Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

Nie zapomnij o kesonie...

Zrobiłam maleńkie tournee po świecie Twoich ulubionych dźwięków...

Może to Ci się spodoba i zastąpi keson ;-)?  https://youtu.be/i3H2crCM_nY

A na ten przykład taka oto czeredka Sikorek? W sam raz na ostatnią niedzielę marca ;-)))
https://youtu.be/tXrnuwZreHg

...nie chce przerywac, wpadlam tylko sie przywitac.
Zamiast pracowac nad raportem z zamkniecia roku finansowego, praca zaliczeniowa na studia i planowaniem prac remontowych w domu, czytam ten watek.

Zrobic komus herbaty, tak do towarzystwa? Mam jeszcze ciepla szarlotke w piekarniku.

też  przed chwilą pomyślałam o Dżemie, może dlatego że w radiu akurat puścili ...
Jak usłyszałam Cohena to miałam ciarki,
fajnie malujesz ilustracje Auroro (powtarzam się,wiem)
new-bee ja poproszę herbatę...a co tam szarlotkę też, do 23 daleko jakoś trzeba dotrwać do kolejnego odcinka

Przechodziłem koło kościoła i coś mnie tknęło żebym tam wszedł? Było cicho? półmrok? pusto?
Usiadłem w ławce i pozwoliłem na wolny przepływ myśli, a po chwili zacząłem, w myślach,  ?rozmowę z Bogiem? podziękowałem za opiekę i poprosiłem o siłę na to, żebym mógł wybaczyć wszystkim, którzy mnie w jakikolwiek sposób skrzywdzili i żeby wybaczyli mi wszyscy, których ja w jakikolwiek sposób skrzywdziłem? w tym samym momencie poczułem, że im wybaczyłem...

Po tygodniu w domu miałem już komplet. Musiałem wziąć w pracy cały zaległy urlop, a złożyło się tego dość sporo, tak że przez prawie trzy miesiące siedziałem w domu i opiekowałem się obiema. Szef po cesarce sprawiał dość długo Marysi problemy, więc wziąłem na siebie wszystkie domowe obowiązki. Trening na bracie przydał mi się znakomicie i ze wszystkim sobie radziłem bez większych problemów. ?Mleczarnia? na rozruchu dała trochę popalić, toteż kilka dni było z temperaturą koło czterdziestu stopni, co mała odczuła na jakości pokarmu, który wywoływał u niej kolkę brzuszną, ale wezwany lekarz kazał przystawiać dziecko do piersi jak najczęściej, a temperaturę, zbijać zimnymi okładami.  Dziecku kazał podawać do picia wodę z koperkiem włoskim i masować brzuszek, żeby łatwiej było małej wydalać gazy. Był to jedyny okres, kiedy córka płakała w nocy. Poza tym była uśmiechniętym, spokojnym maluchem. Oczywiście, momentalnie nie obyło się bez pielgrzymek obu rodzin w celu powitania nowego członka...członkini? Potem przyszedł czas na znajomych.

Któregoś popołudnia  przyjechali Ann, Krycha i Fil obładowani prezentami dla dziecka. Ann nie odstępowała całą wizytę od malucha, poza czasem, kiedy córka spała. Asystowała przy karmieniu i dopytywała się o wszystko, a przede wszystkim o to jak to się czuje? O dziwo, Marysia spokojnie wszystko mówiła i widziałem, że poprzednia jej zazdrość jakoś uleciała. Teraz wiem, że to było normalne? Ja dla niej już nic nie znaczyłem, a Ann nie była żadna konkurencją? wypełniłem praktycznie swoją rolę?
Ann koniecznie chciała zobaczyć jeszcze jak kąpię małą. Początkowo byli przy tym wszyscy, potem na chwilę wyszli, ale kiedy wycierałem dziecko, przez ułamek sekundy zerknąłem na Ann. Płakała? cichutko zapytała, czy nasze tez bym tak delikatnie kąpał i tak troskliwie się opiekował.  Przed powrotem pozostałych zdążyłem tylko pokiwać głową.

