Czy ktoś wyszedł dobrze na spełnianiu życzeń teściów - Netkobiety.pl

Jestem zdania, ze zwiazek jest pomiedzy dwojgiem ludzi. W konfliktach staralem sie przekonac swoja zone ze musimy czasem ustapic, ale zawsze to bylo my. Nie wyobrazam sobie ze moja zona musialaby walczyc przeciwko mnie bo moja mama to czy tamto, a ja staje za mama.
Bylismy troche skazani na obcowanie z moimi rodzicami, ale zona zawsze wiedziala ze jestem bardziej z nia niz z mama i ze wzgledu na to ze nie bardzo lubi moich rodzicow, ograniczylem kontakty z nimi do minimum.
A spelnianie zyczen moich rodzicow? Bez sensu. To nie im przysiegala przed oltarzem, wiec niby z jakiej racji? Nie chcialbym zeby otwarcie wypowiedziala im wojne, ale to my budowalismy swoja rodzine i ona miala wygladac po naszemu, a nie tak jak chca inni.

Na spełnianiu cudzych życzeń - nie?

Na spokojnym wysłuchaniu rad, o które się nigdy nie prosiłam - wielokrotnie. Czasem te rady mają wartość - odrzucanie ich tylko dlatego, że nie mam na nie ochoty, bo sama wiem lepiej, po doświadczeniach lat nastoletnich uważam za godne małolaty właśnie. A nawet, jeśli częściej są to rady złe, to często dużo łatwiej wysłuchać i zrobić swoje niż radą wzgardzić i obrazić drugą stronę - sama piszesz, że to są dziadkowie Twoich dzieci, chcesz by relacje się układały, więc warto czasem dać tym teściom poczucie, że ich zdanie ma dla Ciebie wartość, nawet jeśli to poczucie fałszywe. Często sprawdza się u mnie zasada, że jak dasz komuś drobną satysfakcję, to ten ktoś mocno odpuszcza. Odkąd nauczyłam się wysłuchiwać rad mojej mamy, zamias je zbywać, to daje mi je dużo rzadziej - po prostu nie ma już potrzeby udowadniać mi na siłę, że on ma rację, bo już wie, że ja potrafię to przyznać.

Natomiast jeśli teściowie chcą nie tylko radzić, ale wręcz decydować, to tu jest bardzo wyraźna granica. Możesz ich wysłuchać, bo dla nich to ważne, ale to Ty żyjesz z konsekwencjami decyzji (wybór domu, samochodu, powrotu do pracy), więc to Ty decyzje podejmujesz wraz z mężem. Bo jeśli im ulegniesz, a potem okaże się, że to był błąd, będziesz miała pretensje do teściów, a pewnie i do męża. To rozwali Twoją rodzinę dużo pewniej niż to, że zdania teściów nie weźmiesz pod uwagę.

przykre... też tego doczekasz..wtedy zrozumiesz.Póki co boli ojca, za jakiś czas zaboli ciebie, bo twoje dzieci się napatrzą jak to sprawnie robić.

Wydaje mi się,że to przede wszystkim wina Twego męża.Teściowie są jacy są ale przecież nie z nimi brałaś ślub.Jeśli mąż nie potrafił odciąć pępowiny,jeśli ulegał sznatażom rodziców,jesli dawał się "napuszczać" na własną zonę to z nim jest coś nie w porządku.

Doczytałam,że jednak mąż "postawił się" rodzicom.Ale wydaje mi się,że powinien postawić się i odciąć relacje.Owszem,pomóc jeśli okaże się to konieczne-wizyta u lekarza,w szpitalu czy coś w tym stylu.I NIC,NIC poza tym.

Miałam podobną sytuację z moją mamą-próbowała ingerować w moje zycie.Po spotkaniu z psychologiem wdrożyłam jej porady w życie i odcięłam się od mamy.Teraz mamy zdecydowanie lepsze relacje.

