Decyzja o rozwodzie - Netkobiety.pl

nie nie jest zameldowany. Kazda proby rozmowy  wczesniej konczyla sie : kpina z jego strony typu : "mozesz sobie pogadac "...

Wiesz Co ci powiem.Gratuluje Ci odwagi na podjecie takie decyzji i jak dla mnie powinnas byc przykladem dla wielu kobiet i matek ktore tkwia w bagnie bo brak im odwagi bo widocznie tak musi byc. Na rozwodach sie nie znam ale zycze Ci duzo szczescia i jeszcze raz brawo za odwage 

A ja trochę myślę, że on taki jest, bo mu na to pozwoliłaś.

Nie, podjęcie decyzji jest czasem najtrudniejsze, więc gratuluję!
Nie bój się batalii, tylko nie wpadnij na pomysł łączenia rozwodu z podziałem majątku. To są dwie odrębne sprawy. A ich połączenie sprawi, że rozwód może trwać latami. W pozwie o rozwód składasz pozew, w którym piszesz, że poustępowały wszystkie więzi i dajesz plan rodzicielski z uwzględnieniem wysokości alimentów. Koniec. Sąd wysyła mu kopie pozwu, do którego może się ustosunkować. Reszta w rękach sądu.
Jeśli będzie chciał podziału czegokolwiek, a z tego co piszesz, za wiele nie macie, to niech sam zakłada sprawę w sądzie. Usłyszy jakie są to koszty i jakie ma szanse, to zrzednie mu mina
Powodzenia, trzymam kciuki

Lady.. czytam.
Ty chyba nie rozumiesz za bardzo i probujesz sie do czegos przyczepic. Moze jestes przyzwyczajona do czytania wypowiedzi w placzliwym belkocie osob ? nie wiem i nie chce wnikac. Ktos nakazuje Ci czytac co pisze? i taka drobna sugestia na koniec jest roznica pomiedzy powiedzeniem Otrzezwiec z czegos a trzezwiec Pozdrawiam serdecznie

To teraz tez i napisze ze jestes wyrachowana osoba z tego co piszesz i sama pomysl czy slusznie Cie oceniłam. Nie znasz mnie. Wiesz probuje jaos sobie radzic z tym a  nie litowac sie nad sytuacja wiec moze stad taki ton moich wypowiedzi.

Ps. Czlowieka do mebla nie porównuje osobiscie, jednak wierz mi, jedno dziecko w domu mam. Wystarczy.

Nie powiedziałabym, że wyrachowanie, ale ja też widzę, że wieeeele wokół pieniedzy jako najważniejszych kręciło się w tym małżeństwie. Kto nazywa męża chwastem??? Nie wiemy jak było do końca, ale skoro w tym poście tyle jest o kasie, to podejrzewam, że po przestąpieniu progu po przyjściu męża z pracy też to był ważny temat.
Uczuć nie widać.. Nie dobraliście się. Weź dobrego adwokata, to go oskubiesz pewnie. Dla mnie to trochę niesmaczne..
I tak, jesteśmy raczej na forum przyzwyczajeni w tym dziale, że ktś przy rozwodzie martwi się porażką życiową, a nie o kasę głównie.
Dział porad prawnych jest niżej..

Po pierwsze nie chce meza z niczego oskubac ale i walcze o swoje. Nie mam zamiaru dawac mu czegos co sie nie nalezy, tymbardziej ze nie poczynil zadnych dzialan w kierunku zebys bylo cos wspolnego. Nie dbal o nic , aby tylko zaspokoic swoje potzreby i zeby jemu bylo dobrze. Teraz sprawa wyglada tak: jak wroci do domu to jak dziecko podejdzie do niego to dobrze jak nie to drugie dobrze. Fotel telefon w reke i tak do wieczora.

nie no pewnie. Mam byc mu wdzieczna za to ze laskawie przychodzi. Prosze Cie. Byl czas na zmiany , proponowalam. Nie to nie.

Rozmawialm. Ale po co ktos ma cos zrobic od siebie skoro tak mu dobrze? Moglam rozmawiac do bolu. Prostych rzeczy nie robil. jednego dnia wyniosl smieci, pozniej juz nie bo nie wiedzial. Moim zdaniem mial to wszystko glebko gdzies i nie byl nauczony w domu pewnych spraw ale to juz "insza inszosc".

