Czy mam całkowicie zerwać kontakt czy może dalej tworzyć związek? - Netkobiety.pl

Byłam z moim partnerem przez 3 miesiące.. Może i krótko, ale plątalismy się przez dwa lata bo to zaczęło się od tego, że ja kochałam się w nim przez dwa lata. Kiedy wyznałam mu miłość, to on nie był pewny czy ze  mną być bo był zraniony i zdradzony przez wcześniejsza dziewczynę. Kiedy już zrezygnowała z niego on nagle uświadomił sobie ze mnie nie chce stracić ale wtedy byłam z kimś innym. Odbił mnie tej osobie, ale ja dopiero po jakimś czasie zdecydowałam się na związek z nim. Przez jakiś czas nie potrafiliśmy się dogadać.. Kochalismy się oboje i kochamy bardzo ale oboje jesteśmy uparci i nie damy sobie nic powiedzieć. On potrafił być do mnie chamski i zimny  bo taki jest, ale potrafił być też kochany i troskliwy. Był jeszcze za czasów znajomości moim jakby przyjacielem bo wszystko mu mówiłam. Kiedy byliśmy w związku też mu ufałam bezgranicznie i myślałam że on mi też. Przy znajomych potrafił czasami być do mnie chamski co mnie bolało. Przez jego chamstwo i zimne zachowanie w stosunku do mnie, cierpiałam.. Tłumaczyłam mu setki razy że coś jest nie tak, ale on uważał że to nie prawda. W końcu pewnego dnia napisał do mnie jeden chłopak. Jestem osobą która lubi mieć duo znajomych ale wtedy chciałam mieć tylko znajomych. Gdy pokazałam mu ze pisze z kimś momentalnie się wściekł choć chciałam mu pokazać że z nikim nie "romansuje" bo zależy mi tylko na nim i poza tym nikt inny mnie nie interesował poza nim. Zaczął się robić zazdrosny i okazało się wtedy ze jest nie ufny... Tłumaczył mi się, że to przez moją poprzedniczke taki jest. Cały czas sprawdzał mi telefon o czym pisze z tą osobą itp. Pewnego dnia chciałam iść na imprezę i chciałam iść z nim on nie lubi imprez, ale ja chciałam iść na kompromis by iść tam chociaż no półtorej godziny bo ja kocham tańczyć. Nie chciał iść na kompromis i zaczęliśmy się kłócić. Często się klocilismy nawet o drobnostki bo jesteśmy tacy sami. Wyszło na to że miałam iść sama z koleżankami bo ja niestety też jestem uparta i jak nie chciał kompromisu to zrobiłam swoje.. Spotkaliśmy się w sklepie i on zrobił mi wstyd swoimi nerwami w sklepie a potem ze mną zerwał. Gdy wracałam do domu z koleżankami stał na parkingu i wolał mnie jak psa że mam przyjść. Odmówiłam mu ale on jednak nie dał za wygraną. Nie dogadaliśmy się i poszłam sama na tą imprezę skoro ze mną zerwał a zranił mnie bardzo. Chciał to odwrócić w pewnym momencie ale mnie to za bardzo zraniło nie miałam ochoty się z nim widzieć. Gdy byłam na tej imprezie spotkałam tam tego kolegę z którym gadałam, który do mnie napisał. Stwierdził że się z nim poznam i potańcze ale tylko po koleżensku bo nie interesował mnie w inny sposób w tamtym momencie. Gdy stałam z nim na dworze mój już były partner podszedł i zrobił mi przed tym znajomym wstyd. On już nie raz robił mi wstyd na imprezach i to nawet jak z nim nie byłam. Robił mi awantury bo mu się nie podobało że gadam z mężczyznami. Potrafi nie mieć szacunku do mnie a do swojej rodziny nie ma go wcale. Gdy nie byliśmy razem i po ten imprezie by z kimś pogadać spotkałam się z tym chłopakiem którego poznałam on się wściekł i zaczął obgadywac mnie za plecami i się mścic mówiąc na mnie ze jestem kobietą lekkich obyczajów ale mówił to w sposób bardziej wulgarny choć taka nie jestem bo jestem wierną osoba. Nie wiem czy mam do niego wrócić skoro przez długi czas nie dogadywalismy się. Były dobre chwile, ale były częste kłótnie o bzdury. Jest zazdrosny o wszystko. Nie potrafię o nim zapomnieć i tęsknię za nim bardzo, ale nie wiem czy mogę się podjąć tego, bo gdy byłam z nim nie interesowała mnie szkoła, studia i przyszłość ani matura bo on sam nie podszedł do matury bo go nie dopuścili i nie ma dalszego planu dla swojej kariery, nje myśli o niej. Już mówił mi takie typu rzeczy bym do niego wróciła jak: "miałem zamiar ci się oświadczyć", "kupił bym ci nawet tego twojego wymarzonego psa jak będziesz ze mną". Nie chce by mnie chciał przekupic. Kocham go bardzo bo tylko do niego poczułam na początkach naszego związku te dreszcze gdy mi dotknął dłoni itp... Te oznaki zakochania. Nie wiem jednak czy nie lepiej będzie dla nas jak to zakończymy. On mówi, że się zmieni i że już nie będziemy się kłócić, ale nawet ostatnio jak prosiłam go by dał mi spokój chwilowo bo mam ważny sprawdzian to nie słuchał mnie a potem po fakcie przepraszał i obiecał że więcej tak nie zrobi a robił to samo. On wierzy, że to wsytsko da się naprawić, chce z nim być pragnę tego ale moja podświadomość mi na to nie pozwala. Gdy chce to powiedzieć, nie umiem tego wypowiedzieć ani otworzyć buzi. Te słowa nie chcą ze mnie wyjść. Nie wiem czy warto to naprawiać. Gdy w jednym momencie się wkurzył chciał zniszczyć wszystko co przypominało mu o mnie i nasze wspomnienia. Jest bardzo nerwowy ale mnie by nie skrzywdzil, chyba.  Nie wiem czy dalej w to brnąć dlatego tutaj o tym piszę