Moje zdrady (Netkafejka) - Netkobiety.pl

Jestem, w okolicach 20.00.
Trochę wcześniej ale, za chwilę, będę bardzo zajętym człowiekiem.
Witajcie.

Cześć, Szefie.
Tak, przecież idą święta. Ale to moje, że "zajęty będę", świąt akurat nie dotyczy.
Otóż, przygotowuję na dzień przedostatni bieżącego roku, krótką, bo i krótką, retrospekcję mojego życia.
Dla dzieci i wnucząt.
Trochę naiwne może się to wydawać. Taki jakiś testament w razie czego.
Może coś z tego odbiorą do siebie i wyprostują swoje drogi, gdy mnie już nie będzie.
A odchodzić, na razie, nie zamierzam.

Cóż...
Jutro czasu nie będzie, dziś więc, Szefowi, a następnie, moim Siostrzyczkom - odpowiednio, z Warszawy i królewskiego Krakowa, Jo -Annie i Przyszłości, Piotrowi 74... I oczywiście mojemu kuzynowi po służbach i jego małżonce ( trzymajcie się!), Lexparowi. Szczególnie zaś Ineczce. Cięty język, zawszę uzasadniony.
Poza tym sztabowi Forum.
Olinko, Wielokropku, Vian, Basiu i Summerce, Cyniczna hipo, Cyngli.
Niektórych z Was nie widać, ale ja pamiętam.
Jeśli kogoś pominąłem, to skleroza chyba.
Wszystkim Państwu Pasławkowi i Luckowi 666 także, życzę spokoju i odpoczynku w gronie rodziny i przyjaciół.
Dla zbłąkanego wędrowca. Znanego mi, albo nawet pierwszego, który się pojawi, by zająć tradycyjne miejsce, również dobre słowo i kolędę się zanuci.
Wesołych Świąt, drodzy Państwo.

Ze spuszczonym łbem wraca córa co marnie trawi...
Ze wstydem, że tyle tu ciepłych słów świątecznych i tylu biesiadników ukochanych, a ja parszywe pisklę na szarym końcu doczłapuję i na zawołanie nie odpowiedziałam. Proszę o wybaczenie. Usprawiedliwiać się nie będę, bo to głupie. Winnam, po stokroć winnam i whiskam ; - )
P R Z E P R A S Z A M.

A teraz dzień dobry w tę ostatnią niedzielę roku!
Z niczym się nie żegnamy. Nic nie podsumowujemy. Pamiętamy, że sylwestrowa noc, jest datą długo wypracowywaną przez ludzi wyłącznie pewnego kręgu kulturowego. Jest rodzajem umowy dotyczącej naszego systemu mierzenia czasu i kalendarza. I tylko tym. Nie ma w niej żadnej magii końca ani nowego początku, bo nowy początek jest każdego dnia, gdy rano potrafimy jeszcze samodzielnie otworzyć oczy, poczłapać w papuciach w wiadome miejsce i ... olać wschodzący nowy dzień : - )))
---
Czytam Wasze wpisy o odejściach ważnych ludzi, którzy potrafili zmienić również życie innych, słowem, gestem, celnym żartem, znakomitą grą aktorską. Bardzo tych ludzi szkoda. Czytam też o radościach, smutkach i kłopotach ze zdrowiem. Dziewczyny i Chłopaki - trzymajcie się, kurujcie, jeśli to tylko możliwe. Was ściskam szczególnie! 

Bardzo miło było tu zawinąć i zobaczyć, że ogień w kominku bucha jasnym płomieniem, że kubeczki znowu zdjęte z półeczki, na której równiutko ustawiała je zawsze O' Kruszynka. No i że jesteście!!! Napiekłam pierniczków i marcepanowych ciasteczek z takiego przepisu sprzed stu lat. Starczy dla wszystkich, jeśli tylko macie ochotę i miejsce po świątecznych biesiadach. Dla Braciszka Excopa, porcja podwójna za podtrzymywanie ognia w naszej StarrKafejce. Jesteś n i e z w y k ł y!

Hetmanowi Wielkiemu i całej Drużynie ślę serdeczności i świąteczne i noworoczne.
Raz jeszcze dziękuję za istnienie Was wszystkich!

Puk puk
Dobiegłam i ja jeszcze przed północą. Niosę porzuconą jemiołę nich i ona zagości w kafejce. Pozdrawiam Was ciepło , jeszcze z posmakiem Świąt i  zbliżającego się Nowego Czasu. Bądzicie szczęśliwi ,uśmiechnięci i zdrowi.

