"wymyslone" problemy z waga... - Netkobiety.pl

A dlaczego nie robic z siebie boginii jak ktoras ma na to ochote?

Bo tobie sie nie chce i chcesz namowic inne by tez im sie nie chcialo to twoje lenistwo bedzie sie mniej rzucac w oczy?

No way. Zadnego rownania w dol!

To nie media promują chudość tylko poje...ni faceci. Mówię to jako facet. Gusta są różne, jeden woli szczupła i zgrabną, inny woli puszystą i mięciutką, jeszcze innemu nie robi to wielkiej różnicy. To naturalne. Ale kobiety otyłe niestety spotykają się z ostracyzmem, są wyśmiewane w internecie, rzucane są pod ich adresem najróżniejsze epitety, które po prostu są obrzydliwe. I to własnie tacy powaleni goście to wszystko nakręcają. Każdy powinien być taki by czuć się ze sobą dobrze.

Nie uważam, że chudość jest atrakcyjna. Natomiast równie nieatrakcyjna i przede wszystkim niezdrowa jest nadwaga i otyłość. Twój apel brzmi trochę jak własne usprawiedliwienie, jaki jest jego cel?
Ja po ciąży także mam rozstępy na brzuchu, nie przeszkadzają mi ani mężowi, ale piękne nie są co tu gadać dbam o siebie i chcę schudnąć DLA SIEBIE. Jeśli ja będę szczęśliwa i będę się dobrze czuć w swoim ciele, to na pewno zyska na tym moja rodzina trzeba dbać o swoje zdrowie. Dla mnie wygląd mojej skóry i waga w normie jest ważne i nie uważam żebym przez to była pusta. Gwiazdy mają fioła na tym punkcie, bo zarabiają własnym ciałem i wyglądem, mnie na szczęście to nie dotyczy, nie mniej jest to ważna sfera. I podejrzewam, że gdyby dla Ciebie nie była to nie byłoby Twojego wpisu. Ja podziwiam ludzi, którzy dbają o swoją kondycję, zdrowo żyją co z kolei prowadzi do ładnego wyglądu. Tyle, że nie podziwiam samego wyglądu jako takiego, ale tą siłę w dążeniu do celu, bo wiem jakie to trudne sama po sobie. Nie jest łatwo wstać nad ranem czy po całodziennym dniu opieki nad dzieckiem lecieć biegać, a jednak ludzie to robią.

Zmartwiony masz rację, złej formy zwrotów użyłam, skupiając się na własnych odczuciach, więc tu poprawię o co mi chodziło: dokładnie o to co Tobie. niech każdy robi tak jak mu pasuje - nie demonizujmy tych kobiet, którym dobrze we własnym większym ciele i tym mniejszym, tych bardziej lub mniej dbających. Jednak ważne jest nasze zdrowie, stąd jednak trochę tej dbałości o wagę nie zaszkodzi. No a kult chudości jest, niech sobie będzie - bądźmy mądrzejsi i nie wpędzajmy się w paranoję.

