Rok po ślubie i pojawiła się Ona - Netkobiety.pl

Tulinka ma rację.

Pisałem już nawet o tym jakiś czas temu, że 'Ona' też ma uczucia i nie ważne czy spotykała się ze mną wiedząc, że mam żonę i dziecko. Dodałem też, że nie chcę zwalać na nikogo winy, przecież nikt mnie nie zmuszał do spotkań z nią.
Także racja skrzywdziłem i żonę i 'oną'.

bez przesady ze zrobił wielką krzywde kochance
nic jej nie obiecal, nie przysięgal jej , nawet z nie byl
to nie jest mala dziewczynka
zrownujac krzywde żony z krzywda ,,przyjaciółki,, mylicie sie

Dokładnie, ponosi konsekwencje przede wszystkim swoich czynów, a nie spensa.

Myślę że to kwestia ambicji.
Zbiło ja z tropu to że Spens się wycofał.
Teraz chce udowodnić że ona "potrafi". Dlatego żona i dziecko w niczym jej nie przeszkadzają... rzeczywiście wspaniała kobieta...

Ciekawe Spens czy gdyby twoja żona miała taka przygodę to jej potencjalnego gościa tak samo byś traktował, jako biednego pokrzywdzonego misia, hmm??

Reguła niedostępności: temu, co jest dla nas nieosiągalne przypisujemy większa wartość.
Ty jesteś teraz nieosiągalny dla eks, więc Twoje notowania wzrosły.

Nikt Ci nie każe jej obwiniać, sam sobie i rodzinie bałaganu narobiles.
Ty ja przestań gloryfikowac.

Widzisz to super, że bierzesz odpowiedzialność za swoje czyny i że nikogo prócz siebie za to nie winisz. W końcu to były Twoje decyzje- przemyślane mniej, albo bardziej. Tak samo Ona ma rozum, tak samo ona decydowała i tak samo ona powinna wziąć odpowiedzialność za swoje czyny. Myśląc o niej jak o biednej istotce , niezdolnej do obrony, dbania o swoje dobro robisz tylko sobie krzywdę. Nie ma sensu analizować co ona czuje i co ona myśli, bo nigdy nie wydostaniesz się z sentymentalnego myślenia o niej.

To nie jest gloryfikowanie jej, tylko patrzenie na siebie, swoje czyny.

Wszystko fajnie Soens. Doszedłeś do wniosków, że tak się pozwoliłeś pochłonąć własnym emocjom, że najpierw zapomniałeś o lojalności i uczciwości wobec żony i ją skrzywdziłeś, później zdałeś sobie sprawę, że twoje zachowanie, tj, brnięcie ślepo za emocjami i późniejsze otrzeźwienie, doprowadziło do tego, że skrzywdziłeś kolejną niewinną kobietę.
To naprawdę bardzo dużo. Wielu nigdy nie jest dane zrozumienie konsekwencji własnych działań (za wszelką cenę nie chcą się zmierzyć z tym,mźe mogli być tymi złymi).
Ale czy próbowałeś zastanowić się, co było powodem tego, ze tak się dałeś ponieść emocjom, że zapomniałeś o niedługo wcześniej już dokonanym wyborze kobiety na swoją żonę, przyjaciółkę i kochankę?

Eeetam, wydaje mi się, że Spens jest dość ogarnięty, a sądząc, po jego ostatnich "odzywkach" do Onej nie roztkliwia się nad nią, a że ma sumienie to inna inszość.
Mnie interesuje, czy docieka(l) źródeł swojego nieempatycznego wobec żony zachowania (kochanki również), bo tylko poznanie przyczyn i ich świadomość może ustrzec go przed powtórkami w przyszłości. Obawa przed konsekwencjami to trochę mało

EDIT:
Czytam to forum od pewnego czasu i mało jest osób, które wczejśniej "nabroiły", ale tak naprawdę wynoszą stąd "naukę" i Spens jest jedną z nich. Nie wiem, dlaczego tak wielu osobom zależy na udowodnieniu tego, ze jest ostatnim draniem, skoro on próbuje wyciągnąć z waszych rad wnioski i przekuć je na konkretne działania w swoim życiu. A że nie wszystko robi tak jakbyście chcieli, cóż nikt nie jest idealny

