Rok po ślubie i pojawiła się Ona - Netkobiety.pl

After

Jak widzisz moje zdanie co do Spensa jest inne, ale przecież nie musimy się we wszystkim zgadzać.

Miło było Cię poznać.

Też tak to widzę, jak apologises. I dodatkowo jest ten dramat, którego być może zabrakło Spensowi dotychczas w relacji z żoną. Trzeba o nią zawalczyć. Tzn. nie mówię, że jest to coś dobrego, ale czasem ludzie potrzebują dramatu, żeby zrozumieć, co jest dla nich tak naprawdę ważne...
Podziwiam ją, bo faktycznie jest mocno poukładana. Mimo że cierpi w tej sytuacji i jest wrażliwa, potrafi być twarda.

Bardzo współczuję żonie Spensa, tego co musi przeżywać z powodu jego nielojalności. Mimo wszystko trzymam kciuki za to, żeby udało im się odbudować małżeństwo.
Obawiam się jednak, że tamta nie odpuści. To bardzo sprytna, bezwzględna i egoistyczna kobieta. Manipuluje Spensem od samego początku.
Na samym początku Spens napisał, że to ona odezwała się do niego po latach. Mają wspólnych znajomych i na 99% wiedziała, że on ma rodzinę. Jej rzekomo smutna mina, gdy Spens o tym wspomniał była tylko grą. Znalazła nawet dojście przez wspólną znajomą do jego żony. Ona od początku postanowiła wyrwać dla siebie dawnego adoratora.
Ona nie odpuści, z pewnością już wie, że Spens nie mieszka z żoną i cały czas o sobie przypomina.
Sytuacja się skomplikuje, jeśli ona znowu "przypadkiem" spotka Spensa, a znajomi natychmiast doniosą o tym żonie.
Dlatego uważam, że Spens powinien być przygotowany na taką sytuację.

Tulinka, ależ Ty kobieto bzdury piszesz..!
Jego żona jest jak najbardziej normalna..
Powiem więcej, postępuje jak najbardziej racjonalnie Nie odcięła dziecka od ojca,  jak to robi całkiem spory odsetek kobiet..
Nie wykorzystuje córki do walki z ojcem dziecka..
Odcięła od siebie wyłącznie alergen, czyli jego .. Choć nie do końca jak widać..
Płacze, cierpi.. Najczęściej w samotności...
Bije się z tymi tysiącami myśli.
Jak myślisz, śpi spokojnie całą noc?
Ona po prostu walczy ze sobą, rozważa wszystkie warianty na tak i na nie...
To, że my wiemy, że nie doszło do zdrady fizycznej nie oznacza automatycznie, że ona to wie..
Została paskudnie oszukana,.
Czuje się paskudnie, bo to dopiero rok po ślubie
Po prostu tak jakby była żoną zastępczą..
Namiastką tamtej...
Ma teraz na słowo uwierzyć kłamcy?
Rozsypaly się dwa podstawowe zawory bezpieczeństwa scalajace każdy związek ..
Szacunek i zaufanie..

Wbrew temu, co napisałaś, nie egoizm nią kieruje tylko jak najbardziej zdrowe podejście do tematu zdrady..
Najpierw ochłonąć, ostudzić na ile się da emocje i podjąć decyzję..
Najlepszą z JEJ punktu widzenia i najlepszą dla NIEJ..

After ja tak właśnie robię ale kilka osób już mi zarzuciło, że nic nie robię i nie walczę. Do żony o Córeczkę nie mam pretensji, jest bardzo dobrą i troskliwą mamą, boli ją na pewno, że Mała tak to znosi i chce żebym został. Na pewno nie gra dzieckiem a ja też dzieckiem nie mam zamiaru grać i jechać żonie po psychice, że muszę wrócić, bo Mała tęskni i pyta gdzie jestem.

Nie mam też zamiaru tak jak już 100 razy pisałem zwalać winy na 'oną' i mieszać ją z błotem. Niektórzy jak Lilka odbierają to jednak jako zostawienie sobie otwartej furtki co jest kompletną bzdurą. Skoro ja się decydowałem na te spotkania i chętnie na nie latałem to przecież jest to moja wina, nikt mnie tam nie ciągnął siłą dlatego nie zamierzam zwalać winy na kogoś. A ona jak zobaczy że nadal milczę to w końcu da sobie spokój. Ileż można?

Jak myślisz czy Jej reakcja byłaby równie silna gdyby przeczytała Twoje SMS-y lub Ty byś Jej powiedział?
Czy wtedy też chciałaby uciec od Ciebie?

