Odszedł do innej, jak zyc? - Netkobiety.pl

Kochane, macie racje... ale to jak uzależnienie...
Jak mi źle to zaczynam czytać od początku Wasze wypowiedzi, robi i się od razu lepiej, wyobrażam sobie ich porażke....
Ten czub udaje tate roku, dodaje zdjecia syna na fejsa, podpisuje, ze slodziak po tacie, a tym czasem nie byl juz u niego prawie miesiac czasu i nawet nie dzwoni/ pisze jak dziecko...
Zajety jest nowa panna i jej dzieckiem, nawet nie ma czasu pomyslec.....upajają się soba.... szlak mnie trafia, staram sie odgonic te mysli, ale one wracają.....

Jesteście baaardzo pomocne, mądre i wyrozumiałe.... Nie trzeba chodzić do psychologa bo Wy jesteście dla mnie terapią, powtarzacie słowa psycholożki....

Gelwira87 -uwierz że będzie dzień co do Ciebie słoneczko zaświeci czego Tobie z całego serca życzę -pozdrawiam

A tak na przyszłość

Kochanie......nie nakrecaj sie. Nie czytaj tych durnych wpisow na FB. To sa ludzie i bez serca i bez rozumu. Przeciesz wiedza, ze mozesz to czytac. I co chca osiagnac? udupic cie jeszcze bardziej? twoj Ex ukazal prawdziwe oblicze. Mozna odejsc z klasa. On tego nie zrobil. Moim zdaniem powinnas byc wlasciwie zadowolona, ze sobie poszedl. To gostek bez fasonu. Potrzebujesz takiego dupka????A o tej jego cizi juz nawet nie wspomne. Szmaciora bez krzty rozumu. Oni pasuja do siebie!!!! ciekawe na jak dlugo. Niech od spie.....ala w podskokach. A ty badz dzielna i madra. Nie rob z siebie cierpietnicy. ZYJ.Po paru miesiacach, gdy przyjdzie do dziecka bedziesz sie dziwic: TEN DUPEK TO BYL MOJ FACET?????

Nie powinnas rozpamietywac czy sie zakochal, czy nie. Musisz sama siebie przekonac, to facet, ktory jest naprawde niewiele warty. Takie dramaty sie zdarzaja. Ludzie od siebie odchodza. Ale mozna odejsc z fasonem-" jest mi przykro, bede musial od ciebie odejsc. Nie wiem, czy dobrze robie, czy nie. Czas pokaze. Wiem, ze cie to boli i ja cie bardzo, bardzo przepraszam, ale chce zrobic ten krok. Dla naszej corki postaram sie byc dobrym ojcem." Czy kuzwa cos w tym stylu. A nie jeszcze kopac lezacego fejsbukami i robieniem tobie wyrzutow, jaka ty to bylas zla zona....Wiesz co? mam meza Niemca, od wielu lat. On jest chlopisko z klasa. Pozwolilam sobie mu twoja historie opowiedziec. Skwitowal tylko: "das ist ein Arschloch. Was will sie noch von ihm?" ("skurwy....syn. I ona jeszcze go chce????"). Idz przez zycie z podniesiana glowa. Dbaj o siebie. Usmiechaj sie-moze i przez lzy, ale staraj sie. Taki dupek nie ma prawa cie niszczyc! Nie on! On jest maluczki....trzymaj sie. I pisz tu. Jestesmy z toba.

Ja od dawna przeczuwalam, ze cos jest nie tak, ze cos sie psuje, rozmawialam, mowilam co czuje, jak sie czuje, prosilam, zeby mi wytlumaczyl co jest nie tak.... czego on oczekuje ode mnie, czego mu brakuje.... ale on milczal albo zaczynal miec pretensje o najmniejsze pierdolki
Walczylam do konca, juz mieszkal u niej a powiedzialam, ze mu wybacze, ale on juz wybral dawno, jeszcze bedac ze mna, tylko nie mial odwagi odejsc i powiedziec tego w oczy, to ja podjelam decyzje za niego wyprowadzajac sie....