Staram sie nie ingerowac w zycie moich doroslych dzieci. Jak pytaja, doradzam, jak nie to sie nie wtracam.
Rodzice sa od tego zeby dzieciom zapakowac najpotrzebniejsze rzeczy i wypuscic z tym bagazem w zycie. Jak tego nie potrafia, to znaczy ze sa do dupy. Przykre jest to ze niektorzy tego nie potrafia, a jeszcze gorsze, ze nie rozumieja swojego bledu.

Gagatka, jezeli przeczytalas moj post, to powinnas zauwazyc, ze napisalam, ze zalezy mi na dobrych relacjach, albo chociaz akceptowalnych. Tego dotyczy ten post- chce poprawic relacje w rodzinie. Do tej pory robilam tak jak mowisz, to znaczy wysluchiwalam ich rad, kiwalam glowa, odpowiadalam na bardzo niewygodne pytania. Pisalam, ze maz raz sie rodzicom postawil, ale to bylo w sprawie ktora mnie nie dotyczyla, a i tak zostalam w ten konflikt wplatana. Chodzi o to, ze nikt nie jest Swiętym, a Tesciowie udzielaja rady, i kiedy nie postapimy zgodnie z ich wola, zaczynają sie wyrzuty, wylewanie żali, napuszczanie dalszej rodziny, szantaż emocjonalny itd. i mnie to zwyczajnie wkurza. Jak mam budowac dobre relacje w takiej sytuacji? Dodam, ze ich rady moga byc dobre, ale oczywiscie dla ich syna, no i dla nich, niestety nie dla mnie, i nie dla naszych dzieci. Nie bede podawac przykladow bo to bez sensu, ale nawet moj maz to widzi. Pomocy nam zadnej nie udzielaja, jestesmy samowystarczalni. Czasem zabiora gdzies dzieci, ale to zawsze wychodzi od nich, chca po prostu pobyc sami z wnukami. Nie traktuje tego jako pomoc, bo o to nie prosze. I jeszcze jedno, piszesz ze ich nastawienie powinno byc wyznacznikiem relacji, tzn to ze chca dobrze powinno wystarczyc. Nie zgadzam sie z Toba, nigdzie nie funkcjonuja takie zasady. Same checi nie wystarcza do budowania relacji. Ludzie robią wiele okropnych rzeczy, bo chca dobrze, np rozbijaja malzenstwo (mam taki przypadek w rodzinie).  No i ja tez chce dobrze, chce dogadac sie z tesciami, ale oni maja to gdzies, oskarzaja mnie o manipulowanie ich synem, mimo ze wszystkie decyzje podejmujemy razem.

O, i to jest bardzo ważna uwaga i bardzo prawdziwa. Chyba znam na nią odpowiedz, tylko nie chcę tu być mało dyplomatyczna

Natakusia,  nie wątpie, ze zachowanie Twoich tesciow bywa  męczące,  przykre czy irracjonalne. Ale to jest  nieodzowny załącznik wybranego jednak chyba przez Ciebie męża. Rodziny się nie wybiera. Dostaje się ją przez zasiedzenie. 
To także  moze aż,  ale i TYLKO gadanie. Naprawdę warto dlatego burzyć spokój i szczęście Waszej rodziny ? Prowadzić z nimi wojne? Czepiac się słów,  uwag, zachowania? Skoro jestescie samodzielni to czemu Tobie/ Wam tak to przeszkadza? Wkurza, rozumiem, ale w jaki sposób,  zwlaszcza gdy mąż widzi tego powody,  może prowadzić do rozbicia małżeństwa?  Słaby to związek,  ktory rozpada się z powodu ingerencji osób trzecich.
Chciałaś dobrze, nie wyszło,  to odpuszczasz. Ale tam, gdzie Ty chcesz walczyć i koniecznie przeforsować swoje racje,  ja bym dała spokój.  Niech robia co chcą,  nie zreformujesz ich i wątpie,  by istniała jakaś skuteczna metoda na cudowną odmianę kogos, kto win swoich nie widzi. W sumie moze jedna jest , wspomniana już wczesniej - wymiana.  Ale czy warto?

