Kto bardziej winny kochanka czy zdradzający mąż - Netkobiety.pl

Nie wiem, jak się do ciebie zwracać żebyś (z)rozumiała.
Rozumiem, źe czujesz się urażona, bo nie popieram twojego widzenia świata, ale uprzejmie ciebie proszę, abyś nie manipulowała moimi wypowiedziami, nie przeinaczała ich sensu i nie cytowała wybiórczo ich fragmentów, żeby udawadniać swoje tezy oraz proszę zrozum, że ja wiem lepiej co chciałam przekazać niż to, co ty sobie wyobrażasz. Tak to już jest, że jeśli ja mówię X to chodzi o X, nawet jeśli ty widzisz w mych słowach Y.

Dziękuję, że mi napisałaś co było w moim związku, w szczególności czego w nim nie było, tzn. że nie było w nim zaanagażowania a tylko namiętność i i intymnośc, oraz ile on trwał. Jesteś po prostu genialna, że wiesz to lepiej ode mnie!  No fakt, przecież Ty w tym związku byłaś, nie ja. Domyślam się,  że jest to próba wykazania iż nie wiem o czym mowię, bo nie miałam z tym mężczyna papierka ani dziecka.

Otóż oświadczam Ci, oraz wszem i wobec, że w moim niemałżeńskim zwiąku BYŁO ZAANGAŻOWANIE i DEKLARACJE oraz WYZNANIA.

Oczywiście mogłam zajść z nim w ciążę po wykryciu jego romansu i klasycznie próbować złapać go na dziecko. Pewnie by się udało. I zostałabym wtedy mężatką. Huuura!! Miałabym papier. Po prostu idealny kandydat na męża. Mogłabym oficjalnie udawać przez następnych kilka lub kilkanaście lat albo nawet i dłużej, że romanse mojego męża to wina podrywających go kobiet.  W końcu miałabym urzędowy dokument, który by mnie do tego uprawniał Tylko na co mi taka iluzja?

Dziewczyno, ja mówię o elementarnej wzajemnej uczciowości i szacunku dwojga ludzi wobec siebie bez mieszania do tego osób trzecich. Pewnych rzeczy w związku się po prostu drugiej stronie nie robi!

Cóż Sony mogę ci powiedzieć, chyba tylko tyle, że zaangażowanie może i było, ale sądząc po rozwoju zdarzeń to raczej jedynie z twojej strony. Przykro mi, ale żyłaś chyba w jakiejś iluzji

I bez dwóch zdań WSZYSCY tutaj piszący uważają, że zdradzacze to osoby pozbawione takich cech jak lojalność, szczerość i uczciwość.

Nie wiem. Ja mogę tylko mówić za siebie.
A w moim wpisie nie ma słowa o MAŁŻEŃSTWIE. nie wiem po co tak upraszczasz. Piszę tylko, że twój partner nie był tak zaangażowany jak ty i mówił tobie to, co chciałaś usłyszeć. Inna sprawa, że ty chciałaś w to wierzyć.

EDIT:
Widzę, że edytowałaś wpis i dodałaś coś, co jest zwykłą bzdurą

Mylisz się. Nawet przez chwilę nie twierdziłam, że małżeństwo jest gwarancją trwałości związku.

EDIT: małżeństwo jest deklaracją.

Napisałam już w edycji powyżej, że małżeństwo jest deklaracją.

EDIT: doprecyzowując: małżeństwo to jedna z form deklaracji, gołym okiem dostrzegalna dla kochanka/kochanki. Miżna zobaczyć jak na dłoni, że komuś deklarowali. I wcale nie deklarowali, że nic do nikogo innego nie poczują, ale, że dokonują pewnego wyboru, którego chcą się trzymać, nawet gdy na horyzoncie pojawi się bardziej idealny ideał.

SONY, odniosę się tylko do fragmentu Twojej wypowiedzi.