Ja tam się nie przejmuje tak, żeby mi to az spędzało sen z powiek, wiec trudno mowic o kompleksach, ale wygląd jest dla mnie ważny i lubię dobrze wyglądać. Oczywiście nie na wszystko mam wpływ, duze piersi z wiekiem przegrywają z grawitacja i z tego powodu nie zamierzam się chlastać. Ale juz na wagę wpływ mam a ze nie lubię być rozlazła, otłuszczona i galaretowata to dbam o to, aby nie być, bo po prostu źle się czuje w takim niechlujnym wydaniu.
Nie sztuka jest iść na latwizne mówiąc - jestem, jaka jestem i mam to gdzieś. To oczywiscie moze wynikać z totalnej akceptacji takiego stanu rzeczy, ale najczęściej wynika z lenistwa bo tak jest najprościej.   Duzo ludzi, niezaleznie od plci, mogloby wygladac lepiej, gdyby chcialo i sie przylozylo. Ale nie chce im sie. Wczoraj byl europejski dzien walki z otyloscia. Wiecie, ze jesteśmy  juz na 5 miejcu w tym niechlubnym rankingu?  Co drugi Polak ma nadwagę a wg tej tendencji, za kilkanascie lat, co trzeci bedzie juz otyły.
A ludzie tak lajtowo podchodzą do tego - oj tam, oj tam, akceptujmy swoje sadełko...
I jeszcze jedno. Nie  czarujmy rzeczywistości - tak, jak wiekszosc mezczyzn woli zgrabne, szczuple kobiety, tak wiekszosc kobiet lubii wysportowanych, dobrze zbudowanych mezczyzn. Jakoś nie znam żadnej, która wolalaby aby jej facet miał tłusty i obwisly brzuch czy zamiast bicepsow galarete I absolutnie nie kupuje tekstu, ze jak się kocha to się akceptuje wszystko, jak leci. Wielu ludzi jedzie na tym błędnym założeniu a potem się dziwi, ze jak to? A tak to Nawet w dlugotrwalym związku a może zwłaszcza, należy dbać o wzajemna atrakcyjność fizyczna, żeby dobrze wygladac i podobać sie sobie jak najdłużej. Mnie serio nie kręci otłuszczony mąż i miłość nie ma tu nic do rzeczy

Ale dlaczego uważasz, że to pójście na łatwiznę? To jest świadomy wybór. Nie każdemu facetowi chce się chodzić na siłkę by zrobić rzeźbę i nie mieć bebecha, tak samo nie każdej kobiecie chce się liczyć każdą kalorię i wylewać siódme poty podczas ćwiczeń. Cały czas dopasowujecie innych do swoich szablonów, oceniacie zachowanie pryzmat przez tego co wy uważacie. A tymczasem każda z postaw zaprezentowana w tym wątku jest tak samo normalna i żadna nie jest lepsza ani gorsza od drugiej.
A to, że większość facetów woli laski szczupłe i zgrabne to mit. Wielu lubi szczupłe i zgrabne, a wielu też lubi zaokrąglone i mięciutkie. To, że lansowany jest ideał piękna jako szczupła i zgrabna to nie oznacza, że większość go popiera. Zresztą wielu facetów ma tak zryty baniak, że nawet widząc śliczną, szczupłą i zgrabną dziewczynę mogą po niej jeździć bo ma płaski tyłek albo brzydkie stopy. Niestety nie da się zrobić tak by podobać się wszystkim.

A od kiedy to pojscie na latwizne nie moze byc swiadomym wyborem? To wcale sie ze soba nie kloci

Swiadomy wybor wersja dla leniwych:  moge cos zrobic dla siebie, ale mi sie nie chce

Swiadomy wybor dla aktywnych: moge cos zrobic dla siebie wiec trzy razy w tygodniu na godzinę rusze dupe z kanapy.

Nie rozumiem czemu ludzie dorabiaja idelogie do lenistwa Nie wstyd im np. miec zapasiony bebzon, ktory wg nich nie jest wynikiem lenistwa a ich swiadomego stylu zycia czyli  wyborem To tym gorzej świadczy chyba o nich.  Bo lenistwo każdy człowiek rozumie i jakoś usprawiedliwia. A świadomy wybór?
Ja nie mowie o paru kg w te czy wewte, bo to żaden problem. Ani o kaloryferze na brzuchu.  Ja pisze o sytuacji, gdy sadło  się człowiekowi wylewa zza spodni, bluzki, czegokolwiek.. Nie mówie o liczeniu kazdej kalorii. Pisze o - jak to ujęła Iceni - o zdrowym podejściu i dbaniu o wygląd. Ktoś, kto swój wygląd ma w nosie i świadomie o niego nie dba, jest dla mnie niedbaluchem, i zazwyczaj takie podejście przekłada się na inne dziedziny jego życia. Nie akceptuje takiego podejścia u partnera życiowego.

