Miłość platoniczna? Help. - Netkobiety.pl

Przestać o Nim myśleć

Wiem, że to nie jest łatwe, ale to jedyne wyjście z tej sytuacji.
Jak o Nim zaczynasz myśleć, spróbuj zacząć myśleć o czym innym, uwierz mi, da się, prędzej czy później.

Oj chyba wszystkiego nie napisałaś... .
Czemu uważają Was za parę ?

No widzisz, spodobał ci się chłopak bo =>przypadkowo<= spędzałaś z nim dużo czasu. Wyciągnij z tego lekcję.

Tobie potrzebna jest podobna okoliczność bez określania z góry że coś ma z tego wyjść bo to jest najlepszy sposób żeby znaleźć kogoś miłego.

Spróbuj spotykać się z różnymi chłopakami bez zobowiązań. Jest taka możliwość. Określacie z góry że chodzicie ze sobą jakiś czas, po prostu żeby porozmawiać w mieście, i dopiero po tym czasie mówicie czy was coś łączy. Jeżeliby nie łączyło to prawdopodobnie przestaniecie się spotykać wcześniej, więc i tak nie trzeba sobie tego mówić.

Tak szczerze romans mnie nie interesuje. Właśnie dlatego muszę o nim zapomnieć.

Zdecydowanie muszę o nim zapomnieć.

Oczywiście, że umiesz, ale nie chcesz.
Proste.

On ma kobietę - koniec tematu, kropka.

Piszesz, że on Cię lubi bardziej, niż powinien - szczerze w to wątpię. Szukasz rozpaczliwie jakichkolwiek dowodów na to, że on pragnie zażyłości z Tobą. Skąd w Tobie ta desperacja?

Co zaczął? Pracujecie razem, to chyba normalne, że jest dla Ciebie miły?

Jesteś zdesperowana, bo gdybyś nie była, to byś takiego Pana zlała ciepłym moczem z góry na dół. A tymczasem Ty główkujesz.

No to czekam na ''wszystko''.
Co masz jeszcze do dodania?

Facet w związku jest święty i koniec, więc totalnie nie rozumiem Twoich rozkmiń.

Autorko, a możesz napisać czego oczekujesz od nas?

Ale dobrze wiesz co masz zrobić.
Po prostu przestać rozmyślać, przestać analizować to czy Cię lubi czy nie, przestać analizować każdy Jego gest, każde słowo.

Czy chciałabyś być w tym momencie na miejscu Jego zdradzonej Kobiety?

Ten romans już się zakończył, tak?

Ok. Napiszę. Nie wiem jak jest między nimi w narzeczeństwie. Nawet mało mnie to obchodzi. On twierdzi, że się kochają - ok, niech tak będzie. Ja naprawdę długo trzymałam się relacji czysto koleżeńskiej. Wolałam pracować sama, jeździć sama i załatwiać sprawy sama. A on ciągle nalegał, żeby wszystko robić razem. Spędzać czas razem, wyjeżdżać razem. Aż w końcu doszło do tego, że kilka razy wylądowaliśmy w łóżku. Założenie było oczywiste - nic poza tym. Ale oczywiście ja musiałam się zakochać. Chol****.

Tak. Romans się już skończył. Teraz chcę o tym zapomnieć i żyć tak, jak przedtem.

Sama jestem sobie winna, wiem o tym. Tylko z jednej strony facet też wiedział, że ma kogoś. Skoro jemu to nie przeszkadzało, to też po części jego wina, że ją zdradził, nie tylko moja. Zresztą ja swoją karę już odbywam

Pociąga cię  facet, który kogos zdradza? Myślisz, że taki człowiek tobie będzie wierny? Przecież po seksie z toba szedł bzykac się z narzeczoną. On z nią sie kocha czy tylko bzyka? A jak było z tobą? On kochał się z tobą czy tylko używał cię, czyli bzykał? Ale znalazłas sobie obiekt do westchnień. chciałabyś być z kłamcą i oszustem?
Ogarnij się.

Taaak, niczego nie żałuj, rób tak dalej.. W końcu cipka nie jest z cukru, nie rozpuści się...

To nie ma znaczenia, że ona jest wolna, żadnego. Niech się postawi na miejscu tej zdradzanej kobiety! I niech ruszy głową, nie tyłkiem!

Sorry, ake co cala ta sprawa ma wspolnego z miloscia platoniczna?

No ok, nie ma powinności, ale jest moralną dętką. Lepiej?

Niech tu napisze facet, to po nim też pojadę i to z przyjemnością.

Nie będę Autorki po główce głaskać, bo jest tak samo winna, jak ten niewierny dupek.