Mi jest coś na rękę? Co ty za brednie wypisujesz? Twoje posty to same insynuacje i wymysły. To, że nie piszę tu sprawozdań na całe strony to pewnie dla Ciebie oznacza, że nie walczę. Snuj sobie dalej swoje domysły jak chcesz.

Lilka, jesteś niepotrzebnie agresywna i nieuprzejma w stosunku do Spensa i generalnie do osób, które nie podzielają Twojego światopoglądu. Wyrażać swoje zdanie możesz raz, dwa, ale Ty robisz to od kilkunastu stron, wklejając co odpowiedź Spensa jakieś uwagi na jego temat. Nie możesz mu już odpuścić?

Może jak Cię poproszę to dasz sobie spokój?

Spens z pewnością już przyjął do wiadomości Twoją opinię, więc nie ma konieczności dalszego jej podkreślania.

Jest mi na rękę, że widzę cierpienie Córki jak muszę codziennie się z Nią żegnać? Żona powiedziała, że jak się wprowadzę to ona się wyprowadzi także kto tutaj jak nie Ty ma problemy z rozumieniem najprostszych spraw i czytaniem ze zrozumieniem. Piszesz ciągle swoje i wmawiasz swoją wersję. Już ci wiele osób zwracało na to uwagę.

Spens, czy od świąt ona próbowała się jakoś z tobą kontaktować, pisała jakieś smsy? Czy poza tamtymi życzeniami cisza?

Dokładnie o to chodzi. Może nawet takim posunięciem Spens zyska jakiś plus w oczach żony, jeśli ubiegnie działania tamtej. Może wreszcie przyzna sam przed sobą, że niczym ostatni frajer, dał złapać się na haczyk i przestanie robić sobie wyrzuty wobec tamtej (że taka biedna i też ma uczucia).
Oczywiście, nie jestem jasnowidzem, ale "niedoszła" jest dość przewidywalna. Na razie jej aktywność pokrywa się dokładnie z tym, o czym jakiś czas temu napisała Oliwia.
Zapobieżenie takiej niezręcznej sytuacji ("przypadkowe spotkanie"), mogłoby być także powodem do kolejnej rozmowy z żoną.

Każdy może mieć swoją wersję, ale Ty te swoje wersje w dziwny sposób przedstawiasz i opierasz się na nie wiadomo czym. No bo jak wytłumaczyć fakt, że zmieniłaś wersję już chyba z 10 razy.

Lilka, jako osoba spełniona i jak twierdzisz szczęśliwa od 20 lat w małżeństwie, emocjonujesz się wpisami na forum jak przy telenowelach brazylijskich… nie, on tylko tak mówi, ale na pewno myśli inaczej, ja wiem co myśli.. ona nadal jest w jego głowie.. idź Spens zrób teraz to i to bo jak tu czekać do „następnego odcinka”… tyle tygodni mięło, a sytuacja dalej się nie rozwiązała?? A zaczynało się tak szybko dramatycznie, żona się dowiedziała, wyprowadziła itd.
Przepraszam za sarkazm
Ale chyba to dotlenianie, którym się chwaliłaś  nie do końca …  działa?

przykro mi lilka.. ale dało się to wyczuć

Dobra, nie kłóćcię się już
Lilka ma prawo napisać co chce i próbowała pomóc.

Spensie.

Josz ma rację. Ona ma plan jak cię zdobyć, to dzięki niej dowiedziała się żona. wiedziała co komu i jak przekazać. Każda kobieta to wie:)

Ja myślę że ty nie chcesz o niej myślec źle bo ona nie jest zła.

I ja nie uważam że jest Zła...
ale
kobieta która chce być szczęśliwa, i wie że ktoś za nią szaleje, STAJE się zła. Po trupach do celu ale dojdzie.

Rozumiesz?