a dla mnie nie jest szczupła
ma sylwetkę normalną, aczkolwiek własnie bardzo zgrabną i proporcjonalną

Autorka ma dużo racji. Mój mąż nie wiedział co to rozstępy i cellulitis dopóki go w tym nie uwiadomiłam . Taka prawda, nie ma co ściemniać, sama się nakręcałam bo widziałam zgrabne pupy młodych lasek-modelek i wydawało mi się, ze tak muszę wyglądać. Owszem- piękne są, skóra gładka i jędrna, wszystko malowane jak u lalki. Tylko prawdą jest, że natura nie daje nawet modelkom takiej urody. Muszą ciężko na to pracować, wyrzekać się wiele, ćwiczyć, głodować i nie wiem co tam jeszcze. Z czasem i tak sflaczeją, bo zwyczajnie zaczną się starzeć i jedynie botoks je utrzyma w umiarkowanie dobrej formie na starość.
Zgadzam się, że wystarczy tą naturalną sferę zaakceptować i już nie ma się parcia na szkło. Oczywiście nie jest to usprawiedliwieniem na nic nierobienie. Odpowiedni tryb życia jest ważny nie tylko dla dobrego wyglądu, ale stanu naszego zdrowia. I to powinno być dla nas priorytetem, a nie sam w sobie idealny wygląd.

To jest samonakręcajaca się spirala. Skupiają się na celulitisie i rozstępach, zmarszczkach i oponce, ale nie potrafią dostrzec innych zalet w swoim wyglądzie (zgrabnych nóg, pięknych zębów, gęstych włosów, zalotnego uśmiechu, długich rzęs... i tak bym mogła wymieeeeniać) . Czyli te ciekawe, ładne, zgrabne już się nie liczą, jakby znikały w tłumie. Im bardziej się koncentrują na tych 4 wadach wśród 10 zalet, tym gorzej się czują.Nie widzą, że kręcą się bezmyślnie jak kot za ogonem .
A wystarczyłoby dbać o siebie najbardziej jak umiemy, skupiać się JEDYNIE na zaletach w wyglądzie, akceptować nieuniknione zmiany w naszym organizmie, a będziemy czuć się lepiej.
Zapewniam .

Nie rozumiem apelu z pierwszego posta. Zabrzmiał tak, jakby dbanie o siebie wynikało wyłącznie z chęci podobania się innym - a co z własnym samopoczuciem?
Dla mnie przeciwnie - to nie jest kwestia akceptacji swoich baleroników, bo osobiście zdecydowanie bardziej lubię to samozadowolenie wynikające z poczucia, że co prawda włożyłam w zadbanie o siebie trochę pracy, ale za to jak przyjemnie mi potem samej ze sobą. 

Trzymając się przykładu - dobrze, że ktoś nie wstydzi się swoich baleroników, czyli nadmiaru kilogramów, cellulitu czy innych niedoskonałości, bo nie ma nic gorszego, jak odbierające radość życia kompleksy, ale choć osobiście daleka jestem od ich (kompleksów) posiadania, skupiania się na tym, czego zmienić nie mogę albo wymagałoby to zbyt wielkich wyrzeczeń, których podejmować nie chcę lub nie widzę takiej potrzeby (postrzeganie siebie jest bardzo subiektywnym odczuciem), to jeśli wiem, że mam na to wpływ, a przy tym zdecyduję, że ma to sens, to przecież nie będę sobie na siłę wmawiać, że jest to fajne. Po co i w imię czego? Żeby usprawiedliwić lenistwo, dorabiając sobie do niego ideologię? W ten sposób problem można tylko pogłębić, nawet jeśli lepiej byłoby po prostu zdławić go w zarodku.