Ale wątek jest o Autorce, ona prosiła o komentarze, nie tamten facet.

Jego tez bym zjechała, gdybym miała okazję.
Jestem za tym, by używac czynnie mózgu. Każdy wie czym się takie romanse kończą. Mało tu takich historii?

Jak dla mnie Autorka jest totalnie pozbawiona moralności. Albo się ma zasady, albo się ich nie ma i usprawiedliwienia typu "ale on tez jest winny i to bardziej ode mnie, bo jestem singielką" są naprawdę nie na miejscu. Trochę empatii dla tej zdradzanej kobiety. Autorko, to kiedyś możesz być Ty. Chciałabyś, żeby jakaś panna dawała tyłka Twojemu facetowi na delegacjach? NIE SĄDZĘ.

Nie wiem. Jakoś tak samo wyszło. Obydwoje nie chcieliśmy, żeby to wyszło na jaw. Zresztą też nie chciałabym, żeby przeze mnie doszło do rozpadu ich związku. Naprawdę dobrze im życzę.

Jajo92 ------> Jeśli chodzi o mnie, to tak, miałam fajną przygodę.:) Tamtej kobiety nawet nie znam, więc jakoś strasznie jej nie żałuję. Zresztą ja mu do łóżka naprawdę na siłę się nie pchałam. Było fajnie, tylko nie przewidziałam, że tak głupio wpadnę.

Ja odróżniam czasem seks od miłości. Wiem, ze dla większości kobiet to pewnie bulwersujące i nie do pomyślenia, ale cóż. Mnie się zdarza traktować seks przedmiotowo, na zasadzie spełnienia swoich potrzeb. Do tego zaś najlepsi są zajęci i nie ma problemów że któryś nagle się zakochał, bo nikomu się nie wygada w trosce o swój związek. Nigdy nie chciałabym rozbić czyjegoś zwiazku, nie zwiazalabym się z kimś kto zdradza. Jest to egoistyczne, ale uważam że większą krzywdę robi facet który zdradza niż kochanka, która nawet nie zna tej drugiej zwykle.  Wkurza mnie przerzucNie odpowiedzialności. I nie jest tak, ze obie strony są tak samo winne. Zdradzajacy jest 100x bardziej winny. Druga osoba może i jest egoistą, ale kto nie jest? Kto w 100% czyniąc coś z korzyścią dla siebie rozmysla czy czasem nikogo nie zrani?

Ok. Ok. Czuję się trochę winna. Ale nie tak bardzo, ponieważ propozycja wyszła od niego. Ja na początku się opierałam. Wnioskuję z tego, że jednak nie kocha jej tak bardzo. Ale jak czytam Wasze komentarze, to dochodzę do wniosku, że jutro nawet na niego nie spojrzę. Z pobudek czysto egoistycznych - facet pewnie ma zdradę we krwi. A jak już padło takie pytanie - nie, ja nie chciałabym być zdradzana.

To ja Ci w takim razie życzę, byś poznała na własnej skórze, jak to jest. Kiedy dowiadujesz się, że facet, którego kochasz, posuwa na boku jakąś panienkę, która do tego uważa, że przecież nic się nie stało,  bo to on nalegał... a ona głupia pozbawiona moralności i mózgu musiała ulec, bo przeciez koledze z pracy się nie odmawia.

Świat schodzi na psy.

Hmmm. Złośliwa. Lubię to.

Platoniczna w tytule jest pojęciem przekornym. Ot, co. Nie doszukiwałabym się w tym jakiegoś głębszego sensu.

Dlatego też,wcale się go nie doszukuję.
Do wychwycenia głębszego sensu, potrzeba zwyczajnego myślenia,kojarzenia faktów,oraz liczenia się z konsekwencjami własnych czynów.

Tutaj chyba tego zabrakło.
A i "sprawy" wymknęły się spod kontroli.To,co miało być układem,zamieniło się w coś większego.

Ok., można to zrozumieć. Wpier...oliłaś się na całego.
Pytanie tylko,co dalej?

A powinnaś,bo my Ci tego nie podpowiemy.
A raczej podpowiemy to,co zapewne nie bardzo będzie Ci odpowiadać.

Wiesz,zawsze mnie dziwiło takie rozmywanie odpowiedzialności.
Ty też własnej winy nie widzisz,bo jeszcze (oby tak nie było,nie życzę Ci tego...bo wyjdę na meeega złośliwca  )nie byłaś/nie jesteś po "drugiej stronie barykady".Ale rzecz warta przemyślenia,bo takie wybielanie się trąci infantylnością,o którą raczej Cie nie podejrzewam.