Oni już nie robią, za to się narobiło i ciężko odkręcić

Spens, powiem Ci jak to jest od strony żony. Przede wszystkim uważam że twoja żona jest bardzo mądrą kobietą, zazdroszczę jej że potrafi być silna i stanowcza w tym wszystkim. Mój mąż zdradził mnie 11 lat temu. Powinnam wtedy zrobić to co Twoja żona teraz. Ale ja byłam słabym, głupim, naiwnym dzieckie.Mimo że miałam wtedy 31 lat. Mając w ręku dowody zdrady fizycznej i spory pakiet złych chwil emocjonalnych, dałam sobie wmówić że to co widzę to są żarty, bo ja jestem taka zazdrosna, a przecież on by mi nigdy nie mógł tego zrobić. Że prawie do tego doszło, ale ONA była wobec mnie lojalna i ucieła to i pozostały im takie żarty  . Żarty..panna pisała do niego czy poru...amy coś po drodze do pracy, a ja idiotka zakochana wtedy od 16 lat bardzo chciałam w to wierzyć. Mijały lata , spokoju naprawdę było dobrze. I znowu mój mąż zaczął chować telefon. Kolejne smsy że nie może pojechać gdzieś tam bo jak się spotkają to będzie musiał ją piep..yć przez pół dnia a nie ma na to czasu. Kolejne głupie tłumaczenia że ktoś przypadkiem do niego napisał i się wkręcił w takie głupie żarty. Zadzwoniłam..znowu ta sama panna FOCH ( czemu FOCH? Bo jak sama pisała jest specjalistką od Fachowego Obcią... CH.ja. ) tak, taki poziom. Awantura, ale znowu nie chciałam widzieć tego co miałam przed nosem. Poza tym miałam pewność że się nie spotkali. Pracował wtedy w domu, ja też. Prawdopodobnie zdążyłam wykryć zanim była powtórka. Co nie zmienia faktu że nadal wierzyłam że do TEGO nigdy nie doszło. Teraz wiem że panna foch go po latach wylukała na znanym portalu i próbowała pod pretekstem zepsutego kranu nakręcić sobie dyman..o lub romansik znowu, bo już trzydzieści lat skończone a nadal nikt jej nie chce to sobie sprawdziła czy mój mąż by nie chciał. On twierdzi że nie chciał. Ja udaje że wierzę. Znowu minęły lata. I co? Chowamy telefon. Zajrzałam w billing. Numer znałam. Wytoczyłam ciężkie działa. Wojna. Miss foch odpisuje mi: "Nic między nami nie ma. Zresztą nigdy nie było nic poza sexem a ja byłam głupia wierząc że to było coś więcej..."
Wiesz co Spens? Ja umarłam wtedy. Teraz jestem zombie. Od momentu że wiem minęły dwa lata. Od zdrady 11. Czas nie ma tu nic do rzeczy. Z mojej strony wszystko umarło. Jest zabawa w dom. I teatr. I depresja. U Ciebie nie ma dowodów na sex. Ale to jest do wybaczenia, serio. Za to zaangażowanie emocjonalne i widok kogoś kogo się kocha będącego w innym świecie, zimnego i obcego boli do szpiku kości nawet po 11 latach.

Nie można wszystkich oceniać jedną miarą.
Każdy podejmuje swoje wybory i chociaż istnieje pewien schemat, nie zawsze przecież jest powielany.
Gdyby nie było wyjątków, pojęcie schematu by nie istniało.
Jeśli się kogoś kocha, to się o niego walczy, to się nie daje odejść, to się nie odchodzi ot tak. Nawet jeśli boli czasem. Bo się próbuje naprawiać, nie wymieniać na nowe, nie uciekać w pustkę.

Cierpienie wpisane jest w pojęcie miłości czy tego chcemy czy nie (oczywiście brać pod uwagę popełniony wyżej wers nt schematu).
Lepsze to, niż życie w świadomości, że się nie spróbowało zawalczyć.
Ludzie to wojownicy. Nie uciekają  po pierwszej porażce, jeśli jest ktoś/coś,co ma sens, co daje sens, co jeszcze kiedyś może dać szczęście.
Trywialne? No może.
Prawdziwe też przecież.

Ps....nie mówię o dowodach zdrady, o zaangażowaniu psychicznym, fizycznym, zakochaniu, etc.
Wtedy się już nie walczy przecież.Ja bym nie walczyła.
Ta druga strona ma walczyć o nas.....Powinna.
Autor walczył, z tego co czytam.
Żałował.
Zdaje mi się, że zbyt surowo został oceniony (mimo wszystko). Ludzie potrafią się rehabilitować.
Skąd to wiem? Ano wiele doświadczenia mam w tej materii. Wiem że można.

Śledzę ten wątek od dłuższego czasu i jedyne co chciałabym powiedzieć autorowi, to to, że mam nadzieję, ba! nawet głęboko wierzę w to, że Twoja żona nie wybaczy Ci Twojej nielojalności i nie pozwoli wrócić. Tylko w ten sposób utrzyma swój szacunek do samej siebie. Na pewno znajdzie sobie kogoś lepszego, kto będzie myślał o niej tak jak Ty o tej swojej "Onej". Życzę jej wytrwałości, siły i konsekwencji. A Tobie Spens samotności.

