To chyba już koniec - nie mam już siły ;( - Netkobiety.pl

Strasznie się czuje, bo myślałam, że w końcu ktoś normalny mi się trafił. Tak obiecywał, taki dobry był. Oczywiście on nadal jest dobry -  jak pracuje. godzinami moge z nim rozmawiać (przez telefon). 
Boje się tez jego teraz reakcji, bo lada dzień zaczną się telefony w stylu - w dupie mnie masz, masz kogoś, nie kochasz mnie....
potem grożenie, że jak nie odbiorę telefonu to przyjedzie a wtedy rozwali mi mieszkanie... A jak już z nim sie spotkam, to jest ciagłe obwinianie mnie, że ja go nie rozumiem, że jestem niedobra, bo on to dla nas wszystko robi... I że on mnie kocha, chce być ze mną, chce rozmawiać, a potem że on wie, że jest ch... że jest gównem itd...
Mówię Wam, nikt kto go zna nigdy by go nie posądzał o takie rzeczy.
On na zewnątrz wspaniały, pomocny człowiek, inteligentny, a ja wiem, że to facet z niską samooceną siebie (ja skończone dwa fakultety, on bez studiów, a cała jego rodzina to lekarze)

Nie dziwię się ,że mąż dużo pracuje,przecież musi zarobić na swoją córkę i obecną rodzinę.
Jesteś w takiej sytuacji dlatego ,że mąż emocjonalnie jest związany bardziej z swoją poprzednią rodziną, jak widać ex też. Jego związek rozpadł się z winy ex i na pewno on tego nie chciał ale nie mógł udźwignąć zdrady.
Musisz z nim poważnie porozmawiać o stosunku do byłej rodziny. Nikt nie każe olewać córki czy nie mieć z nią kontaktu ale te relacje z poprzednią rodziną nie powinny kolidować w wasz związek .
Twoim błędem było to ,że nie wyczułaś od razu ,że on nie zaleczył ran po poprzednim związku.
Sytuacja jest trudna do pogodzenia ale on powinien dojść do tego z kim chce żyć i jaka ma być tego życia jakość. Osobiście też bym nie tkwiła w takim układzie:czekać , tęsknić i być do usług w razie potrzeb męża.

Macie rację.  Nazwałyście rzeczy po imieniu. Czułam od dawna że nie jestem tak ważna jak jego matka, córka a teraz już wiem, że nawet eks.
W lipcu dostał ostatnią szansę by mieszkać ze mną.  Teraz doszły kłamstwa.
Nie chce już z nim żyć.  Ba! Zresztą.  Jakie żyć?!
Jedyna jego szansą jest udowodnienie mi, zrobienie czegoś a nie obiecanki.
Ale muszą być FAKTY. Inaczej nie ma wstępu do mojego życia i domu.

Dostałam wczoraj sms od męża: Środa 17,30 Andrzej urodziny - (Andrzej - to brat mojego męża).
Nieźle, prawda?
On myśli, że polecę na te urodziny bez mrugnięcia okiem, że wszystko jest ok chyba. Chce abym u jego rodziny zjawiła się na uroczystości - musi pokazać przecież przed rodziną, że u niego wszystko w jak najlepszym porządku. Paranoja.

Evuniu ... ta sytuacja jest naprawdę, naprawdę mocno chora ....

EeeTam - dziękuję, poprawiłeś mi humor

W kwestiach majątkowych ustanowić rozdzielność (intercyzę); prozmawiaj z prawnikiem raz jeszcze o intercyzie z datą wsteczną (będzie to możliwe chociażby m.in.  z uwagi na fakt, że Wy de facto żyjecie w rozłączeniu), a nie wiadomo, jakie on już zdążył zaciągnąć zobowiązania w związku z tą jego nową pracą. Założę się, że nie wiesz o wszystkim.

Co do reszty. Wydaje mi się, że Twój mąż chciał pokazać zarówo sobie, jak i światu a przede wszystkich swojej byłej żonie, że potrafi sobie ułożyć życie od nowa. I ułożył. Dlatego pewnie to wszystko działo się tak szybko między Wami.  Wasze małżeństwo dla niego chyba jest tylko na pokaz.