Ostatni moj wpis byl do BoTak, sorki, ze bez cytatu....

To kto się wyprowadził? On do niej czy Ty?

Niestety ale w chwilach walki chwytami się wszystkich możliwości , skłonne jesteśmy wybaczyć,żeby tylko wrócił i dajemy w ten sposób pokaz swojej dobroci a tą drugą stronę utwierdzamy w przekonaniu,że czego nie zrobi to i tak wybaczymy.

Takie przemyślenia ,o których napisała BoTak są dobre ale nie mogą doprowadzić do tego,żeby całą winę brać na siebie.

Nic nie dzieje się bez przyczyny i to co się stało może być krokiem na przód do Twojego lepszego życia.
Być może musiało to się stać- co jest dla Ciebie teraz kompletnie nie zrozumiałe, żebyś mogła popatrzeć na Swoje życie z innej strony  i znaleźć w tej sytuacji plusy.
Ale jak to się mówi na wszystko potrzeba czasu. Bez zbędnych udziwnień i naginania rzeczywistości.

I uważaj na to czego komuś życzysz, żeby nie wróciło do Ciebie ze zdwojoną siła.
Sprawiedliwość przyjdzie to na pewno, los uświadczy i ją i jego ale na swój sposób. Bez Twojego udziału.

Jak tylko go przyparłam do muru i się przyznał to w ciągu godziny wyprowadziłam sie z dzieckiem do mamy... a on juz tego samego dnia nocowal u niej....

To rycz. Oczyszczaj organizm.

Dlaczego nie widzi?
Bo w jego przekonaniu dobrze robi. On tego chce.
Manifestuje szczęście ,żeby pokazać tamtej swoje uczucia. Odpycha od siebie to co źle zrobił dla Ciebie.

Ale to przeminie. Nic nie trwa wiecznie . Jak jest za dobrze to się spierniczy a jak jest źle to MUSI być lepiej.

On żyje w złudnym świecie... Kilka miesięcy znajomości to nie jest prawdziwe życie... Teraz są motylki w brzuchu i różowe okulary. Strasznie nieodpowiedzialny, durny facet... Rezygnować tak szybko z rodziny i przeskakiwać w drugą? Myślę, że kiedy etap zauroczenia i bujania w obłokach minie - zrozumie... Może być jednak za późno. Jeśli poszedł do innej  - olej go. Nie zabiegaj. Nie pokazuj, że Ci zależy... Opuścił Was... Szybko się poddał. Czas wszystko zweryfikuje. Wstawaj z łóżka, maluj się, strój, wychodź z domu, spędzaj czas ze znajomymi. Nie zadręczaj się myślami. Jak chcesz płakać - to płacz, ale nie pozwól, aby jeden temat zawładnął Twoim umysłem. Domyślam się, jak się czujesz. Ja niedawno dowiedziałam się, że mój mąż zaczął wchodzić w relację z inną kobietą. Walczymy razem. Nie wiem jak się skończy, do końca nie mam pewności co tak naprawdę między nimi było ( teoretycznie nie doszło do fizycznego układu ) i co będzie. Trzymam kciuki za to, abyś miała siłę walczyć o siebie. Bo tak naprawdę to my musimy o siebie zadbać!

źle

Gelwiro, zgadzam się z Rojką w 100%.

Życząc złego komukolwiek (nawet takiem palantowi) życzysz źle też sobie.
Wszelkie nasze życzenia do nas wracają.

A Ty nie jesteś ani Bogiem, ani Losem - żeby mieć jakiekolwiek prawo wymierzać sprawiedliwość.
Pozwól im (Bogu, Losowi, Absolutowi... nazwij to jak chcesz) działać samodzielnie
To nie Twoja rola!