A przepraszam Autorko, co Ty takiego wniosłaś do małżeństwa, skoro mieszkacie u Twoich rodziców?

Przyganiał kocioł garnkowi...

Nie rozumiem też, skąd ten nawał obowiązków, o którym wspominasz. Masz darmową pomoc roboczą do dziecka, co mają powiedzieć kobiety, które takiego wsparcia nie mają?

Chcesz, to składaj pozew, bo żalu z powodu rozpadu związku ani miłości do męża w Twoich postach nie ma  wcale.

Piszesz, że mąż nie zrobi nic, jeśli mu się nie powie. No wiele jest takich mężczyzn. Mój też taki jest. Sam nie wpadnie na to, że trzeba coś zrobić, dlatego co tydzień robić listę obowiązków na 7 dni dla całej rodziny. U nas to działa.

Kobitki troche dziwi mnie wasza krytyka wobec autorki. Przeciez to jest jej decyzja i jej zycia. Przyszla dowiedziec sie o pomoc w sprawie rozwodu i tyle a tu wyciaganie detali z jej zycia. Pisala ze rozmawiala juz na temat poprawy i nic nie pomoglo. Nie podoba sie jej tak jak jest i ma racje by to zmienic skoro nie czuje sie z nim szczesliwa. Mnie tam nie interesuje Co miedzy nimi bylo bo to nie moje zycie. Na rozwodach sie nie znam tak jak juz wspomnialem ale jeszcze raz gratuluje podjetej decyzji. Nie jest szczesliwa i ma prawo zrobic ze swoim zyciem to Co chce. A my tutaj jestesmy by pomoc jezeli ktos o to pyta a nie starac sie krytykowac bo ktos zrobil tak a nie inaczej 

Autorka dostała wyczerpujące porady dot. rozwodu na forum prawnym.

Nie ma się nad czym zastanawiać, chce rozwodu, to niech się rozwiedzie. Ale niech nie pisze, że mąż niczego do małżeństwa nie wniósł, skoro sama również niczego nie wniosła. Trochę to niepsrawiedliwe po prostu.

Aq, ale nikt nikomu nie każe tkwić w relacji pasożytniczej. Są miliardy sposobów na podział obowiązków domowych. Trzeba rozmawiać. U mnie podział obowiązków funkcjonuje świetnie. Nigdy by mi nie przyszło do głowy nazwać męża pasożytem, bo sam nie wpadł na to, żeby wynieść śmieci. Bez przesady, jesteśmy tylko ludźmi.

I nie chodzi tu o to, by na kogoś naskakiwać. Po prostu dla mnie to nie są powody do rozwodu i gdybym męża kochała, to bym próbowała jeszcze wprowadzić kilka zmian.

Wierzcie mi ostatni rok probowalam naprawde rozmawiac. Prosic nawet z skukiem mniejszym niz zero. Moja cierpliwosc juz tego nie zniosla.

dodam jeszcze tylko, że moze i faktycznie nie powinnam nazwac tak meza ale w obecnym stanie jest tak wielkie rogoryczenie i narasajaca nienawisc do meza ze inczej az chyba nie poftrafie. Nie moge zniesc wiekszego zainteresowania dzieckiem. Naprawde. Rozwod to jedyna mozliwosc. Tylko wiem ze to bedzie walka niestety:(

Podzieliłyśmy się tym, co przebija z postów autorki na temat męża..Ale jak chce się rozwieść w przekonaniu, że Ona wszystko super, a mąż pasożyt - to jej sprawa, jej życie.
Sposób w jaki mówi o człowieku którego wybrała na życie po prostu mnie razi ogromnie.. I nie wierzę, że to chwilowa frustracja-- raczej coś, co teraz wylazło na wierzch, a wcześniej zatruwało..
I jak Cyngli napisała- w dziale prawnym wszystko jest..

Nie chodzi o to, by ktos migał się od obowiązków domowych. A jak ktoś chce sie dogadać, znajdzie sposób, tak jak Cyngli.
Najgorzej, jak życie zaczyna się toczyć wokół mopa, śmieci itp.
Ja nie wiem, jaki jest mąż autorki, czy jest od zawsze taki- wtedy pytanie słuszne- po co się z nim związała? i zaszła w ciążę?
Razi to, jak się o nim wypowiada i to, co w sytuacji rozwodu najbardziej ją martwi- czyli rzekomy skok małżonka na kasę..
A w jaki to sposób wykorzystuje jej rodzinę- bo mieszka u teściów???nie płacąc za wynajem??