Dla mnie to wygląda tak, że on jedną nogą jest w poprzednim związku, a drugą w związku z Tobą. Z tym że trochę tak jakby się chwieje w kierunku poprzedniej żony, bo ma z nią dziecko. A ta córka swoją drogą to też nie ma łatwo, jest tak rozpieszczana...

Psycholog nie jest od mówienia, kto ma rację. Myślę, że powinnaś uświadomić to mężowi. Ale mam wrażenie, że facet jest w takim dzikim pędzie, że sam nie wie, gdzie jest, czego chce, z kim chce być, jak to osiągnąć. W ogóle nic nie wie. Jego działania - jak dla mnie - wyglądają chaotycznie. Bardzo by chciał, żeby ktoś mu powiedział, co ma robić (kto ma rację). Myślę, że to pora dla ciebie na stawianie mu granic, bo facet się chwieje i lata jak chorągiewka, a Ty mu na to pozwalasz. Też jest ci go żal, taki biedny jest, więc mu dużo (za dużo) odpuszczasz.

Nie pobiegłam po majtki - lecz że byliśmy w sklepie przy okazji innych sprawunków wybrałam mu majtki
Nie chce niszczyć swojego szczęścia
Przed ślubem on taki nie był. Ciągle mówił, że wie, że wie, że źle w poprzednim związku robił, bo przesiadywał za długo w pracy, że nie miał czasu na rodzinę i dlatego żona go zdradzała notorycznie. Więc teraz mówił zrozumiał swój błąd i juz do tego nie dopuści, będę najważniejsza - i tak było, wyjeżdżaliśmy prawie co weekend w góry, gdzies pobiegać, pospacerować, kino raz w tygodniu, jeździł i wyszukiwał domu lub działki dla nas i mówił, że musi wziąć podział majątku z byłą, by mógł normalnie rozpocząć ze mną życie, a nie od golasa. Po slubie dowiedziałam się, że poreczył byłej zonie kredyt na 2-piętrowy nowoczesny dom i samochód z salonu i ... że nie ma zamiaru dzielić majątku, bo po pierwsze nie ma czasu, bo ma tyle pracy, a po drugie że ona wtedy może odsunąć od niego dziecko.
Co do wyprowadzania majątku - dowiedziałam sie o tym niecały miesiąc temu. I teraz wiem, że gdy mówiłam mu, że mu pomogę w firmie, jestem finansista, poukładam mu te sprawy i poprowadzę on nigdy sie nie zgadzał, bo rzekomo "bede mu to potem wypominać, że coś dla niego robiłam" - a to teraz widzę był inny powód - nie chciał abym widziała, że za darmo wykonuje prace dla eks - zresztą co jeszcze to nie wiem.

Co do mieszkania razem - obiecywał że mną razem będzie mieszkać i mieszkał - na początku. Pewnego razu powiedział, że jak z córką był na zakupach ta sie go spytała, czy zostawi jej swoje mieszkanie, by miała jak dorośnie - miała wtedy 7 lat. Oczywiście porozmawiałam z nim i doszliśmy do wniosku, że ona i tak ma olbrzymie mieszkanie z matką a córka jak dorośnie i tak jej mąż coś kupi. a to mieszkanie sprzeda by mieć środki na nasze wspólne. potem się dowiedziałam, że wziął kredyt na maszyny do pracy i swoje mieszkanie zastawił. Potem przestał przyjeżdżać coraz częściej do domu i spał w swoim mieszkaniu. Oczywiście mogłam się do niego przenieść, mimo że obiecał że będzie w moim mieszkaniu mieszkać, jednak pewnego dnia pokazał mi jakie to zmiany w swoim mieszkaniu zrobił - i zobaczyłam wielkie biuro przystosowane do pracy. Nie było już w tym mieszkaniu miejsca na codzienne życie dwóch osób.

Co do urodzin Andrzeja - pisałam, że nie pójdę i nie poszłam, zadzwoniłam tylko z życzeniami i na tym koniec.

Wszystko ładnie - pięknie, ale kredyt nie jest jedynym zobowiązaniem, które Twój małżonek mógł i jest w stanie na przyszłość zaciągnąć. A nie wszystkie zobowiązania rządzą się tym prawem, o którym wspomniałaś. Niestety.