Wiesz, ja też tak miałam.
A potem gdzieś przeczytałam, że powinnam mu (wewnątrz siebie oczywiście) wybaczyć i życzyć mu pokoju. Oddać mu (też tak wewnętrznie) wolność i sama ją sobie przyznać.
Wiesz jak mnie to trafiło? To było dla mnie niewyobrażalne!
A potem uznałam, że jednak coś w tym jest.
Bo wybaczając jemu (co nie oznacza, że masz go usprawiedliwiać - zawsze będziesz wiedziała, że zachował się jak kut...s) przestajesz dołować siebie tymi wszystkimi myślami o nienawiści... zemście... upokorzeniu... złości...
A te myśli w tej chwili dobijają tylko Ciebie! Tylko Tobie szkodzą! jemu nie robią najmniejszej różnicy.

Dlatego ja - najpierw z dużymi oporami wewnętrznymi i wielką niezgodą - zaczęłam świadomie powtarzać sobie, że wybaczam mu, puszczam go wolno, życzę mu spokoju.... itd. itp.
Po pewnym czasie już wcale nie musiałam tego robić - bo złe emocje minęły... i odżyłam! Bo tak właśnie to działa.
Im bardziej zamkniesz się z kręgu nienawiści, tym mocniej sobie samej dowalisz i tym później wyjdziesz "na świat", do ludzi, do siebie...
Im szybciej pozbędziesz się żalu - tym szybciej odnajdziesz w życiu tyle szczęścia, dobra, piękna, że.... tamto co było, w ogóle przestanie mieć znaczenie.
To będzie już tylko jakieś wspomnienie, zupełnie bez emocji.

I pamiętaj też, że jest coś takiego jak "prawo przyciągania".
Gdy myslisz o nienawiści i żalu - przyciągasz to do swojego życia. Wibrujesz na takich falach i podobne będę do Ciebie przylegać.
Gdy zaczniesz być radosna, uśmiechnięta, pewna tego, że wszystko się cudownie w Twoim życiu ułoży, że będziesz miała wspaniałe życie - to właśnie przyciągniesz.
Na początku robi się to tak trochę "na siłę" - czyli wykorzystując do takiego myślenia całą swoją świadomość i siłę własnej woli.
Potem - już przychodzi samo.
A na efekty wcale nie trzeba długo czekać.
Spróbuj, proszę.
Ja miałam dokładnie tak samo jak TY. Ale spróbowałam, i uwierz, że zadziałało

Gosiu1962, bardzo proszę, abyś nie unosiła się zupełnie niepotrzebnie tylko dlatego, że mam odmienne zdanie od Twojego. Mam takie samo prawo do wypowiedzi, jak i Ty. Nie neguję Twoich wypowiedzi, i nie oceniam, czy są dobre, czy nie.

Pisałam do autorki wątku, nie do Ciebie. Pisanie na forum publicznym to także świadomość, że odpowiedzi i opinie moga być bardzo różne, w zależności od wiedzy, świadomości i doświadczeń różnych ludzi. Moja odpowiedź jest taka, że jeśli przez 8 lat związku Gelwiry było dobrze, a przestało, to znaczy że coś, w którymś miejscu się zwyczajnie zepsuło. Kiedy i dlaczego? proponuję Gelwirze, by spóbowała ochłonąć i nie dawała ponieść się emocjom na tyle, by podejmowała działania których może w przyszłości żałować tylko dlatego, że szalały w Niej rozgoryczenie, żal, złość i wściekłość. Te negatywne emocje wygasną, jeśli Gelwira spostrzeże że w gruncie rzeczy one są Jej obciążeniem i nie prowadzą do Jej lepszego samopoczucia. Dziewczyna szarpie się emocjonalnie i to rozumiem, ale nie zamierzam pisać jaki to Jej były mężczyzna jest kawał drania bo przecież byłoby to dowodem Jej błędnego wyboru mężczyzny lub nieświadomości wzajemnych oczekiwań w związku.  Jakby nie patrzeć - 8 lat to jednak trochę życia. Dlatego bardziej zachęcam do refleksji, zwłaszcza że jest dziecko.