Och . witajcie . Zorzeńko , Tunbergio Random i Excopie

Jak przyjemnie i jeszcze słychać echo Waszych rozmów ; troszeczkę się spóźniłam , ale powiem Wam ,że  Spóźniona to moje drugie imię .

Bardzo podoba mi się takie podejście do dzisiejszego dnia ; zwykłego , tylko hałaśliwego , co ze względu na posiadanego  czworonoga
i na wszystkie dzikie , żyjące obok nas , bardzo mnie wkurza . Są inicjatywy , żeby położyć temu kres ale zwykle w połowie stycznia robi się cicho w temacie
i znów wraca on pod koniec grudnia . 
Masz rację Zorzeńko , każdego ranka  można zacząć coś nowego , podobnie każdego dnia , można z czymś skończyć  i data nie ma  znaczenia .
Po czterdziestce stwierdziłam , że cieszenie się z kolejnego mijającego roku jest delikatnie mówiąc bezsensowne ; dokładnie tak , jakby skacząc bez spadochronu , cieszyć się
każdym pokonanym metrem wysokości ...
Poczęstowałam się pysznym pierniczkiem i marcepanowym ciasteczkiem , bo nie potrafię słodyczom odmówić ( chyba , że jestem na ostrej diecie , co się zdarza ),
przyniosłam swoje ciasto na makowym spodzie i sernikowej górze ( takie z tych zdrowych ale całkiem zjadliwych jeszcze) , wstawiam do lodówki .

Życzę Wam Kochani , dobrego zdrowia , dobrych dni i dobrych ludzi , pod cyferką 5  .....i żeby wiosna szybko przyszła do tych , co na nią bardzo czekają

Gdzieśbyś nie była, chcę..., ba, żądam, by w kolejnych leciech naszych przyszłych (oby!), nie utraciła woli oglądania  tego, co najpiękniejsze według nas, na zewnątrz i według naszego otoczenia, co tkwi w nas samych.
Oby nowy, kolejny rok, był tym rokiem, w którym spełni się choćby część zamierzeń z lat wcześniejszych, moja droga Auroro Borealis.

Jestem , ostatnio byłam tutaj w zeszłym roku
Tunbergio , jaki piękny dar nam przyniosłaś , garść szczęścia ! czy może być coś lepszego ?  Pozwolisz , że wezmę troszeczkę ;
żeby starczyło  dla innych , którzy tutaj zajrzą . Dziękuję , bardzo potrzebuję tej  odrobinki szczęścia , będę jej strzegła , jak źrenicy oka .
Zorzeńko , Twoje literki mienią się kolorami , jak Ty sama , ogrzewają serca czytających . Jak przychodzisz , całą kafejkę wypełnia kolor i ciepło , które zostaje dłużej .
Czuję je bardzo wyraźnie   Chmurka , mniam , muszę się powstrzymywać , żeby nie zjeść wszystkiego , wyborna .
U mnie hałas już prawie ustał . Gdzieś tam w oddali jeszcze jacyś opóźnieni odpalają serie ale pomiędzy nastała już cisza . Kocham ciszę . Ogólnie uważam , że w moim dużym mieście
chyba coś do ludzi dotarło , bo tak na moje ucho ,było  spokojniej niż w poprzednich latach .  Jeszcze jutro , jak wytrzeźwieją ci , którym nie dane było dotrwać do 12:00 , tak pod wieczór  wylecą z hukiem zdziwione  fajerwerki i do grudnia będzie spokojnie , Oby , bo tego spokoju Wszystkim na ten Nowy Rok , życzę . Spokoju w sobie , rodzinach i tego społecznego i szerzej międzynarodowego .
Gorące kakao z odrobiną cynamonu i prawdziwej wanilii zostawiam  i idę posłuchać melodii od Aurory 
Do zobaczenia

Dobry wieczór już w Nowym Roku!

Wierzę, że dobrze wystartowaliście w  n o w e. Tak zwyczajnie, normalnie i bez fajerwerków : - )

Dziękuję, że tu zaglądacie i dziękuję za wszystkie serdeczne słowa. Chciałabym umieć oddać to ciepło, którym czuję się tu otulona. Człowiek czasem potrzebuje takich dobrych słów i myśli od innych ludzi. Zwłaszcza wtedy, gdy w jego życiu przeważa kolor szary, popielaty, gołębi i grafitowy. I nagle ktoś daje mu dowód, że nie wszystko jest bure. Dlatego tym wdzięczniejsza jestem za Was.

