Wybrałam miłość - Netkobiety.pl

No racja, nygus. Mój partner nie jest zaradny życiowo. Ja zarabiam więcej wszystko załatwiam. Nie jest złym człowiekiem. Wręcz przeciwnie. Tyle że byłam za głupia by kochać kogoś kto dawał mi wszystko i teraz często tego żałuję, że nie zostałam z nim, że nie umiałam żyć bez tego. Dlatego pytam, ile warta jest miłość sama w sobie.

Odwzajemniona miłość kogoś kto nie kochał się ze mną już 20 dni, kto mówi że muszę mu dać czas i spokój by ten sex byl, kto do małej dziurki w ścianie wynajmuje robotnika, kto po roku za granicą nie ma żadnych oszczędności, do kogoś kto wczoraj spędził wieczór przy PlayStation na grach z kolegami a ja z córką na laptopie przy baśni? Wczoraj zresztą też.. Zasnął 10 minut po zakończeniu gry, nie zdążyłam umyć zębów. Jest sens? To miłość? Bo kocham. I on mówi że kocha. Warto było zostawić piękny dom, stabilizację i miłość dobrego faceta do mnie?

Witaj. Dzięki za opinie. Pozwól że odpowiem. Dogadywalismy się, zawsze. Dlatego go wybrałam. I potrafiliśmy to robić, nawet na emigracji. Do czasu aż przestał mieć na mnie ochotę. Próbowałam uwodzić, dyskutować rozmawiać. A on, jakby nie był sobą już, ta osoba z którą miałam duże porozumienie. Wymyśla nie stworzone wymówki, dwa tygodnie stresu nowa praca, opalone słońcem plecy, katar i to wszystko następujące po sobie. I stąd bierze się moja niechęć do niego. Bo najwyraźniej celowo mnie rani, zaprzecza temu co mówi, robi coś co niszczy miłość i wmawia mi że wszystko gra.

Bo byłaś interesująca gdy byłaś niedostępna.....

Był ktoś - rywalizacja ... zabiegi byś wybrała jego. Teraz zabawa się skończyła ... gry ciekawsze. ... takie dziecinne trochę .

Myślę że nie można żyć bez miłości ... ale trzeba sobie zadać pytanie co dla nas jest miłością , jakie czyny innych świadczą o niej ???
Może właśnie to dbanie o dobre życie, bezpieczeństwo ... to ze masz poczucie że druga osoba zrobi dla Ciebie wszystko byś był szczęśliwy ???
Chwilowe emocje ,uniesienia ... motyle - to raczej  nie miłość ....

A ten seks to jaki był na początku związku?

Facet zaczyna unikać seksu z dwóch przyczyn:
- zdrowotnych, w tym objawy przewlekłego stresu/depresji
- nie pociąga go partnerka, skończyła się namiętność

Czy warto było odejść dla miłosci? Warto, choćby dla zrozumienia kim jesteśmy i co nami kieruje.
Poprzedni twój związek był bezpieczny ale nie czułas ani spełnienia, ani satysfakcji. Nie rozpadł się bez przyczyny choć dziś trudno ci sobie przypomnieć wcześniejsze emocje.
Pytanie powinno brzmieć: czy wart trwać w związku z racjonalnych pobudek i dla wygody? Nie wiem, każdy sam musi odpowiedzieć sobie na pytanie. Dla mnie każda porażka jest wstępem do czegoś lepszego, to jest moje motto.
Nie warto się zadręczać myślami o przeszłości,  trzeba patrzeć w przyszłość.
Błędy są częścią życia.