A, tak. To jestem w stanie zrozumieć. Tylko, wiesz, to czy będziesz zdradzona czy nie, w małej części zależy od Ciebie, więcej od faceta. I sprawę typu: "nie chciałabym, żeby jakaś laska puszczałaby się z moim facetem" zamieniłabym na: "nie chciałabym, żeby mój facet przeleciał inną laskę".
Gdybym ja kochała, to nie zdradzałabym. A jeśli ktoś zdradza, to albo nie kocha, albo jest dupkiem.
I to nie jest do końca tak, że uważam, że jestem bez winy. Tylko twierdzę, że największą szkodę zrobiłam tym sobie, bo nie przewidziałam konsekwencji. Nie wiem co sobie myślałam. W tamtym momencie chyba niewiele.

Pewnie, że w tamtym momencie (a szczerze mówiąc w tamtych momentach, bo puściłas się przecież z tym facetem kilka razy)niewiele myslałas- zwyczajnie było- facet pociąga cię jako mężczyna, ty jesteś przyzwyczajona do niego, bo spędzacie razem sporo czasu, lubiłaś go i lubisz, jako człowieka, był nastrój chwili i poszliście na całość. On spuścił sobie z krzyża, ty tez sobie ulzyłaś i cóż? Gdzies tam w świecie jakaś narzeczona- dziwna persona, bo ni to pies, ni to wydra. Gdyby ja kochał i szanował, to nie bzykałby się z tobą- jakie to proste. I oczywiście jest to proste, ale żeby ten warunek był spełniony do końca i takie rozważania miały sens, to musiałby to być jeszcze facet, który ma zdrowe zasady moralne. Jak masz do czynienia z człowiekiem, który mimo, że jest w jakims związku (bagatela on jest w związku narzeczeńskim, więc sa to konkretne zobowiązania, jego kobieta to nie jakas tam jego dziewczyna, tylko przyszła zona- dziwne, że on o tym zapomniał) puszcza się z dobrą znajomą, to sorry, ale o czym my dyskutujemy? chciałabyś takiego faceta? Naprawdę wierzysz w to, że tobie on byłby wierny? Co wy macie kobiety w głowach wybierając sobie do powaznego związku facetów, których stać na zdradę i na okłamywanie kogoś. a potem płaczecie, jakie to jesteście nieszczęsliwe. Toż wiadomo, że jak weźmiesz sobie lowelasa, to zawsze będziesz jedną z wielu, czasowo robiąc za kołdrę podstawową (tak jak jego narzeczona), ale bocznych przeciez nie wytępisz, bo jak sama widzisz wiele kobiet nie ma problemu z tym, by ODZIELIĆ SEKS OD UCZUĆ - masakra.
I co teraz zrobisz? Będziesz zabiegać o tego nie to kochanka, ni to kolegę, ni to przyjaciela- jako kto wylądowałaś? Ja uważam, że skończyłaś jako worek na spermę- ten facet też na pewno ma odpowiednie na twój temat zdanie, chociaż w oczy on ci tego przeciez nie powie.

Nie chcę się kłócić z Tobą. Masz rację, niezbyt to eleganckie, wcinać się w cudze związki. Dlatego też odpuszczam sobie go, niech się kochają. Mamy nieco inne poglądy na zdradę, no trudno. Jak bym miała chłopaka, którego kocham to też bym pewnie myślała podobnie. Ale nie mam niestety. Mea culpa, mea culpa.

Oj...
Nieeleganckie to jest siorbanie przy obiedzie.

To co WY zrobiliście,jest zwyczajnym ku...stwem.
On,bo zdradził,a Ty bo wiedziałaś,że ma kogoś.

Po co stopniować "winy" stron?
Zaraz dojdziemy do paradoksu,że winę ponosi ta kobieta,bo sama popchnęła go w Twoje ramiona.
Daliście ciała i tyle.
Teraz trzeba się z tego skutecznie wymiksować,i uczyć się na błędach.

End of story.

Ok, ok. Jestem sobie sama winna. Jestem strasznie złą kobietą, a on też jest zły. Ale ja jestem gorsza, bo jestem kobietą i ZROBIŁAM TO INNEJ KOBIECIE.

I dziwię się trochę, bo niby mamy XXI wiek, niby wszyscy są tacy postępowi i wyluzowani, ale jak przyjdzie co do czego, to społeczny ostracyzm gwarantowany.

A wracając do meritum sprawy, jak czytam Wasze posty, to jest mi głupio, że tak dałam się mu zauroczyć. Autentycznie.

A jak sobie wyobrażasz tą postępowość wg Ciebie? Bzykanie się wszystkich w biurze w każdej możliwej konfiguracji? Nikt nie twierdzi, że jesteś gorsza od niego.