Ela naprawde moze gdybys znalazała sie w podnonej sytuacji, zrozumiałabys.

Ciekawe, miesiac czasu zero slowa do siebie. Maz nie wykazuje zadnej inicjatywy:) M

Mój tata zaczął wynosić śmieci jak mama na kalendarzu mu pokazała, ile razy to zrobił w poprzednim miesiącu. Zaczął gotować, bo ona poszła na studia, a on musiał nakarmić dwie córki.

Facet się nie domyśli jak mu się nie powie. Taka jest prawda. A jak się przez dwa lata zastępuje mu matkę, to co się dziwić, że kolejny rok nic nie zmienia?

Obowiązki powinny być rozdzielone po równo. On nie zrobi swojej części i nie umyje naczyń? To nie dostanie obiadu bo nie ma czystego talerza. W życiu nie tolerowałabym w domu pasożyta.

Mój ma u siebie po dwa worki ze śmieciami do wywalenia i zawalonu zlew naczyniami. Ale mieszkamy osobno. Ja za niego sprzątać nie będę, cisnę mu, że u siebie ma sprzątać i on doskonale wie, że jak w październiku zamieszkamy razem to nie pozwolę na syf i nie będę sprzątać sama. Choćbym miała grafik robić. Zwłaszcza, że on będzie w mieszkaniu spędzał więcej czasu niż ja.

Chodziło mi o to, że różnie ludzie są nauczeni i różną mają tolerancję na bałagan. Jednemu przeszkadza garnek w zlewie,  inny miże ich mieć z 10 i umyje jak potrzebuje w czymś gotować.

Tak z 2-3 dni zwykle leżą, jak zaczyna śmierdzieć to wywala. W sumie mnie bardziej przeszkadza zlew zawalony garnkami, bo jak dochodzi do momentu, w którym podnosi talerz do umycia i pod spodem ma pleśń, to zupełnie nie rozumiem, jak można wszystko doprowadzić do takiego stanu.
Ale on teraz żyje tak na maksa po kawalersku i już teraz wie, że jak zamieszkamy razem to tak nie będzie, bo doskonale wie, jakie ja mam podejście. Jednocześnie ja zdaję sobie sprawę, że na początku może być ciężko, ale on też wie, na co się pisze mieszkając ze mną. Zresztą sam mówi, że najbardziej mu brakuje motywacji do ogarniania tego. Czasami jak u niego jestem i dostaje kopa motywacyjnego, to coś tam ogarnie.
Póki co jego mieszkanie - jego zasady. Moje mieszkanie - moje zasady. Ja nie sprzątam u niego i nie chce, żeby on sprzątał u mnie.

Dokładnie
tak jak mówiłam, wie w co wchodzi.

Ale obiadki i herbatki też mi robi jak siedzę z okresowym bólem brzucha i umieram
a jak kiedyś rzuciłam, że w sumie mógłby kiedyś znaleźć mi jakie fajny termofor, to miesiąc nie minął, a dostałam taki, jakiego bym się nie spodziewała, więc też nie mogę narzekać

U mnie było identycznie. Jak mieszkał sam, to kiedy do niego przyjeżdżałam zabraniał mi wchodzić do kuchni Za pierwszym razem pomyślałam " oho, jakaś niespodzianka na mnie czeka " byłam podekscytowana do momentu kiedy musiałam tam wejść...czego tam nie było! Śmieci, zlew pełen starych, brudnych rzeczy, robiło mi się niedobrze. Powiedziałam, że ja tam niczego z tego nie zjem. Żył tak sobie i mu nie przeszkadzało! inaczej, tak jak Ty napisałaś, tłumaczył mi, że nie ma motywacji
Odkąd zamieszkaliśmy razem, wszystko jest ok. Zmywa na zmianę ze zmywarką i ze mną, wynosi śmieci i odkurza. Ja ścieram kurze, robię pranie. Doskonale wie, jakie mam podejście do porządku w domu i nie pozwolę na syf.
To tak w temacie offtopu

z pewnością rubryka o wynoszeniu śmieci tam jest...

A możesz dokładniej wskazać tą stronę?