Nie ma wybaczenia dla zdrady emocjonalnej.

Misisippi, jeśli między nimi nie ma nawet dialogu oznacza to, ze żona  już dawno go miała w głębokim poważaniu.
Jeśli  się nawet  nie próbuje naprawic, mimo szczerych chęci drugiej ze stron, to nigdy nie powinniśmy być razem!
Nikogo nie bronię, żeby nie było.
Nie patrzę  też przez pryzmat doświadczeń , obiektywnie to próbuję  ugryźć .

A czytałaś Jej wątek?
Tylko pytam.

NieZnamSiebie

Nie rozumiem dlaczego ludzie zadają ból swoim najbliższym.
Jak można tak krzywdzić tych za których jest się odpowiedzialnym?
Jak można niszczyć życie komuś komu się przysięgało, obiecywało?
Czy jednocześnie można kochać i wbić nóż w serce? Ja myślę, że nie.

Zdrada jest gorsza niż śmierć. Bo jeśli ktoś kogo kochasz umiera, miłość nie umiera, odnajdzie nas po drugiej stronie.

Zdrada natomiast zabija miłość w obojgu i nic już nie może jej wskrzesić.

Podziwiam, tych wszystkich którzy po takim ciosie wstają. Lecz nigdy już nie są tacy sami. Zdrada zmienia ludzi, niszczy ich, niszczy ich świat.
Tylko Ci najsilniejsi wychodzą z tego cało. Wielu się jednak nie udaje. Wielu gdyby nie dzieci z rozpaczy odebrałoby sobie życie.
Nikt nie powinien tak cierpieć. A na pewno nie Ci niewinni - wierni i kochający małżonkowie i dzieci.

Dlaczego ludzie muszą tak cierpieć?

NieZnamSiebie

Wierzę jednak, że jeżeli ktoś naprawdę żałuje, rozumie jaki ogrom cierpienia sprawił i stara się z wszystkich sił zminimalizować ten ból, wyciąga wnioski i nie popełnia już drugi raz tego samego błędu, to warto wybaczyć. Nie znaczy to że dalsze życie razem ma sens.Można jednak w ten sposób uwolnić się od nienawiści i zarazem dać drugiemu szansę do stania się lepszym człowiekiem.

A ja myślę, że właśnie jeśli nie jest szują to może się zrehabilitować tzn. zrozumieć cierpienie tego kogo się zdradziło, poczuć je w sobie i wyrazić swój szczery żal. I nie ranić już tak więcej. Może wybaczyć sobie i uzyskać przebaczenie. Może pójść w stronę dobra i pociągnąć za sobą drugiego.

Ja kiedy widzę szczery żal i ból wybaczam natychmiast i zapominam.

Wiem, że zdrada to inny kaliber. To jedna z najgorszych rzeczy w życiu, które mogą nas spotkać. Trzeba więcej czasu by wybaczyć.
Ale nic już potem nie jest takie samo. Świat już nie wydaje się piękny.

Widzę, że masz kilka wątków. Napisz w którymś z nich o sobie. Daj znać w którym.

Niestety Spens, ale wszystko wskazuje na to, że żona postawiła już na Tobie krzyżyk.
Może rzeczywiście ten wyjazd jest dobrym rozwiązaniem. Może wtedy żona zatęskni? Choć trudno tu cokolwiek wyrokować. Jak wyjedziesz i je zostawisz, to równie dobrze po powrocie możesz zastać papiery w sądzie.

A dla mnie wyjeżdżając całkiem pogrzebiesz szanse na uratowanie małżeństwa. Czego sie spodziewałeś Spens jakiej reakcji zony? Ze powie o nieeee plizzzz nie wyjeżdżaj? To Ty masz być tym który zabiega i pokazuje ze mu zależy nie ona a ona być moze uzna to za ostateczny test Twojego zmotywowania do ratowania Was. Jesli dla Ciebie perspektywy zawodowe okażą sie bardziej istotne niż rodzina i wyjedziesz to moze całkiem postawić na Tobie krzyżyk...ja bym tak zrobiła. Chyba ze właśnie o to Ci chodzi żeby całkiem Cie skreśliła a Ty wtedy poczujesz sie całkiem rozgrzeszony z konieczności ratowania tego no bo przecież co Ty mogłeś jak żona nie chciała.