Na przełomie grudnia i stycznia dużo było wolnych dni, za którymi coraz częściej bardzo tęsknię. Długie wieczory, spotkania z ludźmi albo chwile ciszy w domu są takie upragnione! Pierwszy raz od niepamiętnych czasów usiadłam nawet przed telewizorem!

Ta nasza StarrKafejka, nasze schronisko niech sobie trwa... Patrzę na datę, kiedy pierwszy raz zalogowałam się na to forum i trudno mi uwierzyć, że to było tak dawno. Zdążyłam w tym czasie stać się siedem razy inną osobą. Nie zawsze lepszą i nie zawsze gorszą, ani mądrzejszą, ani głupszą, ale z pewnością inną. A jak u Was, Kochani? Czy gdy patrzycie na licznik przebiegu Waszej obecności tutaj, czujecie podobnie? Czy człowiek w ogóle może się zmienić?

Zostawiam Wam coś prześlicznego, co znalazłam przypadkiem. Nie należę do osób bardzo pobożnych, ale z okazji wczorajszego święta ten tekst i jego wykonanie stał się dla mnie jak modlitwa. Potrząsnął mną trzy razy, a potem dał ukojenie. Ciągle nie mogę pojąć, jak człowiek tak młody, którym był autor tego tekstu mógł osiągnąć taki poziom głębokości i rozumienia siebie i świata. Zapraszam Was do krainy piękna:  https://youtu.be/P6NkkHwg8BQ?si=eajkOmdHILadCZ_T
I ściskam Was z całych moich sił dzisiejszej nocy i wszystkich innych nocy, które przyniesie ten rok.

To bardzo piękne, co napisałeś, Braciszku. I rzeczywiście w tych kilku słowach zmieściłeś cały ocean emocji. Dziękuję Ci. Ja także chciałabym prosić Cię o to samo. : - )

Jednym z profitów wiary (słabiutkiej u mnie i kulawej) jest to, że nie uznaje się końca i że zawsze jest jakieś "potem", którego umysł i wyobraźnia wprawdzie nie sięgają, ale pojawia się łagodna ufność przechodzenia jedynie na "drugą stronę"... Bo czy możliwe byłoby, gdybyś Ty czy tu, czy tam nie chodził po zielonych lasach Twej krainy? Nie wypatrywał życia we wszelkich jego przejawach? Grzybów nie zbierał ni jagód? Nie patrzył jak słońce bawi się w chowanego w koronach drzew? Nie bawił słowami? Wszystkich tych pięknych myśli nie składał i w słowa nie zamieniał?

A ja? Czy jest możliwe, abym nie latała jak opętana w poszukiwaniu jakiegoś sensu?

No niemożliwe! ; - )

Trzymajmy się Braciszku i inni StarrBywalcy na tyle, na ile możemy!

Dobry wieczór,

Dzisiaj na na podnośniku.
Hop! Kilka oczek w górę!

Za oknem wciąż jesiennie, ale w duszy kwitnie fiołek. Zminiaturyzowana radość. Choćby jednym płatkiem...

https://youtu.be/cNoylMSXYcE?si=uoNzkQLlMmCosnzv

Pamiętcie może ? teraz u mnie leci...
https://www.youtube.com/watch?v=TsW2HYzJZMw

Ja tylko na chwilkę , posłuchać Waszej muzyki i o czym mówicie ; wchłonąć trochę ciepła , którego brakuje ...

Bardzo mi źle i smutno , tak bardzo , że  sama myśl o tym paraliżuje ... Nie myślałam , że najtrudniejsze w życiu , może być  bycie świadkiem i niereagowanie
a może jednak powinno się reagować , mimo , że dziecko dorosłe . Kto to potrafi rozstrzygnąć , kto przewidzieć , jaki będzie skutek  ?

a przy okazji , troszkę w górę
spokojnej nocy Kochani

Zapomnieć na chwilę Minze, oddalić, zasnąć, świeżym i opanowanym spojrzeniem ogarnąć, podszepnąć aby wyrzut obojętności nie zawitał....

Teraz podoba mi się bardziej niż kiedyś, melodia nocna...

Jest 18.40 na zegarze.
Tylko na chwilę. By przypomnieć o tym, co nas zbliżyło niegdyś.

To skaczemy w górę, hej hop

Puk Puk. Szybujemy w górę.

Witaj, Zorzeńko, Siostrzyczko ze "Stolycy".
U mnie wiosna się zrobiła w połowie  zimy. Chodzę po osiedlu lekko ubrany. Lubię chodzić po parkach u mnie i u naszych sąsiadów zza mojej ukochanej Nysy Łużyckiej.
Bądź zdrowa Aurorko.

