Kompleks wzrostu - Netkobiety.pl

Zgadzam się z tym. Nie jest to wzrost wysoki, ale nie niski.
Mój syn miał poprzednią dziewczynę wyższą od siebie i żadnemu z nich to nie przeszkadzało.

Ale bzdura.

EDIT: Aktualnie podoba mi się kilku facetów, a jednym jestem naprawdę zafascynowana i wszyscy są średniego wzrostu.
W ogóle jak tak o tym pomyślę to w całym moim życiu podobało mi się zdecydowanie więcej niewysokich niż wysokich facetów.
Niemęskie to nie jest 171cm tylko użalanie się nad sobą z tego powodu... Wiesz, ja też nie mam pewnych fizycznych cech, które uchodzą za atrybuty kobiecości i jakoś żyję. Poza tym, naprawdę chciałbyś spotykać się / być z dziewczyną, dla której wzrost (czy jakakolwiek cecha wyglądu) jest czymś w Tobie najważniejszym?

Btw, byłam w sobotę na koncercie jednej z moich ulubionych kapel. Na saksofonie gra tam taki gość na oko ma właśnie ze 170cm wzrostu. I podoba się wszystkim moim koleżankom;) A mnie chyba najbardziej.

Do czasu, właśnie było to dla mnie kompletnie nieistotne. Wzrost nie jakiś wyznacznikiem w czymś, może być co najwyżej predyspozycją do czegoś. Aka do koszykówki lub do lekkoatletyki(przykłady). Tylko, że to wciąż predyspozycja. W historii NBA jest kilku niższych koszykarzy, a tam byle kogo nie brali, dostali się do najlepszych bo pracowali najciężej.

Wiadomo, byłbym hipokrytą gdybym zaprzeczył, że dekolt nie zwraca uwagi. Nie trwa to dłużej niż kilka sekund, potem trzeba "niestety" zainteresować czymś trwalszym niż wycinek w bluzce aby można było z kimś dłużej posiedzieć i wypić kawę. Pewnie działa to w drugą stronę, wysoki przystojny(ciekawostka, te dwa przymiotniki niemal zawsze idą w parze) z zainteresowaniami dotyczącymi fit, siłowni i gadania o fit pewnie spłoszy.

Miałbym ciekawą historię z podobną tematyką, ale chyba kiedy indziej kiedy nabiorę weny.

Dlatego korzystam z prawa anonimowości internetowej : Na żywo starałbym się trzymać kompleksy na wodzy i nie dać im prawa do głosu.

Na pewno posiadasz intelektualne jak na przykład zdolność starannego pisania. Raz przeczytałem jak jakaś internetowa trollka(istnieje żeńska odmiana trolla? może trollica, trolla? nie wiem, Tolkien by wiedział zapewne;/ ) napisała "poemat" na temat centymetrów kwitując go słowami "sobom". Nie pamiętam nic, poza tym wypalonym jak żelazem słowem. Nie jestem jakiś grammarnazi ale cholera, sobom.

Wiele razy zadałem sobie to pytanie i każdym razem odpowiedź była nie. Tylko nie wiem jak ważna jest ta cecha.

Z ciekawostek, Bruce Lee miał dokładnie tyle wzrostu. Był też drobnej budowy, albo inaczej. Kompaktowej, gdy był rozluźniony mógł robić wrażenie drobnej budowy. Jednak podczas treningów czy sparingów każdy jeden jego mięsień napinał się do tego stopnia że robiło to niemal wrażenie transformacji. Fajnie to było przestawione w "Way of the Dragon" kiedy walczył z Chuckiem Norrisem.

Tak w tajemnicy, też mam wokalistę(wokalista który sam sobie piszę teksty, kreygazm) którego plakat trzymałabym nad łóżkiem abym mogła zasypiać wzdychając do niego. Jako, że nie jestem. Mam tylko wykupione jego albumy w formie cyfrowej. Ma 5,6feet Przez kilka lat znałem tę liczbę w stopach ale nigdy nie miałem potrzeby jej przeliczać na cm.