Mniej więcej tydzień potem, po zaśnięciu córki,  Marysia przytuliła się do mnie i powiedziała, że chce dzisiaj seksu? Przełamałem swój opór, ale była to tylko czysta fizjologia? nic z uczuć? Później określiłem to jako onanizm za pomocą ciała innego człowieka? Wiedziałem, że na nic innego mnie nie stać i niczego więcej nie mogę oczekiwać.

Na początku czerwca zadzwonił do mnie Fil. Z Ann było coraz gorzej. Miewała zaniki pamięci tak głębokie, ze czasami zapominała jego imienia i kim jest, a przede wszystkim miała zaburzenia chronologii czasowej. Bardzo często dopytywała się o mnie i nie mogła uwierzyć, że jestem żonaty i dzieciaty. Na początku sierpnia, ponownie trafiła do szpitala. W połowie sierpnia Ann miała kolejną operacje, ale jak się okazało, był to tylko wgląd w sytuację. Stan był tak zły, że nie zdecydowano się na nic innego, jak ponownie zamknąć czaszkę i polecić opatrzności.
Po tygodniu od operacji, Ann zażądała od Fila, żeby mnie wezwał. Przyjechałem następnego dnia. Byli przy niej jej mama i Fil. Jedyne osoby, które miały możliwość odwiedzania w tym szpitalu.  Ann nie spała i jak mnie zobaczyła, kazała reszcie wyjść. Poprosiła żebym usiadł jak najbliżej niej, bo nie może ruszać jeszcze głową za dużo, a jak siedzę na stołku, to nie widzi mnie całego. Wreszcie, po pięciu latach porozmawialiśmy na spokojnie, szczerze o tym, co się wydarzyło? Poprosiła o to żebym jej wybaczył, żebym wybaczył zdradę i pozbycie się naszego dziecka. Była zaskoczona kiedy powiedziałem, że wybaczyłem wszystkim w dniu narodzin córki, pięć miesięcy temu? Wtedy też się dowiedziałem, ze partnerem idealnym to ja na pewno nie byłem, ale widziała jak ją kocham i jak się staram zmienić, żebyśmy byli szczęśliwi. Po naszej rozmowie Ann usnęła, ja poprosiłem pozostałych o przyjście do pokoju. Ann spała i nie obudziła się do momentu wyproszenia mnie przez personel.
Ann już się nie obudziła? jej organy wewnętrzne umierały, a serce biło? biło? biło? jeszcze przez trzy dni... 
Pogrzeb odbył się w jej kościele parafialnym. Przed mszą podszedł do mnie jej kolega z podstawówki, który grał na organach w tym kościele.
- starr, co mam zagrać na wyprowadzenie? Co Ann by chciała?
- nie wiem, zapytaj Fila, oni byli ze sobą i pewnie on lepiej wie co ostatnio lubiła...
- pytam ciebie, ona go nigdy nie kochała?
- skąd wiesz?
- ostatnio tu często przychodziła i czasami rozmawialiśmy?
- kiedyś uwielbiała epitafium krimzonów?
- będzie trudno? ale dam radę?
Zagrał tak, że kościół drżał i wszystko w nim drżało? nie wiem skąd wziął trzecia rękę do grania linii muzycznej wokalu?.
W kościele nie było nikogo, kto by nie płakał słuchając tych dźwięków? Nawet ksiądz i  niosący trumnę pracownicy zakładu pogrzebowego, co chwilę ocierali łzy? Nieśli w trumnie ciało młodej, dwudziestosześcioletniej kobiety, która na pewno nie chciała jeszcze umierać...