Nie odniosę się do Twoich argumentów typu alkoholizm i przemoc bo te nie miały miejsca w tym konkretnym przypadku, a przynajmniej nic o tym nie jest pisane, a generalizować nie lubię i nie mam potrzeby.

I tak trzymać Gelwiro! jesteś dzielna, choć Ciebie to wiele kosztuje, ale trzymasz fason zwłaszcza że patrzy na to dziecko; daj sobie czas kochana (wiem, że nie jest to łatwe, ale szacunek do samej siebie to super sprawa). Trzymam kciuki

Tak, ma przestać myśleć negatywnie,przynajmniej próbować.
Zamykanie w sobie złości do niczego dobrego nie prowadzi.
Trzeba się pogodzić w tym co jest teraz.
Za chwilę może być zupełnie inaczej.

A co Ciebie to ma obchodzić? Odeślij go z jego problemami do obecnej wybranki.

Tworzenie w głowie obrazu ich szczęścia Ci nie pomoże.
Nie wiesz tego jaki jest dla niej. Nie siedzisz tam z nimi.
Serce  teraz głupieje bo chce tego co było.
A rozum podpowiada, to co być powinno.

Wiem, ze powinnam odpuscic, ze co bylo nie wroci, ze kocham jego dawnego, jego takim jakim jest w moich wspomnieniach, ze powinnam sie skupic na sobie i dziecku, na naszej przyszlosci, ale to takie ciezkie... boli okropnie... bo ja nie moge sie z tym pogodzic, ze mnie juz nie kocha, ze nic nie czuje.... jak tak mozna przestac kochac? Jak moze byc taki szczesliwy u jej boku? co ona ma czego nie mam ja? Mysle co moglam zrobic inaczej, jak go moglam zatrzymac przy sobie, gdzie popelnilam blad....staram sie, naprawde staram sie, ale te mysli ciagle wracaja, ze on juz do mnie nic nie czuje, nie kocha, nie teskni...
Staram sie myslec, ze tak powinno byc, ze nic nie dzieje sie bez przyczyny, ze jeszcze bede szczesliwa, ale mam takie napady jak dzis i cake pozytywne myslenie ulatnia sie....

Co tutaj dodać,życie nauczyło mnie,że każdy związek należy pielęgnować cały czas,bez względu na wszystko (dom,praca,dzieci).I muszą to robić obie strony.Zawsze na końcu są 2 osoby,to one kochają się,albo nie.Tyle związków się rozpada,bo ludzie nad nimi nie pracują,gdy mija zauroczenie,zaczyna się szara rzeczywistość,której większość nie "przeskakuje".Z różnych powodów.Trzeba zawsze być przyjacielem swojej drugiej połowy,prawdziwa miłość to przede wszystkim przyjaźń.To na niej opiera się związek,gdy mija zauroczenie.To na niej buduje się prawdziwy związek który trwa do grobowej deski.Ludzie "zakochują się" cały czas,albo inaczej "zauraczają się" cały czas.Ale nie oznacza to,że od razu temu ulegają,bo "to jest silniejsze ode mnie".G... prawda! Prawdziwy związek,miłość oparta na przyjaźni i zaufaniu dwojga ludzi przetrwa każde takie "strzały".Ileż znam przykładów takich "flirtów" w starszym pokoleniu,a ludzie nawet nie pomyśleli,żeby zdradzić,odejść,śmiali się z tego z żonami,mężami,a nawet traktowali to jako dodatkowy "afrodyzjak" ich związku.Bo wiedzieli kto w ich życiu jest najważniejszy i DLACZEGO jest najważniejszy.
Tutaj powiem tyle,to nie jest prawdziwa miłość,nie ma sensu dochodzić czyja to wina,należy ograniczyć "straty".Przede wszystkim dobro dziecka,rozejść się w zgodzie,sprawiedliwości (finansowej) dochodzić na rozprawie,dać ojcu możliwość widywania dziecka.I żyć dalej,życie jest pełne niespodzianek,co nas nie zabije to nas wzmocni.

