Palacz marihuany, a związek. - Netkobiety.pl

A wpływ pozytywny czy negatywny? Czyli taki związek może być trudny w obyciu?

"Zabawny, czuły, ogólnie lubiany" - a jaki jest gdy nie pali? Może smutny, przygnębiony, rozdrażniony, bo mu tego brakuje.
Oczywiście, że można to połączyć - Twój wybór, Twoje życie.  Scenariusz jeden: do czasu, aż Cię to zacznie wkurzać lub gdy dojdziesz do wniosku, że on jest uzależniony. On będzie obiecywał, że ograniczy, że przestanie, a zacznie się lepiej kryć. Będzie coraz gorzej z tobą, z nim i w końcu wpadniesz w wir współuzależnienia, bo będziesz ustawiać swoje życie tak, aby go ratować. Scenariusz drugi: On przestanie i będziecie żyć długo i szczęśliwie. Ponoć niektórym się udaje, ale ja jakoś w takie bajki nie wierzę. Być może dlatego, że nie znam takiej osoby osobiście, a ci co palili (których znam) to nadal to robią. Ich życie różnie się układa, ale nie jest sielanką: długi przez palenie, problemy w związku przez to itp.

Ja bym się w takie coś nie pakowała. Spotykałam się kiedyś z kimś takim - jego dzień, spotkania, wyjścia, praca - wszystko było podporządkowane paleniu. Na dłuższą metę nie da się tak żyć. Nie wiesz jaki jest gdy nie pali. Co innego, jakby robił to czasem, ale on robi to kilka razy dziennie. Do tego amfa - raz na miesiąc to i tak dużo. Nie pakuj się w to.

Nie , Nie zbudujesz udanego, szczęśliwego związku. Wiem co piszę, niestety. Nie zaczynaj nawet związku z taka osobą, doskonale manipulują ludźmi. Będziesz żałowała, że zaczęłaś.

Czyli szanse na powodzenie są znikome.  Myślałam, że można żyć z tym, że może to troszkę jak z paleniem papierosów, coś w tym stylu. A czy myślenie takiej osoby się zmienia? Jest zanurzone.  Czy raczej palenie nie ma wpływu na postrzeganie świata,rzeczywistosci. Takie osoby potrafią tak samo mocno kochać, cierpieć itp?

Ty się raczej zastanów czy warto z nim być, bo nałóg to nałóg z tym należy walczyć, a nie dokładać nowe.  Przemyśl,czy warto dalej ciągnąć tę znajomość. To poważna sprawa. Jeśli teraz z tego nie wybrniesz,potem możesz żałować,że nic nie zrobiłaś,ponieważ z każdym tygodniem może być - niestety - coraz gorzej. A w tej chwili - póki ci - jesteś współuzależniona.

Skoro zbudowanie dla Ciebie jakieś relacji jest celem. To nie widzę sensu wątku. Powodzenia.

Byłam 7 lat w związku z nałogowym palaczem. Jeśli jesteś na początku tej drogi i się zastanawiać czy iść dalej to odrazu Ci powiem: jeśli myślisz że jesteś piękna , mądra , silna i to wszytsko pozwoli ci mu pomóc, że on dla Ciebie się zmieni, że jesteś kobietą jego życia, i że kochasz go tak mocno że pomożesz mu przez to przejść to odrazu Ci powiem że jesteś w błędzie. Mówi że cię kocha, że jesteś miłością jego życia i dla ciebie to życie to tak się nie stanie. Ciągle klamstwa , ukrywanie się, koledzy tego samego pokroju, brak chęci do życia, zaniedbywanie podstawowych obowiązków, psychiczna nieobecność niby z tobą jest ale jednak czujesz że jesteś gdzieś indziej to właśnie wszytsko mariuchana. Będzie Ci powtarzał że nie jest uzależniony albo że nie pali tak często to wiedz że to dopiero początek. Każde odstawienie na dłużej będzie go sporo kosztowało i będzie się odbijało na Tobie-twoim poczuciu własnej wartości, będą ciągłe kłótnie, agresja i co najgorsze będziesz niszczała razem z nim. Współuzależnienie psychiczne da o sobie znać. Nawet jeśli uważasz, że to nie tyczy się ciebie, że to on ma problem, a ty możesz go w każdej chwili zawsze zostawić, to dotrzesz do takiego momentu kiedy obudzisz się tak ja po 6 latach i zobaczysz że straciłaś lata życia i oprócz marzenia o idealnym związku nie masz zupełnie nic. Dzień po dniu razem z nim toczyliscie walk, ktora nie była twoja i nie mogłaś jej wygrać. Po trochu, każdego dnia traciłaś sama siebie, w tej trudnej walce żeby pomóc komuś kto sam sobie nie może pomóc, nie że nie chcę ale nie potrafi.  Tutaj potrzeba specjalistow. I jak będzie ci mowil.ze poradzi sobie sam, to nie poradzi! Jedna rada: jeśli chcesz spróbować dać mu szanse? To tylko jedna. Ale jedną. Musi zrozumieć ,przyznać się że ma problem i iść na terapię tak długo aż nie będzie wgloole palić. Ani grama, ani razu nawet dla towarzystwa   ani raz na miesiąc. On już zawsze będzie uzależniony i już nigdy nie będzie mógł popalac. Jeśli mu się nie uda odejdź od niego . Zerwij całkiem kontakt. Wmow  sobie że nie jest dla ciebie i że jeśli z nim będziesz będziesz żyła jak z alkoholikiem. Będziesz musiała sobie to wmówić ale to nie będzie nie prawda. Tylko będziesz jeszcze na takim etapie który pozwoli ci odejść bez marnowania życia, nie musząc doświadczać takiego życia jakiego bys doświadczyła zostając i przekonując się,że razem dacie radę. Pamiętaj że jeśli on nie zrozumie to mu nie możesz pomóc. Odejdź , pogódź się, zacznij życie od nowa.