Mąż nie chce żebym wróciła do pracy... - Netkobiety.pl

Hmmmm oddawać takie maleństwo do żłobka trochę żal.....jakby jeszcze trochę poczekać?

Ale do rzeczy....trochę nie rozumimiem jak można decyzji o zakupie działki nie uzgadniać z żoną, w końcu dotyczy was obojga. Chyba trzeba się nieco ostrzej postawić, poważniej z mężem porozmawiać......

A co do pracy w jego firmie, to mozna się czasowo zgodzić.....ale pod warunkiem normalnego zatrudnienia -> pensja, ZUS.

Najprostszą drogą do zaszczucia Cię będzie uzależnienie Cię ekonomicznie od męża i jego rodziny. To nic nie zmieni, że dostaniesz umowę, będziesz miała odprowadzane składki itp (o ile oczywiście dostaniesz). Bo i tak będziesz zawsze zakładnikiem męża i jego rodziny. Co z tego, ze będziesz miała pracę na legalu jak i tak w razie "nieposłuszeństwa" będziesz słyszeć groźby, ze Cię wyrzucą, ze zostaniesz z niczym itp.
Ja bym na Twoim miejscu wrócił do zawodu, w którym czułaś się dobrze i w którym zarabiałaś jakieś pieniądze. Ostatecznie co Ci mąż może teraz zrobić? Dziecko Ci zabierze za karę? Z domu wyrzuci?
Przemyśl to czy warto się dać zaszczuć.

Tak z ciekawosci, otrzymalas duzo sensownych uwag w poprzednim temacie. Dlaczego zakladasz kolejny? Co do pracy w rodzinnej firmie:
powiedz, ze albo dostajesz takie same warunki finansowe, jak w obecnej, albo niech sobie kogos innego "do pomocy" znajduja. Jesli nie chca Ci placic za "pomoc", to niech dadza Ci udzialy w firmie. Zebys wiedziala, po co pracujesz. Tak na powaznie, teraz sie z Toba zupelnie nie licza, myslisz, ze zaczna sie liczyc jak juz zupelnie zalezna bedziesz od nich?! Co jesli zachce im sie (a na pewno sie zachce) zwolnic Cie w trybie natychmiastowym, a innej pracy nie bedziesz mogla znalezc? Co do dziecka, jesli maz nie chce, zeby do dziecko do zlobka szlo, to niech on w domu z nim "siedzi". W koncu Ty bedziesz siedziala rok, wiec on nie moze?

Myśle, że raczej autorce nie grozi zatrudnienie w firmie teścia na pelny etat z godziwym wynagrodzeniem. Już sama propzycja, że "ma pomagać" sugeruje pomniejsza rolę "popychadła"

Dziękuję za rady. Jestem utwierdzona teraz w swoim zdaniu, że wracam do pracy. Na pewno bym nie otrzymała tutaj umowy ani wypłaty na konto. Nie ma szans.
Ja zarabiam w swojej pracy bardzo dobrze bo ok 5 tys. Na miesiąc,zależy od miesiąca. Więc to nie pracą na czarno czy jakaś byle jaka co się nie 'oplaca' chociaż ja myślę że każda praca jest opłacalna bo się wychodzi z domu i ma własne pieniądze.

Mój ma to dupek. Wczoraj była sytuacja że teściowa znowu się czepiała co do mojej małej 'ze źle trzyma głowę itp. '
Więc w nerwach jej mowie,żeby się odczepiła w końcu od niej. (Widziałam już minę mojego męża-nic się nie odezwał).
Potem jak byliśmy sami (uwaga uwaga woooow zdążą się to baaaardzo rzadko) naskoczył na mnie że jak ja się odezwałam do jego MAMUSI!!!!!!! że jestem wredna i okropna.

Po czym ja się nic nie odezwałam. Później do mnie on z pytaniem czy mała śpi a ja milczałam nic się nie odzywałam to on pod nosem że jestem 'pojebana'.

Sytuacja z dziś. Chodzę z małą na rehabilitację bo ma bardziej ulubiona stronę na którą trzyma główkę nie jest to żaden przykurcz nic poważnego ale trzeba nad nią pracować żeby polubiła ta drugą stronę.