Jestem na podorędziu, Minze.
Mam czas na wszystko. Na razie zdrowy jestem, jak na mój siódmy krzyżyk. Oboje tak mamy z moją wredną  tak kochaną połowicą.

Dobry wieczór,

Jesteście ludźmi Południa, Minze i Excopie, to i wiosna u Was szybciej...

Dobrze wiedzieć, że jej już wypatrujecie. Parki, lasy, ptactwo wszelakie, oj, zazdroszczę!

Tu tylko gawron, kawka, gołąb, wróbel - miłośnicy wielkich aglomeracji. Sroczka czasem się zdarzy. Mam taką zimową czapkę z błyszczącą aplikacją. Idę w niej sobie, któregoś dnia do pracy w słoneczny dzień, a tu ptaszysko wprost na mnie leci i na mojej głowie chce do lądowania podejść! Trochę się przestraszyłam. Hitchcock w myślach razem z nim podfrunął. Ptak pacnął łapkami o moją czapkę, ale zerwać jej nie zdołał. Co ciekawe, kilka dni później tę czapkę gdzieś zgubiłam. Ładna była, w morskim kolorze więc się ptaszysku nie dziwię, że chciał też chciał ją mieć ; - )))

Dziękujemy za tulipany i czekoladę, Minze.
Uwielbiam kwiaty. W sobotę stanęły na stole pierwsze hiacynty. Mają być białe. Póki co nieśmiało, kryją się jeszcze wśród szerokich listków.

Ściskam Was z całych sił i pozdrawiam tym niezwykłym lutowym lazurem nieba. Nisko zawieszonym słońcem. I nadzieją.

Puk puk
U mnie krajobraz pełen zmian. Pobielało ,wypiękniało. Za oknem obrazy w sam raz gotowe do oprawy w ramy. Malowane pędzlem natury oddają to co najpiękniejsze. Można w tej krajobrazowej galerii zatopić  się i trwać w zachwycie. Ukłony zostawiam  i bukiet  czerwony tulipanów.

Dobry wieczór!

Aurora Borealis melduje, że u niej też napadało. Jupi!
A na termometrze - 11°C. Ten weekend bardzo pracujący, więc nie skorzystałam z uroków zimy, ale może jutro uda się długi spacer.

Ściskam Was mocno! Dobrego, spokojnego tygodnia!
Zostawiam słoik miodu, imbir i gitarową solóweczkę: https://youtu.be/I2cmgH60J0Y?si=HnL2pRjpWd36d2WO
Wszystko na rozgrzewkę ; - )

Random!

Przytulaski! Czekamy razem!

https://youtu.be/g4arvDxKVIo?si=rBxIucn0AIzz_VIW

Puk puk. Wraz z zapowiedzią wiosennego powiewu zaglądam na maleńką chwilkę do kafejki. Pozdrowienia i ukłony zostawiam. Tym  razem przyniosłam  wiązankę żonkili i tulipanów.
Marcowy kalendarz z moimi ulubionym żurawiami, niech ich klangor brzmi i  zaprasza kolejnych bywalców do kafejki.

Tak, na wypadek wszelki, na górę wznoszę.

Dzień dobry w kafejce, spokojnego wieczoru wszystkim życzę i  zostawiam link https://www.netkobiety.pl/p4160982.html#p4160982

Dziś deszcz ze śniegiem, ale Wiosna już widoczna wszędzie.
Najlepiej widoczna na twarzach mijanych osób. Nie tylko pań. Uśmiech przy powitaniu mówi wiele.

Od trzech dni trwa wycinka starych, 200 - 300 letnich wierzb.
Początkowo byłem zbulwersowany i zażądałem wyjaśnienia przyczyn.
Otrzymałem je.
Drzewa te, które często wyrastają w dwóch pniach, pojawiły się w naszej, polskiej już, codzienności.
Zagrożenie dla życia i mienia

Witaj, Minze.
Wiedziałem, że o nas nie zapomnisz.
Wracając do wyciętych wierzb, obejrzałem pnie czekające na wiosnę, by je wykarczować.
Fachowcy od zieleni miejskiej mieli rację.
To była tylko kora i nieco żywej tkanki.
Ileś tam ton umierającego drzewa.
Nową zieleń już posadzono. Opiekuję się tymi sadzonkami osobiście!

Pierwszy dzień wiosny.
Topienie marzanny, której tradycyjne jej nazwanie ponoć, inaczej brzmi.

I vice versa, Tunbergio.