??? że ona ma liczyć na coś więcej niż przyjaźń? Czytając twój watek odniosłam wrażenie, że to ty liczyłeś na coś więcej bo ona zaproponowała przyjaźń po tym całym pocałunku i akcji z wycofywaniem się.
Owszem, ogólnie było wiadomo, że ona liczy na coś więcej bo nie przeszkadzał jej rozwój sytuacji, ale czy o tym tobie powiedziała?
Pojechałeś, w sumie dobrze, ale rzeczywiście po chamsku. Po czymś takim z pewnością się nie odezwie. W sumie odegrałeś się za to, że dała ci kiedyś kosza, więc powinna to przyjąć na tzw klatę i tyle. Choć pewnie pomyśli, że zrobiłeś to z premedytacją nie sądząc nawet jakie rozterki miałeś, ale to może i lepiej, tylko takie ostre zagranie ma szansę pomóc uciąć tę znajomość. Oby tylko te wyrzuty sumienia nie przeszkadzały ci potem w odbudowie małżeństwa.

Jeśli chcesz być z żoną szczery, bo nie możesz znieść gryzącego sumienia, to lepiej już siedź cicho. Bo ty się wyspowiadasz i ci ulży, za to ją zacznie gryźć podejrzliwość, zazdrość, żal i gniew. Uzasadnione - tylko co z tego? W tym momencie ona nic na twojej szczerości nie zyskuje, oprócz źródła wiecznych wątpliwości wobec ciebie.

No chyba, że obawiasz się, że żona się dowie o Onej z jakiegoś innego źródła. Jak ma się dowiedzieć tak czy inaczej, to lepiej żeby się dowiedziała od ciebie.

Biorąc pod uwagę Twój profil osobowości to: wyrzuty sumienia + strach, że żona się "dowie" (wystarczą ze dwie wzmianki z drugiej ręki) = kolejny kamol (obok stresu związanego z pracą, chorobami i innymi problemami) do ogródka zwanego nerwicą. Która wpłynie nie tylko na Ciebie bezpośrednio ale i na Wasz związek i dziecko.
Tak że jak nie powiesz, to juz teraz zacznij się zapoznawać z odpowiednim działem na tym, lub innym forum.

Spens,
Pisałam tobie wczejśniej, że twoje wyznanie prawdy z punktu widzenia twojej żony bardziej ją zaboli niż uzdrowi. Taka będzie jej pierwsza reakcja, gdy poczuje się poniżona i upokorzona twoimi potajemnymi spotkaniami z byłą Oną. To raczej nieuniknione pierwsze odczucia. Jednakże po pierwszym szoku i bólu oraz całym emocjonalnym zamieszaniu przychodzi rozumowe zastanowienie. a to, co twoja żona zobaczy, gdy już opadną emocje w dużo mierze zależy od ciebie.
Tak to już jest, że czasami dopiero w związku ludzie dojrzewają, układają sobie priorytety, dostrzegają zależności między swoim zachowaniem i wkładem w związek a JAKOŚCIĄ ich związku. Wygląda na to, że sytuacja z Oną spowodowała u ciebie przyspieszone dojrzewanie i że zrozumiałeś, ze od ciebie w znacznym stopniu zależy, jak ten związek wygląda, czy są emocje i jakie są to emocje.
Teraz zależy od ciebie, czy będzie w waszym związku UCZCIWOŚĆ.

Żona kilka dni temu dowiedziała się o moich spotkaniach. Tłumaczeń nie słucha, bo po prostu mi nie wierzy.
Twierdzi, że gdyby to były zwykłe spotkania to bym tego nie zataił przed nią. Na razie nie mieszkamy razem i raczej mam nie liczyć na to że jeszcze kiedyś zamieszkamy. Powoli mam się oswajać z taką wizją i mogę sobie wreszcie ułożyć życie z osobą którą kocham.

Dopiero dziś jestem w stanie cokolwiek napisać.

Chciała ale to ja spakowałem manatki. Kim bym był gdybym pozwolił jej z malutkim dzieckiem się wyprowadzić.

Tulinka, kocham i to mogę powiedzieć z ręką na sercu.

Mogę się tylko domyślać, że sama szukała dowodów już od jakiegoś czasu.

'Oną' raczej wykluczam.

Teraz dopiero skumałem dlaczego jak się nie układało to aż tak bardzo nie drążyła tematu.

Najgorsze były jej słowa, że mogę sobie wreszcie ułożyć życie z kobietą którą kocham - normalnie jakbym dostał obuchem w łeb. To nie było wypowiedziane w histerii czy złości kiedy często mówi się rzeczy nieprzemyślane.

