Rok po ślubie i pojawiła się Ona - Netkobiety.pl

To też był żart?

Dlaczego Spens masz ochotę na pogawędki z kochankami o dupie Maryni, dlaczego to interesują Cię przeżycia onej, Roxann i Bóg wie kogo jeszcze?
Przecież jak sama Roxann zauważyła, ona jest tylko kochanką i nic o odczuciach Twej żony nie wie. Za to dużo wie o byciu kochanką.
No chyba, że chcesz rozmyślać z Nią o swej onej na baje pt. "Jak emocje zwyciężają moralność".

Dlaczego Spens?

Bo Twoja własna żona Cię nie obchodzi.
Nie obchodzi Cię co ona czuje, co ją fascynuje, czego ona pragnie, co ją podnieca, co myśli o czymkolwiek.
A dlaczego, bo jej nie kochasz.
A dlaczego, bo Spens nie umie kochać.

Nie potrafi nawet dostrzec skarbu jaki miał w rękach.
Wielu ludzi marzy o tym, by być tak kochanym jak Ty jesteś przez swoją żonę.
A Ty co zrobiłeś? Zdeptałeś to uczucie. Zdradziłeś żonę. I do dziś nie wiesz co znaczy być lojalnym.
Zapytaj może żonę czy nie ma nic przeciwko Twoim pogawędkom?

A najlepsze jest to, że Ty niczego nie zrozumiałeś. Nie wyciągnąłeś żadnych wniosków.
I choćby Ci tu Apologises pisał poemat za poematem o tym co znaczy kochać, to i tak nie zrozumiesz.
Choćby Ci tu ludzie w prostych słowach pisali jak oni kochają i są kochani, to na nic.
Bo Ty nie chcesz wiedzieć. Bo nie widzisz nic poza końcem własnego ..., no właśnie wszyscy wiemy czego.

Współczuję Twojej żonie, bo jak sam powiedziałeś "spieprzyłeś Jej życie".
Nawet przyznać się do żony nie potrafisz.
Nie zaprzeczyłeś, że Jestem Fajna to Twoja żona.
Twoje milczenie to potwierdziło.
Bawisz się Jej kosztem i pogrywasz z Nią, bo jesteś górą. Znasz jej wątek, a Ona Twojego nie.
Tak bardzo kochasz żonę, że aż Ją ubezwłasnowolniłeś.
Kiedy zamierzasz powiedzieć jej o forum? Nigdy prawda? Taki bohater z Ciebie.

Buduj dalej swój dom na fałszu, na pewno Ci się uda.

Roxann
Nie o Ciebie chodzi w tym wątku.

I może uczciwie było by uprzedzić Jestem Fajną i inne zdradzone kobiety, że doradzasz Im z pozycji kochanki.

Ani też o Ciebie.
I jeszcze jedno, nigdzie nie doradzam zdradzonym kobietom z pozycji kochanki... także wyluzuj.

Lilka mysle ze powinnas wyluzowac z ferowaniem wyrokow i przyczepianiem etykiet ludziom na forum na zasadzie "kochanka" "zdradzana zona" bo to nie jest forum dla zdradzanych zon tylko dla wszystkich ktorzy mają cos do dodania w danym temacie. Roxann opowiedziala swoja historie i wiadomo ze doswadczenie bycia tą druga ma za soba. Nie znaczy to wcale ze wiele innych osob ktore sie tutaj wypowiadaja nie znalazlo sie w podobnej roli. O Tobie tez wiadomo tyle co sama napisalas a napisac mozna wszystko. Dlaczego wiec dajesz sobie moralne prawo do deprecjonowania opinii innych? Chyba za moco wsiaknelas w ten watek i zaczyna byc to  troche komiczne ze przezywasz problem Spensa mocniej niz on sam   Dla mnie on moze robic co chce, dostał rady a co z nimi zrobi to jego broszka i nie przezywam tego bo mam swoje zycie i ono mnie interesuje.Ty natomiast podniecasz sie tym niezdrowo i prowadzisz przy okazji jakas personalna krucjate przeciwko Roxann. Spens moze i nie umie kochac i obudzi sie kiedys z palcem w nocniku ze stracil skarb ale serio to jego problem.