To akurat było stosunkowo proste, dałem sobie słowo że to zrobię. Potem już było z górki.

Ja bym z ciekawości ponosiłbym kobietę o takim wzroście na rękach. Jestem ciekaw jakby to wyglądało, na razie z braku dziewczyny podnoszę sztangę dokupując co miesiąc talerze.

Trollica brzmi dobrze Wydaje mi się, że ludzie (obojga płci), którzy mają takie wyśrubowane wymagania dotyczące wyglądu sami nie mają do zaoferowania nic więcej poza wyglądem...

Raz - Wzrost, u mężczyzn, łączy się bardzo silnie z autorytetem. Masz na ten temat pełno badań.
Dwa - prawie każda zapytana o cechy "atrakcyjnego faceta" powie gdzieś tam, że: wysoki.
Trzy - nawet jeden kumpel - gej - twierdzi, że "facet musi być wysoki".
Cztery -

Teraz pewnie jest więcej. Starczy spojrzeć na aktualnych 20 latków, no i dziewczyny też rosną wysokie.

Oczywiście, 170 cm to nie koniec świata... ale lepiej być wysokim niż niskim

Większość woli wyższych od siebie i tak już jest. Wystarczy się rozejrzeć. Tylko skupianie się na jednym czynniku, też jest jakimś nieporozumieniem.

W sumie trzy dobre pożywki do kompleksów

Łatwo tak mówić będąc pewnie wysokim.

Lepiej by było, tylko że jak wspomniałem czuję przy niektórych bezsens ich rozwoju poprzez pokarane takim wzrostem.

To miłe, ale właśnie. Przeraża mnie ta myśl, że to tylko miłe mówienie. Facet może mieć 10pozywtynych cech ale no bez 1.80 to wszystko zostaje spłaszczone do"miły i ładny"

Tak w poczuciu własnej wartości. Mógłbym z miejsca wymienić 10osób, podobnego wzrostu, którym ten czynnik nie przeszkadzał. Ba, nawet pewnie utrudniał w cholerę a i tak wyszli na swoim. Na samym szczycie.
Tylko, że presja jest duża. Faceta zawsze się określa w trzech przymiotnikach, wysoki to i silny, a jak silny i wysoki to przystojny. Presja powodowana przez media, internet, coraz to głupsze żarty które przeistaczają się w fakt na zasadzie: kłamstwo powiedziane po tysiąckroć staje się prawdą, bo nikogo już nie interesuje jak jest a jak mówią"

Od swojej terapeutki usłyszałem, że mam wewnętrznego rodzica, wiecznie wymagającego więcej niż potrzeba a czasem więcej niż mogę.

Trzy tygodnie temu, mój kompleks został wręcz znokautowany przez los. Tylko, że wstał i obecnie dalej gryzie. Tamtego dnia podczas zwykłego siedzenia w domu z rodziną. Żeby podkolorować mogę napisać, że przeglądałem sobie wątki o kompleksach(co mogło się stać przy jeszcze lepszym wyczuciu losu). Przyjechał nasz dalszy kuzyn(tak daleki że nie znam dokładnego pokrewieństwa) zaprosić naszą rodzinę na ślub. Takie rzeczy się zazwyczaj robi z wybranką, i tak było tym razem. Wchodzą do nas, a narzeczona wysoka i w wysokich butach. Adam, kuzyn, mojego wzrostu. Ona bez tych butów co najmniej 175. Jedyne co pozostało mi to popatrzeć w niebo i rzucić one-liner w komediowym styli "heh, good one"

Nie ma znaczenia czy łatwo czy niełatwo. Czy coś brzmi pięknie czy nie. Prawdy się nie oszuka. Chyba nie o to chodzi?

Znaczenie ma, łatwo pisać takie rzeczy "z góry". Wzrost jest chyba jedynym aspektem którego nie da się nadrobić, jest istotny jeśli chodzi o postrzeganie, o sporty a według niektórych badań, na masę innych teoretycznie nie związanych z nim rzeczy. Trochę jak wylosowanie złej karty w życiu. Czujesz że przegrałeś, i nie miałeś na to wpływu.