Pani rehabilitantka na pierwszym spotkaniu powiedziała że broń boże nie przekręcać dziecku głowy. Ćwiczenia pomogą. Ona w ostateczności już po wszystkich krokach przekręcała by głowę ale nigdy tego nie robi. (Opowiedziałam jej zapędy teściowej że jej na sile przekręcała głowę).
Był to ok 2 miesiące temu. Dziś wróciłam z rehabilitacji i oba ciach obkreca głowę małej mówię jej że nie wolno tak. Na spokojnie.

Po godzinie znowu przyszła mała leżała w bujaczku podeszła do niej i mówi matka będzie zła ale trudno i znowu jej obkreca głowę.... !!!!!!!!!!!
Mam ochotę zadzwonić po tatę i się wynieść!!!!  Nasze auto w naprawie. W zasadzie to męża auto. Tu jest wszystko męża ....

Ja swojego auta nie mam bo sprzedałam jakieś 4 lata temu mam służbowe. Ale teraz jestem na macierzyńskim i muszę prosić się o auto. .nie bardzo mi się opłaca kupić auto jak wracam do pracy w sierpniu.

Mam dość tej wiedźmy robi mojemu dziecku krzywdę !!!!!

W swoim domu rodzinnym, mieliście do dyspozycji całe pietro , nikt się nie wtrącał w Wasze życie. Mąż pod pozorem lepszego dojazdu do pracy (odległość 8 km, można przejechać w 5 min, nawet szybciej) namówił Cię na przeprowadzkę do swojego rodzinnego domu, oszukał Cię w kwestii budowy Waszego domu, żyjesz teraz niczym w kołchozie.
Macie do dyspozycji jeden pokój? do którego każdy wchodzi, jak do siebie (bez pukania); teściowa, szwagierka, nawet dziecko drugiej szwagierki przychodzącej w odwiedziny, które z Waszej sypialni robi sobie plac zabaw.
Do tego teściowa, wtrącająca się w każdą porę Twojego życia, lekceważąca Twoje prawa jako matki, która nawet nie działa w swoim źle pojętym interesie dziecka, ale wprost przeciwko Tobie. W poprzednim wątku napisałaś "Mówi do mojej córeczki 'mama cię bije' 'mama nie dała jeść"!!??
...a Ty milczysz??? Masz szczęście, że tymczasem Twoje dziecko jeszcze nie kuma, ale licz się z tym, że z czasem teściowa będzie z premedytacją podkopywała Twój autorytet, zresztą robi to od początku.
TWÓJ MĄŻ:

Nie usprawiedliwiaj go, że taki sposób odzywania się do Ciebie zdarza mu sie rzadko. Pisałaś, że często na Ciebie krzyczy, gdy próbujesz się postwić, słyszysz, "że jak ci się nie podoba, może się wyprowadzić", lub wręcz "spie*****ć", to jego słowa. Nie dotrzymuje slowa, nie konsultuje z Tobą ważnych dla Was spraw, wydaje Ci rozkazy, nie reaguje na zachowania swojej matki wobec Ciebie, wręcz staje po jej stronie, straszy Cię odebraniem dziecka!
Lilka, ile Ci jeszcze trzeba, na co czekasz, co trzyma Cie w ich domu?
Dokładnie w "ich", bo Ty jesteś tam na szarm końcu, jesteś ledwo tolerowanym dodatkiem do jego dziecka.
Nic się nie zmieni, dopóki się nie postawisz i nie wrócisz do siebie, do tego czasu wykończa Cię i nastawią dziecko przeciw Tobie.
Może macie jakies szanse, gdyby mąż poszedł za Tobą (daleko nie ma), gdybyście zrealizowali plany budowy własnego domu, argumentów za takim krokiem masz aż nadto.

Przepraszam jak to Jego? Chyba WASZE. Coś mi tu poważnie śmierdzi teściami i nie odciętą pępowinką. Teściowa rzeczywiście bezczelna i bezmyślna.
Postaw na Swoim inaczej będziesz nieszczęśliwa. Nagle wszystko jest Jego. Natomiast Ty nic nie masz, bo nie pracujesz. Wracaj jak najszybciej do pracy - Jego szantaże niech sobie wsadzi w wiadome miejsce.
Najgorszym problemem jest coś innego - Twój mąż nie ma jaj i ciągle jest przyklejony do rodziców. Próbuje kopiować rodzinne schematy i własną pępowinę owinąć wokół Twojej szyi. Dlaczego wzięłaś sobie na męża niedojrzałego faceta!?