Lilka też uważam ze trochę  pojechałaś po SPensie.

Spens dobrze ze zniknales, rady ktore tu dostawales byly zenujace.
Zona ewidentnie nie chce niczego naprawiac, odpusc ja sobie. Moze potrzebuje czasu, a moze juz nie ma powrotu.
Dla mnie nie do przyjecia jest zeby plaszczyc sie przed kims kto ma nas ewidentnie w d...
Jesli bedziesz sie plaszczyl przed nia ona jeszze bardziej bedzie miala cie za nic.

Ola_la

Ja tak uważam, bo kochanek Roxann nie powiedział Jej na początku, że jest żonaty.
Nie przekreślam Jej bo dała radę zakończyć ten związek i jak się wydaje nie dała się wciągną w to drugi raz choć było bardzo blisko.
Ale nadal musi uważać, przepis na sukces zna, a jest to zero kontaktu.

Natomiast owa Spensa, to dla mnie zimna i wyrachowana suka, a wszystkie argumenty na to już podałam wcześniej.

Jeśli jestem w błędzie to mnie z niego wyprowadź.

Ponieważ sama nie kłamię, nie zakładam że ktoś inny kłamie, no i jak widać często mam przez to mylny obraz.

Przeciez Spens przepraszal, wielokrotnie chcial rozmawiac, zmienil swoje zachowanie. Rozumiem ze towim zdaniem powinien zamienic sie w skamlajacego pieska, tak na pewno zona chce miec takiego pieska.
Taki skamlajacy facet jest smieszny poprostu i moze wzbudzic co najwyzej litosc.

Spens może i jest dobrym człowiekiem, ale wykazuje jakąś niedojrzałość emocjonalną. Przez to wdał się w kontakty z oną i jak do tej pory niewiele w kierunku tej dojrzałości zrobił. Tu nie chodzi o skamlenie przed żoną, a o świadomość własnych uczuć i defektów. Ta nieszczęsna kawa właśnie pokazuje tą bezrefleksyjność. Może facet nie miał niczego głupiego na myśli, ale najpierw działa, potem myśli i jakoś ciężko mu samemu osiągnąć wnioski i dokonać zmian.

O rany, przeciez on z ta kawa zartowal. I dobrze ze w tej calej sytuacji potrafi sie troche sam z siebie smiac a nie traktuje sie smiertelnie powaznie.
Zona zachowuje sie jakby jej w ogole noe zalezalo, jedynie co moze ja ruszyc to jesli Spens powie jej, ze on chce z nia byc i ze ja kocha, ale jesli ona nie chce to ok, on nie bedzie jej do niczego zmuszac. I tak postapilby prawdziwy facet. Jesli zona go kocha to ja to ruszy jesli nie to i tak jest pozamiatane.
Ja niezaleznie od wszystkiego uwazam ze zona go nie kocha i w sumie na reke jej ta cala sytuacja.

Załapał się chłop na zasadę niedostępności. Najpierw do onej, gdy jego uczucia zaczęły fixować z trudem odpuścił. Teraz jest akcja z żoną . Stała się niedostępna znów uczucia zaczęły fixować (nagle kocha żonę). Ma problem z określeniem uczuć, które pierwsze nim rządzą. Dopiero potem pojawiają się rozterki. I takie zachowanie nie ma nic wspólnego z tym, że może być dobrym człowiekiem. Nie chce skrzywdzić nikogo, ale za każdym razem on sam dostaje po dupie. W oczach onej będzie teraz kimś, kto wykorzystał, bo nie postawił sprawy jasno na samym początku. Koniec tej znajomości też efektowny nie był. Dla żony jest kimś, kto zawiódł jej zaufanie. Nie dlatego, że poszedł bądź nie poszedł z oną do łóżka. Dlatego, że pozwolił żonie kochać siebie i dał ułudę, że sam kocha. Zachłyśnięcie się oną ,starą miłością o tym świadczy. Jest to tylko moje wrażenie, nie dążył do romansu na boku, nie pchał się do łóżka, dał się ponieść swoim emocjom.