Reszta mojej wypowiedzi odnosnie Twojego małżeństwa pozostaje bez zmian.

No i się zaczęło - mąż sobie o mnie przypomniał, zaczyna się smsowanie.
Gdy nie zjawiłam się na urodzinach jego brata napisał że dziękuje że zjawiłam się na urodzinach - odpisałam, że nie jestem żoną na pokaz. Nie chciałam nic pisać, bo wiem, że wtedy zacznie się apogeum, ciągle pisanie do mnie przede wszystkim po nocach (oczywiście, bo wtedy ma czas), ale jak zaczął wydzwaniać. Odpisał, że ja nigdy nie staram się być zoną.

Potem sms, czy jadę z nim w nast tygodniu do Warszawy - ma tam szkolenie i zawsze biorę wtedy wolne i jadę z nim (zawsze uwielbiałam z nim wszędzie jeździć, nawet gdy przez większość dnia go nie było, bo był na szkoleniu, ale chociaż wieczór i noc byliśmy razem) - więc odpisałam, że nie, niech zabierze następna naiwną trzecia żonę. Na co odpisał, że już wszystko rozumie, pewnie mam kochanka z którym się umówiłam.
Nic nie odpisywałam

A co do jakichkolwiek wyjazdów - gdy np. ma szkolenie, wysyła mi dane gdzie to szkolenie jest i mam szukać nam noclegu, bo on nie ma czasu, bo przecież pracuje, a po drugie może coś raz  w życiu dla niego zrobię, bo przecież on pracuje na nas.
On robi na nas! Ciekawe co? Sama się utrzymuję, sama rachunki płacę. Fakt, raz w roku jak przyjdzie olbrzymi rachunek za gaz to gdy mu powiem, da na ten rachunek.

wypisz wymaluj "mój" eks psychopata

dokładnie taki sam schemat zachowania, nawet podobne zwroty i słowa

jeny, po tym co przeszłam z tym psycholem w lot potrafię wyłapać takich ludzi
należy od nich uciekać bez żadnych wyjaśnień, bez tłumaczenia się, bez oglądania się za siebie
trzeba spalić wszystkie mosty za sobą i uciec tak skutecznie, żeby taki człowiek nie miał dostępu do Ciebie

pamiętam jedną sytuację z moim eks psycholem...

było już po rozstaniu, ale jeszcze z nim pisałam. na początku czerwca mieliśmy już zabukowany lot do innego miasta w Polsce plus zarezerwowany hostel. Ja płaciłam za bilety, on za nocleg. Po rozstaniu ja chciałam lecieć, bo nocować mogłam u rodziny, nie potrzebowałam hotelu.
On mnie błagał, żebym go zabrała, bo on tak dużo pracuje i nie będzie miał czasu ogarnąć sobie sam noclegu i mu przepadnie zarezerwowany pokój, za który zapłacił

Powiedziałam, że się zgadzam, możemy lecieć razem, pod warunkiem, że nie będzie mnie wyzywać i obrażać, ani rozpoczynać kłótni. Ale kłotnia już się zaczęła pod moim blokiem, bo powiedziałam mu wprost, że mozemy razem lecieć, ale nie mam ochoty z nim rozmawiać. Ale prawdziwe piekło zaczęło się w samolocie. On specjalnie czekał, aż wystartujemy i wtedy się zaczęło. Wyzywał mnie, obrażał, wyciągał fakty z mojej przeszłości. Ubliżał mi przez godzinę lotu.
A ja głupia, nie mogłam wysiąść, ale wstydziłam się też pójść po pomoc do stewardessy.
No bo w końcu sama się zgodziłam, żeby leciał ze mną, wiec moja wina... tak durnowato myślałam...
Nikt z pasażerów nie reagował, choć on nie ściszał głosu, mówił normalnym, a więc słyszalnym głosem.
Wysiadłam z płaczem z samolotu. W drodze powrotnej też mieliśmy lecieć razem, nawet mi wysłał smsa, ze on bedzie czekał na lotnisku.
To wtedy coś we mnie pękło.
Nie chciałąm już mieć z nim nic do czynienia. Wykupiłam bilet na autorbus, mimo ze miałam opłacony lot...

