Paraliż TK
1 rozpatrywanie sprawy w składzie co najmniej 13-osobowym zamiast 5 lub 9 jak dotychczas (nie dotyczy skargi konstytucyjnej). Oznacza to, że TK będzie rozpatrywał 2-3 razy mniej spraw;
2 orzeczenia mają zapadać większością 2/3 głosów, na co nie ma podstawy w Konstytucji i co oznacza, że ok. 30 proc. spraw może się nie doczekać się rozstrzygnięcia;
3 prezydent i minister sprawiedliwości mogą wystąpić do zgromadzenia ogólnego TK o wszczęcie procedury dyscyplinarnej wobec sędziego. W tym wypadku zgromadzenie zwykłą większością może wnioskować do Sejmu o odwołanie sędziego (Organy kontrolowane przez TK będą mogły mu pogrozić). Konstytucja nie przewiduje takiej kompetencji Sejmu;
4 pozbawia się TK prawa ustalania kolejności rozpatrywania spraw. To uniemożliwi rozpatrywanie pilnych spraw a nawet pozwoli zamulić TK byle czym, aby sprawy ewidentnie niekonstytucyjne były rozpatrywane za x lat;
5 nie ma vacatio legis, co jest sprzeczne z dotychczasowym orzecznictwem TK i ma na celu uniemożliwienie rozpatrzenia przez TK zgodności tej ustawy z Konstytucją wcześniej niż za kilka lat;
6 Ustawowo zobligowane do opiniowania tej ustawy instytucje takie jak Naczelna Rada Adwokacka, Krajowa Rada Sądownicza, Sąd Najwyższy, Krajowa Rada Radców Prawnych, Prokurator Generalny miały 1 dzień na zaopiniowanie pierwotnej wersji projektu. W ogóle nie dano im szansy zaopiniować poprawek wychodzących poza pierwotny zakres projektu ustawy a zgłoszone przez poseł Pawłowicz na posiedzeniu komisji i od razu procedowane.
Poza tym trybunał działa z sędziami którzy według wyroku TK nie powinni być sędziami czyli teraz jest pytanie czy te nowe wyroki będą zgodne z konstytucją...
To jest właśnie błędne koło o którym dużo mówiono w TV.
Na stronie internetowej Sejmu udostępniona została opinia prawna dotycząca ustawy o Trybunale Konstytucyjnym. Analizując poszczególne zapisy przeforsowanej przez PO jeszcze przed wyborami ustawy o Trybunale Konstytucyjnym nie ma on wątpliwości, że powołanie nowych sędziów TK odbyło się przy rażącym naruszeniu Konstytucji.
Opinia prawna stanowi odpowiedź na dwa kluczowe pytania:
1. Czy przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym (Dz.U. z 2015, poz. 1064) dotyczące wyboru sędziów Trybunału w 2015 r. są zgodne z Konstytucją?
2. Czy nie zakończona ślubowaniem przed Prezydentem procedura obsadzania stanowiska sędziego TK, ma – w świetle wzorca konstytucyjnego i ustawowego – charakter zamknięty, a w szczególności czy podlega zasadzie dyskontynuacji?
Pod opinią widnieje informacja, że została ona sporządzona przez eksperta zewnętrznego, który został wskazany przez podmiot uprawniony. Ponadto pojawia się zapis podkreślający, że opinia „wyraża pogląd autora i nie może być utożsamiana ze stanowiskiem służb prawnych Kancelarii Sejmu”. Opinia została sporządzona przez prof. dr hab. Bogusława Banaszak z Uniwersytetu Zielonogórskiego.
„Warto zauważyć, że równoczesne występowanie dwóch regulacji - ustawowej i regulaminowej – odmiennie normujących te same zagadnienia prowadzi do negatywnych skutków w praktyce stosowania prawa i w efekcie decydować może o wadliwości całego procesu wyboru sędziów TK. Nie można w ramach jednego procesu wyborczego stosować norm pochodzących z dwóch aktów prawnych z sobą nie zharmonizowanych.
[...]
Podsumowując tę część rozważań należy stwierdzić, że art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 137 ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym narusza art. 112 (zasada autonomii parlamentu) i art. 2 (zasada poprawnej legislacji) Konstytucji – czytamy w opinii prawnej.
Ponadto autor opinii stwierdza iż narusza art. 2 Konstytucji „jakakolwiek zmiana dotychczasowego trybu i terminu składania wniosku w sprawie zgłoszenia kandydata na sędziego Trybunału dokonana w okresie krótszym niż pół roku przed dniem upływu kadencji sędziego Trybunału”. Oznacza to, że art. 137 w związku z art. 19 ustawy o TK narusza zasadę demokratycznego państwa prawnego wyrażoną w art. 2 Konstytucji.
W dalszej części opinii czytamy:
„Złamanie zasady obsadzania przez Sejm danej kadencji tylko tych mandatów sędziów TK, których kadencja kończy się w trakcie kadencji sejmowej oznacza petryfikację woli wyborców nieaktualnej już w chwili wygaśnięcia mandatu sędziego. Implikuje to naruszenie zasady przedstawicielskiej formy rządów (art. 4 Konstytucji), gdyż decyzję o obsadzie mandatu sędziowskiego podejmują posłowie nie dysponujący legitymacją w chwili wygaśnięcia tego mandatu” - wyjaśnia prof. dr hab. Bogusław Banaszak.
Podsumowując wątpliwości związane z pierwszym pytaniem, do którego odnosi się opinia, jej autor wylicza szereg nieprawidłowości i naruszeń przepisów, które zauważył analizując treść ustawy:
„Przepisy ustawy z dnia 25 czerwca 2015 r. o Trybunale Konstytucyjnym dotyczące wyboru sędziów Trybunału w 2015 r. są niezgodne z Konstytucją:
art. 19 ust. 1 i 2 oraz art. 137 są niezgodnez art. 112 (zasada autonomii parlamentu) i art. 2 (zasada poprawnej legislacji) Konstytucji;
art. 137 w związku z art. 19 narusza zasadę demokratycznego państwa prawnego wyrażoną w art. 2 Konstytucji;
art. 19 ust. 5 ustawy o TK narusza regułę poprawnej legislacji wywiedzioną z wyrażonej w art. 2 Konstytucji;
art. 137 stanowi naruszenie art. 4 Konstytucji RP;
art. 18 pkt. 2 powinno się uznać za dyskryminację osób starszych i naruszenie art. 32 ust. 2 Konstytucji” - czytamy w opinii.
Odnosząc się do drugiego pytania i wątpliwości związanych z tym „czy nie zakończona ślubowaniem przed Prezydentem procedura obsadzania stanowiska sędziego TK, ma – w świetle wzorca konstytucyjnego i ustawowego – charakter zamknięty, a w szczególności czy podlega zasadzie dyskontynuacji? ”, autor opinii prawnej wyjaśnia:
„W świetle powyższych rozważań uzasadniających pogląd, iż procedura obsadzania stanowiska sędziego TK nie jest zakończona przed złożeniem ślubowania przed Prezydentem i uznać powinno się, że procedura ta podlega zasadzie dyskontynuacji. Tym samym po zakończeniu kadencji Sejmu Prezydent nie odbiera ślubowania od osób wybranych na stanowisko sędziego TK. - czytamy w treści dokumentu.
Ja jestem bardzo spokojną osobą. Nie umiem się emocjonować 
