótnia o bzdurę, ale poczułam się jakby to on władał moim ciałem, a przecież mój wygląd to moja sprawa i nikomu nic do tego. Wzięłam swoje rzeczy i wyprowadziłam się do mamy, on ciągle pisze. Mam już dosyć. Nie chcę rezygnować z moich zmian, bo czuję, że do końca się sobie nie podobam, a te zmiany poprawiłyby mi pewność siebie i samoocenę. Jak widzicie tą sytuację?

Ferreus somnus napisał/a:

Ależ droga Kociaro, już dawno niewolnictwo się skończyło i ani kobieta ani mężczyzna nic nie musi. W praktyce sprowadza się to do głosowania nogami. Ja niczego nikomu nie zabraniam, ani nie nakazuję. Wychodzę z założenia, że albo pasujemy do siebie albo nie. To samo działa w drugą stronę.

Jeśli chodzi o „drobiazgi” typu szminka przekaz jest jasny: „chcesz czułości, zmyj to z twarzy”, „chcesz żebym się przyznawał do ciebie w towarzystwie – odklej to z paznokci”.

Jeszcze raz zdziwię się, że po raz kolejny używasz słowa „awantura”.

Używam slowa awantura w skrócie, tak jak afera - bo to wg mnie jest afera o pierdołę - o to, że dziewczyna postanowiła kupić sobie szminkę i pomalować nią usta i facet jej zabrania. Ultimatum, które Ty stawiasz też jest dla mnie aferą, bo jest to robienie problemu ta, gdzie go nie ma.

Rozumiem niecałowanie uszminkowanych ust - sama jak mam szminkę, to nie chcę być całowana, bo się rozmażę, więc dobrze, gdyby i facet nie chciał mnie wtedy całować. Ale prawo mam i autorka też do tego by szminki używać - w końcu wychodzi w różne miejsca bez chłopaka - pisałam o tym chyba ze 3 razy.

Z tego, jak Ty opisujesz sytuację można by pomyśleć, że ona zmieniła się w plastikową tipsiarę i tandeciarę - a wcale tak nie musi być. Można mieć czerwoną szminkę i wyglądać ładnie. To jest klasyk w makijażu. Można mieć paznokcie, ale subtelne i eleganckie - autorka nigdzie nie napisała, że zrobiła sobie szpony na 3 cm z brylancikami.

Z Twojego sposobu rozumowania wynika, że mogę rzucić partnera, bo zmienił fryzurę, albo on może mnie rzucić, bo mu się moja szminka nie podoba. JAkbym miała być z kimś o takich  poglądach, to sama zagłosowałabym nogami i to samo radzę autorce. Teraz szminka się nie podoba, potem sukienka, potem koleżanki, potem...

Myślę, że chłopak boi się tego,że dziewczyna będzie bardziej seksowna i konkurencja wzrośnie.

Hybrydy nie są tipsami:)
Hybryda to najczęściej normalnie pomalowane paznokcie, tylko trwalszym lakierem. No chyba, że każdy pomalowany laznokieć to dla Ciebie tips, ale wtedy to Ty masz problem.

Olinka napisał/a:

Lady Loka napisał/a:

Hybrydy nie są tipsami:)
Hybryda to najczęściej normalnie pomalowane paznokcie, tylko trwalszym lakierem. No chyba, że każdy pomalowany laznokieć to dla Ciebie tips, ale wtedy to Ty masz problem.

Od razu przypomina mi się wątek, w którym mowa była o makijażu - kto za, kto przeciw i jaki jest do tego tematu stosunek naszych Panów. Oczywiście zaczęły pojawiać się głosy, że kobieta powinna być naturalna i jako poglądowe wrzucano zdjęcia, a na nich, a jakże, twarze z makijażem, ale na tyle starannie i umiejętnie wykonanym, że głównie podkreślał urodę. Jednym słowem na wybranym zdjęciu Panowie widzieli atrakcyjną kobietę, ale makijażu już nie. I tak jak makijaż makijażowi nierówny, tak samo jest z kolorowymi paznokciami, których właścicielki laicy wrzucają do jednego worka z wymowną nazwą "tipsiary" .