A kilka dni wcześniej w mailach mówił jak bardzo mnie kocha i obiecywał, że już nigdy mnie nie wyzwie ani nie obrazi...

Tak działają psychole. Oni się nie zmieniają. To u nich normalne.

Dlatego trzeba od takich ludzi uciekać tak szybko jak się da.

Evunia, to brzmi jak totalny koszmar, bardzo Ci współczuję.

Aż muszę zapytać: on serio przez całe 2 lata aż do ślubu wytrzymał z trzymaniem maski i był taki wspaniały? Pomijając tak szybkie wyznanie miłości i oświadczyny, co brzmi mocno niepokojąco, to nie wykazywał żadnych oznak, że jest takim totalnym ch...m? I na przykład, jak mu coś przeszkadzało to spokojnie Ci o tym mówił, rozmawiał i vice versa?
Pytam z ciekawości, bo wiem, że psychopaci potrafią udawać normalność, ale nie przypuszczałam, że przez aż tyle czasu tak się da.

A tak swoją drogą, to nigdy nie rozumiem instytucji ślubu i dlaczego ludzie potrafią się po tej imprezie aż tak zmienić. I skoro, z tego co wiem, są to zmiany na gorsze, to dlaczego się na coś takiego decydują.

Witajcie.
Przedstawię Wam co u mnie.
Jak pamiętacie listopad i grudzień był koszmarem. Na święta się zmieniło - mąż przyjechał na Wigilię. Widać było, że chce zakopać topór wojenny.
Ale zaraz po nowym roku znowu nie przyjechał do domu, poszło o jakieś bzdety.
Gdy zadzwoniłam do niego z pytaniem, czy zjawi sie w do,u, odpowiedział, że myśli bo nie wie czy jest sens przyjeżdżać do kogos takiego, kto nie chce się zmienić.
No i co zrobiłam?
Spakowałam walizki, zabrałam psa i zjawiłam się u niego przed drzwiami. Wielkie było jego zdumienie co tu robię - powiedziałam że jak nie mógł Mahomet do góry.... I jak tak ciągle zarzucał mi, że nie moge ruszyc swoich czterech liter i do niego przyjechać więc teraz zrobiłam jak chce - wprowadzam sie do niego.
Zamurowało go.
Na drugi dzień jak zobaczył że po pracy znowu jestem - stwierdził, że on nie chciał żebym u niego mieszkała, tylko przyjeżdżała.
Ja mu na to, że nie będę jeździć tam i z powrotem i że miejsce zony jest u boku męża i tak już zostanie.
Cały czas on nie wierzy, cały czas mi mówi, kiedy wracam do siebie, i że zapewne to podstęp i wyprowadziłam sie do niego na zimę, żeby rachunków za gaz wysokich nie płacić.

Były jakieś sprzeczki - on w przypadku gdyby mieszkał u mnie już dawno by się "wyprowadził' a tu zobaczył, że ja siedzę dalej i nie mam zamiaru sie wynieść. Zresztą mu powiedziałam, że się stąd nie ruszę.

Dzień wczorajszy - maż ma podłączony internet pod tv. Ostatnio oglądałam jakiś film z neta i nie dokończyłam. Więc chciałam sobie właczyc, a ponieważ jest troche zabawy znalezienie filmu na necie przez telewizor otworzyłam najczęściej oglądane filmy - i co mi wyskoczyło? same pornograficzne filmiki.
Przed ślubem na jego kompie znalazłam że wchodził na tego typu filmy, ale on oczywiście sie wtedy wyparł, że to reklamy mu wskakują i on na pewno tego nie ogląda. Wiedziałam ze kłamie, ale dałam spokój, w końcu myślałam, facet był sam żadnej babki to i sobie oglądał.