Gagatka, wlasnie ja nie chce burzyc relacji ani zrywać kontaktow. W pierwszym poscie napisalam, ze rozwazam robienie tego czego chca teściowie, dla swietego spokoju. Rodzina jest dla mnie najwazniejsza. Pytałam w pierwszym poscie, czy ktos tak zrobil i wyszedl na tym dobrze. Czy z czasem tesciowie przekonali sie do Was, synowych, i przestali radzic "przeciwko" Wam. Czy z czasem Wasze dobro i szczescie tez zaczelo ich obchdzic. Slowem, czy zaczeli Was traktować jak corki, a nie tylko matkę wnuków. Oczywiscie zignorowanie ich "gadania" tez jest opcją, tylko ze to nie sprzyja budowaniu prawdziwych relacji. Relacje staną się poprawne, ale sztuczne. A czasem warto mieć oparcie w rodzinie. Roznie w zyciu bywa, czasem tesciowa na starość wymaga opieki, i synowa moglaby pomoc ale nie chce. Albo pomoze, jednoczesnie dajac do zrozumienia tesciowej, ze jest ciezarem, ze jej nie cierpi- synowa moze wtedy wszystko takiej tesciowej oddac. A moze być tez na odwrot- moze to ja bede kiedys potrzebowac pomocy, a tesciowa sie wypnie, no bo kim ja dla niej jestem? Nie zywi do mnie zadnych pozytywnych uczuc, nie pomoze mi. Nie chce, zeby wyszlo ze jestem interesowna- to jest jeden z powodow, dla ktorych zalezy mi na prawidziwie dobrych relacjach. Nie lubie udawac, nie lubie fałszu, i che pokazac dzieciom wartosc rodziny. A dzieci pierwsze wykryją fałsz.

Kochana. Twój mąż ma ze swoimi rodzicami pępowinę, której nie może odciąć bo daje się łapać w pułapkę emocyjek /zapewne/ swej matki - to są nagminne i klasyczne przypadki, gdyż głównie synowie mają problem z odcięciem się od rodziców. Kobiety też, ale rzadziej. A z czego to wynika? Ano z tego, że jego matka nie doznaje wystarczającej miłości od strony swojego męża, bynajmniej nie takiej jakiej chce i potrzebuje... A więc co? Ano to, że swoją (chorą) miłość przerzuca na dzieci. Twój mąż ma problem ze swoimi rodzicami, a jak on tego nie uporządkuje to wtedy cierpisz ty i co gorsza dzieci. Jeżeli on nie ograniczy ingerencji swoich rodziców w wasz związek wtedy za jakiś czas go zostawisz, bo on jest takim "mamin szynkiem", a z takim nie da się zbudować rodziny. Dla niego liczy się zdanie rodziców. Więc albo zrezygnujesz z siebie i dasz im włazić w swoje życie buciorami albo powiesz temu "nie". Jeżeli teściowie tego nie zaakceptują wtedy to ONI mają problem nie ty. Nie ulegaj teściom, bo to jest twoje życie i oni nie mają prawa wami kierować.

Teraz jest czas na waszą rodzinę, oni swoją rolę już skończyli jako rodzice, teraz pozostaje im tylko się przyglądać. Nie szanują tego - więc to ich problem. Sorry kochana ale ty nic nie zdziałasz i nie naprawisz tej sytuacji - ta rola należy do twojego męża, by on ułożył 'miłość rodziców' na właściwym miejscu. Jeżeli on tego nie zrobi to ci gwarantuję - wasza rodzina się rozpadnie, prędzej czy później. W 'najlepszym' przypadku ty wpadniesz w depresję albo będziesz brała lekki, bo będziesz żyła nie swoim życiem. Oni muszą poznać wyraźne granice i swoje miejsce w waszym życiu. Skoro nie potrafią tego zaakceptować to ostatecznym krokiem jest odcięcie się od nich (czego wielu ludzi się obawia, ale jest to wyzwalające z chorej więzi rodzicielskiej). Oni sobie sami poradzą, nie martw się o to. Ale jak twój mąż się na to zgadza to długo wasza rodzina nie pociągnie. A jak macie dzieci to tylko pogarsza sytuację...