Czy pomyślałeś, że może Twoja żona wyśledziła Cię na tym forum?

No i się wylało...

Spens, nie poddawaj się i walcz jak lew o swoją rodzinę, zrób wszystko, żeby poskładać to, co spieprzyłeś.
Potrzeba czasu i działania, Twojego.

Ale mam pytanie, nie złośliwe, nic z tych rzeczy. Tylko czysto teoretyczne.
Czy było warto?

Raczej to wykluczam.

Nie było.

Zbytnio nie interesuje mnie to czy koleżanka się ucieszy czy zasmuci. Może Cię to zdziwi, ale zależy mi wyłącznie na tym by móc wrócić do żony i dziecka o co zawalczę.

Co by nie mówić zachowała się jak trzeba. Najgorzej, bo jest święcie przekonana o tym, że kocham tamtą, dlatego teraz muszę udowodnić, że wcale tak nie jest. Wierzę, że uda mi się ją przekonać czynami, bo w moje słowa to nie wierzy.

...."jest tak, że myślę o niej intensywnie. Podejrzewam, że gdyby nie ślub i córka to już dawno bym z tamtą był...."

stary po co ty chcesz walczyć o żonę skoro jej nigdy nie kochałeś i nie kochasz...teraz to tylko masz pietra bo zostaleś sam bez żony i flamy

Naprawdę nie wiesz jak żona się dowiedziała? W dodatku jest przekonana, że kochasz tamtą? Niby skąd?? Od Ciebie?

Ja tez uważam, że jeżeli nie Ty jej powiedziałeś to mogła znaleźć jakiś ślad forum, i powiem Ci że jeżeli cokolwiek z tego co pisałeś tutaj przeczytała to ta dziewczyna już Ciebie nie zechce, pozamiatane.
Bo w Twoich postach tutaj krzty miłości do żony wyczuć się nie da.
I jeśli tak się teraz starasz niby to powodzenia.
A Ona jak widać swoją wartość zna. Dzielna dziewczyna!

Miałeś mądrą dziewczynę u boku, macie córkę... ehh strasznie jej współczuję tego co przechodzi przez Ciebie i tą rzekomo wspaniałą kretynkę.

Nie mam pojęcia skąd i od kogo się dowiedziała. Skoro wtedy aż tak bardzo nie drążyła tematu to mogła zacząć na własną szukać prawdy i powodów mojego zachowania. Ale czemu dopiero teraz skoro z Oną już nie mam kontaktu od jakiegoś czasu. Mi się wydaje, że chciała mieć pewność i dlatego tak długo to trwało. Może ktoś mnie widział gdzieś wtedy i jej doniósł. Może dowiedziała się kim była dla mnie zanim się poznaliśmy i pokojarzyła fakty.

Pewnie, że rozmawiałem, tłumaczyłem. Żona powiedziała, że zdecydowanie za późno na tłumaczenia, nie będzie z kłamcą pod jednym dachem mieszkać i chciała się wyprowadzić.

to teraz nie masz żadnej i bardzo mnie to cieszy

Ups ... przykre, szkoda że ty sam nie powiedziałeś o wszystkim żonie.
Nie wykluczasz, że to "ona" jej o wszystkim powiedziała tak z zemsty na tobie?
Niestety, to jest teraz dla ciebie kara...  "co chciałeś to masz" na własne życzenie, może "dzięki" tej rozłące docenisz żonę, bo zaufała tobie, a ty, no cóż..... zawiodłeś.
Daj żonie czas może nie przekreśliła ciebie jeszcze.... uszanuj jej decyzję, może upora się z tym problemem i jednak da tobie- wam szansę , zechce wrócić do ciebie. Jeżeli nie chcesz stracić żony to po żadnym pozorem nie kontaktuj się z "oną".  Twoja postawa, zachowanie wobec żony, twoja chęć "naprawy" twojego błędu są wyznacznikiem, ale nie pewnikiem tego czy żona zmieni swoja decyzję i podejmie się trudu wybaczenie tobie. Natomiast spróbuj postawić się w jej sytuacji, zrozumieć jej żal i złość na ciebie.

Ja ją rozumiem.