1. Wątpliwa satysfakcja? Nie! Sprawiedliwe postanowienie sądu.
2. "Szlajają" się dziwki, SONY. Po ulicy. Ja do sądu wkraczam z godnością.
3. Jak mnie najdzie gorszy nastrój i mi się przypomni, jak mnie ta pinda potraktowała, choćby ostatnio, to tak. Potrzebuję dać upust złym emocjom. Nazwać rzecz po imieniu. Robi się to między innymi przez język. Tłumienie emocji jest niezdrowe, a mnie ten cały romans i tak już dużo zdrowia kosztował.
4. Nazwanie dziwki dziwką nie zmienia nic. Dziwka dziwką pozostanie. Mąż mnie od tego nie pokocha.

Co to w ogóle za dziecinne pytanie?

To zależy od wielu czynników. Twojej osobowości, ludzi, którzy są wokół Ciebie. Tego, jakie masz kontakty z ex-małżem. Tego, jak wyglądają codziennie dni, czym je wypełniasz. Różnie z tym czasem bywa. Czytałam, że z takiej traumy to w 100% wychodzi się ok. 3 lat, ale to było takie statystyczne wyliczenie, które wyszło psychologom w jakiś tam badaniach. Każdy z nas jest inny, wiadomo.

Są jednak ludzie, którzy nigdy się nie otrząsają i do końca życia czują swoją krzywdę. Nie chcę tak.

U mnie już jest zdecydowanie lepiej. A będzie jeszcze ... cudownie.

Powtórzę po raz trzeci (mam nadzieję, że ostatni i dotrze wreszcie do ciebie), że dla mnie i WSZYSTKICH, którzy wypowiedzieli się w tym wątku, nie ulega wątpliwościom że zdradzacze to nielojalni i nieuczciwi oszuści.
Reszta wypowiedzi dotyczy ROLI KOCHANKI. O tym tutaj tak naprawdę dyskutujemy.
Dla mnie to są niewrażliwe i nieempatyczne osoby.
A dla ciebie ciepłe, miłe i wrażliwe na drugiego człowieka osoby. I ok. Niech tak zostanie.

Nigdzie nie napisałam, że kochanki to ciepłe i miłe kobiety i wypowiadasz się w tym zakresie za mnie. Mnie to nie interesuje jaka była kochanka mojego partnera. Interesowało mnie jaki był dla mnie. Nic o niej nie chcę wiedzieć. Z nami koniec. Przez niego. Nie przez nią. Niech będą razem, skoro tak chciał. Nigdy się z tą kobietą nie porównywałam. Ja to ja. Ona to na. A nas już nie ma. Chciał to poszedł. Przebolałam jego decyzję.

Tak wiec Igo kochanko mojego meza...wspolnie z nim, z premedytacja, z przyjemnosci, dla wlasnej milosci, chorego ego zniszczyliscie zycie moje i mojego syna. Wiec bd cie nienawidzic do konca zycia, a jego w koncu przestane kochac i tez znienawidze. A moze wreszcie moj mózg wroci na miejsce i przyjmie do wiadomosci, ze dla mnie umarliscie i jestescie mi juz obojetni. Szkoda mi tylko jego, mial niesamowitego syna, ktory kochal go bezwarunkowo...a teraz ma tylko kochanke. Jak przyjmie moje warunki rozwodowe to bardzo szybko ona stanie sie jego zona. I bd ja zdradzal tj robi to teraz tylko ze juz nie ze mna ale z tym co mu sie napatoczy....

Ja osobiście nikogo nie wyzywałam.
Ale pozwalam innym mieć swoje odrębne zdanie i inne niż ja emocje.
Dla dziewczyn kochanki to dz***ki, dla mnie - niewrażliwe i nieempatyczne kobiety, a dla ciebie - normalni, przeciętni ludzie.
Każdy ma swoją definicję NORMY i NORMALNOŚCI.

A co z definicją WINY? Czy przyczyna postępowania a wina człowieka to jedno i to samo dla Ciebie?

Nie zostało zdefiniowane, ale można domniemywać, że chodzi o odpowiedzialność za romans i w konsekwencji za rozpad związku. W każdym razie tak chyba spostrzega ten temat większość wypowiadających się tu osób.