No ale wczoraj ewidentnie wyszło że nadal sobie tak czas umila.
Zawołałam go i pokazałam i tylko stwierdziłam, że nie chce by to robił, a jak coś to żeby ze mną oglądał. Na początku się uśmiechnął i niby zażartował, że jak go zona nie podnieca to ogląda. Potem że to stare dzieje, a ja, że telewizor ma od 2 lat, a małżeństwem jesteśmy znacznie dłużej. No i się wściekł.
zaczął się drzeć, że pewnie wielce moralna jestem,. a w komputerze w pracy oglądam ch... byłego faceta. I że mam wypier....lać z jego mieszkania, bo to jego własność a ja jestem tutaj tylko pętakiem. Ja do niego, że mnie z tego mieszkania nie ruszy, chyba że policje wezwie - a on, że zaraz to zrobi i jutro moich szmat tutaj nie ma być, a ja mam wypier...ać, a żarcie które mu robię wyj..bie.

Nawet się nie odzywałam, tylko ciśnienie mi wzrosło i poszłam spać do drugiego pokoju.
latał po domu, co chwile wychodził z mieszkania i wracał.

Fatalnie się czuję, gdy się wyprowadzę to już nigdy więcej z nim nie będzie rodziny. Moja mama znowu powie, że może bym z tonu zeszła i spróbowała utrzymać rodzinę.

Czytam i przestaje wierzyć w instynkt samozachowawczy u Ciebie...

Dziwne to wszystko.
Nie wiem jak to opisać, ale wszyscy naokoło go lubią, mówią że taki pomocny, kulturalny, człowiek anioł.
Moi znajomi gratulowali mi takiego kroku z przeprowadzką, bo co niby miałam do stracenia i że teraz wszystko powinno się ułożyć.
Ostatnio koleżanka na imprezie powiedziała mi, że takiego super faceta jak mój mąż to ze świecą szukać.

Moja mama niby mnie popiera, ale słyszę co rusz że to może moja wina, bo ja jestem taka wariatka a on za spokojny i dobry. Że może w końcu utrzymam małżeństwo chociaż to.

Mam takie uczucie, że on o tym doskonale wie i próbuje na mnie wine za wszystko przerzucać. A ja zaczynam w to wierzyć, chociaż wiem jak jest.

Jak nie ma jakiś niesnasek między nami, jak czegos mu nie zarzucę i nie ma kłótni, jest idealnie. Super się z nim rozmawia, jest spokojny, logiczny, pomaga mi w czymkowliek mu powiem.

Sama już nie wiem. Chore to wszystko.

Evunia, to jest klasyka gatunku.

O moim bylym mezu tez kazdy mowil jaki on jest szarmancki, elegancki, zyczliwy i co tam jeszcze. A prawda byla taka, ze za zamknietymi drzwiami to byl paranoicznym zazdrosnikiem, ktory chcial sprawdzac moj kazdy ruch, skrajnym egoista, chamem i damskim bokserem Tacy psychole sie swietnie potrafia kryc przed otoczeniem i budowac fasade "porzadnego czlowieka".

Ty sie lepiej racjonalnie przyjrzyj jak on sie zachowuje wobec Ciebie, a nie sluchaj co Ci tam mowi mama, ciocia czy przyjaciolka. To Ty jestes jego zona, Ty go znasz- oni tylko dostaja reklamowa wizytowke.

I sorry, klotnie i awantury sa nie dlatego, ze Ty cos powiedzialas, ale dlatego, ze on notorycznie klamie i wali mu na dekiel, z przeproszeniem, kiedy ktos kwestionuje jego prawdomownosc i doopa mu sie pali. Sam fakt, ze zawsze Cie obwinia za wlasne bledy i nieuczciwosci powinien Ci otworzyc oczy na to jakim okropnym jest on gadem.

Twoim problemem jest to, ze kieruje Toba desperacja: "byle pil, byle bil, byle ino byl", bo inaczej rodzina czy kolezanki zaczna gadac. Naprawde, tak malo sie szanujesz?

Evunia, nie ma dymu bez ognia. Jezeli chodzi taka fama w srodowisku, to szczegolnie biorac pod uwage jak psychicznie przemocowy jest wobec Ciebie, nie watpilabym w to, ze podobnie badz gorzej traktowal byla zone. Wiesz, mnie byly maz tez opowiadal jaka "wariatka" byla jego wczesniejsza partnerka (lituj sie nad misiem strategia), a okazalo sie...ze dokladnie dawal jej taki sam dowal jak mnie po slubie i ze bidna kobieta po prostu uciekla od niego.