Też tak uważam, choć wydaje mi się, że Spens tą wypowiedzią pokazał nie tylko dystans do siebie, ale i pewną irytację wmawianiem czy zarzuceniem mu pewnych absurdalnych rzeczy łapiąc za słówka.
Co ma teraz siedzieć, płakać i bić się w pierś do końca życia, bo poszedł kilka razy na kawę z 'oną'? Przecież wie, że popełnił błąd, chce go naprawić, a że żona zareagowała, jak zareagowała? No cóż, najwyraźniej w ich przypadku potrzeba czasu...

Większość facetów nie składa papierów rozwodowych, bo woli z rożnych powodów grać na 2 fronty. Przecież wyraźnie badania wskazują, że co najmniej 50% osób w stałych związkach zdradza (zwykle te liczby są nawet większe i wcale wśród facetów ten wskaźnik jest dużo wyższy niż u kobiet). Także statystycznie w każdym małżeństwie jeśli nie żona zdradzi to mąż. Podkreślam, statystycznie, bo zaraz znów pojawią się komentarze, że coś wmawiam, że każde małżeństwo to prędzej czy później spotka.
Oczywiście statystyki nie usprawiedliwiają zdrady, ja tym bardziej, jednak myślenie, że takie jednostki to margines społeczny, do którego należałoby notabene doliczyć jeszcze te osoby, które zdradziły "tylko" emocjonalnie (w końcu to też zdrada), to pewnie co najmniej 3/4 społeczeństwa na tym marginesie by się znalazła. Pytam zatem skąd tu tyle "świętych" i bezwzględnie oceniających czy krytykujących? Ludzką rzeczą jest popełniać błędy. Jednak wielu się na nich uczy. Spens dostał nauczkę, choć trochę nieadekwatna do przewinienia (o ile ta cała historia co tu opisał jest prawdziwa). Wiele osób nie ponosi żadnych konsekwencji swoich zdrad, ba.. nawet nie ma wyrzutów sumienia.
Ja tam Spensowi dobrze życzę i wierzę, że małymi kroczkami uda mu się uratować małżeństwo.O ile oczywiście małżonka też będzie w końcu tego chciała. A jeśli nie, to też wyciągnie wnioski na przyszłość i w razie czego 10 razy się zastanowi zanim coś zrobi.

Pewnie że mu się uda bo kocha żonę i zona to zobaczy.
Zdrada emocjonalna?
Dużo osób zdradza emocjonalnie własnie jak napisałaś Roxann. Zdradza bo są jakieś deficyty, z winy nas samych albo naszych połówek.

Piszecie o niedojrzałości emocjonalnej...
To nie ma z tym nic wspólnego.

To że raz uległ nie znaczy ze jest niedojrzały. Bo wyszedł z tego obronną ręką i przestał kontynuować.

I wiecie co?
Co do żony Spensa...
Powinna go zrozumieć... ludzką naturę, że jest ona pokrętna i łatwo zbłądzić.
A Spens się w porę opanował.
Jak na faceta co ma fajną laske na wyciagnięcie ręki to i tak dużo:)

Żona nie musi mu wybaczyć. I pewnie by wybaczyła gdyby sie od niego wszystkiego dowiedziała.

Zrobił błąd-opanowal sie w PORĘ.