No coż, ja podchodzę do tematu w ten sposób, że każdy romans zaczyna się powoli i stopniowo, może nawet w chwili, w której on się zaczyna tych dwoje ludzi nawet jeszcze nie ma pojęcia, że to do czegoś doprowadzi. Ktoś może mieć nadzieję, ktoś drugi może ją rozbudzić albo ostudzić. Ja już naprawdę podchodzę do tego na chłodno. Bez tych emocji i żalu do partnera. Do partnera, nie do tamtej kobiety. Dlatego nigdy nie doprowadziłabym do otwartej konfrontacji z tą kobietą, a już na pewno do jakiekokolwiek grania na jej emocjach, prób wpływania na nią, próśb o zostawienie w spokoju.  To jest totalnie upokarzające. Tego po prostu nie rozumiem, jak się można o cokolwiek prosić kobiety, z którą sypiał mój własny facet.

To leż. A wcześniej przeczytaj sobie bardzo smutny wpis kasia40 I wybielaj dalej tego, ktory kopnął Cie w dupę dla innej wcześniej dobrze się bawiąc za Twoimi plecami z inną opowiadając pewnie o Tobie jaka to jesteś zaniedbana i jaki masz wredny charakter. Nic tylko żałować. I nie wyciągaj zbyt pochopnych wniosków. Mnie ktoś zdradził. Więc to info nie z autopsji. To ponoć taka ogólnie przyjęta wersja. Tak samo jak ta że baby się same do łózka mężusiowi pchały.  Ja rozumiem, że miłość zaślepia, odbiera dumę i honor. Przykro mi ale ja się nie dołącze do chóru zdradzonych ujadających na nie tego na kogo trzeba. I dzięki temu czuję ulgę.

No to zdradził Cię mężczyzna Twojego życia czy nie? Wiesz w ogóle jakie to uczucie? Czy wypowiadasz się tak dla zasady? Bo ja akurat wiem. I nie , nie czułam sie dobrze z tym uczuciem. To wyjątkowo paskudne uczucie.

Taaaa...a ja mam wrażenie,  że w rynsztoku, takie tu pada słownictwo. Nie mówiąc o tym, że wbrew deklaracjom wszystkim  zdradzonym ŻONOM ( nie mylić z pozbawionym zaangażowania związkom nieformalnym. , bo to wieeeelka różnica) bardzo się nie podoba opinia niektórych osób.  I w bardzo pozbawiony klasy  sposób to wyrażają. Dlatego ja się w takie  pyskówki nie mieszam.
Pozwolę sobie tylko  jeszcze raz odpowiedzieć na pytanie tytułowe,  bo faktycznie zrozumienie  tego  przekroczyło mozliwości niektórych: kochanek  nie usprawiedliwiam,  nie uwazam za miłe,   empatyczne czy jakie tam jeszcze słowa padły. Mnie one są OBOJĘTNE. Czy to będzie Ania, Zosia, Karolina, lub  Pawełek, gąska Balbinka czy nawet koza...srał je pies. Sprawa jest między mężem a żoną. Co za różnica, co ona myśli, wie czy na co liczy? W momencie zdrady zajmować jeszcze łeb kochanką to absurd i głupota według mnie.  Zdradzacz i zdradzony wałkuja temat i rozwiazuja problem. Chcecie inaczej, Wasza brocha. Ja liczę tylko ma siebie, oczekiwanie lojalności  świata i postępowania wyłącznie według zasad to mega naiwność. Jeden obiecuje, jeden deklaruje, i jeden to łamie, a więc jeden jest winny. Wszyscy inni mi zwisają i powiewają. Nawet te deklaracje na piśmie ,  co różni się od tych słownych chyba tylko większym  hukiem upadku.
Przykre, że wątek  zamienia się w napaść na ludzi odmiennego zdania, ale to żadna niespodzianka. Takie cyrki odchodziły już w niejednym, zamkniętym w końcu przez moderację,  temacie. I  bohaterki nawet te same

Autorka napisała w pierwszym poście bardzo ogólnie: kto jest winny zdrady.
Sony, sama widzisz, że każdy domniemuje, interpretuje i przepuszcza przez swoje "filtry". Po prostu pogódź się z tym i nie forsuj na siłę swojej opinii a będzie ci się łatwiej żyło. Nie każdy musi myśleć tak jak ty. Podzieliliśmy się opiniami i spojrzeniami na daną kwestię i to jest fajne.
Mi było miło podyskutować z tobą i poznać twój punkt widzenia. Z ciekawością przeczytałam też inne opinie.

