Musze się gdzieś wyżalić - Netkobiety.pl

Założyłam to konto tylko dlatego bo muszę to komuś napisać. Mam 14 lat i jestem dosyć brzydką dziewczyną (a przynajmniej takie mam o sobie zdanie). Zacznę od tego że nigdy nie miałam przyjaciółki, to znaczy kiedyś miałam w podstawówce ale byłam tylko jej "sługą" to nie była prawdziwa przyjaźń. W chyba 4 klasie mój ojciec wyjechał do innego kraju żeby zarabiać więcej pieniędzy, miałam się do niego wyprowadzić razem z mamą i siostrą, ale ciągle brakowało pieniędzy na to, poza tym było w miarę dobrze finansowo ale i tak ludzie patrzyli się na mnie z góry przez to że potrafiłam nosić jedne buty cały rok i miałam często tłuste włosy. W 6 klasie pojechałam na święta do taty z braćmi siostrą i mamą. Wszyscy byli szczęśliwi i ogólnie było pięknie, ale coś pod koniec zaczęło się psuć, nie wiedziałam co to. Jak wróciłam do domu po jakimś czasie przeczytałam przez przypadek wiadomość mamy do taty, nie pamiętam o co chodziło, ale jednak bardzo mnie to zaniepokoiło i słusznie. Kilka dni później dowiedziałam się że tata zakochał się w swojej przyjaciółce i z nią jest. Płakałam całymi dniami i zaczęłam się ciąć ale nikomu nie powiedziałam o rozwodzie. Mama mi powiedziała później że to nie pierwszy raz kiedy ją zdradzał ale nie wróci do niego tym razem. Czułam obrzydzenie do mojego ojca, ale nadal go kochałam i nadal kocham. W końcu pogodziłam się z tym że każdy ma prawo do szczęścia. Ale tylko się okłamywałam. Później poszłam do gimnazjum stwierdziłam że zakończe przyjaźń z wszystkimi z podstawówce, ale w mojej nowej wszyscy mnie wytykali palcami bo nosiłam rękawiczki bez palców żeby nie było widać że skóra mi schodzi z rąk. Po kilku dniach czułam się szczęśliwa bo wszyscy mnie polubili, myślałam że w końcu znalazłam przyjaciółki, jednak po kilku dniach dowiedziałam się że obgadują mnie i się ze mnie śmieją, zaczęłam mieć myśli samobójcze bo było mi tak źle z tym że nikogo nie mam, a moja mama zaczęła się na mnie wyżywać od czasu do czasu (W sensie słownie, czyli mówiła że jestem głupia i że nic nie umiem itp.). Nawet kilka razy próbowałam się zabić łykając tabletki z każdym razem coraz więcej. Jednak zakochałam się i powiedziałam o tym jednej dziewczynie która później to powiedziała innej, żałowałam że zaufałam komukolwiek. Mam z nimi wszystkimi dobry kontakt ale nie wiedzą o mnie dużo i chce żeby tak zostało. Nie miałam nikogo komu mogłam coś powiedzieć. Zaczęłam słuchać innego gatunku muzyki niż do tej pory i muzyka zaczęła mnie uspokajać. Do teraz nie mam się komu wyżalić. Dlatego pisze to właśnie tutaj, nie uważam że mam najgorzej bo zawsze może być gorzej. Aktualnie sytuacja finansowa się pogarsza i to chyba wszystko. Dziękuje jeżeli to przeczytałeś/aś do końca i nie musicie mnie pocieszać ani nic po prostu dziękuje.