Dziękuję Ci za tą wypowiedź. Zgadzam się z jej spokojnym przesłaniem. To nie prawda że myślę tylko o pieniądzach i wyglądzie. To chyba normalne że ktoś musi nas fizycznie pociągac by była ta iskra ale przede wszystkim musi być porozumienie podobna wrażliwość spojrzenie na świat. Pieniądze, wiedziałam że zostawiam zaradnego faceta i dom by za granicą zacząć od zera. A że dobrze się rizunielusmy myślałam że nie będzie problemu. Niestety słowo mówione okazało się czymś innym niż czyny. Trwoni pieniądze, jedna wypłata na koncie to dla niego majątek. Wszystko spada na mnie. On w domu tylko je śpi i gra. A nasz sex kiedyś.. namiętny dosyć częsty. Niepokojący. Chciał bym mu sikala do ust bądź załatwiła się w pościeli. Nie wszystko udało mi się spełnić. A. Czasem odeszlismy też od analu. No i od początku tego sexu bylo mało, odkąd mieszkamy razem. Teraz już nawet próbuje mnie tym obwiniac. Nic sobie nie robi z rozmów gróźb próśb. Wczoraj grał na PlayStation przyszłam do niego gdy skończył ale zasnął zanim umylam zęby. Przedwczoraj to samo. Wcześniej coś go tam bolało itp. Może to porno może nie wiem. Może nigdy mnie nie kochał choć ciągle to powtarza. Nie wiem. Wiem że jestem samotna. Nie przytulana nie całowana, nie śmieje się już. Czuję się jakbym została oceniona jako nic nie warta osoba i tak żyje. W poczuciu bycia nikim

brak bliskości, brak namiętności, facet uciekający w zachowania kompulsywne (codzienne granie na playstation), do tego z nietypowymi zachowaniami seksualnymi mogącymi wskazywać na problemy osobowościowe

w końcu odejdziesz z tego "związku"

Rozwiń proszę temat zachowań kompulsywnych. Co to oznacza że on codziennie gra oprócz tego że to dziecinne i nie dojrzale? Uważasz że fetysze to też problemy osobowosciowe? Właśnie nie rozumiem jakim cudem facet tak świetny w łóżku z pomysłami a nawet dewiacjami może z tego sexu rezygnować i unikać go.

młodsze starsze, rzecz gustu z tym się nie zgodzę. A co do finansów no pewnie że powinnam sama sobie wszystko zapewnić. I tak jest. No ale jeśli on nie pracował 3 tyg bo mu się nie chciało i ja go utrzymywałam a teraz to ja muszę zapłacić za nowe mieszkanie bo on nie ma pieniędzy..

zrób sobie bilans zysków i strat (i nie chodzi mi o kasę, ale o emocję)
jeśli cię wkurza, że gość leży do góry sękiem, bo mu się nie chce pracować i bawi się, bo głupia baba, którą wyrwał zaopiekuje się nim, to może wcale to nie jest takie fajne
jeśli nie zaspokaja cię w łóżku, to może nie jest to takie fajne
jak okazuje ci uczucie, czym utwierdza cię w tym twoim płomiennym uczuciu?

Czyli tak: marzyłaś o facecie nieuprawiającym seksu oraz - zawodowo - o wolnym ptaku. No ok. Matkujesz mu, pani droga, matkujesz.
Jesteście w zalegalizowanym związku, czy żyjecie na kocią łapę?

Światowa jestem w takim związku od ponad czterech lat, nic się nie zmieniło, nic się nie naprawiło. Bardzo poważnie myślę o rozstaniu. Nie zmienisz go. Moim zdaniem masz dwa wyjścia - zaakceptować (ale skoro tu jesteś to myślę, że nierealne) albo odejść. Inaczej będziesz się niszczyć. Wiem to z autopsji. Mężczyzna, który okazuje pożądanie wydaje mi się teraz największą tęsknotą. Razem z brakiem seksu psują się inne rzeczy, to działa jak efekt domina. Trzeba chyba być robotem, żeby tak tego nie odczuwać.
My kochaliśmy się ostatni raz na początku czerwca, a mamy prawie połowę lipca. Wiele rozmów, moich łez, tłumaczenia czarno na białym o co mi chodzi. Z jego strony nic. Po ponad trzech latach dowiedziałam się, że jest uzależniony od porno, nie od niego, sama do tego doszłam (wcześniej snułam różne domysły - aseksualny/ gej/ zaburzenia hormonalne.. itd.. życie mi pokazało, że najczęstsze są te najprostsze odpowiedzi) . Myślę, że on nie przyjmuje do wiadomości, że to uzależnienie. W dzisiejszych czasach porno jest na wyciągnięcie ręki i myślę, że to ryje facetom te sprawy, zaburza normalne bodźce. Pierwsza rzecz facet powinien sam do tego dojść, zrozumieć i chcieć to zmienić, w każdym innym przypadku tylko będzie niszczył związek i partnerkę. A męskiemu ego ciężko jest się przyznać, że ma się problem no bo przecież wszyscy faceci tak robią.