Tak z poczuciem podświadomego osamotnienia, wróciłem do swojej szarej, monotonnej rzeczywistości. Życie toczyło się dalej, ja tkwiłem w tym domowym marazmie cisząc się widokiem rosnącej i  ciekawskiej wszystkiego córki ? byłem w tym wszystkim tylko dla niej. Krycha i Fil stali się nieodłącznymi gośćmi w domu i awansowali do przyjaciół. Dla nich nasze małżeństwo stanowiło wzór do naśladowania, ale pomimo roli jaka pełnili, nie zdawali sobie sprawy z tego, co je niszczy od środka. Na zewnątrz tego nie było widać, tym bardziej, że połaszenie dwóch członkostw w spółdzielniach mieszkaniowych przyniosło efekt w postaci mieszkania. Kredyt wysoki i na dwadzieścia pięć lat do spłacenia. Pomimo, że oboje pracowaliśmy, jeśli czegoś nie wymyślę, to zdechniemy z głodu. Rata pochłania w zasadzie nasze dwie pensje, zostają tylko alimenty pasierba, ale to zdecydowanie za mało na cztery osoby.   Ponieważ rehabilitacja mojego stawu łokciowego doprowadziła do odzyskania ponad osiemdziesięcio procentowej sprawności, a mam z zanadrzu jeszcze zdany pozytywnym rezultatem kurs spawania gazowego, decyduję się iść do pracy fizycznej jako monter-spawacz. Robotnik wykwalifikowany zarabia wtedy mniej więcej trzy razy tyle ile jego kierownik?
Marysia tylko wzruszyła ramionami, ale jak się dopytała o finansowe szczegóły, to aż zastrzygła uszami. Początki były ciężkie. Raz, że presja matki i ojczyma, bo jak to? oni liczyli, że jak się ogarnę z rodzicielstwem, to zacznę nadrabiać kwestię wykształcenia. Dwa, bo ja zacząłem obrastać w tkankę tłuszczową i moja postura była raczej masywna? toteż po przepracowanym pierwszym dniu walnięcie się spać było wszystkim, na co mnie było stać? Potem z dnia na dzień stawało się lepiej. Zacząłem z czasem zmieniać sylwetkę w kierunku kulturystycznym, co miało wyraz w oczach otoczenia. Praca fizyczna zaczęła bardzo dobrze wpływać na moje poczucie własnej wartości, dość posunięta depresja zaczęła ustępować, a ja z ponuraka zacząłem stawać się dość radosnym człowiekiem, pomimo że w domu nic się nie zmieniało. W sumie, to się w jakiś sposób przyzwyczaiłem, taka praca dawała mi otwartą, spokojna głowę i zmęczone mięśnie. Nawet rzadki seks, raz na dwa, trzy tygodnie, mnie nie przeszkadzał.

Tu mała dygresja, a'propos dyskusji o flaszce i mojego stwierdzenia: ?żem zaprawiony w bojach?
Było tylko jedno ale? Fuchy jakie się robiło w trakcie wykonywania zadań, przynosiły kasę składaną  ?do słoiczka? Jak się słoiczek napełnił w stopniu maksymalnym, robiło się dzień przerwy w pracy i był to dzień na relaks? W brygadzie, w której pracowałem relaks polegał na wspólnym spożywaniu produktów Polskiego monopolu spirytusowego? I tak początkowo tylko asystowałem i ewentualnie odprowadzałem do autobusu, co bardziej zmęczonych kolegów, lecz z czasem zacząłem brać w tym udział. Ostatecznie, ja tez robiłem czasami fuchy? I jak to w życiu jest regułą: ?trening czyni mistrza?. Początkowo Marysia strasznie starała się mnie tępić z tego powodu, ale w końcu dostrzegła, ze wracam do domu po dniu relaksu, dopiero wtedy, gdy dzieci pójdą spać. Uznanie w jej oczach widziałem raz, kiedy jej brat zasnął przy stole, a ja wtedy pozbierałem naczynia, pozmywałem, powycierałem pochowałem co trzeba i zaniosłem jej brata do gościnnego łóżka, po czym wziąłem psa i wyszedłem z nim na spacer, równym, prostym krokiem... Ten brat Marysi, uchodził w rodzinie za najmocniejszą głowę, ale był to mój ostatni taki występ. Jako, że byłem już filarem w brygadzie, zarządziłem podział ?słoiczka? po równo na głowę i niech każdy robi z tym co uważa...