Robię coś roku. Z początku zapisałem się na poprawę matury, aby otworzyć sobie drogę na studia. Następnie schudłem, a żeby nie ogołocić siebie z mięśni podczas zbijania wagi, zacząłem delikatnie ćwiczyć siłowo. Potem jak schudłem pierwsze dwadzieścia kilo, zacząłem biegać dla odstresowania. Gdy waga osiągnęła 12%bodyfat, zacząłem ćwiczyć poważniej. Tylko od tych dwóch miesięcy ten kompleks mocno przeszkadza. Zadając pytanie: po co? Skoro i tak będziesz wyglądać śmieszne, albo starasz się tylko nadrobić kompleks. Nie jest powstrzymuje mnie to od robienia powyższych, ale po prostu boli.

Dlatego właśnie to tak boli. Też godzenie się z czymś chyba nie leży w moim charakterze. Kilka lat temu też myślałem aby pogodzić się z myślą, że ze mnie nic nie będzie. I zaakceptować to pewnie będę całe życie włóczył się pomiędzy szpitalami a ośrodkami dla znerwicowanych. Coś z tyłu głowy nie pozwalało mi na to. Obecnie to samo coś nie widzi w tym kompleksie niczego poza próbą ukłucia sobie łatwej wymówki do wielu rzeczy. Przekonany jestem, że za jakiś czas jak właśnie wzrośnie pewność siebie a ta lepsza cząstka dojdzie do głosu, będzie lepiej, a z tego "kompleksu" będę się śmiać jako niedolnej próby znalezienia "nie". Tylko, że dzisiaj jest boleśnie.

Mnie najbardziej zadziwia fakt, ze lubię rozpaczają i rozczulają się nad rzeczami, na które nie mają najmniejszego wpływu. Po co???? Przecież nawet operacja plastyczna Cie nie wydłuży . Po prostu masz 170 cm wzrostu, lepsze to niż 160 w kapeluszu i dobrze, że nie masz zeza, garba i innych widocznych wad wyglądu. Brak Ci radości z tego co życie dało... oby Ci kiedyś los nie odebrał tego czego nie umiesz dziś docenić... los czasem lubi w ten sposób uczyć ludzi pokory . Podaj mi jeden argument za tym, że warto się nad wzrostem roztkliwiać? Mam na myśli taki argument, który będzie uzasadnieniem, że możesz to w sobie zmienić. Wzrostu nie zmienisz, nastawienie możesz zmienić .

Ja mam w kapeluszu 158. I nie mam nog jak supermodelka, moglabym teraz siedziec i plakac, ze nie wygladam jak z pokazow Victoria's Secret. Bo nie wygladam. Jestem niska, nie mam nog dlugich jak zyrafa, a to podobno tak istotne dla mezczyzn. Prawda jest taka, ze nie ladne co ladne, ale co sie komu podoba. Cialo mam proporcjonale. A seks zycia mialam z facetem, ktory mial 165 cm wzrostu. Jego wzrost nie byl w ogole istotny. Nigdy sie nad tym nie zastanawialam nawet. Cieszylo mnie, ze mam jego usta prawie naprzeciwko swoich. Mielismy wtedy po prostu idealne porozumienie mentalne i byla miedzy nami taka chemia, ze iskry i wiory lecialy na lewo i prawo.
I tak od serca powiem, ze wzrost to ostatnie co sie dla mnie liczy. I sadze, ze nie jestem jedyna kobieta, ktora mysli w ten sposob. Glowa do gory

Ja jestem wysoką kobietą i również miałam niższego partnera od siebie.
To wszystko siedzi w głowie, liczy się człowiek.

W tym jest hipokryzja. Faceci mają kochać i akceptować kobiety takie jakie są, a z drugiej strony mamy pewne grono kobiet które bezwstydnie rzucają epitetami.