No, wybrałaś "miłość". Wybrałaś gościa, który pewnie kręcił Cię fizycznie, nabuzował Ci emocje, nie dając nic poza tym - bo jakoś tak nie widzę tego "świetnego dogadywania się". Gość znalazł babkę, której te emocje nabuzował i która za powiedzenie dwa razy dziennie, że ją kocha i nie widzi życia poza nią, jest gotowa oddać mu wszystko. Swoją drogą, nie dziwię mu się, mały wysiłek, a można się nieźle ustawić, a babka jeszcze gotowa do ślubu... To czego Ty chcesz? "Kochasz" go, a chcesz go zmieniać? Przecież jemu dobrze.

Wiesz jak to jest być z kimś kogo się nie kocha? Chyba nie prawda? Nie wiesz co mną kierowało że tak postąpiłam. Zazdroszczę niektórym dobrego życia ja od początku mam ciężko i tak na prawdę nie wiesz czemu to zrobiłam i ile mnie to kosztowało. Ale jeśli już musisz wiedzieć to ex miał osobne pieniądze i ja osobne. Ja utrzymywałam siebie i dziecko samochód i kupowałam jedzenie. On zarabiał osiem razy tyle. Tak to jego sprawa. Pewnie ze tak. Ale odeszłam w momencie gdy chciał bym to ja sfinansowala wesele bo on właśnie opłacił umowy dzięki którym po ślubie nic nigdy nie było by moje w domu który tworzylismy wspólnymi siłami, też finansowymi. Więc to nie do końca takie jak myślisz. Został tam też dorobek mojego życia, nie ważne że to tylko panele regały czy schody. To był po prostu szczyt moich możliwości finansowych wtedy. Poznałam obecnego i pomyślałam że albo umrę w takim układzie albo będę wreszcie żyła w miłości. Jak równy z równym dojdziemy do wszystkiego sprawiedliwie. Nie udało się. Wczoraj zapytałam go czy jeszcze kiedyś będziemy się kochać. Powiedział że pewnie tak. Poszłam do łazienki, zrobiłam to sama powiedziała mu o tym i poszliśmy spać. Ale nie o to chodzi, bo wszystko już wiem. Chciałbym was zapytać jak reagować na codzień, jak z nim postępować. Mówić o tym czy nie? Wzbudzać zazdrość, być przyjacielska? To mnie najbardziej trapi. Jaka być dla niego

Układy mają to do siebie, że najpierw zabezpiecza się w nich swoje interesy. Znaczy były miał świadomość, że wasz związek jest wykalkulowanym układem i postępował stosownie do tego.

Wzięłaś sobie chłopca, to postępuj stosownie do tego - matkuj mu. Choć seksu pewnie z tego już nie będzie. Jedna z popularniejszych fraz na porno stronach to mamuśki i podobne. Chłopiec zrealizował swoją fascynację pt. "przelecieć mamuśkę" i po prostu stałaś się już nudna. Choć zapewne wciąż przydatna w innych aspektach mamuśkowania.

Byłemu też taki związek musiał pasować... więc nie tylko Światowa była autorem scenariusza na życie w jakim żyli.