Różnica jest ogromna! Po roku małżeństwa ludzie jeszcze za sobą szaleją , świata poza sobą nie widzą! I nic, ani nikt nie jest w stanie zburzyć ich miłości. Po 20 latach ludzie już nie są tymi samymi osobami, ich miłość jest już na innym stadium. Jeżeli Spens zdradził po roku, to raczej dobrze nie można rokować temu małżeństwu:)

Roxann

Te Twoje teksty, że każdy zdradza, a prawdziwa miłość nie istnieje są naprawdę mocne.
Ale co dla Roxann znaczy miłość?

Pytanie retoryczne jakby co.

Znam wiele par, które pomimo wielu problemów ( jak to w życiu, także wielu problemów związkowych ) nadal kochają się po 20-stu latach i twierdzą, że nie żałują, że są razem. Trochę więcej optymizmu Kontakty z panami, którzy zdradzają swoje żony i nie widzą w tym problemu mogą wywołać takie pesymistyczne podejście do miłości w małżeństwie, ale na szczęście na takich panach i paniach świat się nie kończy.

Przez 30 sci lat różne sprawy mogą mieć miejsce w życiu. Przy takim stażu są i gorsze momenty.
A w gorszych momentach łatwiej o zdradę, kiedy pojawi się pocieszyciel lub pocieszycielka.
Zdrada nadal nie jest standardem, ale mając kontakt z zdradzaczami łatwo uwierzyć, że nim jest.
Rzeczywiście pierwszy okres małżeństwa to miłośc na zabój, ale też i okres docierania się..... a to nie jest takie proste.

Roxanne
to że oni się kłóca, on spi w garażu, to nie oznacza ze się nie kochają. Czasami jak sie razem mieszka to się chce nawzajem powybijać:D

Muszę to napisać:)
Co do tego że rozpadł Ci się drugi związek...
No rozpadł się bo Ci się facet nie podobał...i chciałaś żeby był taki i taki, a on nie chciał taki być.
I to był problem:)

Co do tego że On miał problem. To to jest problem jak każdy inny Roxanne... Każdy inny który może się przytrafić komuś, np. nie wiem... hemoroidy:d Ale wszystko jest do wyleczenia.

A wiesz co Roxanne?
Jak będziesz już żoną i mąż dostanie brzucha i stanie się impotentem bo przestraszy go jeżozwierz na drodze i tak mu zostanie...
To co wtedy zrobisz?
Będziesz miała problem.
A wiesz... ja nie oceniam kogoś jak ktoś lubi seks. Niech sobie lubi. To zdrowe.
Ale co kiedy seksu nie ma bo nie może go być?
Zastanów się nad tym....
Co wtedy...

Dziewczyny, przesadzacie z tą interpretacją. W zdrowiu i chorobie, owszem, ale nikt nie wiąże się świadomie z impotentem!  To jest wręcz nawet przeciwwskazanie do ślubu kościelnego!  Więc o czym Wy w ogóle gadacie. Roxann wspaniałomyślnie miała się z tym facetem związać i swoją miłością cudownie go uleczyć? Dajcie spokój. Facet nie chciał się leczyć. Dobrze zrobiła, że odeszła. Seks jest ważną częścią związku i już.

Kasajko
Wtedy kochający mąż podejmie leczenie,  a tymczasem będzie zaspokajał seksualne potrzeby żony w inny nie mniej ekscytujący sposób  :-P
A kochająca żona będzie go wspierać. 
U Roxann nie było ani męża,  ani żony,  ani chęci leczenie u chłopaka, ale było wsparcie ze strony Roxann. Odeszła kiedy  wykorzystała wszystkie możliwości. I dobrze zrobiła, bo to oczywiste że sex nie jest najważniejszy, ale jest ważny, bo jest jednym z piękniejszych sposobów okazywania sobie miłości. No i jak bez sexu mieć dzieci. Życie bez sexu na dłużą metę staje się udręką, bo człowiek czuje się nie kochany. Poczytajcie wątki osób które wiele lat żyją z aseksualnym partnerem. Ich życie to gehenna,  a partner tego nawet nie dostrzega, bo jemu jest tak dobrze więc nie rozumie w czym problem. Są też takie problemy w życiu,  że ludzie tracą ochotę na sex, ale to nie znaczy że się nie kochają.
Ja życzę Roxann żeby dowiedziała się kiedyś co znaczy kochać. Dopóki ktoś tego nie przeżyje to nie zrozumie,  to tak jakby opisywać kolory niewidomemu od urodzenia. I Spensowi tego życzę,  każdemu z Was.
Kasajko dobra z Ciebie dziewczyna,  romantyczka.

