boje sie jezdzic autem - Netkobiety.pl

Pojedź w długą trasę, wbrew pozorom - to może być prostsze, bo nie masz co chwilę świateł, skrzyżowań z rowerzystami, itd po prostu jedziesz i spokojnie obserwujesz drogę.
Trąbiący kierowcy? no trudno będą musieli poczekać o 2s dłużej, trochę im ciśnienie skoczy, a potem się już nie spotkacie.
Gasnący samochód? poobserwuj sobie innych na drodze - innym też gaśnie, tak się zdarza każdemu i nie jest to powód do rozpaczy. Jedynie na przejazdach kolejowych bardziej bym skupiła się na tym, by jednak nie zgasł, w pozostałych sytuacjach na ogół nic strasznego się nie dzieje.

Skup się na jeździe, na tym by nie spowodować wypadku. Inni kierowcy też są zobowiązani do bezpiecznej jazdy. Myślę, że każdy kierowca na początku miał sytuację, w których popełniał błędy, a uwaga bardziej doświadczonych kierowców sprawiała, że sytuacje szczęśliwie kończyły się.

I jeszcze banał, by nauczyć się jeździć - trzeba jeździć, na razie ogarnęłaś obsługę samochodu, wiesz, co robić na drodze - masz kompetencję, by siedzieć za kierownicą, ale brakuje ci doświadczenia, by je zdobyć -  trzeba jeździć.

Moja rada.
Też bałam się jeździć. Do tej pory nie jechałam dalej niż 50km poza miasto. Zawsze gdy jadę w nowe miejsce sprawdzam mapy, najwięcej ile się da o trasie-znaki, jakie drogi (czy jednokierunkowe). Choć musisz być przygotowana na niespodzianki. Ja kiedy pierwszy raz wybrałam się do kol., miałam całą trasą opracowaną. Niestety okazało się, że jest zmiana ruchu ze względu na roboty drogowe. Niestety błądziłam, bo nie znałam tej dzielnicy.
Czasem ustawiałam GPS, ale też mogą być niespodzianki, np. zanik internetu i rozłączenie. Też mi się zdarzyło i na szkolenie biegłam 1.5km.
Na początek wybieraj krótkie trasy i takie, żebyś miała pewność zaparkowania auta (np.galerie handlowe). Najgorzej jeździć w dużych miastach do centrum (śródmieście).
Jeśli prawko masz dopiero 2tyg.to bardzo krótko. Dasz radę, nie tacy się nauczyli (tak sobie też mówiłam)

Nigdy na to nie wpadłam, ale moim zdaniem to jest bardzo dobry pomysł.

Nie wydaje mi się niczym nadzwyczajnym, że jako nowicjusz na drodze odczuwasz stres, ale musisz po prostu jeździć, przełamywać się i nabierać praktyki. Powiem szczerze, że mnie do zrobienia prawa jazdy zmobilizowała wyłącznie wygoda i wiara mojego taty w to, że będę jeździć. To on mnie pchał za kierownicę i to on od razu rzucił mnie na głęboką wodę. Moja pierwsza samodzielna jazda dłuższa niż po najbliższej okolicy, to ponad 50 km ze szkoły do domu. Tata ze mną pojechał jako pasażer w pierwszą stronę, sam wrócił autobusem, a ja po skończonych zajęciach już nie miałam innego wyjścia, jak tylko wsiąść i pojechać. I spokojnie dałam radę, samochód nie zgasł, nie zbłądziłam, wróciłam szczęśliwa . To wtedy uwierzyłam w siebie, a potem każdego, kolejnego dnia robiłam po 100 km dziennie.

Najważniejsze to się nie zniechęcić i nie odpuścić, bo z czasem będzie Ci coraz trudniej.

"Nie czyń samego siebie przedmiotem kompromisu, bo jesteś wszystkim, co masz." (Janis Joplin)
[olinkowy status to już historia, z niezależnych ode mnie przyczyn technicznych, właściwy zobaczysz dopiero w moim profilu ]

Jedź z chłopem na jakieś zadupie i niech Ci pomoże. Albo sama tam popróbuj.

Dokładnie To chodzi o sytuację, w której na największym skrzyżowaniu w city mrygają pomarańczowe a wokół żywej duszy, wszystkie pasy nasze

Co jeszcze mogę dodać i podpowiedzieć Autorce. Np. ja zaraz po odebraniu prawa jazdy woziłam i przywoziłam moją mamę z pracy. Na początek dzień w dzień jedna i ta sama trasa.
Odważyłam się także, po miesiącu, pojechać z mamą do miejscowości wypoczynkowej oddalonej od naszego miejsca zamieszkania o ok. 140 km. Ale nie to było prawdziwym wyzwaniem. Prawdziwym wyzwaniem było to że była to miejscowość górska i okazało się, że tam gdzie jest miejsce do zaparkowania to jest mocno stromo pod górkę Udało się, ale auto stało sobie w tym miejscu przez cały czas wypoczynku. Teraz to jest po prostu zabawna historia mojego jeżdżenia samochodem Także luz Autorko. Będzie dobrze

Zgadza się Olinko Doświadczony kierowca po prostu parkuje lub wyjeżdża z miejsca parkingowego i kręci do skutku Nie tak, to tak. Po prostu jazda i tyle. Zwłaszcza jak Cię jakś "palant" zastawi I tak samo reaguje podczas jazdy w ruchu drogowym. Normalka, ot co

Autorko, to napisał kierowca który ma prawko 34 lata. Weź sobie jego słowa do serca. Ja tak własnie zrobiłam, przy czym nie jestem mistrzem parkownia na jednym kole Dobre

Dziekuje Wam z calego serca za wszystkie rady. wczoraj mialam takiego dola ze ryczalam mezowi, ze jego auto jest jakies dziwne a ja jestem idiotka. mowilam ze juz nie bede jezdzic bede... moze i mnie uda sie dojsc do tej wprawy.. dziekuje Wam raz jeszcze :*

Normalne, że masz obawy, ale nie odkładaj prawka na półkę, bo ćwiczenie czyni mistrzem. Stajemy się mistrzami głównie dlatego, że olbrzymia część ludzkiej aktywności ruchowej i poznawczej jest zautomatyzowana, po to, żeby nie obciążać świadomości. Na początku więc całą swoją uwagę skupiamy na sekwencji ruchów w celu uruchomienia i prowadzenia auta a z czasem nabieramy wprawy i robimy pewne czynności nieświadomie. Podobnie jak dziecko, które uczy się chodzić, pierwsze kroki wymagają ogromnej uwagi i wysiłku, a kilkulatek już się nie zastanawia, jak ustawić nogę, że zanim podniesie się jedną stopę trzeba postawić druga itd.
Większym problemem na drodze są ci kierowcy, którzy jeżdżą całkowicie na autopilocie z wyłączoną totalnie świadomością i to oni odpowiadają za większość wypadków. Szczególni ci, co w rzeczywistości jeszcze tych automatyzmów jednak nie nabyli, bo są młodymi kierowcami a już im się wydaje, że na nic nie muszą zwracać uwagi.

Ale są też wyjątki. Mam kolegę po czterdziestce z prawem jazdy od dwudziestu lat, ale auto prowadzi niemal wyłącznie jego żona. Na moje pytanie o powód odrzekł pytaniem: „czy ja wiem, że w mieście jest często kilka pasów ruchu i po wszystkich jadą samochody? ”. Z takim nastawieniem trudno o zautomatyzowanie pewnych ludzkich aktywności i pozwolenie, aby układ pozapiramidowych zajął się całą „obróbką” systemów proceduralnych i probabilistycznych.