Gelwira, ja wiem, że ciągnie Cię do tego, by zaglądać na FB, ale uwierz mi jak uda Ci się to opanować, to już będzie mały sukcesik na Twoim koncie. Ja Ciebie rozumiem doskonale, bo mimo iż rozstałam się ze swoim rok temu nadal mam sentyment jak go widzę, ale wiesz co ostatnio zdałam sobie sprawę, że moje uczucia to tylko tęsknota za tym co było, w życiu bym go już nie chciała. Zobaczysz dojdziesz do tego punktu, sporo ciężkich dni przed Tobą, ale pomyśl, że każdy taki dzień zbliża Cię do tego momentu, kiedy staniesz na nogi i być może to ty będziesz odrzucać prośby exa o powrót. Takie jest życie, jest to ciężkie, ale do przejścia.

Oni to pisza dla twojej wiadomości, ich cieszy twoja rozpacz, daje im siłę i nakręca, dlatego on nie blokuje swojeko konta na fb.
Wykorzystaj to co tam widzisz zapiszj i użyj przy rozwodzie to też są dowody jego winy.

Alimenty przydadzą ci się jak skończysz pobierać rodzicielski. Dzieckiem ty będziesz musiała się zająć, a więc nie będziesz już w pełni dyspozycyjna dla pracodawcy (dzieci chorują), będziesz miała mniejszy zarobek więc walcz mimo bólu o rozwód z jego winy, dla swojego i dziecka dobra.

Podobnie zachowywał sie chłopak mojej córki, pochodził ze swoją dziewczyną pod nasze okna, całusy i usciski nie miały końca okazywali sobie miłość,   zaglądając w nasze okna, córka płakała a ich to cieszyło, dwa lata temu wzieli ślub, w tym roku małżeństwo ich się skończyło, prawdopodobnie jej zdrada.

Miłość szczera czy nie, Ty rób print screeny i zbieraj dowody.

Ja wiem, że to ciężkie strasznie, zostawił Cie z malutkim dzieckiem, ale niedługo zobaczysz to co my widzimy będąc z boku.
Facet zostawia żonę i własne dziecko, odchodzi wielce zakochany a pakuje się do czyjegoś domu.
Dla mnie uciekanie gościa od rodziny i mieszkanie np. u swoich rodziców albo (czego nawet nie mogą sobie wyobrazić) szukania schronienia pod dumnie zwanym "szczęściem i miłością" u jej rodziców to wstyd, żałość i żenada. Gość bez "jaj" i honoru.

Dla większości to niepojęte by mąż i ojciec tak się zachowywał ale jak życie pokazuje tak się dzieje.On nie nadaje się na męża ani ojca to jakiś niedojrzały i nieodpowiedzialny biedny człowieczek.Ogarnij się dziewczyno natychmiast!!!!Kto normalny mając żonę i malutkie dziecko tak się zachowuje????Przejrzyj na oczy,nie śledź go na żadnych FB,zadbaj o dziecko i siebie.Myśl teraz o alimentach na siebie i dziecko ponieważ jak Ty nie zadbasz o godne życie swoje i dziecka to nikt tego nie zrobi.
Nie myśl czy to prawdziwa i szczera miłość,czas pokaże a znając życie to tylko patrzeć jak się to rozpadnie.

Ja podobnie jak Azbestowa nigdy bym nie pozwoliła,żeby w moim domu zamieszkał ktoś kto ma żonę i dzieci.Tak jest w rodzinach gdzie jest głęboka patologia.A tam jest i brzydź się tym.