Wszystko się tak pogmatwało. Żal po prostu. Dla jakieś głupiej doopy zmarnować rodzinę. Dla jakiejś mrzonki i ułudy.
Jedź Spens i zastanów się nad tym wszystkich. Może ta odległość pozwoli ci spojrzeć na to wszystko z innej perspektywy? A może i żona zrozumie, że nie może żyć bez ciebie? Może ten wyjazd zmieni stan zawieszenia? Albo razem, albo rozwód. Nie ma trzeciej drogi.

...bo Twoja żona próbuje się wyleczyć z miłości do Ciebie. Twoja nieobecność raczej jej w tym pomoże niż spowoduje tęsknotę i chęć powrotu.

szczerze to jej się nie dziwie
ja bym jeszcze spytała o to czy ta trzecia już wie o wyjeździe
ale te szpileczki to tez znak ze nie ma obojętności ale jest uczucie ze strony zony
jeśli ci zależy to walcz

Powiem tak, choć to kontrowersyjne:
Żona powinan wybaczyć Spensowi, choc to będzie trwało latami pewnie.
Jeżeli ktoś przeprosił i jest taką osoba jak Spens, a nie żadnym bawidamkiem, za chwilowoą niepoczytalność,a pewnie zna go te z od tej strony, to powinna.

Spens

Czy pomyślałeś co będzie czuła Twoja córeczka gdy wyjedziesz na tak długi czas?
Pamiętasz co mówi gdy wychodzisz i się z Nią żegnasz?
A co będzie jak znikniesz?
Czy pomyślałeś o Niej?
Pieniądze nie są najważniejsze, w pogoni za nimi tracimy prawdziwe wartości.
Twojej córce nie są potrzebne drogie przedmioty tylko tata, który spędza z nią czas na zabawie.

Prawie 8 tygodni byłem za granicą, przyjechałem na 2 tygodnie i wracam tam. Z żoną oddaliliśmy się chyba jeszcze bardziej, rozmawiałem z nią trochę na skype ale to wszystko takie naciągane, więc z czasem to tylko było kilka zdań i resztę z Córką gadałem. Jak tydzień temu przyjechałem to myślałem, że coś z tego będzie ale kontakt jest oschły, żona obojętna. Chciałem ale do tego trzeba dwojga i skoro minęły prawie 3 miesiące i ta rozłąka nic nie zmieniła to nie ma sensu dalej robić coś na siłę. Do końca listopada tam jest praca z 10 dniową przerwą na przyjazd do Polski także jadę znowu. Tęsknił za dzieckiem będę, ale takie jest życie.

Ps. Nie mogę zalogować się na stare konto.

Widocznie tak miało być. Skoro nie potrafi wybaczyć to widocznie nie o czas chodzi. Mam żal do niej, że nie potrafi, ale nic na siłę.

"Chyba ze właśnie o to Ci chodzi żeby całkiem Cie skreśliła a Ty wtedy poczujesz sie całkiem rozgrzeszony z konieczności ratowania tego no bo przecież co Ty mogłeś jak żona nie chciała?"

"Jak tydzień temu przyjechałem to myślałem, że coś z tego będzie ale kontakt jest oschły, żona obojętna. Chciałem ale do tego trzeba dwojga i skoro minęły prawie 3 miesiące i ta rozłąka nic nie zmieniła to nie ma sensu dalej robić coś na siłę."

Tak mocno trafić w sedno... Masz bardzo mądrą żonę, Spens, nie chce być z takim człowiekiem jak ty.
Dla mnie jesteś karykaturą mężczyzny. Najpierw myślisz ... a nie głową, poniżasz żonę, a później traktujesz sam fakt zdrady jako coś tak mało istotnego.
Masz jeszcze czelność mówić, że masz do niej żal, bo Ci nie wybaczyła?
Gdyby mi facet miesiącami latał u stóp, błagał, traktował jak księżniczkę - po czymś takim myślę, że nadal wolałabym się od niego odizolować i znaleźć kogoś wartościowego.
Ty nie zrobiłeś nawet tego i jesteś wielce zaskoczony.
Mam nadzieję, że chociaż ten dreszczyk emocji był warty zaprzepaszczenia szansy na pełną i szczęśliwą rodzinę.

3 lata związku, w tym rok małżeństwa...
Twoje działania są jak podrygi jakiegoś młodego harcerzyka.
Jesteś za słaby na uciągnięcie roli ojca i męża.
Za słaba była wasza więź, dlatego poskładało się to bardzo szybko, jak domek z kart.
Ona jest na pewno silniejsza niż ty.