No i przyszło to coś, co nazywa się ?stabilizacja? Kredyt mieszkaniowy w ciągu pięciu lat został spłacony. Staliśmy się pełnoprawnymi właścicielami. Nie musiałem robolować i wróciłem do mniej wymagającej wysiłku fizycznego, pracy. Praca siedząca w biurze mnie nie pociągała, wolałem jednak być w ruchu, toteż wybór padł na budowę. Ponieważ w międzyczasie dostałem papierek uprawniający mnie do bycia kierownikiem, zatrudniłem się na takie stanowisko, w niewielkiej firmie. Marysia w swojej pracy zaprzyjaźniła się z koleżanką, która była świeżą mężatką. Przychodzili czasami do  domu na degustację jakiejś nalewki, czasami sami coś przynieśli? Mąż tej koleżanki pracował przeważnie w delegacji, więc i ona sama wpadała do nas. Kiedyś przyszła w dość kiepskim nastroju i rozmawiała z Marysią, a ja w tym czasie miałem jakieś papiery do wykończenia, więc tylko byłem obecny ciałem, ale myślami zupełnie nieobecny. Dziewczyny raczyły się jakimś winem, a ja kończyłem swoja robotę. Było już dość późno. Padła propozycja, że skoro nic nie piłem, to może odwiózł bym ją do domu. Nie miałem nic przeciwko i to zrobiłem. Zaraz tez wróciłem do domu.
- już jesteś???
- tak, a co?
- nie zostałeś na kawę?
- nie było propozycji?
- hmmm? to muszę jej to wyraźniej powiedzieć?
- co musisz jej powiedzieć?
- że wypożyczam ciebie jej do zrobienia dziecka. Jej mąż się w tym nie sprawdza?
- chyba bym nie potrafił? ja nie zdradzam?.
- ty nie, a ja tak!
I tu nastąpił jej monolog z wyliczeniem, gdzie, kiedy i z kim?
W mojej głowie ponownie pojawiły się parowozy?.

Cdn...

Był wątek dotyczący zdrad: tak, to spędzanie z innymi czasu, zamiast poswiecanie je temu, kogo się kocha. Itd itd..
Ja juz się więcej nie pisze.

Coś Cię prześladuje, Starr...
https://youtu.be/vZYbEL06lEU

Na każde fatum jest tylko jedno remedium...

O dżemie już pisałam, w poście #205 ;-)))

Twój Mąż ma dobrą intuicję, Przyszłość, Ty Canon 50 masz ją również, jednak te dźwięki potrzebują czystości, czegoś nieskalanego...

Dżem (co prawda z wkładką) już był już serwowany dwukrotnie, raz dla Ann, a raz dla Marysi...
Muzyczny słoik był już niemal otwarty...
Wystarczyło zaczerpnąć zeń owocowej słodyczy i rozkoszować podniebienie i kochające serce jego intensywną owocową nutą...

Jednak śnieżnobiały obrus miłości został przez obie splamiony. Zbyt szybko splamiony... Trzeba było zająć się usuwaniem tej plamy i słoik Dżemu pozostał nietknięty, a plama nie chciała zniknąć...

Miało być tak:
https://youtu.be/79G-DJgPK-s

Wyszło tak:

https://youtu.be/bsYV5UnLg6Q?list=PLmhnQ5fz5VpB9nY-zKOLEhCeHMOvLlvSJ

New-bee,

Jesteś przeurocza! W ten weekend spędziłam 15 godzin w pracy, gdy wróciłam do domu i zobaczyłam Twój wpis - pobłogosławiłam Cię ;-)

Salut Luc!

A i owszem ;-)
Może nie nad samą Wisłą, bo nie umiem sterować pogłębiarką, ale w miejscu dobrze Wisłą opasanym ;-)

Tyle, że Ty, zdążyłaś dziś jeszcze z amfory wyższej kultury zaczerpnąć i "pooperować"...