Ja na Twoim miejscu wyprowadziłabym się do własnych rodziców. Niech On wyjdzie z własnej strefy komfortu to zaraz słownictwo i myślenie się wyrównają. Co będzie jak mała dorośnie, a Ty tam będziesz... matko.

Dokładnie mam niestety sąsiadkę z podobnym problemem. Facet kompletnie bez jaj i zmanipulowany przez rodziców. Sąsiadce również doradziłam wyjazd i nagle z koguta zrobił się mały kurczaczek, bo tacy "Panami" są przy rodzicach, czyli tam gdzie czują się pewnie. Gdzie indziej sieroty, które nie potrafią samodzielnie funkcjonować.
Taka osoba to mentalnie jeszcze dziecko. Wraz z wiekiem powinna również dojrzewać miłość do matki, On nadal ma 8 lat.

Do tego nie uwierzę, że "nagle" to dostrzegłaś .

Fascynujace, jak bardzo kobieta da sie ponizyc w imie utrzymania zwiazku. Jaka cene jest gotowa zaplacic, aby nie poniesc "porazki".
Niestety, jedynym sposobem na rozwiazanie twoich problemow, jest podjecie przez ciebie decyzji. Musisz spokojnie, rzeczowo i asertywnie, doprowadzic do tego zebys odzyskala godnosc. Musisz isc do swojej pracy, realizowac swoje pasje, rozwijac swoje zainteresowania. Maz i dziecko maja ubogacic twoje zycie a nie je niszczyc. On nie ma prawa podejmowac waznych zyciowych decyzji, dotyczacych was obojga, bez twojego udzialu. Sytuacje konfliktowe beda dla niego trudne, ale musi stac po twojej stronie. Rodzice naturalnie traktuja nas jak dzieci, ale nasza rola jest stawiac im granice. Skoro on nie jest do tego zdolny, to daj mu czas aby dojrzal. Ale nie rezygnuj z siebie. Co to oznacza? Najpierw rozmowa, ale to juz chyba masz za soba, potem ultimatum, a w koncu realizacja grozb. Ja powiedzialbym "adios", ale mozna po drodze jeszcze zaliczyc separacje.

Masz męża idiotę. Nieuleczalnego idiotę. Bardzo współczuję.

Czuję się jak szczur. Mam zamiar powiedzieć dziś teściowej jak się jej synuś do mnie odzywa przy nim to zrobię. Jestem ciekawa jej relacji czy znowu będzie go bronić.
Pewnie tak.
W nocy myślałam o tym jak zorganizować przeprowadzkę wyjść z jedną walizka i wrócić za jakiś czas po resztę rzeczy swoich i malej? Mebelki jej zabawki. Akurat za wszystko płaciłam ja więc mi nie zarzuci że biorę za jego.

Nie mieszaj w to teściowej, to by wyglądało, że skarżysz się jego mamusi - a wsparcia od niej nie uzyskasz, wierz mi. Będzie bronić jego, bo jest jego matką. Raczej potwierdzi jego opinię o Tobie, zamiast zaprzeczyć.

Wyprowadź się jak najszybciej, możesz zrobić tak jak mówisz:spakuj najpierw najpotrzebniejsze rzeczy, a potem wróć po resztę, najlepiej nie sama.

Podjęłaś dobrą decyzję.

liliana91, porozmawiaj ze swoimi rodzicami, zaplanujcie Twoją przeprowadzkę. Nie masz raczej szans na wyniesienie się z tego domu cichaczem, jeśli wszyscy żyjecie "na kupie", a dodatkowo Twój mąż pracuje w domu, czy tuż obok.
Nie masz na co czekać. Żalenie się teściowej jest bez sensu, w końcu ona sama knuje przeciwko Tobie (oskarżające Cię teksty mówione do dziecka), niczego nie uzyskasz, a tylko zaognisz atmosferę.
Na czas przeprowadzki, zostaw dziecko pod opieką mamy, nie mów mężowi o tym wcześniej, bo aż strach pomysleć, jak zareaguje on i jego rodzina.
Poproś ojca o pomoc, najlepiej, jakbyś od razu wszystko zabrała, bo później możesz nie mieć już możliwości. W razie awantury możesz wezwać policję.
Licz się też z tym, że część rzeczy pozostawionych w ich domu będziesz musiała spisać na straty, trudno, to tylko przedmity.
Liczy sie Twoje i dziecka życie i spokój. Zacznij działać, bo z tego co opisujesz, jest między Wami coraz gorzej.
Znalazłaś się w gniżdzie os - uciekaj.