EDIT: Kończę już swój udział w tym wątku, więc Mamidełko możesz sobie darować dalsze złośliwości. Musisz czatować na mnie w kolejnych

Gagatko0075, ponieważ akurat zacytowałaś moją wypowiedź dotyczącą forum dyskusyjnego wypowiem się jeszcze raz w temacie. Nie uważam, że dyskusja, która się tutaj odbywa to rynsztok. Osobiście użyłam słowa "dziwka", która według słownika języka polskiego ma dokładnie taką definicję: kobieta prowadząca się niemoralnie. A za taką JA uważam kobietę, która sypia z żonatym mężczyzną.

Czy takie działanie jest moralne?...

Wypowiedziałaś się szczerze na tym wątku na pytanie zadane przez jedną z dziewczyn, czy zdradziłaś. Szczerze odpowiedziałaś: TAK. Rozumiem zatem Twoje emocjonalne podejście wobec tego słowa.

Ja akurat tak myślę o kobietach prowadzących się niemoralnie - jako o dzi***ch. Dlatego używam tego sformułowania.

W dyskusjach na temat kochanek będę tego słowa używać. W odniesieniu do moich wypowiedzi już wyjaśniłam znaczenie tego słowa. Będę w razie czego urażone kochanki odsyłać do tego posta. I aspekt semantyczny tego słowa uważam za zamknięty.

To słowo ma oczywiście wydźwięk negatywny, bo "dziwka" według tegoż samego słownika na pierwszym miejscu wyjaśnia iż "dzi**a" to "prostytutka". I rozumiem oburzenie kochanek kiedy to lub inne sformułowanie pada. Ech, te emocje. Zdradzone żony się oburzają, kochanki się oburzają ... Ale chwila, chwila, są i tacy, którzy nie mają emocji w tym temacie.

I OK. Prawo do wypowiadania swojego zdania mają wszyscy. To publiczne forum. I na tym polega jego istota, że ludzie nie muszą się zgadzać z innymi opiniami.

O, to ciekawe. Dla mnie Twoje sformułowanie na przykład to rynsztokowe słownictwo:

Skrzywiłam się, jak to przeczytałam.   To między innymi miałaś na myśli pisząc "w bardzo pozbawiony klasy sposób"?...

Naprawdę? A które to?

A tak poza tym - pozdrawiam i do zobaczenia na kolejnym wątku!

adiaphora, w punkt

zastanawiam sie czym wyróżnili sie ci zdradzajacy mezowie jak nie brakiem wrazliwosci i empatii. ale rzeczywiście jak któraś z dziewczyn napisała zeby wybaczyc mężowi trzeba przerzucić całą wine na kochankę

Popieram i chociaż nie chciałabym znaleźć się na miejscu kochanki to uważam, że empatia musi mieć jakieś granice - inaczej przestaje być empatią i staje się zaburzeniem.

Adiaphora, to jeszcze kilka słów do ciebie na koniec, bo sobie cenię twoje wpisy
1. Wrażliwość nie równa się moralności, więc większość powyższego wywody to zwyczajnie twoja potrzeba przedstawienia swoich poglądów, które nijak się mają do empatii i wrażliwości, o której pisałam. A pod moją wypowiedź się podpięłaś. Nie spotkamy się na gruncie tych samych kategorii i ich uzgodnić skoro ty mylisz wrażliwość i empatię z moralnością.
2. Zero-jedynkowość, którą tu prezentujesz jest zwykłą pułapką. Nie ma w tobie żadnego zaciekawienia złożonością zdarzeń tylko chęć przedstawienia swojej opinii. Z takimi osobami nie ma dyskusji, bo jak rozmawiać z kimś kto chce monologizować i słabo zależy mu na poznaniu opinii innych, albo mu zwyczajnie na tym poznaniu nie zależy.