Światowa - skup się na sobie ... po co chcesz zrobić wrażenie na człowieku który .... no właśnie . Któremu nie zależy...
I miłość to nie słowa .... ale czyny .
Przestań być matką, przestań usprawiedliwiać , przestań ogarniać za niego... jeśli on nie poniesie konsekwencji swoich decyzji...  to co go skłoni do zmiany ???

Ja bym traktowała wypowiedź Światowej jako zwykłe wybielanie się. Wyobrażasz sobie związek, w którym ona szczerze przyznaje, że go nie kocha i nie pociąga jej, a on to ciągnie 10 lat? Wątpię w takie układy - trzeba facetowi nawinąć makaron na uszy i dać pomyśleć, że może ona porostu tak ma i nie okazuje uczuć, ale w gruncie rzeczy kocha. Albo kłamać. Jak dla mnie żadne "ciężkie życie i te sprawy" nie usprawiedliwiają ustawiania się czyimś kosztem. A być z kimś, kiedy mnie stać na utrzymanie siebie i dziecka, ale mimo to ciągnąć związek, gdzie nie kocha się drugiej osoby, to już jakiś kosmos.
Sorry, ale ta historia ma poważne luki.

Wg mnie ten twój obecny ukochany jest w stosunku do ciebie tym, kim ty byłaś dla swojego exa. Nie kocha cię ale w końcu jakoś pchacie ten wózek a twoja kasa i ogarnianie życia bardzo mu pasują. I tak będzie do czasu, aż zakocha się na prawdę a wtedy zasadzi ci kopa w zadek i nawet 5 min nie będzie się zastanawiał. Chcesz to czekaj na ten moment dalej mu nadskakując i żebrząc o miłość. Rzuci ci ochłap w postaci słów "kocham cię" żebyś się odczepiła i dalej gospodarstwo domowe obrabiała a ty szczęśliwa w podskokach lecisz. Obudź się, on cię nie kocha i już nie pokocha. Nawet do seksu się nie może zmusić. Woli grac żeby tylko nie musiał z tobą rozmawiać czy być. Na co czekasz? Wierzysz, że jak umyjesz jeszcze więcej garów, zarobisz więcej pieniędzy, ugotujesz jeszcze lepszy obiad to nagle od tego drgnie mu serce? Jak chcesz mieć miłość to wg mnie nie z tym panem. Ale twoje małpy twój cyrk.

Światowa a ja nie będę Cię mocno krytykować bo mam w pewnym sensie podobne doświadczenie i wiem jak ciężko się żyje bez miłości i jak człowiek łaknie tych motylków.
Też byłam w związku z facetem 10 lat, byliśmy małżeństwem i kochał mnie do szaleństwa a ja pozwalałam się kochać. Nie krecil mnie, moze na poczatku, ale myslalam ze to ja jestem aseksualna. Po prostu lubiłam to uwielbienie i byłam w tym straszną egoistką. W pewnym momencie poznałam innego faceta i chociaż nigdy wcześniej nie przychodziły mi do głowy takie myśli, odeszłam od męża. ALE nie odeszłam do tego nowego. Zakochałam się, ale nie zakładałam ze bede z nowym facetem, po prostu uznalam ze nie moge być dluzej z mężem, że on zasługuje na prawdziwą miłość i ja tak samo.

ALE nie mieliśmy dziecka a mój mąż był właśnie tym niezaradnym. Ja zawsze wszystko ogarniałam, więcej zarabiałam i mu matkowałam. Nowy facet był duszą towarzystwa, mężczyzną, osiągnął sporo w życiu, ambitny, chociaz nie był "grzecznym chłopcem". Odeszłam od męża i nie wiedziałam co będzie dalej, nie zamieszkała z nowym facetem, dałam sobie czas. To było ponad 2 lata temu a za mężem nie zastęskniłam ani razu i mam nadzieję, że jest szczęśliwy po rozwodzie i znalazł kogoś kto odwzajemni jego miłość. Z nowym facetem długo sie docieraliśmy, ja mam już uksztaltowany charakter i on ma swoje nawyki, styl zycia, przeszłość. Nie tak jak z ex że dojrzewaliśmy razem. Seks z nowym na poczatku świetny i czesto, okazało sie, ze jednak to lubie   Teraz rzadziej, raz, dwa razy na tydzień, ale zawsze dobrze. Też chciałabym częściej, no ale... Wiem jak to jest uslyszeć "nie" i wiem jak to boli. Ale generalniejest dobrze. Mieszkamy razem, kochamy się, niedawno się zaręczyliśmy, planujemy kupno wiekszego domu i dziecko. Też wybrałam miłość, ale chyba lepiej powiedzieć że wybrałam nie tkwienie w związku bez miłości.

