Jak to jest z miłością - Netkobiety.pl

Kilka dni temu mój 24 letni chłopak zerwał ze mną po roku związku. Wszystko układało się dobrze, wyglądalo to dosyć poważnie, sam podczas ostatniej rozmowy mówił, że może mi ufać, czuje się swobodnie, uwielbia ze mną spędzać czas, docenia, że jestem troskliwa, sam też czuje potrzebę żeby o mnie dbać. Powiedział, że nawet gdy czasem narzeka, to jest zadowolony, że jestem.  Ogólnie wychodzi na to, że mam mnóstwo zalet i stwierdził, że właśnie taką chciałby mieć dziewczynę. Do tego jest zazdrosny, w łóżku jest nam wyjątkowo dobrze. A jednak nie jest w stanie wyznać mi uczuć. Nie czuje "wow". Nie potrafi tego zdefiniować, ale może chodzi o to, że chciałby jakiegoś przewrotu w życiu czy jakiejś wielkiej fascynacji. Chce się ze mną przyjaźnić, rozmawiać, spotykać się, bo nie wyobraża sobie, że mógłby stracić ze mną kontakt. Twierdzi jednak, że nie wie czy byłby w stanie znieść informację, że mam kogoś innego. Generalnie mogłabym się teraz odciąć i spróbować pogodzić z rozstaniem, ale nie jestem w stanie zrozumieć tego, że jestem idealna, mam wszystko, cudownie się przy mnie czuje, do tego zazdrość i pociąg fizyczny, a nadal czegoś brak. Jak to jest z tą miłością? To ma być przewrót w życiu? Ja chyba mam bardziej życiową definicję i miłość i udany związek opieram właśnie na zaufaniu, stabilizacji, bezpieczeństwie, potrzebie rozmowy, kontaktu i troski. Chyba trochę się łudzę, że z czasem on zatęskni i zrozumie, że mam wszystko to, co może dać mu szczęście. Sam zresztą powiedział, że nie gwarantuje, czy nie będzie niedługo żałował tej decyzji. Nie wiem co mam myśleć. Czy myślicie, że jest szansa na zmianę jego nastawienia i próbę powrotu?