W takim razie powodzenie w sądzie, bo jeżeli będziesz walczyć o wyłączną winę swojego małżonka to ta kobieta jeszcze długo może być obecna w Twoim życiu. Tak czy inaczej współczuję Ci. W szczególności przez to, że ta kobieta wzbudza w Tobie aż takie emocje. Rozumiem to jednak, bo wiem, że wzbudza w Tobie takie emocje, przez emocje jakie wzbudziła w Twoim mężu.

Nie. Żeby móc komuś naprawdę wybaczyć cokolwiek, trzeba najpierw rozumieć jego winę. Dla mnie to jakby dwie oddzielne sprawy - facet, który skrzywdził i kobieta, która zrobiła świństwo.

Tak sobie myślę o całokształcie tej dyskusji i o tyle o ile wina osoby zdradzającej jest bezsprzeczna i niepodzielna to kwestia kochanki jest i zapewne zostanie sporna. Różne są sytuacje i generalizując zawsze znajdziemy argumenty przeciwko. Faktem jest, że osoby zdradzone często kierują swoje negatywne emocje na kochankę/kochanka i nie rozkminiają obiektywnie jaka to jest osoba - nic ich to nie interesuje, czują się zranione przez nią i mają do tego prawo. Z punktu widzenia kochanka/kochanki może być różnie, może być przekonanie o wielkiej miłości, może być wyrachowanie, może być zabawa, może być czysta głupota.

Zastanawia mnie jeszcze.. zakładając, że wymagamy od potencjalnej kochanki empatii skierowanej w stronę żony, to czy od żony też wymagamy empatii w stosunku do potencjalnej kochanki?

Dlatego pisałam Ci wcześniej I_see_beyond, że z SonyXperią (tak samo jak z Adiophorą) nie ma co dyskutować - tracić energii na jakiekolwiek wyjaśnienia, tłumaczenia i liczyć na zrozumienie. Szkoda zdrowia

One WIEDZĄ. A jak ktoś coś WIE, to wie i już - jest ślepy, apodyktyczny, arogancki, złośliwy, zawsze ma rację, a inni zawsze się mylą.
Prowokuje dziwaczne dyskusje i zawsze zajmuje pozycję obronną - tak, one się bronią!
Nie zastanawia się jedna z drugą nawet przez chwilę jak to możliwe? Cały wielki świat - tyle różnorodności, postaw, doświadczeń, emocji, uczuć, skomplikowanych historii, tyle sposobów patrzenia na życie, i wszyscy się mylą, tylko ty masz rację? To podejście jest bardzo, bardzo aroganckie i pełne przemocy. Ale takie myślenie jest ponad ich możliwości.

Człowiek rozumny wie, że każdy ma rację w tym czy innym sensie.
Ale to trzeba najpierw być takim człowiekiem.

Wątek opuścić czas
Nic tu już po mnie

A puenta jest po prostu chamska i świadczy wyłącznie o jej Autorce - ona chciała Ci dowalić i dowaliła - ale nie przejmuj się małymi ludzikami, jest ich pełno, trzeba ich ignorować.

Wina nigdy nie jest jednostronna ....

Jak dla mnie - cios poniżej pasa.
Ale jak widać, w tej dyskusji, wszystkie chwyty dozwolone...