Między innymi dlatego tak to mnie męczy. Z moim wzrostem istnieje szansa, że spodoba mi się ciut wyższa. A skoro to jest tak istony czynnik przez który można łatwo klasyfikuje się faceta. Nawet pomimo faktu, że skoro gdyby jakaś tak wysoko by stawiała ten czynnik. To czy powinienem się smucić, czy raczej cieszyć. Jeżeli aspekt fizyczny, powierzchowny stawia się wysoko, to nie czyni to próżności. Żadna kobieta zapewne nie chciałaby być mieć kogoś kto widzi w niej głównie "dopisek".

Za każdym razem jak widzę coś w tym stylu, zapala mi się lampka. Zawsze jest użyty czas przeszły. Pomimo, że doskonale wiem jak działa rachunek prawdopodobieństwa i średnia.

Nie, nie ma w tym hipokryzji. Kobiety, jak i mężczyźni podejmują działania, na podstawie tego czym ich biologia obdarzyła. Kobiety nie są gorsze, ani lepsze. Są inne i to wszystko. Mężczyźni również przy wyborze dokonują ocen tak świadomych, jak i nieświadomych. Uwarunkowanych biologicznie, jak i kulturowo oraz na podstawie własnych doświadczeń. Wzrost to jedna ze składowych, która nie musi mieć decydującego znaczenia, ale nie można też napisać, że znaczenia nie ma. To wszystko. Ciesz się, że nie masz zamiast tego mikro penisa

Wiec tracisz czas na pierdoły, na które nie ma wpływu. A z wiekiem stracisz kolejny powód, który będzie Ciebie ograniczył tj. młody wiek. Weź się w garść, bo zamienisz się w galaretkę. Stawianie fizyczności jako objawu próżności jest nieporozumieniem. Człowiek dąży do tego, jak go natura ukierunkowała. Nie potrzeba tutaj filozofii. Ucz się, zarabiaj kasę, zachowuj się kulturalnie, podejmuj się aktywności fizycznej, pomagaj innym, dbaj o higienę osobistą. Skup się na tym co możesz zmienić.

Hipokryzja niestety jest. Kobiety tak intensywnie piszą o tym jaki to facet ma być czuły, inteligenty, zabawny i tak dalej. A koniec końców wyolbrzymiają owe cechy o wyższych. Też pisanie o aspektach czysto biologicznych, nie jesteśmy zwierzętami aby nimi się kierować.

Oczywiście że jakieś znaczenie ma. Intensywność tego czynniku mnie dobiła. Wybacz też ale pewnie kompletnie tego nie rozumiesz. Nie wiem ile masz cm, ale pewnie co najmniej średnia krajowa i nie masz pojęcia jak się patrzy na świat z dołu.

Jeżeli wysoko stawia się te czynniki to chyba jednak jest. A drugie zdanie naprawdę nieporozumienie. Człowiek jako jedyny potrafi iść na kompletnie przeciw naturze, wręcz ją kształtować. Po to mamy rozum, intelekt i samoświadomość. Kategoryzowanie na silnych, wielkich i przystojnych i kurduplawatą resztę boli.

Tak, a na końcu możesz być tym miłym, zadbanym, przyjacielskim i tylko przyjacielskim zabawnym kurduplem. Smuci mnie takie postrzeganie przez kobietę która by mi się podobała, ale niestety jest trochę ode mnie wyższa przez co ja jestem skreślony.

Pocieszające są takie historie :.

Wnioski w mojej głowie są przybijające. I streszczone w zdaniu "Smuci mnie takie postrzeganie przez kobietę która by mi się podobała, ale niestety jest trochę ode mnie wyższa przez co ja jestem skreślony" Wybrażenie tej sytacji jest mordercze.