Arbeit macht frei! ;-)))

I pomyśleć, że wszystko to, zawdzięczamy sufrażystkom, emancypantkom i feministkom...

Będąc kobietą, jakże często nie rozumiem kobiet...
Po co im to było???

Za oknem deszcz otula świat w mokre jedwabie.
Myślę o tym, co napisał dziś Starr o Ann...
Że przecież nawet gdyby im się udało, to...

Ich pożegnanie przed Jej śmiercią, to właśnie jest ten moment, kiedy wszystko staje się NOWE...

Przypomniała mi się jeszcze jedna bardzo szczególna dla mnie piosenka, która w pewnym okresie mojego życia była dla mnie hymnem. Upajałam się jej słowami:
https://youtu.be/fpAr4Xd8sbo

Trzymaj się Starr!

Paradoksalnie, załapałeś się na najlepszy okres w jej życiu. Z perspektywy tego co wiem, nawet nie było "czego wybaczać" - sytuacje, w których guz mózgu zmienia osobowość zanim jeszcze zostanie rozpoznany zdarzają się nader często. Człowiek tak dotknięty przez los płaci nie tylko zwykłą cenę choroby, czyli ból, stress czy w koncu kalectwo i śmierc, ale doświadcza też negatywnych skutków społecznych swoich zachowań, których nie może powstrzymać. W tym kontekście Ann jest dla mnie bohaterką podwójnie tragiczną. :-(

Jak we wszystkim, w podziale czasu powinna być równowaga. Nie jest złym, w początkowym okresie znajomości, poświęcanie więcej czasu dla osoby kochanej, ale to nie znaczy, że ma to być cały czas. Jednak potrzebny jest też oddech...

Temu starr'owi w mojej opowieści będzie to bardzo potrzebne, ale skoro to opisuję, to znak, że chyba się udało

Przepraszam... nie było to celowe...

Spowita w czarny muślin Mojra kroczy za Tobą od lat... Zdarza się, że czujesz jej śnieżny oddech na karku. Bywa, że obdarza Cię nawet swym pocałunkiem i wtedy, powalony na kolana na długo zastygasz i nieruchomiejesz...
Nigdy jednak, nie udało się jej Ciebie pokonać. Nie jest w stanie Cię zniszczyć. Nie ma do Ciebie pełnego dostępu. Domyślasz się dlaczego?
Kto lub co Cię chroni?...

Przeczuwałam to zanim zacząłeś pisać tę historię. I ani przez chwilę nie wątpiłam, że Ci się uda. Pytałam Cię nawet o to... Teraz znajduję odpowiedzi, czytając Twe słowa. Niech się toczy Twoja opowieść...
Życzę Ci siły, abyś mógł ją kontynuować.
Wytrwaj, bo warto! :-)

http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/11261094
Tu piszą, że w 2000 oczekiwaną długość życia szacowano na 18 miesięcy, więc 5 lat dla astrocytomy to o dziwo bardzo dobry wynik. Oczywiście jakiś czas pozostaje niewykryty, więc wykryty wcześnie daje większe szanse dłuższego przeżycia - niekoniecznie dlatego że leczenie bardzo pomaga - to wynika z wcześniejszego rozpoznania - bo przedłuża czas "z drugiej strony".

Kluczowa dla wystąpienia poważnych zmian osobowości jest lokalizacja uszkodzenia. Zmiany osobowości są szczególnie widoczne w uszkodzeniach okolicy czołowej - zwłaszcza tzw. orbitalnej. Uszkodzenia w innych lokalizacjach mogą nie dawać zmian osobowości, lub dawać je tylko w ostatniej fazie. Tak więc można mieć guz mózgu i nie zmienić się w kogoś innego :-)
Ponieważ jednocześnie dla niektórych ludzi choroba jest wyzwaniem uruchamiającym olbrzymią energię, czasem efekt poważnej choroby jest paradoksalnie pozytywny dla "ofiary". Sam otarłem się o sytuację terminalną i generalnie uważam, że "coś straciłem" (w sensie kilku lat zamrożenia kariery) ale też coś zyskałem.