Ależ drogie Panie. Ja z niczym nie mam problemu. Czy tipsy czy hybrydy dla mnie jeden schwanz. Ktoś może mi mówić że to dowód wielkiego intelektu i artystycznej duszy, ja jednak sobie pozwalam takie uważać za próżne i nie mające lepszych zainteresowań. Po prostu się z takimi nie zadaję

Ferreus somnus napisał/a:

Olinka napisał/a:

Od razu przypomina mi się wątek, w którym mowa była o makijażu - kto za, kto przeciw i jaki jest do tego tematu stosunek naszych Panów. Oczywiście zaczęły pojawiać się głosy, że kobieta powinna być naturalna i jako poglądowe wrzucano zdjęcia, a na nich, a jakże, twarze z makijażem, ale na tyle starannie i umiejętnie wykonanym, że głównie podkreślał urodę. Jednym słowem na wybranym zdjęciu Panowie widzieli atrakcyjną kobietę, ale makijażu już nie. I tak jak makijaż makijażowi nierówny, tak samo jest z kolorowymi paznokciami, których właścicielki laicy wrzucają do jednego worka z wymowną nazwą "tipsiary" .

Ależ drogie Panie. Ja z niczym nie mam problemu. Czy tipsy czy hybrydy dla mnie jeden schwanz. Ktoś może mi mówić że to dowód wielkiego intelektu i artystycznej duszy, ja jednak sobie pozwalam takie uważać za próżne i nie mające lepszych zainteresowań. Po prostu się z takimi nie zadaję

A w ogóle odróżniasz zwykłe pomalowane paznokcie od hybryd czy po prostu nie zadajesz się z pannami z pomalowanymi paznokciami?

Robi się ciekawie . Dotąd spotykałam się głównie ze stwierdzeniem, że kobieta elegancka, z klasą, ma zadbane dłonie, pomalowane paznokcie i subtelny, podkreślający urodę makijaż. Mężczyźni zwykli też twierdzić, że najbardziej pociągające są właśnie kobiety z klasą.
Od razu profilaktycznie wyjaśniam, że pojęcie "kobieta z klasą" ma się nijak do stereotypowej "tipsiary" i "karyny", pomimo że tak jedna, jak i druga, z zasady mają makijaż i pomalowane paznokcie.

Z tego, jak Ty opisujesz sytuację można by pomyśleć, że ona zmieniła się w plastikową tipsiarę i tandeciarę - a wcale tak nie musi być. Można mieć czerwoną szminkę i wyglądać ładnie. To jest klasyk w makijażu. Można mieć paznokcie, ale subtelne i eleganckie - autorka nigdzie nie napisała, że zrobiła sobie szpony na 3 cm z brylancikami.

Natomiast co do paznokci, to sorry. Ale autorka pisała o hybrydach. A żadna hybryda nie jest ani subtelna, ani elegancka - bez względu na długość paznokcia. Tam kładzie się bodaj trzy warstwy lakierów, więc nie dość, że paznokieć robi się kilka razy grubszy, to jeszcze jest nienaturalnie gładki i błyszczący. Bije w oczy ta sztuczność na niemałą odległość. Jak wyżej pisałam - taki tam szponuś. Zresztą, można wpisać w google i zobaczyć po zdjęciach (na niektórych nawet bywają pokazane te warstwy lakierów na paznokciu  - o jakich grubościach mowa).

Znakomita moja koleżanka powiedziała mi że lakieruje paznokcie bo to dobrze kryje brud za paznokciami… Od tej pory świat nie jest już taki sam.

Ja wszystko potrafię zrobić w hybrydach. Obiad ugotować też. Ciasto upiec, zmywać, sprzątać.
Nie generalizujmy.