Samotność - Netkobiety.pl

Dziewczyny,jesteście takie młode i narzekacie,a macie jakieś pasje?,zainteresowania?,hobby?,może w tym kierunku należy patrzeć? a nie szukać na siłę towarzystwa chłopaków?,Wiktoria,a Ty chyba masz na głowie naukę w wieku 18 lat,tak?,masz wokół koleżanki,przyjaciółki,spędzacie razem czas?,jak będziesz opierać sens życia w chłopakach to będziesz ponosić porażki i rozczarowania,zwłaszcza w tak młodym wieku,dziewczyny,głowy do góry,nie zamartwiajcie się lecz cieszcie się każdym dniem,tym,że możecie go sobie organizować wg.własnych potrzeb,pomysłów i wtedy każdy dzień może być ciekawy i przyjemny.

Wiktoria> dziewczę drogie.... to nie wina innych, że czujesz się samotna. Chłopak Cię nie uszczęśliwi, jeśli sama ze sobą nie będziesz szczęśliwa.
Jesteś nieśmiała bo masz niskie poczucie wartości-prawda? Masz masę kompleksów i niska samoocenę-tak? Tu tkwi problem i to jest źródło samotności.
Rady? Zrobić wszystko by siebie samą polubić!!!!!!! Ktoś kto lubi sam siebie, nigdy nie poczuje się samotny.

Dziewczyny mają rację: nie skupiajcie się nad negatywami. To nie ma sensu, do niczego dobrego  nie prowadzi. Zróbcie coś ze sobą i dla siebie. Zmieńcie coś w swoim otoczeniu, umeblowanie, wystrój pokoju, fryzurę czy styl. Otaczajcie się przedmiotami, które poprawią Wam nastrój. Czytajcie, piszcie, słuchajcie muzyki... ale takiej, która poprawia samopoczucie, a nie wprowadza w dołek! Znajdzie jakieś hobby, pasja nadaje sens życia. Miejcie plany, cel jakiś i dążcie do niego... a reszta się ułoży .

U mnie jest inaczej niż u koleżanki która się wypowiadała. Mam przyjaciolkii i spędzam z nimi czas, ale mimo to jednak brakuje mi tej drugiej połówki, bo od jakiegoś czasu strasznie mi na tym zależy żeby kogoś mieć, stałam się taka zdesperowana jak nigdy.. ale macie racje moze to wynika z nudy, musze sie skupic na celach ktore sobie wyznaczylam i wszystko sie jakos potoczy, dziekuje wam

Anah20,masz rację, doskonale Cię rozumiem,też pochodzę z małej miejscowości i wiem,że możliwości własnego rozwoju są ograniczone a zwłaszcza poznania kogoś do wspólnego spędzania czasu,rozmowy,zwykłego spaceru,wypicia kawki  itp.,tak,ile można chodzić po sklepach?,czytać?,słuchać muzyki?,a jeszcze jak nie ma wsparcia w rodzinie? bo ja tego akurat doświadczyłam,myślę,że mamy wiele wspólnego i Twoje myśli są mi bardzo bliskie,pozdrawiam cieplutko.

Myślę, że nie masz zajęcia i ci się głupoty lęgną w głowie, wyobraź sobie bo to działa na dwie strony jak dwie strony medalu, możesz mieć chłopaka dobrego lub złego i teraz wyobraź sobie, że on cię wykorzystuje wybzyka kilkanaście razy, rzuci i będzie chwalił się kolegom,,, odechciewa się już chłopca? skup się na nauce to lubię u dziewczyn jak ciężko pracują w szkole lub w pracy. więc skup się na ważnych rzeczach. Samotna jesteś, a na Facebooku nie masz koleżanek i kolegów?

O ile to wszystko pięknie brzmi, niestety muszę bardzo się z kolegą w tej kwestii niezgodzić.

Nie jestem może jakoś bardzo doświadczonym przez życie człowiekiem, bo dopiero 33 krzyżyk mi minął, ale jakoś dotąd nie udało mi się z nikim związać, więc coś tam mogę na ten temat powiedzieć.