Stara, ratuj sie kiedy jeszcze mozesz. To jest psychol.

Córka moja jest dorosła, skończyła studia, mieszka osobno.
Mąż ma córkę z poprzedniego małżeństwa - 14 lat. Co tu mówić - dziecię rozpieszczone i to na maksa, a tatuś niczego nie odmawia - jak chce najnowszy telewizor  do swojego pokoju - tatuś kupuje bez mrugnięcia okiem, jak chce następny komputer - tatuś kupuje , jak chce najnowszy telefon za 2,5 tys - tatuś kupuje (nic to, że poprzedni taki drogi miała przez miesiąc, ale zgubiła, więc trzeba znowu kupić )... przykładów mnóstwo.

Czy coś bierze? - Tak, jest uzależniony od energetyków.

Tak, masz rację jaMajkaa, weszłam na jego terytorium, zakłóciłam jego mir domowy, jego azyl.

Chciałabym mieć prawdziwą rodzinę, w końcu.
Wszystko wskazywało na to, że nareszcie to będzie ten człowiek, bo był naprawdę bardzo dobry i opiekuńczy.
Starał się bardzo.
Ale niestety praca powoli znowu wkradała się w jego życie i pochłaniać zaczęła nasz wspólny czas - aż doszło do tego ze przestał przyjeżdżać do domu (mojego domu, w którym mieszkaliśmy razem - tak na początku ustaliliśmy).

Dlatego pamiętając jak było dobrze, jak razem mieszkaliśmy, postanowiłam więc się do niego przeprowadzić - zresztą on ciągle powtarzał, że może ja bym do niego cztery litery ruszyła i przyjechała - no i tak zrobiłam w końcu, bo byłam już ciągle sama - a najgorsze było to, że będąc od siebie oddaleni, gdy nie pojawiał się w domu, coraz częściej dochodziło do kłótni, ja nalegałam żeby przyjechał, a on bronił się jak mógł, co chwile słyszałam, że ja mam dobrze, bo nie mam tyle kredytów, że nie mam swojej firmy i nie muszę tak harować, że jestem cwaniara bo prace i mieszkanie mam w tej samej miejscowości, a on musi jeździć tam i z powrotem i marnować czas.

No to pomyślałam, trudno - co mam do stracenia jak już było na ostrzu noża - postanowiłam się przeprowadzić - ostatnia szansa na uratowanie związku.
No i to zrobiłam - a jak jest - jest jeszcze gorzej.

Evunia reanimacja tego związku nie ma sensu.
Twoje starania... idą na marne.Tracisz czas,honor i godność.
Przecież on nie chce-dobrze o tym wiesz.
Pokazuje na kazdym kroku jaką jestes przeszkoda.
Twoje marzenia o domu,rodzinie są możliwe.Niestety nie z nim.
Co Ty pozytywnego ,dobrego czerpiesz z tego związku?
Żyjesz wspomnieniami i presją-co ludzie powiedzą.
Tym samym niszcząc siebie.W imię czego?

To jakaś paranoja. Jak ta sytuacja ma się jeszcze rozwinąć ? Ona się nie rozwinie. Kiedy do Ciebie dotrze wreszcie, że Twój mąż się nie zmieni. "Starego psa nie nauczysz nowych sztuczek". To jest mocno rozchwiany emocjonalnie typ. Życie z nim zawsze będzie taką jazdą jak do tej pory. Przeprowadzając się do niego zburzyłaś mu jego uporządkowany świat. Ten facet wg mnie po prostu prowadzi podwójne życie. Nie chcę Cię obrażać, ale skala Twojej naiwności jest wielka.

Jak sobie pomyślę co mnie czeka, to mi słabo się robi. Znowu się przeprowadzać, pakować, płakać, być jeszcze bardziej rozbitą, znowu być samą, znowu budzić się samą... eh...

Znowu być tematem rozmów wszystkich, znosić głupie uśmieszki ludzi, że jej znowu nie wyszło, że chyba coś z nią nie tak, przecież takiego porządnego w końcu męża miała....

Evuniu, a zycie w koszmarze jest tego warte?