Proponuję żebyś najpierw odnalazła siebie, nie miała oczekiwań w stosunku do innych i nie porównywała. Zawsze możesz zmienić zdanie, większość wyborów w życiu da się odkręcić, ale musisz wiedzie czego tak naprawdę chcesz. A co do granic, to one są tam gdzie Ty je postawisz. Każde zachowanie partnera jest akceptowalne (oprócz przemocy) dopóki Ty nie przestaniesz go akceptować.

Ja cię nie oceniam. Przytaczam fakty, które sama podałaś. Miałaś związek z facetem, którego nie kochałaś nigdy, on cię kochał, było ci wygodnie materialnie. Znalazłaś miłość z innym tylko ten okazuje się po czasie piękną ale pustą skorupą. Nierobem i jeszcze ty mu się najwidoczniej znudziłaś seksualnie. Cóż ci można poradzić? Pewnie niewiele poza tym, żeby się platonicznie napawać tą jego pięknością. Jak to mówi przysłowie, nie wszystko złoto co się świeci...

Zapytałaś:

i odpowiedziałaś sobie

Bo nie jest istotne, jak inni przeżywają swe wybory, ważne jest to, że Ty nie jesteś zadowolona ze swoich, że nie jesteś w ich wyniku szczęśliwą.

Czym ową wartość można zmierzyć? Czy wyniki uzyskane w ten sposób przez różne osoby są porównywalne?

"Jak Kuba Bogu, tak Bóg Kubie"? Nie lepiej odejść?

Twój problem jest mu znany i znana jest Ci jego odpowiedź. Do Ciebie zatem należy decyzja: zostać czy odejść. Bo nie dasz rady zmienić wedle swych kryteriów innej osoby.

Mieszkamy za granicą. Śmiało mógł by dać radę sobie sam. Nie jestem mu wbrew pozorom potrzebna. Na swoje potrzeby by zarobił. Jemu nie potrzeba do szczęścia więcej jak piwa papierosów i PlayStation. Na początku tak, mógł się bać. Ale jesteśmy już tutaj zadomowieni. Więc po co to ciągnie? Jest młody, nie wierzę że nie brakuje mu właśnie tych mitylkow jeśli mnie nie kocha. I chyba wie że mógł by to mieć. Mówię mu co mi nie pasuje tłumacze jak mnie rani. On mówi że ja go zniechecam rozmowami o tym właśnie. To że płaczę rozpaczam gdy mi odmawia, mówi że przez to nie ma ochoty na sex bo on w kłótni nie może. Wczoraj zrobiłam to sama w łazience, przyszłam i mu powiedziałam. Nie zrobiło to na nim wrażenia. Ja na myśl że on się onanizuje do porno dostaje szału zazdrości. Jestem zazdrosna jak o autentyczna osobę

A Ty?
[Odpowiadając pomiń 'bo go kocham'.]