« Mam zamiar powiedzieć dziś teściowej jak się jej synuś do mnie odzywa przy nim to zrobię. Jestem ciekawa jej relacji czy znowu będzie go bronić. » Po jaka …? Przeciez tesciowa wezmie strone synalka i tylko mega-awantura bedzie.

« pyta czy jest coś zjeść...ja milczę. » Dlaczego milczysz w takich sytuacjach? Powiedz, ze nie ma i tyle. Jesli chce cos zjesc, to niech sobie zrobi.

« W nocy myślałam o tym jak zorganizować przeprowadzkę wyjść z jedną walizka i wrócić za jakiś czas po resztę rzeczy swoich i malej? » Zostaw mala u Twoich rodzicow i wroc po Twoje rzeczy tego samego dnia. Musisz powiedziec mezowi, ze moze sie z Toba przeniesc do Ciebie, zeby nie bylo, ze mu dziecko porwalas i zabraniasz widzenia sie z nim.

Czy Ty kiedykolwiek powiedzialas wprost, ze Ci sie obecny uklad nie podoba?
Bo jezeli nie, to zrobia z Ciebie wariatke, ktora sie wyprowadza bez powodu.
Bo jezeli nie, to w razie rozwodu jakie bedziesz miala argumenty? Bo rodzina meza Ci nie pomoze mowiac, ze sie zachowywali nieodpowiednio...
Przemysl sobie, jak to zorganizowac, zebys obronna reka z tego wyszla. Moze warto z jakims adwoketem sie skonsultowac?

Nie chcę mu wysyłać smsa nim się wyprowadzę. Chcę wysłać jak już się wyniesiemy żeby nie zarzucił mi że wywiozłam dziecko. Którym się nie zajmuje bo mu się nie chce i on uwaga pracuje więc nie będzie się nią zajmował.

Wyobraźcie sobie że druga siostrunia meza ta co ma dzieciaka przyjechała z nim właśnie CHORYM :] NIKT tutaj nie szanuje tego że jest MAŁE dziecko. Dodam,że nie przyjechali z daleka (mogli mieć zaplanowane czy w trakcie choroba wyszła) mieszkają od mamusi 2 km... super.

Przecież to oczywiste, że jeśli się wyprowadzisz, to razem z dzieckim, przecież to jeszcze  niemowlę, zreszta wiek nie ma różnicy. Nie wywozisz nigdzie dziecka, tylko wyprowadzasz się 8 km dalej, to żadna odległość, zwłaszcza, że on nie poświęca dziecku czasu, może wreszcie będzie mial okazję. Nie pozwól się zastraszyć tym, że odbierze Ci dziecko, akurat nie on o tym decyduje. Dobrze byłoby, gdybyś miała jakies dowody na jego agresję.

Może w złości się tak wyrażam o nich. Bo jakoś wielkiej krzywdy mi jego rodzina nie robi ja po prostu tutaj czuję się z nimi jak w klatce.
Najlepiej brak mi prywatności i tego czasu jak mieszkaliśmy u mnie i jak wtedy mnie mąż traktował. Przywozil mi kwiatki czekoladki często gdzieś wychodziliśmy, kochaliśmy się bardzo często. A tutaj NIC. Od porodu małej rzadko gdzieś wychodzimy nic mi nie kupuje ( nie chodzi o prezenty ale o gest, czułość) a seks był raz w ciągu 5 miesiecy i to na szybko bo się bałam że ktoś wejdzie. Więc może zlosc mówi za mnie.