Drogie panie i po co sie tak zacietrzewiacie w tej dyskusji? Prawda jest taka, ze do tanga trzeba dwojga, zawsze tak bylo, jest i bedzie.
Kazda z was ma racje.
A tak na prawde ona lezy po srodku.
Nie ma sensu obwiniac kochankow, jesli oni nie wiedza o zobowiazaniach swoich wybrancow.
Natomiast jesli wiedza i z premedytacja daza do rozwalenia zwiazku, to juz inna sprawa.
Wiele razy padalo tu na tym forum stwierdzenie, ze zdrada jest zbrodnia na zwiazku/malzenstwie. Czy wy, obronczynie kochankow znacie takie pojecie jak wspoludzial w zbrodni? Jesli zdrada bylaby wpisana w nasz KK, to wszystkie te osoby siedzialy by w domkach z ,, czerwonej cegly" .
Kazdy kochanek i kochanka wiedzac o tym, ze ich obiekt zainteresowania jest zajety, ma wybor. Moze dalej uczestniczyc w tej zbrodni, lub sie z niej wycofac i poczekac, az obiekt ich zainteresowania bedzie wolny, skoro jest mu tak zle.
I tu nie chodzi o konkretna osobe, tylko o jej decyzje, wybory i wrazliwosc na krzywde innych.
Jasne, ze za zdrade odpowiada zdradzacz, ale ktos mu to ulatwia swoim postepowaniem, i kwestia sumienia i wyznawanych wartosci jest to, czy dana osoba chce to zablokowac czy ulatiwc.
Ja z wlasnego doswiadczenia powiem tak, ze dupcyngiel mojej zdradzaczki po ostatniej sprawie rozwodowej dostanie dwa prezenty.
Pierwszy to obita morda, za przyczynienie sie do zniszczenia rodziny moich synow.
A drugi to dobra whisky za pokazanie mi z kim zylem tyle lat.
Co on zrobi z tym drugim to nie moja sprawa, albo sobie zdezynfekuje ten swoj beznadziejny ryj od zewnatrz, albo od srodka .
Mial wybor, czyz nie? Wszak o wybory tu chodzi.
Mogl odpuscic, ale tego nie zrobil, perfidnie pchal sie tam gdzie nie powinno go byc.
Gdyby nie on, to inny ktos jemu podobny dostalby oba prezenty.
Tak wiec nie o osobe tu chodzi, tylko o wybory. Kazdy z nas ma wolna wole i moze czynic dobro lub zlo. I nie ma tu znaczenia, czy ja jakiemus Zdzisiowi, Krzysiowi czy
Adsiowi przysiegalem, ze nie uwiode mu zony. Mnie Ci panowie zupelnie nie interesuja, interesuje mnie w jakiej relacji z nimi jest ich partnerka.
Milego weekendu.

Cyngli i pozostałe Dziewczyny - dziękuję. Pewne rzeczy widać jak na dłoni, prawda? Tylko sama zainteresowana brnie dalej ...

SONY, jeśli już znów cytujesz moją wypowiedź. To nie jest tak, że zdradzony człowiek ucieka przed prawdą.

Ona jest bolesna, jak najbardziej. Na moim koncie na chwilę obecna jest ok. 1500 postów, część z nich dotyczy mojej osobistej historii. Na forum są setki historii o zdradzie. Wszędzie dominuje ból i ludzie otwarcie o nim piszą.

Jeśli Ty, jak to tutaj cały czas podkreślasz, jesteś PONAD TO, OK. Twoja sprawa.

Ja nie uważam, że emocje są "niesprawiedliwe". One nie mogą takie być. One po prostu są.

I każdy, powtarzam, każdy psycholog czy psychoterapeuta Ci powie, że ich tłumienie jest szkodliwe. One wybuchną w najmniej spodziewanym momencie.

Pogrubiłam ostatnie zdanie w Twojej wypowiedzi. Ono jest znaczące - dla Ciebie. Za jakiś czas może sobie je przypomnisz.

Powiem tak, SONY. Chciałabym w tym miejscu zakończyć rozmowę z Tobą, bo nie widzę sensu jej prowadzenia dalej. Poczytaj może też komentarze innych użytkowniczek na temat swojego sposobu pisania. Pojawiło się ich tu kilka. Może da Ci coś to do myślenia.

A Ty niby "tę prawdę" rozgryzłaś i masz na nią monopol?? hihihihi. Toś pierwsza w historii ludzkości!

Powiedz Sony, co tak naprawdę masz za uszami, że tak zajadle bronisz boczniar i z taką zawziętością odwodzisz I_see_beyond od rozwodu z orzekaniem o winie?