Także ta działka należy do męża - ma to zrobić albo "umrzecie" jako para. Możesz wysłuchać rad, ale podejmujesz własną decyzję, a oni nawet nie mają prawa znać cen (nie mogą wszystkiego wiedzieć, to też pogarsza sytuację).

Niestety znam tą sytuację z rodziny. Ratuj swoją!

Czy matka rozumie, to nie wiemy. Może dostosowuje się, żeby nie stracić córki. Ludzie reagują różnie. I są różni.
natakusia wydaje się być zmęczona teściami. Nie wiemy, może faktycznie zawładnęli jej życiem i chcą decydować o wszystkim. Może jej spolegliwość odbierają jak zgodę i zachętę. Nie wiadomo. Budowanie prawidłowych relacji to rzecz trudna. Myślę jednak, że powinnaś natusiu poza słowem "granice" dokładnie przeanalizować słowo "relacje". To słowo oznacza działanie w dwie strony. Na dzisiaj ja mam wrażenie, że masz postawę osoby, która (nie obraź się) łaskawie pozwala teściom być blisko was i waszych dzieci. Tak, powinnaś czasami poprosić o ich kontakt z wnukami i podziękować. Przecież to bardzo ważne dla twoich dzieci. Bo czy myślisz, że dla dzieci dobrym rozwiązaniem jest brak kontaktu z dziadkami ( o który nie zabiegasz:() Czy dzieci byłyby szczęśliwsze nie mając kontakty z nimi? Jeżeli tak, to rzeczywiście są okropni

niunia55, matka moze czesciowo dostosowuje sie, ale co w tym zlego? Chyba chodzi wlasnie o kompromis, a nie o niepodzielne rzady matek i teściowych. Wiem, że kiedys tak było, ale czasy się zmienily, i teraz dorosłe dzieci chcą mieć w rodzicach i teściach partnerów, a nie nadzorców, czy wciąż opiekunów. Widać poprzedni system sie nie sprawdzil.. Uwazam ze proszenie dziadkow o kontakty z wnukami jest niestosowne, to jest najblizsza rodzina, to troche tak jakbym prosila meza o pomoc w opiece i zabranie dzieci na spacer... a potem bym mu podziekowala za to. To obrazliwe. Ja bym sie obrazila. Dzieci maja kontakt z dziadkami, duzy, ich relacje sa bardzo dobre, nie widze powodu zeby cokolwiek zmieniac w tej kwestii, tym bardziej ze tesciowie sa zadowoleni z relacji z naszymi dziecmi. Mają pretensje o to, o czym pisalam wczesniej. Mam wrazenie niunia55, ze jestes do mnie uprzedzona. Wyciagasz dziwne wnioski. Najpierw insynuujesz, ze moi rodzice sa cacy, a męza be, teraz ze chce utrudniac kontakty tesciow z dziecmi, nie wiem o co chodzi. Czy jestes tesciową, i synowa Cie wkurza? Oskarzasz ją o to, ze za mało sie stara? To tez insynuacja z mojej strony cóż.. może odnosze mylne wrazenie

Uprzedzona nie, ale że troszeczkę projekcji się wdarło, i owszem No cóż, i córką i matką i synową i teściową i wiem że lekko być raczej nie może- życie.
Zwróciłam ci uwagę na kilka spraw z pozycji teściów, ale ludzi nie znam i nie chce oceniać. Jak wyjaśniłaś temat to sytuacja bardziej zrozumiała. Rozmawiasz, przekonujesz a to najważniejsze. Decyzja dotyczy poważnych spraw i powinna być wasza, tak uważam.