Inteligencja emocjonalna ? - Netkobiety.pl

No tak, masz rację. Ja tego nie potrafię jeszcze. Myślę,że naturalnie zapomni się o kimś po jakimś czasie, ale np ja popełniłam błąd pisania do niego emocjonalnych smsów i nawet jak teraz zajmuję sobie czas - robię to po to,żeby o nim nie myśleć. Większość osób , która tu jest tkwi w jakichś niezdrowych relacjach i zabiega o kogoś, kto ma nas gdzieś - chodzi mi o to,żeby może jakoś bardziej się wspierać w zerwaniu takich relacji niż ,,jak odzyskać kogoś tam". Skoro ktoś nas zostawił ,to znaczy,że podjął już tą decyzję. Co można zrobić... nic. Najgorsze co można zrobić , to narzucać się ,albo siedzieć na tych forach tygodniami i użalać się nad sobą. Wiadomo,że na początku każdy się użala, bo to boli jak diabli..al na dłuższą metę.. no co nam to da. Ci faceci układają sobie życie, rozwijają się, mają nas gdzieś... a my rozkminiamy ich. Pomyślałam,że może takie zachowanie, kiedy przebolejemy to sami ( nie informując ich o tym), mogłoby nam pomóc.

Nie wiem, dlaczego wątek nazwałaś inteligencja emocjonalna, bo post nie ma z nią nic wspólnego. Raczej z jej brakiem. Na rozważania o ex proponuję słowa: nie załatwię w życiu wszystkich spraw.
A na rozterki uczuciowe stwierdzenie, że prawdziwa miłość nie polega na tym, że kogoś bardzo pragniemy ale na tym, że potrafimy z niego zrezygnować, dla jego dobra lub na jego życzenie czy decyzję.

Masz inną koncepcję miłości. Już nie pamiętam jaki mądrala uzależnił ją od konieczności miłości do siebie. Tylko jak piszesz twoja przyniosła ci wstyd, a moja silne związki z partnerką. Idź tą drogą,

No własnie, też jak o tym myślę, to kurczę... nie jesteśmy robotami, to nie jest tak,że ktoś z kim jesteśmy w związku powie nam ,,dowidzenia" , a my ,, rozumiem, bądź szczęśliwy, pa".... Ja ma 24 lata , spotykałam się z 3 facetami na poważnie i z każdym jak się rozstawałam to zachowałam się głupio na koniec. Chodzi mi o to,że znam przypadki, gdzie ktoś przyjął rozstanie ,, chcę z Tobą być, ale jeżeli Ty nie, to ok - zrozumiem" i nie wypisywał do byłego pretensjonalnych smsów. Strasznie mi wstyd, nie pobiłam go, ale na koniec napisałam mu,że jest zakłamanym człowiekiem,spotkałam się z jego byłą ( czego nie żałuję, chciałam dowiedzieć się jak traktował ją, jakoś pomóc sobie i mi to potkanie bardzo pomogło) no i powiedziałam mu o tym, bo bałam się,że kiedyś może dowie się od niej. Ona z kolei kiedy on ją zostawił - zachowała się z klasą... podziękowała mu, życzyła szczęścia i nie odezwała się więcej. Chociaż mówiła mi,że przez 3 miesiące wyła z bólu,ale nie chciała mu pokazać tego jak bardzo ją zranił. Już nie ma sensu opisywać tej mojej relacji z tm facetem, bo to koniec i nie da się tu nic uratować. W każdym razie... szczerze to ja podziwiam osoby, które potrafią w taki sposób przyjąć rozstanie. Najbardziej boli olewanie i brak odzewu... nie chodzi mi o dokopanie byłemu - bo on tak czy siak ma mnie gdzieś. Ale .... pluję sobie w brodę, że kiedy na pożegnanie go przytuliłam i życzyłam szczęścia, to później wygenerowałam mu parę złośliwych smsów.

Wiecie.. na filmach i jak słucha się tych ekspertów od miłości i rozwoju - np Anna Szlęzack, Damian Parcel, Robert Marchel ( na yt mają kanały), to oni własnie tak radzą - że w ten sposób zszokujemy osobę, która nas zostawia i pokażemy,że jest nam przykro,ale na nich świat się nie kończy i trzeba iść do przodu.