Gelwira, zwalcz to. Robiłam to samo i czułam się okropnie. Widziałam jak przeglądał jej profil na fb. Zwalcz to, nie wchodź. To Ci pomoże. Czego oczy nie widzą.... znasz zakończenie. Ja nie zalogowałam się od ponad miesiąca. I czuję się z tym lepiej. U Ciebie to dopiero początek, wiem jak jest ciężko, ale musisz walczyć, musisz się kontrolować, bo ten etap będzie trwał miesiącami. Bądź twarda !!!

Ciekawe spostrzeżenie, haha.Nie zaniedbuje??? A gdzie on powinien być i przy kim?Tchórz,zwykły tchórz,nawet go nie stać,żeby zakończył małżeństwo.Pokręcona owieczko,miejsce rodzica jest przy dziecku,tym bardziej,ze to malutkie dziecko.Matka jest cały czas przy nim a on??? Masz rację szczęśliwe dziecko to szczęśliwy rodzic.Jakoś ja tu nie widzę szczęścia ani dziecka ani rodzica.Jedyne co widzę to rozpacz tej kobiety!

Ja myślę, że jest na fb taka funkcja, ( no chyba że się mylę), że pokazujet czas ostatniego logowania i po tym poznać, że ktoś wchodził na nasze konto, dlatego autorko zapisz co możesz i więcej nie wchodź w to, bo to moze ich tylko cieszyć (bo po coś dał takie liche hasło).
Z doświadczenia wiem, że coś co sie zaczęło za szybko (bo to chyba było 4 miesiące znajomości ) to nie miało kiedy porządnie rozpalić się, a on już konsumuje  potrawę niedogotowaną.

Tak każdy ma prawo do szczęścia, ale nie ma prawa nikt ranić drugiej osoby, tym bardziej ze jest matka jego dziecka. Krzywdząc innych sami odbieramy sobie prawo do szczęścia. Jest zasada "tu kończa się moje prawa, gdzie zaczynają się prawa innych osób. Ten człowiek zostawił kobiete z małym dzieckiem, nie interesując się czy da sobie radę sama, może zachorować, stracic pracę (często po macieżyńskim nie ma gdzie kobieta wócić), a on zostawił i co zasługuje na szczęście?  Gdyby byłomu źle to odszedłby wcześniej, a nie płodził potomka po to żeby go później zostawiać. Po to mamy rozum żeby go używać, jak czuję, ze wchodzę w coś nie dobrego to w porę  wycofuję się z tego układu, gdyby by ło inaczej to usprawidliwilibyśmy każdego narkomama i alkoholika, bo nałóg daje   im szczęście.

Autorko nie masz kogo żałować,  młoda jesteś więc  masz szansę na miłość z kimś innym. To nie odpowiedzialny człowiek.

Po części zgodzę się z Tobą Ingo, szczęśliwy rodzic szczęśliwe dziecko, ale uwierz mi przed tym dzieckiem dopiero ciężkie chwile, teraz jest malutkie nie rozumie, a ojciec przedkładając swoje szczęście nad szczęście swojego dziecka świadomie naraża go na ciężkie życiowe sytuacje. Wychowałam samotnie córkę która ma 16 lat, teraz od roku wychowuję znowu sama synka, który ma 3,5 roku. Nikt mi nie powie, ze to się nie odbija na dzieciach, brak na codzień jednego rodzica. Po prostu mógł pomyśleć czego chce od życia zanim spłodził dziecko.

Oczywiście, że dziecku brakuje rodzica. Ten, który jest przy nim, dwoi się i troi aby zaspokoić jego potrzeby. Wiem, bo sama odeszłam z dzieckiem od męża.
Moja historia jest zupełnie inna, ale jestem sama z dzieckiem z własnego wyboru. Moje dziecko jest w końcu szczęśliwe, nie widzi kłótni, awantur, szalonego ojca, który się nim nie zajmował. W mojej historii odizolowanie jego od ojca było moim obowiązkiem biorąc pod uwagę nasze bezpieczeństwo.
Nie mamy prawa do krzywdzenia drugiej osoby.

