Temat do usunięcia - Netkobiety.pl

No ale w tym przypadku chodzi o to, że coś się obiecało drugiej osobie. Jeśli coś się powiedziało należy dotrzymać danego słowa. Całe życie kierowałem się tym, że jeśli coś obiecywałem, to czy się paliło czy waliło ja to, robiłem albo przynajmniej dokładałem wszelkich starań by zrobić co mogę w tej kwestii. Co najwyżej mogę żałować, że kiedyś taką obietnicę złożyłem, drugi raz po tych doświadczeniach byłbym bardziej ostrożny umawiając się na coś takiego z drugą osobą. Stąd też nie kończące się u mnie wyrzuty sumienia. Co do związku nic sobie nie mogę zarzucić, w miarę też zrozumiałem, że widocznie mnie równie mocno nie kochała więc odeszła i nie mam z tym już teraz problemu bo, jednak wolałbym być z kimś kto będzie tak samo zaangażowany jak ja. Jednak nie mogę się pozbyć winy, że się nie odzywam.

//Edytowałem główny post bo, stwierdziłem, że wolę nie pisać zbyt szczegółowo by przypadkiem ktoś z jej znajomych nie trafił na ten post i tego nie powiązał

Tak, wiem, że była głupia. Nawet bardzo. Dawno bym już o całej sprawie zapomniał ale nie potrafię tego rozdziału zamknąć przez obietnicę, którą złożyłem. Zarazem spełnienie obietnicy raczej nie pomoże zamknięciu tylko bardziej na nowo otworzy kontakt, lub rozmowa skończy się po kilku zdaniach bo, sam nie wiem o czym mielibyśmy dziś rozmawiać.
I właśnie z tym mam problem. Ja wiem, że spełnienie tej obietnicy nic dobrego raczej nie przyniesie, a tylko to, wszystko rozgrzebie, a zarazem czuję się bardzo nie w porządku wobec niej i też nie mam 100% pewności czy ona oczekuje, że ten kontakt wznowię czy nie. Jeśli oczekuje tym gorzej z mojej strony, że pozwoliłem jej uważać że to, zrobie i się z tego nie wywiązałem. Dlatego chciałbym to, wszystko jakoś ogarnąć.

Brałem pod uwagę spotkanie twarzą w twarz, porozmawianie o tym co się wydarzyło i już nie proponowanie przyjaźni, zrezygnowanie z niej ale zaproponowanie by po prostu traktować się jak dwie znajome sobie osoby bez większej zażyłości czy jakichkolwiek oczekiwań. Aczkolwiek nie wiem czy to, dobry pomysł.

I nie do końca się z Tobą zgadzam, że nie wszystkie obietnice powinno się spełniać. Przecież to, czy dotrzymujemy słowa czy nie świadczy o nas samych i o tym czy można ufać temu co mówimy

Co do jej wyleczenia wiem, że już na krótko przed tym jak urwał się kontakt z kimś była i jakiś czas to, jeszcze później trwało ale czy jest do tej pory, nie mam pojęcia bo, doszedłem do wniosku, że to, nie moja sprawa i lepiej nie szukać odpowiedźi.

Czyli Twoim zdaniem z rozsądku powinienem odpuścić tą obietnicę, osobę i o niej zapomnieć bo, nie będzie to dobre ani dla mnie ani dla niej?
Szczerze mówiąc ciężko mi się pogodzić z taką wersją. Jakoś bardziej do mnie przemawia pogadanie i uporządkowanie tego, bo jakoś cieżko żyć ze świadomością, że kiedyś zerwało się kontakt z kimś kto był dla nas swego czasu ważny i więcej się do tej osoby nie odezwać. Jeśli nie było żadnych kłamstw itp. byliśmy wobec siebie szczerzy, nawet jeśli były kiedyś silne emocje/uczucia, plany na przyszłośc to, z czasem chyba do wszystkiego można się zdystansować i pomimo tego co było umieć porozmawiać z drugą osobą. Nawet jeśli nie jest już ona częścią naszego życia, mamy swoich przyjaciół, nową miłość ułożone życie to, dużo milsza jest perspektywa gdy spotkawszy dawną miłość można się szczerze uśmiechnąć do siebie i zamienić chociaż dwa zdania, po czym wrócić do swojego szczęśliwego życia.