Jak chcesz zbudowac rodzine gdy Twoj maz to niestabilny emocjonalnie psychol?
Dla zdania mamy, ciotek czy kolezanek chcesz budowac fasade?

Z calego serca zycze Ci pojscia do dobrego terapeuty i wziecia zycia w swoje rece.

Mój mąż dla wszystkich też był porządny, "to tylko granie, może mu minie, może siè opamięta". Ewunia, nie zastanawiaj się nad tym , co powiedzą ludzie... A jak Cię pobije w amoku??? Będziesz słuchała wtedy, że to Twoja wina, że musiał ręce wyciągnàć??? Czemu tak bardzo sama siebie nie lubisz???

Dokładnie Cataga - o miłość, o związek - można i owszem walczyć.
ALE.
Z przeciwnościami losu, z nieszczęściami, z chorobą, z nieprzychylnością rodziny, czy przyjaciół.
Ale nijak nie możesz walczyć z obiektem swoich uczuć o miłość.
To nie jest tak, że walczysz z mężem czy z partnerem do momentu w którym zwyciężysz i on jako pokonany teraz będzie Cię kochał i szanował.

Ewa ,Ty zmykam od niego jak najszybciej, Boże mój kochany jak ja bym sobie życzył , żeby kobieta mnie kochała  tak ,jak Ty jego. No jestem pod wrażeniem Twojej  determinacji. Ale wiesz co myślę,że z tej mąki to już chleba nie będzie.Przykro mi.

I teraz dowiedziałaś się, że on tego przez cały czas nie zrobił, bo wyraźnie tego nie chce ...

Wiesz, z mojego punktu widzenia - nie jest ważne, dlaczego to robił, bo de facto NICZEGO to w Twojej obecnej sytuacji nie zmienia Evuniu.
Oczywiście, że mógł mieć uczciwe i szczere intencje, jak najbardziej. Robił to bo w którymś momencie naprawdę tego chciał.

Ale później coś się wydarzyło, co zmieniło jego nastawienie i chęci.
I nie wiesz - czy to był jakiś zewnętrzny impuls od byłej żony, czy od córki.
Czy może raczej było to coś wewnętrznego, skutek jego przemyśleń, czy emocji.
Natomiast efekt był taki, że on zaczął się konsekwentnie z Waszych wspólnych planów wycofywać, zaczął się również od Ciebie oddalać, wręcz separować, jednocześnie manipulując sytuacją w taki sposób żeby to Ciebie uczynić i przedstawić jak winną. Nagle się okazało, że jesteś pazerna, myślisz tylko o kasie i wyszłaś za niego dla pieniędzy wyłącznie ...

I również nie ma to większego znaczenia, że został przez byłą żonę potraktowany podle, czy paskudnie.
Widzisz sama po sobie przecież, że fakt, że partner traktuje nas źle i nas krzywdzi - wcale nie oznacza automatycznie, że przestajemy darzyć go uczuciem i że przestaje nam momentalnie na nim zależeć ...

A co w tym dziwnego? Miałaś jakiś udział w budowaniu tego majątku?
Jak zarobisz z nim majątek i będziesz miała z nim dziecko - to to dziecko odziedziczy wasze pieniądze.
Na razie to są pieniądze jego, jego zony i ich córki po ich smierci.

Razem ale za jego?
Jego majątek sprzed ślubu jest JEGO majątkiem.
A ty chcesz żeby był WASZ bez twojego wkładu w tę pracę....

Ja go miałam za psycho aż do tego twojego wpisu, teraz to też przypuszczam że tak może być.

Załóż firmę, zarób i wtedy się budujcie - za twoje...

Evuniu ... ale dlaczego Tobie to tak bardzo przeszkadza, że on swój majątek postanowił przeznaczyć na zabezpieczenie finansowe córki ?

Rozumiem, że nie byłaś gotowa, żeby wspólnie z nim dorabiać się ?
Chciałaś, żeby to raczej on zainwestował jakieś swoje środki finansowe, a teraz jesteś rozczarowana faktem, że nie zbudował Ci małego białego domku ?
To trochę nie do końca tak działa Evuniu ...
A gdybyś spotkała mężczyznę, który zwyczajnie nie miałby takich możliwości finansowych, to co by było ?