Przede wszystkim - ludzie są różni. I to jest chyba najistotniejsze w tym problemie. Ujmę to w następujący sposób:

Syty głodnego nie zrozumie, ale są ludzie, którzy mogą nie jeść całe życie tylko pić i będą się z tym dobrze czuli. Tylko, że nie każdy tak potrafi, a już na pewno nie każdy chce.

Przez wiele lat w sumie nikogo nie szukałem. Poznawałem ludzi, mam wielu znajomych, dalej poznaje nowych. Tylko, że mi się to przejadło już. Nie potrzebuję więcej przyjaciół, a jak będę ich potrzebował, to ich znajdę. Potrafię. Potrzebuję jednak bliskości drugiego człowieka, której nie miałem okazji zaznać, poza bardzo krótkim związkiem. Po tym związku został mi, nawiasem mówiąc, olbrzymi niedosyt. Bo teraz wiem, czego chcę w życiu, ale życie ewidentnie nie chce mi tego dać.

Zaraz się znajdą osoby, które będą na siłę wciskały powtarzany jak mantra slogan "ciesz się sobą".
No, jasne, super, tylko co z ludźmi, którzy już się nacieszyli sobą i teraz chcieliby się nacieszyć drugą osobą ? Której nie ma ?

Ktoś powie, że taka osoba uzależnia swoje życie od innych, że to szkodzi, że to złe.
Chyba jednak każdy ma prawo do jakiejś wizji szczęścia i nie musi być ona zbieżna dla każdego. I każdy ma prawo czuć się nieszczęśliwy i zły, gdy się okazuje, że jego wizja się nie spełnia. Szczególnie, w przypadku osób, które starają się jakoś te wizje urzeczywistniać - ciężko pracują, żeby mieć pieniądze, ćwiczą, żeby mieć dobrą kondycję fizyczną, czy koniec końców, wychodzą z domu, randkują, poznają ludzi do stworzenia związku.

Ktoś powie - to zmień wizję.
Ale zaraz, chwila - dlaczego takie rady w kwestii związków damsko-męskich dają przeważnie osoby, które albo:
a) były w związkach, nabrały doświadczenia i aktualnie nie czują potrzeby być w związku, czy to ze względu na negatywne odczucia z nim związane, czy po prostu już się nazwijmy to "najadły i są tymczasowo syte",
b) są w udanych związkach i po prostu nie mają żadnych dobrych rad, ale koniecznie chcą dodać coś od siebie do dyskusji,
c) poddały się i pogodziły z samotnością, a teraz chcą pociągnąć innych za sobą (dodam, że w moim odczuciu takie osoby ciągle oszukują same siebie, bo problem tak naprawdę nie zniknął, a one maskują go jedynie, coś jak osoby, które "zajadają stres" - szukają szczęścia we wszystkich miejsca, poza tym jednym, z którego tego szczęścia nie mogą otrzymać).

To jest realny i poważny problem, którego z jednej strony nie wolno bagatelizować, ale z drugiej strony, jest to taki rodzaj problemu, w którym wkład włożony w jego rozwiązanie nijak ma się do uzyskanego rezultatu.

Takie moje trzy grosze

Tajemnicza75, stosuję te rady i to z pewnym skutkiem, ale mimo wszystko bardzo dziękuję za nie

Z jednej strony masz rację, ale z drugiej strony, jak się ponad dziesięć lat dobrze bawiło samemu i w końcu się znudziło, to co zrobisz ?

Serce nie sługa Tęsknię za bliskością drugiej osoby, kobiety.

Jest taki moment, że człowiek czuje, że chciałby coś więcej od życia. Przecież mi się należy, nie ? Jestem gorszy w jakiś sposób ?

Zapytam cię Tajemnicza75 niedyskretnie, w ilu ty byłaś związkach i ile lat miałaś, jak trwał pierwszy poważniejszy ?

W kwestii nastawienia w życiu i oczekiwań od życia. Może trochę wcześnie jak na faceta, ale mniej więcej od piętnastego roku życia chciałem się ożenić, mieć co najmniej dwoje dzieci i w tym upatrywałem swoje szczeście.