Co do cudownych ozdrowień - wydaje mi się, że nie da się "osobowościowo" zabezpieczyć przed rakiem - innymi słowy, badania osobowości robione wg. schematu (1) ocena osobowości w dużej populacji (2) czekamy kilka lat kto zachoruje (3) porównujemy po latach czym różnili się ci którzy zachorowali od tych, którzy nie zachorowali wg. mojej wiedzy nie dają podstaw do podejrzeń, że rak jest uzależniony od jakiegoś identyfikowalnego profilu osobowości.

Co innego z przeżywalnością tych, którzy zachorowali - tu pozytywne oczekiwania wydają się mieć znaczenie, choć udział ich w ogólnym procencie przeżywalności nie jest duży. Oczywiście mówimy o badaniach na dużych populacjach a nie indywidualnych przypadkach.

Dzisiaj krócej... zmiana czasu mnie zdezorganizowała...
-------------------------

Dopytałem i okazało się, że moje podejrzenia z początku znajomości i początku związku małżeńskiego były prawdziwe. Na pytanie dlaczego? nie uzyskałem odpowiedzi, ale sam sobie dopowiedziałem później?
Początkowo byłem dla niej lekarstwem na pustkę po exie, a potem już nie byłem nikim, poza krótkimi chwilami w których mogła się mną pochwalić przed znajomymi. Ale to też tylko i wyłącznie w celu podbudowania swojego ego? No i dowiedziałem się, że ona się nie przywiązuje i nie jest niczyją własnością. Była mocno wstawiona i strasznie arogancko się do mnie odnosiła. Byłem wkurzony i kazałem się jej wynosić do pokoju córki? Od dziś ma spać na gościnnym łóżku?
_________________________
Podsumujmy?
Mam 33 lata.
Za sobą:
- zdradziłem przyjaciółkę z jej matką i poczucie porzucenia przez nią po ich wyjeździe,
- prawie trzyletnią miłość zakończona zdradą, (błyskawicznie odszedłem)
- zdradę partnerki w czasie przed narzeczeńskim (błyskawiczne wybaczenie ? sprawa zamieciona pod dywan)
- zdrady jej, jako żony, z jej ex mężem (wybaczenie ? sprawa zamieciona pod dywan ?dla dobra dziecka?)
- wielokrotne zdrady jej, jako żony, z różnymi łajzami...
Przed sobą: reszta życia, które będzie takie, jak sobie postanowię.
_________________________

Miałem jeszcze wtedy jakieś nadzieje na wspólne wychowywanie córki. Już nie jako związek, ale może jako matka + ojciec w jednym domu. Moja trauma wychowywania się bez ojca była głównym tego myślenia, motorem. Ale  moja depresja coraz szybciej postępowała. Któregoś dnia spotkałem sąsiadkę, która miała sunię, miłość mojego psa, a sama była psychologiem. Ponieważ często z psami chodziliśmy na spacery i gadaliśmy o rożnych rzeczach, to i teraz zagadałem? Powiedziałem wprost, że zaczynam się sypać i potrzebuję mocnego, dobrego, szybkiego wsparcia specjalisty. Obiecała mi, ze porozmawia z koleżanką, która akurat wróciła ze stażu w Londynie.