Tu nie o wzrost się rozchodzi, ale o ogólne poczucie wartości i lubienie siebie. Odwracasz uwagę od najistotniejszych rzeczy, wymigujesz się wzrostem i zewnętrznymi czynnikami. Przestań wynajdywać sobie wymówki w postaci wyglądu, a zacznij dbać o rozwój duchowy. Choćbyś miał 180-90 wzrostu, to Twoje zerowe poczucie wartość znajdzie Ci inną negatywną rzecz w wyglądzie. Naprawdę nie widzisz, że to chore? Tobie potrzebna jest solidna terapia, nic więcej.

To nie jest ciut inne, a zupełnie inne pytanie . Widzę, ze robisz wszystko, by nie trafić w sedno sprawy .

O czym Ty do mnie piszesz, bo odnoszę wrażenie, że ja o niebie, a Ty o chlebie . Nastawienie nie ma znaczenia? I co chciałbyś osiągnąć, a co wywlec?

Młody jesteś to wybaczam, że pieprzysz kocopoły. Nie będę Ci tłumaczył jak działa biologia, bo jest internet. Natura kieruje człowiekiem tak jak innymi zwierzętami, a to że masz poczucie "ja" tego nie zmieni. To że komunikujesz się za pomocą tego "ja" ze światem zewnętrznym również. Jak się zakochasz to zobaczysz jak coś innego tym "JA" zacznie kierować. To że pewne rzeczy możesz racjonalizować, czymś pokierować tylko daje Ci możliwości. Przyrównywanie do zwierząt, nie ma tutaj sensu, bo nie jest to istotą Twojego problemu. Twój problem to wyolbrzymianie.
Stawianie fizyczności, jako jednych z cech istotnych przy dobrze partnera to nie objaw próżności tylko biologi i nie ma w tym nic ujmującego. Wygląd wiele komunikuję i nie jest to wyłącznie zdrowie i płodność.
To że będzie Ci z tego powodu smutno, nie spowoduje, że nagle pojawi się kobieta. Zmarnujesz jedynie czas na myśleniu o bzdetach. Jesteś dorosły, powinieneś już to rozumieć. Ubzdurałeś sobie w głowie co myślą kobiety i sprowadziłeś wszystkie do jednego uniwersalnego osobnika. To tak nie działa. Chcesz kobiety. Inwestuj w siebie. Spraw by się tobą zainteresowała. Gdzieś tam jest kobieta, która narzeka, że ma za małe cycki, albo 185 i wielkie stopy.

Pocieszające są takie historie :.

    To wlasciwy tor - ktorym nalezy podazac. Czytaj autorze i wyciagaj wnioski.

Wnioski w mojej głowie są przybijające. I streszczone w zdaniu "Smuci mnie takie postrzeganie przez kobietę która by mi się podobała, ale niestety jest trochę ode mnie wyższa przez co ja jestem skreślony" Wybrażenie tej sytacji jest mordercze.
**********
Posluchaj, nie mozesz swojego wlasnego wizerunku, budowac na podstawie czyjegos, tam odniesienia! Musisz popracowac nad  wlasna wartoscia, to ona da Ci wolnosc, ktora bedzie polegala na odcieciu sie od porownywan z innymi. Pisalam, to juz wielokrotnie. Ale widze, ze potrzebujesz tej informacji, wiec sie powtarzam na forum.. To czy, ktos ma wlosy dlugie, krotkie, oczy, jasne , ciemne, czy wzrost taki czy siaki, to nie ma znaczenia. liczy sie czlowiek, ktory posiada idee dazace do zycia w harmonii ze swiatem i ze soba. trzeba byc dobrym czlowiekiem i kochac siebie i szanowac siebie i miec swoje zainteresowania i dbac o siebie.Kobieta interesuje sie facetem ciekawym. Jest mnostwo gosci, ktorzy maja urode   krzyzowke nalesnika z jaszczurka..a maja ladne kobiety..To co z siebie wydobywasz, czym emanujesz na zewnatrz, to jest wlasnie cos co dzialala. Nie idz droga prosta, otepiala i pusta...bo ona, ma w sobie krete sciezki,ktore prowadza donikad.