Czym innym jest wspomniany "przesadnie zdrowy tryb życia", który zdrowy raczej nie jest, głównie dla psychiki, kiedy to stajemy się niewolnikami swojego ciała, a czym innym zdroworozsądkowy zdrowy styl życia, który po prostu poprawia jego (życia) komfort, a sam organizm na tym tylko zyskuje. 
Reszty nie będę komentować, bo w zasadzie musiałabym powtórzyć to, co napisałam poprzednio, dodam tylko, że moje dbanie o siebie sprawia mi przyjemność, wraz z wiekiem wyleczyłam się z wszelkich kompleksów, choć tych na dobrą sprawę chyba nigdy nie miałam, więc żadna fałdka czy zmarszczka na pewno snu z powiek mi nie spędzają, a to co ze swoim zdrowiem robią inni ludzie, jak wyglądają oraz jaką filozofię życia przyjmują - to jest wyłącznie ich sprawa, nikogo w żadne ramy nie mam potrzeby wkładać. Ja po prostu nie rozumiem tych apeli o akceptowanie otyłości, która jest zwyczajnie niebezpieczna, a którą przy włożeniu w to określonego wysiłku można (oczywiście nie zawsze, ale w zdecydowanej większości) zredukować, ciesząc się przy tym i lepszym zdrowiem, kondycją, i lepszym ciałem.

Jest Ci dobrze samej ze sobą i swoimi kilogramami, to super, ale nie każ innym czuć się winnymi, jeśli wybierają zdrowszą drogę, bo odnoszę wrażenie, że powoli do tego to zmierza.

Otyłość była oznaką dobrobytu, biedni ludzie na pewno na nią nie cierpieli, dlatego była też pewnego rodzaju nobilitacją, przez co nikt się jej raczej nie wstydził. Dziś jednak wygląda to inaczej. Mówisz, że otyli nie mieli żadnych chorób? A może mieli, ale nie były diagnozowane, bo poziom ówczesnej wiedzy medycznej, jak również dostęp do niej, był na tak niskim poziomie, że trudno było o właściwe rozpoznanie? To może przy okazji spójrzmy jeszcze, jak długo ówcześni ludzie w ogóle żyli, bo że ci otyli bez wątpienia jeszcze krócej niż gdyby otyłości nie mieli, wydaje się oczywiste.

Raczej nie zrozumielismy sie nie chodzi mi o to aby obzerac sie tluszczem popijajac to piwem... chodzi mi o to ze niektorzy przesadzaja ze zdorym wygladem narzucajac sobie sztuczne ramy wekreowane np przez chodakowska albo przez programy tv typu fitness badz fit itp inne glupoty.
Nie usprawiedliwiam sie, jem to co chce, a to znaczy ze ciagle nie obzeram sie tlustym zarciem popijajc piwem a to roznica czasami jem owoce czasami, chude potrawy bo akurat mam na to ochote, nadszedl sezon jagodowo-truskawkowo-czeresniowy, wiec slodkosci odstawilam na rzecz owocow
glownie chodzi o to zebysmy byly soba z tym cudownym widocznym cellulitem, faldkami, obwislosciami, zeby kobiety idac na plaze eksponowaly swoje niedoskonalosci, nie wstydzily sie tego, a nie maskowaly to, im takich kobiet bedzie wiecej tym bardziej mezczyzni beda to uznawac za naturalne i nikt nie bedzie z tych niedokonalosci robil wielkiego halo - cialo niech bedzie naturalne

no wlasnie i juz faldki sa obecne

wystarczy popatrzeć na blogerki, które ostatnio lubują się we wrzucaniu zdjęć - najpierw w odpowiedniej pozycji, zeby brzuch był płaski, a potem w pozycji całkowicie normalnej, fizjologicznej - gdzie juz taki płaski nie jest

wystarczy,ze zjesz obiad i plaskosc zniknie

Teraz tak (ale na krótko). Natomiast jeszcze parę lat temu (gdy intensywniej uprawiałam sport, potem miałam kilka lat przerwy z uwagi na wskazania lekarskie) nawet po wielkim obżarstwie nie miałam takiego zjawiska
Tak jak napisała Olinka - to jest kwestia wyćwiczonych mięśni brzucha.