Ja im te krzywdy nie robią piorę, gotuje, prasuje...darmowa sprzątaczka. A i tak ciągle coś źle jest. Najgorętsze jak szwagierka w pracy a ja tutaj ogarniam wszystko po czym ona potrafi zadzwonić i ZAPLANOWAĆ nam całe popołudnie. Np.
'przyjade do domu i Będziemy robić to to to i to' a ja bym wolała pojechać do siebie z małą a tutaj już mam robotę zaplanowana. Codziennie wstaję ok 7 żeby nie gadali że len jestem co z tego że wstaję w nocy do dziecka.

Liliana, pytasz czy z Tobą coś nie tak i masz chyba rację. Mąż Cię wyzywa aż "miło", nie szanuje, ma Cie gdzieś- i taka sytuacja twa już jakiś czas- a Tu odpisujesz na forum kolejne poczynania męża, kolejne epitety i metafory pod swoim adresem. Ba, zakładasz drugi temat, z wyczynami ślubnego w tle. Chcesz jeszcze- ewentualnie- zabrać pana do własnych rodziców... A wystarczyło by zakomunikować: ,,wracam do rodziców, zabieram córkę i idę do pracy", tak zrobić dopiero założyć na forum temat: ,,mąż nie CHCIAŁ, abym wróciła do pracy".
Nie wykluczyła bym złożenia pozwu rozwodowego.

Dziewczyny (i faceci) dali Ci już tyle rad, więc albo podoba Ci się twoje obecne życie  i wcale nie chcesz go zmieniać, albo jesteś trollem.

Jeśli jednak Twoja historia jest prawdziwa: współczuję sytuacji i męża.

Nie wiem co to oznacza być trollem. Nie ważne.

Wiem że ma zdrowy rozum powinnam odejść i odetchnąć a nie żyć w tym gównie

Nie wiesz? To wrzuć w google.

To, co robisz, to groźby bez pokrycia. Takie gadanie "jak jeszcze raz mnie obrazisz, to się wyprowadzę" - puste słowa. Do tej pory nic nie zrobiłaś, dlaczego on miałby uważać, że teraz coś zrobisz? Na tyle pozwoliłaś, dlaczego kolejny raz miałby coś zmienić? Jak gotowana żaba, przyzwyczajasz się do toksycznego środowiska i nie zdążysz się obejrzeć, a będziesz tak tam uwikłana, że się nie wyrwiesz. Bo już zdążył cię umodelować według swoich zachcianek - już mieszkasz, gdzie on chce, już znosisz zachowania jego matki, bo on tak chce, już pozwalasz na to, żeby inni ludzie planowali twój dzień, skoro on tak chce, już on może odzywać się do ciebie, jak chce. To nie stało się nagle - to wszystko kroczek po kroczku, powoli wprowadzał ci w życie, a ty - z obaw lub poczucia obowiązku czy źle pojętej miłości - wszystko znosiłaś z nadzieją, że kiedyś będzie lepiej.
Otóż nie będzie. Jeśli ty się nie zmienisz, nic się nie zmieni, bo reszta systemu czuje się doskonale w tej sytuacji.

Piszesz,że jesteś przedstawicielem medycznym.Trzeba być ogarniętym,żeby pracować w tym zawodzie.A Ty wierzysz w ściemę,że ktoś Ci zabierze dziecko jak odejdziesz od męża? No weeeź...

To akurat jest w miare latwo wytlumaczyc:
1. hormony jeszcze jej buzuja
2. syndrom zaby w ukropie, o ktorym ktos wspomnial
3. pranie mozgu polegajace na wmowieniu jej, ze sobie nie poradzi
4. rozpaczliwa chec zachowania rodziny: bo co ludzie powiedza, bo weselicho kosztowalo tyle, bo dziecko musi miec ojca, itp...

Ona w tym bagienku tkwi, czyli brakuje jej perspektywy, zeby spokojnie wszystko sobie poukladac. Nic innego nie robi, wiec koncentruje sie na jej obecnej sytuacji i przezywa na wszelkie mozliwe sposoby.

Pewnie masz racje. To zreszta ciagly motyw dziewczyn na tym forum: cierpia mieszkajac u tesciow, ale sie nie wyprowadza, bo przeciez na wlasny dom zbierac trzeba. Co one z tym wlasnym domem maja?! Nie stac na dom, to trzeba kupic mieszkanie, albo wynajac, a nie najlepsze lata zycia marnowac.