Spotkałem, jak sądziłem, miłość swojego życia, chodziłem za nią, dbałem starałem się, mało z siebie nie wylazłem. Najpierw zryła mi beret, potem tak kopnęła w d..ę, że w powietrzu o mało nie zdechłem z głodu.

Kolejna dziewczyna to nie była miłość od pierwszego wejrzenia. Nasza znajomość zaczęła się od tego, że na imprezie byliśmy najtrzeźwiejsi i zostaliśmy sami na polu boju. Więc, chcąc nie chcąc, zaczęliśmy rozmawiać. Ja nie byłem w jej typie, ona w moim też nie za bardzo. ale skoro fajnie się z nią gadało, to tak gadaliśmy sobie co jakiś czas, potem codziennie, potem... Od 28 lat jest moją żoną.

Gdybym wtedy się spinał na związek, gdybym koniecznie szukał dziewczyny na zonę, to nic by z tego nie było. Ona nie ten typ, a ja... No cóż, nigdy nie byłem geniuszem bajery. Ale poznałem fajnego człowieka, potem przekonałem się że słowo fajna to ledwie echo jej wspaniałego charakteru, a może naszego pokrewieństwa dusz. Do tego sama, nb osoba tak nieśmiała, że na ulicy nie zapyta się o drogę, powiedziała mi że mnie kocha. Poznaliśmy się w maju, w lipcu następnego roku byliśmy po ślubie. Zanim to nastąpiło, przez miesiąć zanudzałem ją żebraniem żeby mnie zechciała. Z czasem dała mi cudowne dzieci.
Nie twierdzę, że wszystko należy zostawić ślepemu losowi. Oczywiście, że losowi należy nieco pomóc. Wiem że moje opinie i rady mogą być czasem nietrafione, bo moje doświadczenia pochodzą z mojego życia i ew. obserwacji znajomych, do tego dla większości forumowiczów i forumowiczek są delikatnie mówiąc, antyczne. Ale jestem zdania, że podstawą dobrego związku jest wybranie osoby z którą możemy żyć w przyjaźni. Bo wielkie uniesienia wystarczają nam na krótko. Rok, dwa, pięć. W skali długości naszego życia to jest nic. Natomiast pozostaje przyjaźń, wzajemne zaufanie, chęć rozmowy.
Jestem zmuszony mieszkać daleko od mojej żony. Nie wyobrażam sobie dnia bez rozmowy z moim jedynym prawdziwym przyjacielem. Czasem mam dni, że mam doła. Rozmowa koi nerwy. Moja żona ma nerwową pracę. Lubię nawet te rozmowy, kiedy wyrzuca mi do słuchawki całą swą złość, całą nienawiść do tej sytuacji, kiedy musi się męczyć, kiedy sama świadomość, że rano musi wstać do pracy powoduje u niej migrenę. Lubię, bo mimo słów które wypowiada, jej głos mnie uspokaja i daje mi siłę żeby iść dalej.

Ale trochę to jest tak, że czego szukamy, to znajdujemy. Kobieta szuka namiętnych uniesień, faceta który zawróci jej w głowie, obudzi motyle w brzuchu itd. No i znajduje takiego, ale często to wytrawny gracz, który ją wykorzysta. Mężczyzna szuka kobiety na kochankę, ale okazuje się że to nie jego liga. Co z tego że jest piękna, namiętna i wszyscy mu jej zazdroszczą, skoro ona się nim znudzi po krótkim romansie.

Ja szukałem kogoś do pogadania. Wolałem kobietę tylko dlatego, że kobiety są mądrzejsze i mniej piją, więc łatwiej z nimi utrzymać kontakt. I dopiero jak zobaczyłem że chcę z nią przegadać całe życie, to zaczęło mi zależeć na związku. Trochę szczęścia, bo zanim zaczęło nam zależeć, to pierwsze lody były przełamane i nieśmiałość mieliśmy już za sobą, a trochę wyrachowanie, bo gdyby jej charakter nie odpowiadał mi tak bardzo, to nigdy bym nie kontynuował tej znajomości.