Czyli zakładając wolisz kobiety z dużymi piersiami i trafi się piękna i mądra, zaradna (wstaw sobie co chcesz) z małymi, albo zbyt małymi to ją skreślisz od tak?

Nie. Jeżeli byłaby inteligentna, szczera i ogólnie fajna z potencjałem na zakochanie to polubiłbym jej wygląd. byłaby osobą która zmieniłaby mój "piersiasty gust" na lepszy, bo pasujący do niej.

Rok temu zdecydowałem, że tak. Realizuje to, tylko że ten kompleks to szpilka w tyłek. Nie jest to coś co mnie powstrzymuje ale przeszkadza. Między innymi o tym pisząc szczerze tutaj, jakoś sobie pomagam. Na pewno lepiej niż gdybym miał trzymać to w głowie.

Ale na co? Po ponownym przeczytaniu, domyślam się, ale przez kompleksy trudno jest się przebić.

Heh, przeoczyłem sygnaturkę ;

Kiedyś nie miałem na tym punkcie żadnych kompleksów. Różnica, dająca predyspozycje(ale nie gwarancję) w czymś, głównie i tak w sporcie. I to przecież nie we wszystkich, a w tych na których on bazuje.  Mam wrażenie, że akurat ten kompleks powstał na zgliszczach innych które za sobą zostawiłem. Zapewne i ten gdzieś po drodze upadnie. Jak bym myślał inaczej, to bym wcale nie próbował z nim walczyć.

I fajnie, że przypomniałaś mi, że często ludzie kształtują nasze gusta

Chcesz zmienić nastawienie to zrób to. Nie upieraj się, ze nie w poczuciu wartości jest problem i w samoakceptacji, tylko dopuść do siebie tę ewentualność. Nie zmienisz nic dopóki będziesz się skupiał na wadach! Dlaczego ja Ci wałkuję od kilku postów o mocnych stronach? Po to byś się zaczął na tym skupiać, ale Ty stale swoje... jakby nie docierało lub jakbyś nie chciał tego słyszeć.
Nie jesteś niemęski i gorszy (ktoś Ci to kiedyś w ogóle powiedział, ze tak myślisz?), to prawdo podobnie ubzdurałeś sobie sam. Samoakceptacja nie polega na utwierdzaniu się w wadach, ale w umacnianiu zalet. W ogóle to rozumiesz, czy za trudny temat?
Tyle osób Ci już to samo napisało, ze nie masz się koncentrować na wadach/negatywach. Dlaczego to robisz?

Chyba tak. Mój okres licealny to kumulacja nerwicy i depresji przez co mocno zawaliłem maturę. Mocno mnie to gryzie.

Najwidoczniej jestem dobry w tworzeniu własnego matrix'a w którym z braku alternatyw zrobiłem z czegoś co po prostu rozróżnia wadę aby móc sobie odpuścić skupianie się, na właśnie zaletach, bo ich pielęgnacja wymaga wysiłku.
Staram się zmienić nastawienie, właśnie po to tutaj piszę. Skorupa oporu jest gruba, ale chyba słabnie. Na pewno jest słabsza niż z początku. Muszę sobie jakoś wyrobić lepsze zdanie o sobie, wyrobić pewność siebie. Wtedy będzie zapewne coraz lepiej.

Wzrost u mężczyzny lub cycki kobiety mają taką ważność jak głębia kogoś, kogo chcesz sobą zainteresować

Dla pustaka będzie to mega ważne, dla osoby myślącej to tylko jedna z cech, na którą, owszem można zwrócić uwagę na początku, ale która ani konwersacji, ani chemii, ani związku nie pociągnie. Znałam w życiu wielu mężczyzn i Ci, którzy mnie zainteresowali wzrostem byli od 1.65 m do prawie 2.0m. Wiesz co ich za to łączyło?: poczucie humoru, pewność siebie, ciekawe zainteresowania i to, że mi się z nimi fajnie spędzało czas

Zamiast zadręczać się nieistotną rzeczą, której i tak nie możesz zmienić, skup się na rozwijaniu wnętrza i wyzbywaniu się głupich kompleksów.