Spens, a czego innego się spodziewałeś? Reakcja twojej żony normalna jak na taką sytuację. Sama zareagowałabym tak samo.  Też bym nie zaufała. Ten cichy głosik, który szepce w głowie twojej żonie: "on cie nie kocha, kocha inną" nie wyłączy się ot tak. Sam widzisz, że pewne sprawy układają jej się w całość. Niektórzy latami odbudowują zaufanie, a i tak nie dają rady do końca zaufać.

I ma rację. Jest też upokorzona, zawiedziona i zdradzona emocjonalnie.

Larwa jest nieugięta. Wie, że nie jesteś z żoną to będzie próbowała wejść w twoje łaski. Chce cię pocieszyć i przytulić do swej piersi. Że takie babska ziemia nosi.

Możesz dać się przytulić. Próbowałeś, ale żona uparta, a ty wiecznie sam nie będziesz.

To też usłyszałem. Czuje się upokorzona i rozbita.

Nie wiem co zrobić by odzyskać jej zaufanie, nie mam już żadnych pomysłów. Powiedziała, że czas tutaj nic nie pomoże ale teraz sobie tak myślę, że może za kilka tygodni czy miesięcy gdy będzie widzieć, że się staram o nią to da szansę.

Kto wie, czy zagranie z koleżanką nie było celowe...i udało się, żona odeszła, a tymczasem tamta znowu o sobie przypomina.
Spens, myślę, że w tej sytuacji powinieneś pokusić się o jedną, jedyną konkretną odpowiedź onej i bez zbędnej uprzejmości dać jej do zrozumienia, żeby przestała nagabywać Ciebie i Twoją rodzinę (poprzez koleżanki), niczego między Wami nie było i nie będzie i nie życzysz sobie więcej żadnego z nią kontaktu!
Nie masz nic do stracenia...no chyba, że poddałeś się już - "Także powoli trzeba się już oswajać z nowym życiem." i gdzieś tam w głębi duszy doszedłeś do wniosku, że jeśli nie żona, to tamta czeka w odwodzie. Może własnie dlatego, tak bardzo litujesz się nad tamtą (też ma uczucia) i boisz się podjąć konkretne kroki i postawić sprawę jasno, zawsze pozostanie uchylona furtka.
Dotychczasowe Twoje działania wobec tamtej są mało skuteczne i jak widać nie dotarło.
Walczysz o rodzinę i choć trudno dziwić się Twojej żonie, to jednak dziwię się Tobie, że już próbujesz rezygnować. W końcu niewiele czasu minęło, odkąd sprawy się pogmatwały.
Wiesz, kropla drąży skałę, tyle, że z Ciebie słaby zawodnik i odnoszę wrażenie, że mimo wszystko niezdecydowany.
Wycofujesz się już?

Wycofuje się dlatego, że "uczucie" do jego zony jest papierowe, był z nią tylko i wyłącznie z poczucia obowiązku, jakiś społecznych oczekiwań. Autor zaklina rzeczywistość, choć podświadomie wie, że żona to nie to, kręci go tamta. Nie wiem jak daliście rady naprodukować się na 26 stron, przecież od samego początku facet nie wydaje się być szczery i uczciwy wobec siebie, żony, w sumie wobec każdego tutaj z was. Żona nie zawzięła się od tak, bo zdrada, ona po prostu w końcu przyjęła do wiadomości fakt, że on jej nigdy nie kochał. Tutaj nawet nie ma woli naprawy czegokolwiek. Wiadomość o tamtej to tylko pretekst, aby finalnie zakończyć to udawanie. Na forum od czasu do czasu pojawiają się takie osoby, które niby deklarują, że kochają, chcą naprawy związku/małżeństwa, a tak naprawdę marzą o tym, żeby się rozstać, pójść w tango z innym/inną, tyle tylko, że odwagi do tego nie mają.