Dokładnie poszłam za mężem bo umowa była inna że budujemy się będziemy mieć więcej czasu dla siebie. Ale rzeczywistość jest inna. Nagle mu się odechciało -nie chce mi się budować domu. Czasu nie ma dla Nas bo pracuje co by było nam dobrze w życiu czytaj:kasa na wszystko. (Dla niego liczą się tylko pieniądze).

Racja jest też w tym że boje się że mała nie będzie miała ojca, bądź co bądź to jej ojciec.
Ja raczej jestem z takich osób że dla mnie rozwód to nic normalnego i rozstanie dla mnie nie jest łatwe.
Za bardzo jestem emocjonalna

Wczoraj z mężem rozmawialiśmy ja mu powiedziałam,że nie mam już siły że mam dość tego życia pod dyktando jego rodziny a on do mnie że mam się nie przejmować olewać.. a jeszcze się dowiedziałam,że uczę córkę tylko na rękach nosić. Żenada.
Oczywiście się popłakałam. Muszę się zmienić i być silna bo przy przeprowadzce nie chce ryczeć jak głupia!!!!

Rani dziś wstałam o 7 rzecz jasna co by nie gadali że leń. Szwagierka dała dyspozycję : ugotować obiad, wyprasować mam, wyodkurzać i ogłosić jej sukienki na sprzedaż na internecie. A jak wróci z pracy to będziemy sobie działać ....:/ Chuj mnie strzela. Gotuje właśnie pomidorowa bo chce iść z małą na spacer a ty teściowa z pytaniam co robisz?
-pomidorowa a co?
-ale to weź sobie to zrób tak i tak .  No weź też mała na spacer..

Wrrrrrr!!!!!!! Mam prawe 30 lat na karku a czuję się jak w przedszkolu.

W normalnym domu może i by się dało a tutaj oni uważają że ja SIEDZĘ w domu to mam być na posyłki.

Wracaj dziewczyno do rodziców. Będziesz mieć spokój, pomoc i swój kąt.
Mąż jak że tęskni, to pójdzie za Tobą. A jak nie, to znaczy, że jest gówno wart.
Teściami się nie przejmuj. Nie jesteś służącą ani panią od spełniania zachcianek wszelakich. Powinnaś raz a dobrze im to powiedzieć.

Widocznie ja nie potrafię bo to jest ich a ja tu jestem 'gosciem' który nie ma zamiaru nigdy wyjechać.

Nie wiem co ze mną jest nie tak że jestem taka wrażliwa natura nie umiem odmówić. Pamiętam jak się zwalniała z dupnej pracy nim zostałam przedstawicielem to miałam wyrzuty sumienia że zostawiam ludzi a tam tytule roboty pomimo że ci ludzie nie byli do końca ok.

Dostaje nerwicy przez ta całą sytuację tutaj   nawet jak były przygotowania przed wigilia to szwagierka mówi jak sobie WSZYSTKO porobimy to będziesz mogła sobie do domu pojechać. U mnie mama sama a tutaj ja teściowa jedną szwagierka a druga 500m dalej mieszka i cały czas tutaj przebywać ze swoim synkiem.

Mąż obiecywał że niekt się nam nie będzie wtrącał ale jest inaczej i już tym on się jakiś nie przejmuje. Obiecywał wszysto żebym tylko przyszła do nich mieszkać.
Teraz obietnice poszły w niepamięć.

Seks był od 5 miesięcy raz. RAZ.

Ja tutaj nie chcę mieszkać i tyle. Nie chcę się dogadywać z nimi. raz że z mężem wcale nie mam więcej czasu to jedynie co jest więcej między nami to kłótni i wyzwisk.

Jeszcze on chce żebym zrezygnowała z pracy i już wgl była zależna od niego. Pamietam jak jakiś czas temu mi zaproponował żebym dom który mam na siebie zapisany i działki o wielkość 5 hektarów oddała swojemu rodzeństwu bo MY sobie damy rade. Ale mój Tata się nie zgodził bo powiedział że każde jego dziecko dostało po równo więc ja nie będę nic nikomu dawać bo nic nie jestem dłużna.