Przecież sam twierdzisz, że chcesz się zmienić, więc nie dawaj mózgowi sprzecznych informacji. Jeśli chcesz to chcesz, a nie musisz.

To przemyśl. Nie wypracujesz pewności siebie i nie polubisz siebie bez pozytywnych aspektów samego siebie. Szukaj tych dobrych stron, choćby wewnętrzny krytyk próbować Cie zganić. Ty rządzisz, a nie jakiś beznadziejny krytyk. Masz mocne strony, bo każdy je ma. Robisz podobny błąd co ze słowem  "muszę". Niby chcesz nabyć pewność siebie, ale zabraniasz jej wyjść z Ciebie. Pamiętaj, ze mózg robi jedynie to co mu każesz. Wbrew pozorom jest posłuszny, czasem aż za bardzo .

Coś Ci zacytuję, chyba nawet z tego forum. Wprawdzie słowa dotyczyły kobiety, ale możesz to sobie przerobić na męski punkt widzenia i sens pozostanie ten sam:
“Pewność siebie dodaje atrakcyjności. Jeśli ubierzesz nawet szpilki, a będziesz zachowywać się jak przestraszony kot to niestety, nie wzbudzi to wielkiego zainteresowania. Postawa i nasze zachowania wysyłają sygnały poprzez mowę niewerbalną. “

Czyli idąc ulicą wyprostowany, dumny, ramiona do tyłu, pierś do przodu, z głową prosto i pogodnym wyrazem twarzy... nawet mając kilka cm mniej... dajesz lepszy obraz niż wysoki facet, zgarbiony, skulony w sobie, z głową ku dołowi, niepewny i wystraszony. Ja zwróciłabym uwagę na tego pierwszego. Brałeś to kiedyś pod uwagę?

Kolejny cytat:
“Na przykład, kiedy stoisz w kolejce na poczcie, możesz sobie myśleć: To jest bardzo piękny budynek. To wspaniale, że utrzymują go w takiej czystości. Podoba mi się, że pracownik poczty zachowuje się w przyjazny sposób. Podoba mi się, jak matka kontaktuje się ze swoim dzieckiem. Ta kurtka ładnie wygląda. Mój dzień przebiega pomyślnie. Podczas jazdy do pracy możesz myśleć: Lubię mój samochód. Ta nowa trasa jest piękna. Choć pada deszcz, czuję się bardzo dobrze. Lubię mój solidny samochód. Jestem wdzięczny, że mam taką pracę.”

Czyli nastawiaj się optymistycznie. Szukaj wokoło siebie pozytywów. Znajdziesz ich sporo, tylko otwórz oczy .

Czyli nie użalać się stale z tego samego powodu, bo to nie ma najmniejszego sensu.

Autorze, jesli chodzi o partnerstwo to ja moge Cie zupelnie niefalszywie pocieszyc ze wiekszosc chlopakow o podobnym (czasami troche nizszym) wzroscie do Twojego ktorych widzialam/poznalam mialo jakas/-ies dziewczyne/-y, a jeden z 'takich' (dawny wspollokator) mial jedna za druga od czasow gimnazjum. Nawet probowalam policzyc to wyszlo mi przynajmniej siedem + jakies na jedna noc o ktorych slyszalam (koles bardzo mlody, chyba z 25 lat ma obecnie). Aha, on ma ok. 168-170 cm wzrostu. Jesli chodzi o wyglad tych jego dziewczyn to kazda szczupla, twarze w najgorszym przypadku normalne, inne typowo ladne.
Jurij Gagarin mierzyl 1,57 cm wzrostu a zone mial, wiec tym bardziej Twoj normalny wzrost sam w sobie problemem byc nie powinien.

Co do wzrostu to np taki Peter Dinklage (135 cm) został ikoną seksu.
Więc, jak to mówią, idź w karierę i osobowość