frajda? ale frajda z czego?
moze jestem dziwna, ale nie rozumiem takiej frajdy

Może powinnas o tym wiecej poczytac, wtedy zrozumiesz...

z moich obserwacji wynika że o ile dieta i sport są mega ważne to ten plaski jak deska brzuch w 90% jest uwarunkowaniem genetycznym.
porównując osoby szczupłe, bez nadwagi: znam laski ktore ledwo co ćwiczą, ich dieta tez taka wspaniala nie jest a brzuch mają jak ze stali.
ja mimo aktywnego trybu życia i porównywalnego do ich poziomu tkanki tłuszczowej idealnie płaskiego nie mam - dolna część brzucha lekko odstaje i bynajmniej nie jest to tłuszcz. taką mam budowę (jak reszta kobiet w rodzinie
to jak płaski brzuch się ma zależy od genów

Pewnie że może - przyczyn może być miliard
aczkolwiek na swoim przykładzie akcentuje to, że możesz być zdrowy fit szczupły etc a płaskiego brzucha nie mieć i będzie to dla Ciebie poza zasięgiem przez czynniki niezależne od Cb
Że nie zawsze się to wiąże z wagą.
Aczkolwiek tchnęłaś mnie do zainteresowania się sprawą kręgosłupa - w rodzinie sporo schorzeń na tym tle, ja też mam skoliozę

Wkurza mnie gadanie w stylu "każda kobieta nawet modelka ma cellulit" "jesteś szczupła, nie powinnaś się odchudzać" "ty chcesz schudnąć spójrz na mnie, jesteś chuda to ja powinnam się odchudzać" i namawianie do jedzenia "bo ty nie musisz się odchudzać". Każdy sam wie najlepiej jak się czuje w swoim ciele i ma prawo decydować o wadze i swoim wyglądzie. Irytuje mnie porównywanie się do innych, a dostaję białej gorączki jak ktoś porównuje mnie do siebie. Ja czuję się najlepiej w rozmiarze 36 i niczyje gadanie mnie nie zniechęci do dążenia do tego rozmiaru. A teksty "każdy ma cellulit" nie zniechęca mnie to walki z nim. W życiu chodzi o to żeby gonić króliczka  anie złapać go. Nawet jakbym miała nigdy nie sprostać idealnej wizji siebie to dążenie do mojego ideału z dnia na dzień wzmacnia mój charakter i motywuje do zdrowej diety i ćwiczeń. Nie wyobrażam sobie jeść byle co bo "i tak nie pozbędziesz się cellulitu, każda kobieta go ma" nie ćwiczyć bo "musiałabyś być fitnesską żeby mieć płaski brzuch". Mam to w nosie. Trzymam się zdrowej diety, motywuję się poprzez otzymają rozpiskę i odznaczanie zjedzonych potraw (korzystam z lionfitness.pl), trenuje 3 razy w tygodniu i jestem szczęśliwa. Amen

A ja się tam nie przejmuje swoją wagą , niby mam kilka kilogramów za dużo ale mój obecny partner mówi że jestem piękna i seksowna , wiec nie mam żadnych większych kompleksów (no oprocz nosa , ale jestem wielką przeciwniczką wszelakiego rodzaju operacji plastycznych). Ogólnie to jak byłam młodsza to strasznie ubolewałam nad swoją wagą , głodziłam się i cuda na kiju , tylko po to żeby mieć 3 kilogramy mniej. W sumie nic innego nie robiłam tylko liczyłam kalorie, a wychodzenie gdziekolwiek ze znajommymi to było ciągłę walczenie z pokusą żeby nie zjeść pizzy czy nie wypić piwa. Masakra , jeżeli czytają to jakieś młode dziewczyny z kompleksami , to nie róbcie tego sobie!