Wtedy stało się?. Mój stan był coraz gorszy z dnia na dzień i zaczęło to być widoczne w pracy. Któregoś dnia, piątek,  musiałem pojechać do biura głównego, zostawić papiery, zrobić jakiś kosztorys i coś tam jeszcze. Siedziałem w sekretariacie, bo było to jedyne pomieszczenie, gdzie był wolny stół, a poza tym mało kto się tam kręcił? Sekretarka prezesa, niewiele młodsza ode mnie, zapytała się, co mi jest, bo nie widziała mnie jeszcze w takim stanie. Nie chciałem za bardzo rozmawiać, ale ona widocznie nie mając nic do roboty nie odpuszczała. Normalnie bym się zaczął wkurzać, od tych pytań, bo wiedziałem też, że ma chłopaka, ale tego dnia zacząłem pękać psychicznie. Powiedziałem, że powiem, ale nie w pracy. Jak ma czas dzisiaj, to zapraszam na miasto, na obiad, to porozmawiamy. Zaproponowała, że obiad zjemy u niej, bo ma ugotowany, a potem możemy iść na spacer i deser? Potem dodała, że rozstała się kilka dni temu z chłopakiem. Przyjąłem propozycję. Pojechaliśmy do niej, w trakcie obiadu oboje wylewaliśmy nasze żale? Deser zjedliśmy siedząc na kanapie obok siebie, w z każdym łykiem poobiedniej kawy, odległość między nami malała?  W poniedziałek pojechaliśmy razem do pracy?
W taki sposób, pomimo że wpajano mi od szkoły zasadę: ?gdzie rabocziesz, nie chrabocziesz?, pomimo że moje małżeństwo było tylko na papierze ? zdradziłem po raz pierwszy...

cdn...

to nie koniec arytmetyki podałem wiek na opisywany okres

To kiedy się dowiem ile masz lat?
Dużo jeszcze tych postów?

Nie wiem czemu, ale dla mnie jest ważne, żeby poznać Twój wiek.

Starr,

Z deszczu pod rynnę... Pod Wodospad Niagara, właściwie...

Mam ochotę urwać Ci głowę razem z płucami, ale potraktuję Cię miłosiernie.

Proszę, oto moja "najnowsza miłość". On by Cię zrozumiał;-)
https://youtu.be/oXLapZe9lNc

Wydaje mi się , że wykorzystałam.
Kiedyś zapytałam Cię wprost, to odpisałeś, że w ostatnim wpisie będzie odpowiedź.

Dzisiaj mnie zmyliłeś tym:
Podsumujmy?
Mam 33 lata.
Za sobą:
- zdradziłem przyjaciółkę z jej matką i poczucie porzucenia przez nią po ich wyjeździe,
- prawie trzyletnią miłość zakończona zdradą, (błyskawicznie odszedłem)
- zdradę partnerki w czasie przed narzeczeńskim (błyskawiczne wybaczenie ? sprawa zamieciona pod dywan)
- zdrady jej, jako żony, z jej ex mężem (wybaczenie ? sprawa zamieciona pod dywan ?dla dobra dziecka?)
- wielokrotne zdrady jej, jako żony, z różnymi łajzami...
Przed sobą: reszta życia, które będzie takie, jak sobie postanowię.

_________________________

Hej Krejzolko!

Trzeba to "b" zamknąć znakiem [/b] wpisanym po zakończeniu zdania, które chcesz wyboldować.

Jutro będzie moje samobiczowanie, bo po fakcie doszedłem do tego, kim i czym się stałem, a zdrada odwetowa jest tak krytykowana przeze mnie.

Przepraszam, ale to nie było zamierzone. Na końcu jest "cdn" co znaczy, że to jeszcze nie koniec.
Masz jeszcze koło ratunkowe w postaci e-maila :-D mój jest jawny...

hint: mam dwie córki

odpowiedziałem

Dziękuję:)

Oj wiem, Starr! Ale zła jestem na Ciebie jak 150! Dlatego posłałam Ci przyjaciela w zastępstwie za mnie, bo dziś mogłabym Cię "chcący" uszkodzić... ;-)))

Posyłam Ci więcej przyjaciół wyśpiewanych przez mój ulubiony Głos polskiej sceny muzycznej. Niech Cię mają w swej opiece ;-))) Mam wrażenie, że bardzo tego potrzebujesz...
https://youtu.be/b9ndngztpXo

(Latałam za tym Głosem na wszystkie koncerty ;-)))