Ja już od dawna mam porobione screeny z ich romantycznych rozmówek na FB, żeby w razie czego wykorzystać to w sądzie...
Staram się nie myśleć... czytając Wasze wypowiedzi robi mi się lepiej , lżej na sercu...
Mam lepsze i gorsze dni, to dopiero miesiąc od rozstania...

No właśnie to miałam na myśli, że oni dokładnie wiedzą, kiedy autorka wchodzi na fb i ich to bawi, podli ludzie bez empatii.  To co zapisałaś autorko to zabezpiecz u kogoś z rodziny, przyda ci się  kiedyś. Nie żałuj kogoś takiego, co taki ojciec mógłby przekazać dobrego swojemu dziecku? Nie wyszłaś jeszcze dobrze z okresu połogowego, a on już szukał  kogoś nowego (pewnie biednemu seksu się zachciało, a tu kobieta w połogu), w okresie kiedy kobieta przechodzi wahania hormonów, często przyplątuje się depresja poporodowa, kobieta w tym okresie jest praktycznie bezbronna. Mąż, ojciec zamiast cieszyć się dzieckiem i być oparciem dla jego matki znalazł sobie inną i z ją pocieszał i sam się zabawiał. Nie ma wytłumaczenia, że miał prawo dążyć do swojego szczęścia (bo mieć kochankę to wielkie szczęście). znalazł sobie kobietę taka samą jak i on, bez zasad moralnych, dla niej też nie ma usprawiedliwienia.

Jestem pewna, że jak szybko się to zaczęło to tak szybko się skończy tylko przestań śledzić ich bo wiedzą że tam wchodzisz, chęć dokopania tobie  łączy ich jeszcze bardziej. Nie rozmawiaj z nim o swoim życiu, o swoich planach, niech nie wie co się z tobą dzieje, niech zacznie się zastanawiać, to go wytraci z równowagi.

Jak przyjdzie do dziecka to zostaw go z nim, a sama wyjdź i nie mów mu dokąd  idziesz,  pisałaś że nawet na kawę nie możesz wyjść bez dziecka to teraz wyjdź, a on niech zajmuje się dzieckiem. Pisałaś, że on nawet chce się zajmować dzieckiem to dobrze, wykorzystaj to  i to jak najczęściej, niech wyłazi od tamtej, zburz ich sielankę, a zaczną się tam kłótnie.  Ty w tym czasie wychodź i załatwiaj swoje sprawy, spotykaj się z ludźmi, tylko zastrzeż sobie, że nie ma prawa bez twojej zgody wyprowadzić dziecka z domu. Nie bój się dziecka ci nie zabierze, bo kto by się nim ciągle zajmował kochanka? No  bo przecież nie on.

Masz rację, że nie informujesz jego rodziny o swojej rozpaczy, ale tak na prawdę to pomyśl jest za kim płakać, co dobrego od niego dostałaś kiedy byłaś w potrzebie, mogłaś na niego liczyć?
Młoda jesteś, moje córki są w tym samym wieku co ty i bawią się jeszcze na całego, poznają dopiero swoich chłopaków, wychodzą na randki   ty też masz na to szansę tylko pomyśl, że przed tobą otwiera się nowe życie może dużo ciekawsze i przyjemniejsze niż z nim.

Gelwira, Twoja historia jest podobna do mojej, toczy się nawet w tym samym czasie Żona też wynajęła sobie mieszkanie z kochankiem Tyle, że chociaż u mnie nie powynosiła nic wartościowego, zasługa wcześniejszego podziału majątku (pościele i materac już dawno wymienione) Masz absolutną rację, nie ma co wspominać, za kimś takim nie warto, ludzie jak Twój mąż czy moja żona to osoby bez jakiejkolwiek klasy i wartości.

okropne nawet wasze łóżko jej nie przeszkadza
musi byc zdesperowana 
zresztą jaka trzeba byc kobieta zeby chciec faceta ktory zdradza zone ktora dopiero urodzila mu dziecko

wielkie slowa za ktorymi pewnie kryje sie pustka