Bzdury piszesz kobieto. Gdyby tak było to bym już po tym jak wyprowadziłem się z mieszkania szukał kontaktu z 'oną'.

Bronisz jej znowu, nie chcesz dopuścić do siebie myśli, że namieszała Ci w życiu, z Twoim zresztą niemałym udziałem.

Dokładnie potrząsnąć, najwyższy czas, żeby uświadomić jej, żeby się wreszcie od Ciebie odczepiła (dosłownie), wystarczy jeden sms, ale Ty nie chcesz tego zrobić, bo Ci jej żal, no i może coś jeszcze. Żałuj jej  więc dalej, a ona w końcu osiągnie swój cel, już połowiczny sukces ma.
Trzymałam za Ciebie kciuki, ale jak widać moi przedmówcy chyba mają rację.

Przeoczyłeś tylko jeden fakt.

Spens dla onej zawsze był tylko wyjściem awaryjnym.

Ale co tam, jak się owa puści z innym będąc "w związku" ze Spensem, to może wtedy On zrozumie co to znaczy być zdradzonym.

Spens, chcesz być z żoną? To po prostu z nią bądź. Przez rok, dwa lub nawet dłużej wytrzymuj jej ataki, żale , płacze , pytania, zarzuty. Może nie będą częste, ale będą. Z czasem coraz rzadsze, mniej intensywne. Tylko z nią bądź. Ale nie obok tylko z nią. Nie wiem co potraficie robić razem, co was oboje interesuje, kino, teatr, wypady za miasto, spacery. Cokolwiek co was razem cieszy i co lubicie robić razem. Niech to nawet będzie kopanie ogródka u teściowej. Cokolwiek gdzie możecie rozmawiać ze sobą na tematy neutralne.  No i niestety z Oną brak kontaktu. Całkowity. Bo z twoich wypowiedzi wynika, może to mylne wrażenie, że bardziej tęsknisz za Oną niż za żoną.A żona to wyczuwa, wierz mi lub nie ale wiem coś o tym.

Spens by Ci  nie pozwolił.

Gdyby powyższe napisał facet, który czuje, że rozpierdziela mu się życie, że traci rodzinę, żonę, którą kocha, coś dla niego najważniejszego - jego wydźwięk byłby zupełnie inny.
W Twoim przypadku brzmi to niemalże jak westchnienie ulgi..

Mam wrażenie, że sam przed sobą odstawiasz teatrzyk pt." walczę o rodzinę, o żonę", by móc w przyszłości zagłuszyć ewentualne wyrzuty sumienia, usprawidliwić się przed sobą samym.
W tym co piszesz nie ma choćby krztyny tej emocji, tej energii zrozpaczonego faceta, ktory jest w stanie zrobić wszystko, by uratować swoją rodzinę.
Jest bierność i pogodzenie się z sytuacją. Jest ulga? Bo wielkiego smutku też nie widzę - bardziej podejście 'wyszło, jak wyszło'..
Jest totalna pobłażliwość i ślepota względem poczynań Onej - kiedy dotrze do Ciebie, że między innymi jej wyrachowaniu zawdzięczasz rozpad rodziny? Jak juz inni pisali - dobrze wiedziała komu szepnąć to i owo, by dotarło do celu -> Twojej żony.

Czytałam Twój wątek i w pewnym momencie ja również dałam się przekonać, że wiesz czego chcesz i że faktycznie ta historia może być tym wyjątkiem z happy endem.
Jak wygladała Twoja wielka walka Spens?
Na jak długo wystarczyło Ci sił?
Dlaczego tak łatwo się poddałeś?