Światowa nie zrozumiałaś mnie, chodziło mi o taką zdrową miłość, która buduje. Ja nie twierdzę, że mu nie pasujesz, pewnie pasujesz skoro z Tobą jest. Podejrzewam, że on nie widzi w Tobie obiektu seksualnego, a w zdrowym związku pożądanie jest jednym z fundamentów. Moim zdaniem (być może myślę tak przez swoje doświadczenia) odpowiedzią jest porno. To wydaje się banalne, czytałam trochę o tym, potrafi być tak samo szkodliwe jak każde inne uzależnienie. Mężczyzna w internecie ma wszystko na wyciągnięcie ręki, wszystkie laski gotowe, napalone, może spełnić każdą swoją fantazję, ścisnąć sobie tak jak lubi. Jeśli facet ma ciągoty w tę stronę, zwykła kobieta w realu nie będzie pociągająca. Jest taki blog na ten temat założony przez chłopaka, który doszedł do tego, że jest uzależniony - nadopaminie - polecam poczytać, tacy faceci tracą zainteresowanie seksem w realu. Nie wiem czy u Ciebie to tu tkwi problem, ale w pierwszej kolejności bym to zbadała, nie pytając oczywiście jego, bo na pewno nie powie prawdy, a jedynie zacznie się bardziej pilnować.

On inicjuje sex, hm, nie pamiętam kiedy ostatnio. Może dwa miesiące temu. Obiecał mi wtedy poprawę i pamiętał o tym tydzień z kawałkiem. Nie, nie widzę by miał ochotę, nie widzę w jego oczach pożądania. Teraz jest fatalnie ale jeszcze jakiś czas temu gdy coś inicjowal to tak jakby upraszczal stosunek a ja cały czas myślałam że nie robi tego dla siebie tylko dla mnie. Od dwóch tygodni klocimy się często. Bo sexu nie ma wcale ponad 20 dni. Ja mu mówię że ok, rób co chcesz, ja już nie mam siły, jeśli nie widzisz co robisz to ja już nie będę zabiegać. Dziś mi powiedział że myślał że powoli wszystko będziemy naprawiać, zostaniemy przyjaciółmi, może potem sex i że do głowy mu nie przyszło że mogłam wczoraj mieć ochotę. Tak, często okazuje mi, tzn często mówi że mnie kocha mówi daj buzi, przytul się. Z wyjątkiem ostatnich dwóch tygodni. Człowiek który tak Zadko mnie dotyka staje się obcy nawet przy głupim oglądaniu telewizora. Troskę w sprawach codziennych? Niee. On się nie interesuje codziennością. To ja musiałam poznać miasto zwyczaje nauczyć się tu żyć i wszystko organizować. On płaci połowę rentu bez podatku bo twierdzi że ma wysokie rachunki za telefon i internet..

Jaką milość wybralaś, autorko?
Wlasną jak zwykle..

Przymioty tak? Nie czuje się całkiem sama w obcym kraju a tak szczerze to się tego boję trochę. W jakis sposób wierzę jeszcze że mnie kocha nie mam pewności że nie. Jestem zakochana, po tylu latach bez tego, funkcjonuje po prostu w innym trybie. Już zapomniałam jak to jest. W tej chwili nie potrafię napisać nic więcej

To co Ty wymieniłaś to jest projekcja w Twojej głowie, a ja pytam o jego przymioty, czyli pozytywne cechy, gesty jakimi Cię zaskakuje dzisiaj w tym czasie, nie kiedyś. Odrzuć w tym momencie to dwa razy dziennie jego kocham bo to iluzja.

Zastrzegam, że całości wątku nie czytałem, ale pierwszy post i ten, cytowany przez Wielokropka pozwala na jakieś wnioski.
Mieć, czy być? Czy kamień filozoficzny, połączenia tych dążeń istnieje? Nie sądzę.
Nie zagłębiam się w motywy wejścia w długoletni związek z niekochanym mężczyzną, bo to sprawa drugorzędna w tej sytuacji.
Autorka zakochała się. Zostawiła dotychczasowego i związała z tym kochanym.
Różowe okulary zakłócają percepcję. Od ich właścicielki, czy właściciela zależy, kiedy je zdejmie.
Światowa, właśnie to robi teraz.

To teraz znajdź odpowiedź na inne pytanie: "Co mam zrobić, by wygrać?"