Podsumowując te moje nudnawe wywody. Powtarzam, że podstawą poznania kogoś z kim spędzimy życie jest otwarcie się na drugiego człowieka. Małżonkowie są jak dwie połówki jednego jabłka. Dlatego dobrze żeby, nie bacząc na wygląd, czy uczucia, poszukać osoby z którą jest nam dobrze. Tak zwyczajnie, bez spinki. Postarać się znaleźć diament i dopiero potem wydobyć z niego brylant. Jak ktoś szlifuje każdy kamień w poszukiwaniu brylantów, to całe życie spędzi z tłuczniem.

AdLib, moze to tak wygladalo, ale nie bylo moim zamiarem epatowanie moim szczesciem, bo osob szczesliwie zyjacych ze soba masz pewnie w otoczeniu sporo.
Nie chcialem tez oglosic mojego sposobu na zdobycie kobiety jako jedynego slusznego.
Chcialem natomiast zwrocic twoja uwage na fakt ze jesli szukasz kogos na stale to nalezy sie rozejrzec za osoba z ktora jest ci dobrze bez tych wszystkich milosci, seksow i calej tej kolomyi. Pewnie ze poznajac moja zone bylem mlodszy i mowiac najtrywialniej “towar byl mniej przebrany“. Ale, jesli nie pracujesz na budowie albo nie jestes informatykiem, to masz w otoczeniu sporo kobiet. Czesc z nich jest zapewne wolna. Sprobuj znalezc kogos z kim jest ci po prostu fajnie. Madrego czlowieka z ktorym dobrze ci sie gada. Moze mi jest latwiej, ale jakos zawsze w pracy, w szkole, na studiach, bylem lubiany przez kobiety. Moze nie te najpiekniejsze, bo dochodzila do glosu spina pt taka fajna laska, jak ja poderwac, albo jak jej nie patrzec w dekolt. Ale lubie sluchac, a kobiety lubia mowic. Wiec pozwalam im sie wygadac co jakis czas wtracajac cos na temat. Nie szukam partnerki, wiec ich nie podrywam, ale z nimi rozmawiam. I kilka razy byly sytuacje kiedy musialem konczyc znajomosc, bo juz rozmowa im nie wystarczala. A zaproszenie na kawe do samotnej kobiety, to nie dla mnie. Ja widze w nich czlowieka. Owszem, zauwazam roznice anatomiczne, widze roznice w charakterze, ale nie one mnie ku nim ciagna. Statystycznie kobieta w Polsce jest lepiej wyksztalcona, wiec ma wiecej od nas do powiedzenia. I ma ta zalete, ze nie pitoli o Legii, nie smeci o samochodach czy motorach. Kobiety maja zycie intelektualne i duchowe. Duzo czytaja, wiec sila rzeczy wiecej wiedza. Milo sie tego slucha.
O tym chcialem ci powiedziec. Poznaj czlowieka. Poznaj ich kilku, kilkunastu. Nie skreslaj ich ze wzgledu na lekka tusze, troche krzywe nogi, czy, no nie wiem, krzywy nos. Oczywiscie ze facet jest wzrokowcem i widzi te wady. Moja zona nie jest doskonala. Trzy szybkie ciaze dodaly swoje. Bywalo miedzy nami roznie. Od nienawisci, do szalonej milosci, ale fakt ze oprocz milosci byla miedzy nami przyjazn bardzo pomagal nam isc do przodu.

Nie pamietam ile związków bo to dawno temu było . Nie wiem nawet czy związkiem mogę nazwać kilkutygodniowe chodzenie. Od ponad 20 lat jestem w związku.

Hehe, nie wydajesz się zawistny, więc Twoja zazdrość nie jest złośliwa .