Całkowicie odciąłem się od 'Onej' kilka tygodni temu. Powoli zacząłem odbudowywać to co zniszczyłem tymi spotkaniami i żona to oczywiście zauważyła. Wiele przemyślałem przez ten czas, doszedłem do tego skąd wzięła się ta cała fascynacja 'Oną', również przy waszej pomocy.
Pewnie gdybym sam powiedział to sytuacja byłaby o wiele lepsza. Teraz nie pozostaje mi nic innego jak przekonać żonę, że tamta to jest zamknięty rozdział.

Oby to tylko nie był zapał wywołany tym o czym napisała Xymena... ale to wyjdzie dopiero już po 'powrocie', o ile żona na niego przyzwoli.

Byłam w podobnej sytuacji i "zapału" starczyło komuś na 2 czy 3 m-ce, bo "oczekiwał mojego zaangażowania i wkładu"
Mam nadzieję, że Ty masz Autorze inne podejście i nie oczekujesz zaangażowania od kogoś kogo oszukałeś.

Spens
nie ma znaczenia, czy się z Oną spotykałeś czy nie
ma znaczenie kogo spotykasz w myślach

o uczucia się nie walczy
one są albo ich nie ma
wybrałeś rozsądek
a twoja żona nie

kobiety widzą to co jest poza słowami
dlatego nie uwierzyła ci ani Ona, ani żona

Ale nie wszystko jest stracone.

Nie daj sobie wmówić że nie kochasz żony. Byliście przecież szczęśliwi zanim pojawiła się zmora z przeszłości.

Po prostu uległeś chorej fascynacji,  straciłeś głowę na chwilę,  ale przezwyciężłeś to,  niewielu to potrafi.

Teraz wiesz co Cię łączy z żoną a co z oną. Zastawiła na Ciebie pułapkę,  ale się uwolniłeś. Teraz wpadła w nią Twoja żona.

Musisz Was troje uratować.

A uda Ci się tylko wtedy gdy spełnisz określone warunki.
1. Zero kontaktu z ONĄ
Tzn blokada telefonu,  mail-i,  fb i innych
To ważne bo:
Tylko tym możesz udowodnić żonie że ci na niej zależy.
Nie pozwolisz mieszać sobie w głowie onej.
Jak się złamiesz,  to polegniesz w przedbiegach.
2. Mówisz żonie szczerze jak było,  że zadzwoniła ex i chciała się spotkać,  a potem zaczęła ci mieszać w głowie, ale się ocknąłeś i urwałeś to.
3. Przyznajesz że to było świństwo i nie masz usprawiedliwienia.
4. Mówisz że żałujesz,  wiesz jak bardzo cierpi i zrobisz wszystko żeby to naprawić.
5. Mówisz że ją kochasz i będziesz czekał tak długo aż Ci wybaczy.

Spens innej drogi do odzyskania rodziny nie ma.
Żona cię kocha i wybaczy, ale bądź cierpliwy. Sam wiesz ile Tobie zeszło zanim się ogarnąłeś.
Musisz jej dać tyle czasu ile ona potrzebuje. To sprawa indywidualna.

Wiedz jedno żona teraz przeżywa piekło na ziemi.
Czuje się tak jakbyś umarł,  tak przeżywa się stratę kogoś kogo się kocha.

Walcz o swoich najbliższych Spens.
I wiedz jedno wygrasz jeśli się nie poddasz.
Tylko miej świadomość że to długa walka. Bardzo długa.
No ale to co najcenniejsze zdobywa się w trudzie.
Powodzenia

Aha i żadnych gadek do żony  o tym jaka to tamta biedna i skrzywdzona jest.

Już chyba dotarło do Ciebie że to zimna i wyrachowana suka jest.

I jeszcze jedno Spens
Nie możesz żony teraz zostawić samej, bo sobie nie poradzi. Bądź przy niej mimo że sama będzie Cię odtrącać.
Wracaj po pracy do niej i do córeczki,  dla nich przeznacz swój czas.
Na noc pewnie nie pozwoli Ci zostawać, ale jak najwięcej czasu spędzają z nimi.

Ty nie wiesz jak ona cierpi, może nawet udawać silną, ale w środku wyje z bólu.
Każda noc jest dla niej koszmarem.
A dziecko? Cierpi tak samo. Jak ma zrozumieć że taty nie ma?

I żeby ci nigdy ani teraz ani potem nie przyszło do głowy dać odczuć żonie że w jakikolwiek sposób przyczyniła się do tego co zrobiłeś.
Jej poczucie własnej wartości jest obecnie równe zeru i bardzo długi czas upłynie zanim to się zmieni. Dla niektórych to są lata.