Dałam ogłoszenie w gazecie (nie było komputerów), że szukam partnera na bal sylwestrowy. To miał być tylko 1 bal i do widzenia, chciałam się natańczyć. Aby nie przedłużać historii: w rezultacie na bal nie poszłam wcale, kandydatów było dużo i zrezygnowałam już z każdego, gdy po dłuższym czasie przyszedł list z jakiejś wiochy. Na zdjęciu przystojny nawet chłopak. Spotkaliśmy się. Był ubrany dość wieśniaczo , milczący, siedział jak mruk. Czyli wrażenie nieciekawe . Moje koleżanki śmiały się, że daję mu drugą szansę i skończę tak, że chajtnę się, zaciągnie mnie do pługa, narobi mi 10 dzieci, będzie pił i bił... . Miały takie zdanie, bo był ze wsi, nie miał ładnego auta, modnych ciuchów i eleganckiego stylu. Do tej pory daję ludziom drugą szansę, bo warto .
**********
Moze ktoś uzna to za bzdury. Napisze o tym, bo mądry z Ciebie facet, tylko zagubiony nieco.
Już na 3-cim spotkaniu wiedziałam, że to jest ten, z którym spędzę resztę życia. Średnio mi to pasowało, bo to nie był ten wymarzony z bajki .... ale tak czułam, byłam pewna. Skąd się to przeczucie wzięło(?) nie wiem. Moze z mojej własnej silnej wiary, że znajdę porządnego człowieka -niekoniecznie teraz, bo akurat wtedy nie szukałam nikogo na stałe- ale w przyszłości. Moze z pragnienia, by był pracowity, niepijący, niećpający i mnie kochał. Nie miałam marzeń co do urody, wyglądu, majątku... byle miał te najważniejsze cechy i w sumie miał. Po co Ci o tym pisze(?), bo może miałeś takie przeczucie kiedyś, ale z jakiegoś powodu nie posłuchałeś go? Moze będziesz miał, a wtedy nie poddawaj się choćby się wydawało, że z tego nic nie będzie.
Wierz w to, ze znajdziesz, tylko nie w formie marzeń "jakby fajnie było", tylko autentycznie czuj to. W tej chwili bardziej skupiasz się na tym czego nie masz. Nie mam rodziny, nie mogę znaleźć kobiety, inni mają lepiej-prawda, że tak jest? A ile razy dziennie cieszysz się, że wkrótce spotkasz tę osobę? Ile razy dziennie dziękujesz za szczęście jakim jest ta osoba? Dlatego wcześniej podałam cytaty mówiące, że przyciągasz to o czym myślisz i w  jaki sposób myślisz.
Uwierz.... wiara czyni cuda .

Wiem, że bardzo pragniesz mieć rodzinę, ale wszystko na niebie i ziemi wskazuje, że nie ma co robić ciśnienia, wywierać na siebie presji, bo przynosi to odwrotny skutek. Tak jest w każdej dziedzinie życia. Podać przykłady?
1. klientka starała sie 20 lat o dziecko i niby byli oboje zdrowi a dzieci brak. Gdy ok. 40-tki się pogodziła z faktem nieposiadania dzieci, wyluzowała się, przestała szukać przyczyn, sposobów... zaszła w ciążę.
2. wiem, ze mam coś pilnego i ważnego zrobić i spinam się, bo to wyjątkowi klienci i nie wolno mi błędu popełnić... zawsze jakiś zrobię . Gdy mam to w nosie i uznam, że co ma być to będzie, ze to nie koniec świata... wszystko wychodzi perfekcyjnie.
3. Gdy robię ciasta na wyjątkową okazję, albo na zamówienie i wiem, ze nie mogę spieprzyć... najczęściej coś nie wychodzi.

Mogłabym więcej wypisać, ale po co... sam takowe na pewno znasz ze swojego życia. Pokora i wiara -to nie są słowa tylko odnoszące się do religii. Stosujmy je w życiu w rożnych dziedzinach. Uspokoić się, przyjąć fakt jakim jest, żyć najpiękniej jak się umie, być otwartym na różne sytuacje i nieustannie wierzyć (nie mylić z nadzieją).

Gutowski> ale mąż nie zastąpi ojca- nigdy!!! Tak samo jak żona-matki. Z tym się trzeba pogodzić. Jeśli ktoś szuka uczuć ojcowskich, nie może oczekiwać ich od męża/chłopaka. Rodzą się z tego tylko rozczarowania. Natomiast prawdziwą miłość i poczucie bezpieczeństwa trzeba mieć w związku niezależnie, czy ktoś miał dobre relacje z rodzicem-czy nie.